You are here

Το SPD δεν θέλει νέα συνεργασία με τη Μέρκελ

10/01/2017 10:11
Του Γιώργου Παυλόπουλου

Ανεβάζουν... ταχύτητα τα πολιτικά κόμματα της Γερμανίας, καθώς η χώρα εισήλθε πλέον σε εκλογική τροχιά, η οποία μάλιστα ουδείς δύναται να προβλέψει πώς θα καταλήξει. Αυτό, τουλάχιστον, προκύπτει από τις μέχρι σήμερα δημοσκοπήσεις, οι οποίες θεωρούν ως πιθανότερο το ενδεχόμενο να προκύψει μια Βουλή στην οποία θα εκπροσωπούνται έξι κόμματα, έναντι τεσσάρων στη σημερινή, καθιστώντας έτσι πραγματικό γρίφο τη συγκρότηση της επόμενης κυβέρνησης (υπενθυμίζεται ότι το όριο του ισχύοντος εκλογικού νόμου για είσοδο στην Μπούντεσταγκ είναι το 5%).

Η αλήθεια είναι ότι, για την ώρα, ουδείς μοιάζει ικανός να αμφισβητήσει τόσο την κυριαρχία της Άγκελα Μέρκελ όσο και την πρωτιά της λεγόμενης «Ένωσης» Χριστιανοδημοκρατών και Βαυαρών Χριστιανοκοινωνιστών (CDU/CSU), που παρά τις απώλειες σε σύγκριση με το 2013, αναμένεται να παραμείνουν με διαφορά η ισχυρότερη πολιτική δύναμη. Λογικά, επίσης, τα κόμματα που συγκροτούν τον απερχόμενο κυβερνητικό συνασπισμό θα συνεχίσουν να έχουν σχετικά άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, κάτι που σημαίνει ότι, εφόσον το επιθυμούν, θα είναι σε θέση να ανανεώσουν τη συμμαχία τους.

Ωστόσο, οι Σοσιαλδημοκράτες δεν δείχνουν διατεθειμένοι να παίξουν για τρίτη συνεχόμενη φορά τον ρόλο του «μικρού εταίρου» της Μέρκελ, θεωρώντας -δικαίως, μάλλον...- ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα κινδυνεύσουν να χάσουν ακόμη και τη δεύτερη θέση, την οποία διατηρούν σήμερα με ποσοστά της τάξης του 20%-23%. «Δεν επιθυμούμε μια νέα εκδοχή του μεγάλου συνασπισμού», δήλωσε χαρακτηριστικά στο περιοδικό Der Spiegel ο νυν πρόεδρος του SPD και αντικαγκελάριος Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ο οποίος είναι το φαβορί για να τεθεί επικεφαλής του κόμματός του, ειδικά μετά την αποχώρηση του Μάρτιν Σουλτς από την κούρσα διεκδίκησης του χρίσματος και την επικείμενη εκλογή του Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαγερ στην προεδρία της δημοκρατίας. Ο ίδιος επιχείρησε δε να δώσει και μια διαφορετική εξήγηση για τη συγκεκριμένη θέση: «Εάν αυτό συμβαίνει πολύ συχνά -είπε- τότε όσοι είναι δυσαρεστημένοι δεν θα έχουν άλλη επιλογή από την Ακροδεξιά και την Ακροαριστερά».

Για να προκύψει, βεβαίως, αλλαγή σε κυβερνητικό επίπεδο και η Μέρκελ να μη βρεθεί για τέταρτη θητεία στην καγκελαρία, θα πρέπει να προκύψουν πολιτικές συμπράξεις οι οποίες σήμερα φαντάζουν δύσκολες. Πρώτη προϋπόθεση είναι να συμφωνήσουν να συνεργαστούν οι Σοσιαλδημοκράτες με τα δύο κόμματα που κινούνται στο αριστερό κοινοβουλευτικό φάσμα -τους Πράσινους και την Αριστερά.

Κι αν με τους πρώτους τα εμπόδια δεν θα είναι δύσκολο να ξεπεραστούν, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τους δεύτερους, οι οποίοι για μεγάλο τμήμα του πολιτικού κατεστημένου, ακόμη και εντός SPD, θεωρούνται αφερέγγυοι και ανεπιθύμητοι εταίροι. Αυτός είναι και ο λόγος που τα τρία κόμματα ξεκίνησαν ήδη γύρους διαπραγματεύσεων, προκειμένου να δπιστώσουν εάν χωρούν στην ίδια κυβέρνηση.

Πάντως, ακόμη και αν τελικώς τα βρουν, είναι πιθανό να μην διαθέτουν αθροιστικά την αναγκαία κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Και τότε, είτε θα αναγκαστούν να ζητήσουν τη βοήθεια και των Φιλελευθέρων είτε το SPD θα σκύψει ξανά το κεφάλι και θα στραφεί στη Μέρκελ.