You are here

Τι διδάσκει το πάθημα της Εnron

23/07/2004 09:06
Νέες κατευθυντήριες γραμμές που θα διασφαλίζουν πως τα ιδιωτικά συνταξιοδοτικά κεφάλαια επενδύονται με σύνεση, τηρώντας παράλληλα όλες τις υποχρεώσεις τους προς τους επενδυτές, δημοσιεύθηκαν χθες από τον ΟΟΣΑ.

Πλαίσιο οδηγιών προς τα 30 κράτη μέλη του, για την επενδυτική πολιτική των ιδιωτικών ασφαλιστικών ταμείων παρουσίασε χθες σε μέλη του ο ΟΟΣΑ. «Υπάρχει πρόβλημα με τον ολοένα γηράσκοντα πληθυσμό στον ΟΟΣΑ. Η μακροζωία είναι καλό νέο, αλλά μπορεί να μετατραπεί σε εφιάλτη εάν δεν έχει ληφθεί η κατάλληλη μέριμνα για το θέμα της συνταξιοδότησης», δήλωσε ο Αντρέ Λαμπούλ, επικεφαλής του Τμήματος χρηματοοικονομικών υποθέσεων του ΟΟΣΑ. Στόχος του Οργανισμού είναι, το σχέδιό του, που δεν είναι δεσμευτικό, να αποτελέσει τη βάση για νομική υποδομή στα κράτη - μέλη.

Μεταξύ των βασικών συστάσεων είναι να υπάρχει διασπορά στις επενδύσεις, να τίθενται σαφή όρια στις επενδύσεις σε μετοχές ή ομόλογα εταιρειών, με τις οποίες συνδέονται άμεσα η έμμεσα τα ταμεία, και να μην υπάρχουν περιορισμοί στη δυνατότητα των συνταξιοδοτικών ταμείων να επενδύουν στο εξωτερικό.

Παράλληλα, ο ΟΟΣΑ επισημαίνει την ανάγκη για πλήρη διαφάνεια και υποχρεωτική γνωστοποίηση των χρηματοοικονομικών δεσμεύσεων κάθε προγράμματος, ενώ προτείνει οι αρχές κάθε χώρας να έχουν τη δικαιοδοσία να απομακρύνουν ακατάλληλα στελέχη από την επιτροπή διαχείρισης των προγραμμάτων.

Ο κ. Λαμπούλ σχολίασε ότι εάν οι ΗΠΑ ακολουθούσαν αυτό το νέο μοντέλο, οι εργαζόμενοι στην Εnron, που είχαν σωρεύσει μετοχές της εταιρείας στα συνταξιοδοτικά τους προγράμματα, δεν θα βρισκόντουσαν τελικά στην δυσχερή θέση να χάσουν τις αποταμιεύσεις τους.

Αν και ορισμένα μέλη του ΟΟΣΑ ήδη θέτουν όρια στις ίδιες επενδύσεις, υπάρχουν ορισμένα -όπως η Φιλανδία- που το πλαφόν της στο 25% είναι ιδιαίτερα υψηλό, πρόσθεσε ο κ. Λαμπούλ. Οι εταιρείες που χρηματοδοτούν τις συνταξιοδοτικές τους υποχρεώσεις με αποθέματα στα λογιστικά τους βιβλία -συνήθης πρακτική στη Γερμανία και σε άλλα κράτη του ΟΟΣΑ- πρέπει να διασφαλίζουν τη δημιουργία ενός ισχυρού ασφαλιστικού πλαισίου που θα προφυλάσσει τους συνταξιούχους από τον κίνδυνο πτώχευσής τους.

Το πλαίσιο απευθύνει έκκληση για ίση μεταχείριση των υπαλλήλων, άσχετα από ηλικία, φύλλο ή φυλή, και τονίζει πως δεν θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα στους εργοδότες να περιορίζουν ή να καταργούν τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει επίσης να φροντίζουν, ούτως ώστε τα περιουσιακά στοιχεία των συνταξιοδοτικών ταμείων να προστατεύονται από τυχόν απαιτήσεις πιστωτών.

Επιπροσθέτως, θα πρέπει να εξετάζεται η αποδοτικότητα κάθε προγράμματος, και κατ’ επέκταση η αποτελεσματικότητα και καταλληλότητα των ανθρώπων που το διαχειρίζονται.

Αύξηση του προσδόκιμου ζωής

Στοιχεία του ΟΟΣΑ δείχνουν πως μεταξύ του 1960 και του 2000 το προσδοκώμενο όριο ζωής, για τους άνδρες, στα 65 χρόνια έχει αυξηθεί κατά 33% σε ορισμένες χώρες, όπως στο Μεξικό, στη Βρετανία και στις ΗΠΑ, επιβαρύνοντας αναλόγως το κόστος κοινωνικής πρόνοιας σε αυτές τις χώρες.

Διαφάνεια

Ο ΟΟΣΑ επισημαίνει την ανάγκη για πλήρη διαφάνεια και υποχρεωτική γνωστοποίηση των χρηματοοικονομικών δεσμεύσεων κάθε προγράμματος