21/07/2015 15:10
Καταδικαστική ήταν η απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την Κύπρο, αναφορικά με τη νομιμότητα της κράτησης 17 κούρδων, αιτητών πολιτικού ασύλου, οι οποίοι συνελήφθησαν μετά από αστυνομική επιχείρηση, στις 11 Ιουνίου του 2010, στον πρόχειρο καταυλισμό που είχε στηθεί στη λεωφόρο Βύρωνος, απέναντι από το «Σπίτι της ΕΕ», στη Λευκωσία.
Εξετάζοντας τρεις ξεχωριστές προσφυγές - δύο ομαδικές και μια ατομική, το δικαστήριο στο Στρασβούργο αποφάνθηκε ταυτόχρονα ότι στις 12 από τις 17 περιπτώσεις, δεν θεωρεί παράνομη την περαιτέρω κράτηση τους από τις κυπριακές αρχές - για το διάστημα από τις 11 Ιουνίου 2011 και εντεύθεν - που σε μια περίπτωση έφτασε τους 11 μήνες.
Στις δύο από τις τρεις προσφυγές, το ΕΔΑΔ επιδίκασε επίσης χρηματικές αποζημιώσεις για ηθική βλάβη και δικαστικά έξοδα, συνολικού ύψους €16.546.
Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, το ΕΔΑΔ αποφάνθηκε επί συνολικά τριών αιτήσεων. Η πρώτη κατατέθηκε από ένα ζευγάρι σύριων, κουρδικής καταγωγής, που αυτή τη στιγμή ζουν στην Πάφο. Η δεύτερη υπόθεση αφορά άλλους 12 σύριους πολίτες κουρδικής καταγωγής καθώς και δύο απάτριδες κούρδους που απελάθηκαν το 2012 και πλέον ζουν σε Συρία, βόρειο Ιράκ, Αυστρία, Ελλάδα και Κύπρο. Αιτητής στην τρίτη υπόθεση είναι σύριος κουρδικής καταγωγής, ο οποίος εγκατέλειψε εθελοντικά την Κύπρο το 2012 και ζει πλέον στο βόρειο Ιράκ.
Οι 16 από τους 17 εισήλθαν στην κυπριακή Δημοκρατία παράνομα μεταξύ 2004 και 2011, και ένας εισήλθε με τουριστική βίζα, ενώ ακολούθως όλοι κατέθεσαν αίτηση για άσυλο.
Τον Ιούνιο του 2010 το ΕΔΑΔ είχε εκδώσει προσωρινή απόφαση, ζητώντας από την Κύπρο να μην απελάσει τους αιτητές ασύλου, πριν εξετάσει τις υποθέσεις. Το μέτρο άρθηκε ως προς τους αιτητές στη δεύτερη και τρίτη υπόθεση, συνέχισε όμως να βρίσκεται σε ισχύει για το ζευγάρι που διαμένει στην Πάφο.
Εξετάζοντας τις ξεχωριστές προσφυγές, το ΕΔΑΔ αποφάνθηκε για την περίπτωση του ζευγαριού ότι, υπήρξε παραβίαση αναφορικά με την κράτηση τους την 11η Ιουνίου 2010, όχι όμως αναφορικά με την περαιτέρω κράτηση τους, που διήρκεσε μέχρι τις 20 Μαΐου 2011.
Επίσης, ένας εκ των δύο είχε συλληφθεί εκ νέου στις 29 Νοεμβρίου 2012 στο αεροδρόμιο Πάφου, και είχε τεθεί υπό κράτηση έως τις 20 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους, γεγονός που επίσης κρίθηκε από το δικαστήριο ότι παραβιάζει τη συνθήκη.
Τέλος, το δικαστήριο αποφάσισε την άρση των προσωρινών μέτρων που απαγορεύουν την απέλαση του ζεύγους, ενώ επιδίκασε ως δίκαιη ικανοποίηση €8.000 για ηθική βλάβη και €2.956 για δικαστικά έξοδα.
Στη δεύτερη ομαδική προσφυγή των 14 αιτητών, το ΕΔΑΔ αποφάνθηκε ότι δεν υπήρξε παραβίαση αναφορικά με την περαιτέρω κράτηση εννέα εξ αυτών, ενώ το αντίθετο συνέβη με τους υπόλοιπους πέντε.
Παράλληλα, το αίτημα τους για δίκαιη ικανοποίηση απορρίφθηκε.
Στην τελευταία, ατομική προσφυγή, το δικαστήριο έκρινε πως δεν παραβιάστηκε η σύμβαση αναφορικά με την περαιτέρω κράτηση του αιτητή μέχρι τις 20 Απριλίου του 2011.
Αναφορικά με τις παραβάσεις που εντόπισε, το ΕΔΑΔ του επιδίκασε τέλος ως δίκαιη ικανοποίηση το πόσο των €4.000 για ηθική βλάβη και €1.590 για δικαστικά έξοδα.
Σε όλες τις περιπτώσεις, το ΕΔΑΔ εντόπισε παραβίαση του δικαιώματος των αιτητών να προσφύγουν σε δικαστήριο και να εκδοθεί εντός σύντομου χρονικού διαστήματος απόφαση που να αποφαίνεται για τη νομιμότητα της κράτησης τους.
Απέρριψε εξάλλου ότι υπήρξε παραβίαση των σχετικών διατάξεων που απαγορεύουν τη μαζική απέλαση αλλοδαπών, καθώς και το επιχείρημα ότι οι αιτητές δεν έτυχαν άμεσης ενημέρωσης για τους λόγους της σύλληψης.
Στις ομαδικές προσφυγές, τέλος, το ΕΔΑΔ έκανε μη αποδεκτό το παράπονο για απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση και για παραβίαση του δικαιώματος αποτελεσματικής προσφυγής ενώπιον εθνικής αρχής, ενώ διέγραψε την υπόθεση αναφορικά με τον ίδιο ισχυρισμό στην ατομική προσφυγή.
Εξετάζοντας τρεις ξεχωριστές προσφυγές - δύο ομαδικές και μια ατομική, το δικαστήριο στο Στρασβούργο αποφάνθηκε ταυτόχρονα ότι στις 12 από τις 17 περιπτώσεις, δεν θεωρεί παράνομη την περαιτέρω κράτηση τους από τις κυπριακές αρχές - για το διάστημα από τις 11 Ιουνίου 2011 και εντεύθεν - που σε μια περίπτωση έφτασε τους 11 μήνες.
Στις δύο από τις τρεις προσφυγές, το ΕΔΑΔ επιδίκασε επίσης χρηματικές αποζημιώσεις για ηθική βλάβη και δικαστικά έξοδα, συνολικού ύψους €16.546.
Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, το ΕΔΑΔ αποφάνθηκε επί συνολικά τριών αιτήσεων. Η πρώτη κατατέθηκε από ένα ζευγάρι σύριων, κουρδικής καταγωγής, που αυτή τη στιγμή ζουν στην Πάφο. Η δεύτερη υπόθεση αφορά άλλους 12 σύριους πολίτες κουρδικής καταγωγής καθώς και δύο απάτριδες κούρδους που απελάθηκαν το 2012 και πλέον ζουν σε Συρία, βόρειο Ιράκ, Αυστρία, Ελλάδα και Κύπρο. Αιτητής στην τρίτη υπόθεση είναι σύριος κουρδικής καταγωγής, ο οποίος εγκατέλειψε εθελοντικά την Κύπρο το 2012 και ζει πλέον στο βόρειο Ιράκ.
Οι 16 από τους 17 εισήλθαν στην κυπριακή Δημοκρατία παράνομα μεταξύ 2004 και 2011, και ένας εισήλθε με τουριστική βίζα, ενώ ακολούθως όλοι κατέθεσαν αίτηση για άσυλο.
Τον Ιούνιο του 2010 το ΕΔΑΔ είχε εκδώσει προσωρινή απόφαση, ζητώντας από την Κύπρο να μην απελάσει τους αιτητές ασύλου, πριν εξετάσει τις υποθέσεις. Το μέτρο άρθηκε ως προς τους αιτητές στη δεύτερη και τρίτη υπόθεση, συνέχισε όμως να βρίσκεται σε ισχύει για το ζευγάρι που διαμένει στην Πάφο.
Εξετάζοντας τις ξεχωριστές προσφυγές, το ΕΔΑΔ αποφάνθηκε για την περίπτωση του ζευγαριού ότι, υπήρξε παραβίαση αναφορικά με την κράτηση τους την 11η Ιουνίου 2010, όχι όμως αναφορικά με την περαιτέρω κράτηση τους, που διήρκεσε μέχρι τις 20 Μαΐου 2011.
Επίσης, ένας εκ των δύο είχε συλληφθεί εκ νέου στις 29 Νοεμβρίου 2012 στο αεροδρόμιο Πάφου, και είχε τεθεί υπό κράτηση έως τις 20 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους, γεγονός που επίσης κρίθηκε από το δικαστήριο ότι παραβιάζει τη συνθήκη.
Τέλος, το δικαστήριο αποφάσισε την άρση των προσωρινών μέτρων που απαγορεύουν την απέλαση του ζεύγους, ενώ επιδίκασε ως δίκαιη ικανοποίηση €8.000 για ηθική βλάβη και €2.956 για δικαστικά έξοδα.
Στη δεύτερη ομαδική προσφυγή των 14 αιτητών, το ΕΔΑΔ αποφάνθηκε ότι δεν υπήρξε παραβίαση αναφορικά με την περαιτέρω κράτηση εννέα εξ αυτών, ενώ το αντίθετο συνέβη με τους υπόλοιπους πέντε.
Παράλληλα, το αίτημα τους για δίκαιη ικανοποίηση απορρίφθηκε.
Στην τελευταία, ατομική προσφυγή, το δικαστήριο έκρινε πως δεν παραβιάστηκε η σύμβαση αναφορικά με την περαιτέρω κράτηση του αιτητή μέχρι τις 20 Απριλίου του 2011.
Αναφορικά με τις παραβάσεις που εντόπισε, το ΕΔΑΔ του επιδίκασε τέλος ως δίκαιη ικανοποίηση το πόσο των €4.000 για ηθική βλάβη και €1.590 για δικαστικά έξοδα.
Σε όλες τις περιπτώσεις, το ΕΔΑΔ εντόπισε παραβίαση του δικαιώματος των αιτητών να προσφύγουν σε δικαστήριο και να εκδοθεί εντός σύντομου χρονικού διαστήματος απόφαση που να αποφαίνεται για τη νομιμότητα της κράτησης τους.
Απέρριψε εξάλλου ότι υπήρξε παραβίαση των σχετικών διατάξεων που απαγορεύουν τη μαζική απέλαση αλλοδαπών, καθώς και το επιχείρημα ότι οι αιτητές δεν έτυχαν άμεσης ενημέρωσης για τους λόγους της σύλληψης.
Στις ομαδικές προσφυγές, τέλος, το ΕΔΑΔ έκανε μη αποδεκτό το παράπονο για απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση και για παραβίαση του δικαιώματος αποτελεσματικής προσφυγής ενώπιον εθνικής αρχής, ενώ διέγραψε την υπόθεση αναφορικά με τον ίδιο ισχυρισμό στην ατομική προσφυγή.
Ειδήσεις Σχετικών Θεμάτων
