Το ΣΔΛΠ ενθαρρύνει τις εταιρείες να εφαρμόσουν κρίσεις ως προς τον καθορισμό του ουσιώδους μεγέθους (Materiality)

Ένας από τους κύριους τομείς που εστιάζει το Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Προτύπων («ΣΔΛΠ» ή «Συμβούλιο») είναι η βελτίωση της συσσώρευσης και της σχετικότητας της πληροφόρησης που παρέχουν οι οικονομικές καταστάσεις στους χρήστες.

Η διοίκηση των εταιρειών εφαρμόζει κρίσεις ώστε να καθορίσει το ουσιώδες μέγεθος όχι μόνο όταν καλείται να αποφασίσει ποιες πληροφορίες πρέπει να γνωστοποιήσει και πώς να τις παρουσιάσει, αλλά και όταν λαμβάνει αποφάσεις σχετικά με την αναγνώριση και την επιμέτρηση.

Ωστόσο, αρκετά συχνά η διοίκηση είναι αβέβαιη σχετικά με τον τρόπο εφαρμογής της έννοιας αυτής σε ό,τι αφορά τις γνωστοποίησες στις οικονομικές καταστάσεις, με αποτέλεσμα να ανατρέχει στις πρόνοιες των Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Αναφοράς («ΔΠΧΑ») σαν κατάλογο ελέγχου γνωστοποιήσεων.

Για να βοηθήσει τους συντάκτες των οικονομικών καταστάσεων, το Συμβούλιο έχει επαναπροσδιορίσει τον ορισμό του ουσιώδους μεγέθους, εξέδωσε πρακτικές οδηγίες για την εφαρμογή της έννοιας και εξέδωσε προτάσεις που επικεντρώνονται στην εφαρμογή της στην γνωστοποίηση των λογιστικών πολιτικών.

Ως εκ τούτου, ο βελτιωμένος ορισμός αναφέρει πως η πληροφόρηση θεωρείται ουσιώδης στις περιπτώσεις που εάν παραλείπεται, είναι εσφαλμένη ή αποκρύπτεται, θα μπορούσε εύλογα να αναμένεται να επηρεάσει τις αποφάσεις που λαμβάνουν οι κύριοι χρήστες των οικονομικών καταστάσεων γενικής χρήσης, με βάση τις οικονομικές καταστάσεις οι οποίες παρέχουν οικονομική πληροφόρηση για τη συγκεκριμένη οντότητα.

Ορισμένοι ενδιαφερόμενοι ανησυχούσαν ότι ο προηγούμενος ορισμός θα μπορούσε να ενθαρρύνει τις οντότητες να γνωστοποιήσουν μη ουσιώδεις πληροφορίες στις οικονομικές τους καταστάσεις. Ως απάντηση σε αυτές τις ανησυχίες το Συμβούλιο πρόσθεσε στον ορισμό την έννοια της απόκρυψης (ή παρεμπόδισης), παράλληλα με τις υπάρχουσες αναφορές (για παράλειψη και για εσφαλμένη πληροφόρηση). Επιπλέον, αύξησε το όριο του ουσιώδους μεγέθους από «θα μπορούσε να επηρεάσει…τους χρήστες…» στο «εύλογα αναμενόμενο να επηρεάσει….τους κύριους χρήστες…». Τέλος, οι τροποποιήσεις καταργούν τον ορισμό της ουσιώδους παράλειψης ή ουσιώδους σφάλματος από το Διεθνές Λογιστικό Πρότυπο («ΔΛΠ») 8 «Λογιστικές Πολιτικές, Μεταβολές στις Λογιστικές Εκτιμήσεις και Λάθη».

Οι τροποποιήσεις ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου 2020, αλλά μπορούν να εφαρμοστούν νωρίτερα. Επιπρόσθετα, οι τροποποιήσεις διασφαλίζουν ότι ο ορισμός είναι συνεπής σε όλα τα πρότυπα των ΔΠΧΑ (συμπεριλαμβανομένου και του Εννοιολογικού Πλαισίου) και το Συμβούλιο δεν αναμένει σημαντική αλλαγή λόγο αυτών των τροποποιήσεων, αφού οι βελτιώσεις δεν αποσκοπούν στην αλλαγή της έννοιας του ουσιώδους μεγέθους.  Η έννοια αυτή πρέπει να είναι σαφώς κατανοητή, έτσι ώστε οι συντάκτες των οικονομικών καταστάσεων να μπορούν να την εφαρμόσουν κατάλληλα. Οι τροποποιήσεις φέρνουν τον ενιαίο ορισμό και τις επεξηγηματικές παραγράφους σε ένα πρότυπο.

Ο επαναπροσδιορισμένος ορισμός συμπληρώνει τις πρακτικές οδηγίες που εξέδωσε το Συμβούλιο για την εφαρμογή της έννοιας, οι οποίες περιγράφουν μια διαδικασία τεσσάρων βημάτων που οι συντάκτες οικονομικών καταστάσεων μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να τους βοηθήσουν να εφαρμόσουν κατάλληλα τις σχετικές κρίσεις στον καθορισμό του ουσιώδους μεγέθους.

Ως τελικό στάδιο των βελτιώσεων, το Συμβούλιο πρότεινε τροποποιήσεις στο ΔΛΠ 1 «Παρουσίαση των Οικονομικών Καταστάσεων», για να βοηθηθούν οι οντότητες να παρέχουν χρήσιμες γνωστοποιήσεις για τις λογιστικές πολιτικές τους. Οι βασικές προτάσεις του Συμβουλίου περιλαμβάνουν:

• την αντικατάσταση της υφιστάμενης απαίτησης του ΔΛΠ 1 για γνωστοποίηση σημαντικών (significant) λογιστικών πολιτικών, με την απαίτηση γνωστοποίησης ουσιωδών (material) λογιστικών πολιτικών, ώστε να διευκρινίσει το όριο για τη γνωστοποίηση πληροφοριών
• τη διευκρίνιση ότι οι λογιστικές πολιτικές που σχετίζονται με μη ουσιώδεις συναλλαγές, άλλα γεγονότα ή συναλλαγές που είναι μη ουσιώδεις, δεν χρειάζεται να δημοσιοποιηθούν
• τη διευκρίνιση ότι οι λογιστικές πολιτικές που σχετίζονται με ουσιώδεις συναλλαγές, άλλα γεγονότα ή παράγοντες, δεν αποτελούν όλες ουσιώδεις λογιστικές πολιτικές για τις οικονομικές καταστάσεις της οντότητας.

Οι πιο πάνω προτάσεις βασίζονται στον επαναπροσδιορισμένο ορισμό του ουσιώδους μεγέθους.

Με βάση τις προτάσεις αυτές, οι πληροφορίες σχετικά με μια λογιστική πολιτική είναι ουσιώδεις αν, όταν εξεταστεί μαζί με άλλες πληροφορίες που περιλαμβάνονται στις οικονομικές καταστάσεις μιας οντότητας, θα μπορούσε εύλογα να αναμένεται να επηρεάσει τις αποφάσεις που λαμβάνουν οι κύριοι χρήστες των οικονομικών καταστάσεων γενικής χρήσης με βάση αυτές τις οικονομικές καταστάσεις.

Η περίοδος σχολιασμού των προτεινόμενων τροποποιήσεων είναι ανοιχτή μέχρι τις 29 Νοεμβρίου 2019. Οι συντάκτες και οι χρήστες των οικονομικών καταστάσεων ενθαρρύνονται στο να διαβάσουν τις προτάσεις και να επωφεληθούν της ευκαιρίας για να εκφράσουν τη γνώμη τους.

Ερωτόκριτος Ευσταθίου, Principal, KPMG Limited, 22 209 000, [email protected]