30/08/2019 06:17
Τα αρνητικά επιτόκια περιορίζουν αντί να ενθαρρύνουν τον δανεισμό, σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου Bath του Ηνωμένου Βασιλείου την οποία επικαλείται το πρακτορείο Bloomberg.
Σε μια περίοδο που οι κεντρικές τράπεζες προχωρούν σε αρνητικά επιτόκια για να αυξηθούν οι δαπάνες, να σταματήσει ο αποπληθωρισμός και να τονωθεί η οικονομία, η έρευνα δείχνει ότι ακριβώς με τα αρνητικά επιτόκια συμβαίνει το αντίθετο.
Η έρευνα αφορά χώρες των οποίων η κεντρική τράπεζα χρεώνει τις τράπεζες για τη ρευστότητα τους, με στόχο να ενθαρρύνει τον δανεισμό της πρόσθετης ρευστότητας. Η έρευνα, που φαίνεται να έχει προεκτάσεις και για τα τραπεζικά δρώμενα στην Κύπρο, δείχνει ότι με τη χρέωση των τραπεζών, αυτές ενθαρρύνουν να συγκρατούν αντί να παραχωρούν τη ρευστότητα, καθώς επηρεάζεται η κερδοφορία τους.
Σύμφωνα με την έρευνα του πανεπιστημίου, οι κεντρικές τράπεζες που χρεώνουν τις εμπορικές τράπεζες για να κρατούν τα υπερβάλλοντα ρευστά διαθέσιμα, έχουν μειώσει τον δανεισμό.
«Αυτό συμβαίνει επειδή το πρόσθετο κόστος μειώνει τα περιθώρια κέρδους των τραπεζών, οδηγώντας σε πτώση της αύξησης των δανείων», αναφέρεται.
«Αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα απρόβλεπτων συνεπειών», δήλωσε ο Δρ Ru Xie της Σχολής Διοίκησης του Πανεπιστημίου, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης.
«Η πολιτική των αρνητικών επιτοκίων έχει αποτύχει, ειδικά σε ένα περιβάλλον όπου οι τράπεζες αγωνίζονται ήδη με την κερδοφορία», τονίζει.
Οι πέντε κεντρικές τράπεζες με αρνητικά επιτόκια είναι η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας (SNB), της Δανίας, η ΕΚΤ, η Σουηδία και η κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας.
Τα αρνητικά επιτόκια χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά από την κεντρική τράπεζα της Σουηδίας το 2009 ως νομισματικό κίνητρο για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της οικονομικής ύφεσης.
Από τότε έχουν εισαχθεί από την Ιαπωνία, την Ελβετία, τη Δανία και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, προκειμένου να ενθαρρυνθούν οι δαπάνες και οι επενδύσεις.
Ο Xie δήλωσε επίσης ότι τα επιτόκια κάτω από το μηδέν φαίνεται να έχουν αντίκτυπο σε άλλες μη συμβατικές μορφές πολιτικής των κεντρικών τραπεζών, όπως η ποσοτική χαλάρωση που εισήχθη μετά τη μεγάλη ύφεση.