Πλησιάζει η απόφαση για μισθούς δημοσίων

Αρχές του νέου χρόνου αναμένεται η απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου, το οποίο εξετάζει τις εφέσεις κατά των πρωτόδικων αποφάσεων σε σχέση με τις αποκοπές των μισθών και συντάξεων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα κατά τη διάρκεια της κρίσης.

Οι αρχικές ενδείξεις έφεραν την ολομέλεια του ανωτάτου δικαστηρίου να ανακοίνωνε την απόφαση της εντός του τρέχοντος Δεκεμβρίου, ωστόσο, διαδικαστικοί κυρίως λόγοι, φέρουν το δευτεροβάθμιο δικαστήριο να εκδίδει την απόφαση του αρχές του νέου χρόνου.

Η νομική υπηρεσία που εκπροσωπεί το κράτος υπό την ιδιότητα του εργοδότη και νομικοί που εκπροσωπούν ομάδες δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων της κρατικής υπηρεσίας, οι οποίοι έχουν προσφύγει κατά των αποφάσεων του υπουργικού συμβουλίου για αποκοπές μισθών, επιδομάτων και συντάξεων, είχαν απευθύνει έκκληση στα μέλη του ανωτάτου κατά τη συνεδρίαση του σώματος την 1^η Νοεμβρίου να επισπεύσει την απόφαση του για διάφορους λόγους που άπτονται κυρίως της δημοσιονομικής διαχείρισης.

Επί της συγκεκριμένης έκκλησης των συνηγόρων των διαδίκων, ο πρόεδρος της ολομέλειας του ανωτάτου Μύρωνας Νικολάτος είχε εξηγήσει ότι λόγω της σοβαρότητας της υπόθεσης, τα μέλη του σώματος επιβάλλεται, είπε, να μελετήσουν επισταμένα τις αγορεύσεις, τα διάφορα επιχειρήματα και να διεξέλθουν διεξοδικά του μεγάλου όγκου εγγράφων που έχει τεθεί ενώπιον τους.

Ο κ. Νικολάτος είχε σημειώσει ότι η απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου θα εκδοθεί σε εύλογο χρονικό διάστημα.

Σημειώνεται ότι η κυβέρνηση και γενικότερα οι παραγωγικές τάξεις κάθονται κυριολεκτικά στα κάρβουνα καθώς, τυχόν επικύρωση από το ανώτατο δικαστήριο της πρωτόδικης απόφασης, θα ανατρέψει δραματικά τα δημόσια οικονομικά.

Ο τέως υπουργός οικονομικών Χάρης Γεωργιάδης είχε τονίσει ότι τα κρατικά ταμεία θα επωμιστούν ένα κόστος περίπου €840 εκ. σε περίπτωση μη θετικής για την κυβέρνηση απόφασης από το Ανώτατο.  Αυτό θεωρείται ένα από πιο ήπια σενάρια, καθώς δεν περιλαμβάνει αναδρομική καταβολή των μισθών και συντάξεων σε όλους τους υπαλλήλους.

Ωστόσο, όπως είχε αποκαλύψει η StockWatch, οι τεχνοκράτες του υπουργείου οικονομικών έχουν επεξεργαστεί διάφορα σενάρια τα οποία έχουν θέσει ενώπιον του πολιτικού τους προϊστάμενου για τη διαχείριση της επόμενης μέρας ανεξάρτητα ποια θα είναι η τελεσίδικη απόφαση του ανωτάτου.

Ο νέος υπουργός οικονομικών Κωνσταντίνος Πετρίδης θα κληθεί να διαχειριστεί τα πιο κάτω ενδεχόμενα.

Υπενθυμίζεται ότι το πρωτόδικο δικαστήριο είχε κρίνει ως αντισυνταγματικές τις νομοθεσίες που επέβαλαν το πάγωμα των προσαυξήσεων, της ΑΤΑ, την εισφορά 3% στο σχέδιο συντάξεων και στη μείωση απολαβών των δημοσίων υπαλλήλων, επικαλούμενο το άρθρο 23 του Συντάγματος για προστασία της περιουσίας.

Σημειώνεται ότι ο γενικός εισαγγελέας της Δημοκρατίας Κώστας Κληρίδης αγορεύοντας τον περασμένο Νοέμβριο ενώπιον της ολομέλειας του ανωτάτου δικαστηρίου το οποίο εξέτασε τις εφέσεις κατά των πρωτόδικων αποφάσεων αναφορικά με τις αποκοπές των μισθών και συντάξεων στο δημόσιο τομέα, στην επιχειρηματολογία εξήγησε ότι η απόφαση του υπουργικού συμβουλίου για αποκοπή μισθών και επιδομάτων δεν παραβιάζει στην ουσία το περιουσιακό δικαίωμα του υπαλλήλου ή του συνταξιούχου να απολαμβάνει το εισόδημα του.

Επικαλέστηκε την υπόθεση Γεώργιου Χαραλάμπους η οποία εκδικάστηκε το 2014 υπενθυμίζοντας ότι το ανώτατο αποδέχθηκε ότι ποσοστό της αποκοπής του μισθού του επηρεαζόμενου υπαλλήλου του δημοσίου, δεν επηρέαζε τον πυρήνα του δικαιώματος το οποίο απορρέει από το άρθρο 23 του Συντάγματος.

Ο πυρήνας των μισθών και των συντάξεων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, σύμφωνα με τον γενικό εισαγγελέα, δεν έχει παραβιαστεί, επειδή λόγοι έκτακτης ανάγκης επέβαλαν αποκοπή μέρους του μισθού.

Η νομική υπηρεσία επικαλέστηκε επιπρόσθετα και το άρθρο 1 του πρώτου πρωτοκόλλου της σύμβασης των πολιτών της Ευρώπης που λέει ότι το κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να θεσπίζει νόμους προς το δημόσιο συμφέρον.

Εκ μέρους ομάδας δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι προσέφυγαν στο πρωτόδικο δικαστήριο επικαλούμενοι το άρθρο 23 του Συντάγματος, που λέει ρητά ότι ο μισθός είναι περιουσιακό στοιχείο του εργαζόμενου και αυτό καθορίζεται ρητά μέσα από το Σύνταγμα ώστε να μην δίνει περιθώρια για επίκληση του δημοσίου συμφέροντος και ειδικότερα για οικονομικούς και δημοσιονομικούς λόγους.

Υπέδειξαν ότι αν το κράτος ήθελε να προβεί σε αποκοπές μισθών θα έπρεπε να λάβει υποχρεωτικά νόμιμα μέτρα, τα οποία να συνάδουν με τον υπέρτατο νόμο του κράτους που είναι το Σύνταγμα.

Σημείωσαν επίσης ότι αν το συγκεκριμένο άρθρο του Συντάγματος ήταν ή είναι ανεπαρκές στην επίμαχη πρόνοια, προκειμένου να δικαιολογήσει αυτά τα μέτρα, έπρεπε να είχε ζητήσει τροποποίηση και όχι πριν να γίνει κάτι τέτοιο να λαμβάνονται αποφάσεις παραβιάζοντας πρόνοιες του Συντάγματος.