You are here

Ακολουθώντας την οδό της σταδιακής αποκρατικοποίησης

05/10/2003 11:58
Του Κων. Ρομποτή

Οταν το 1997 ανακοινώθηκε ότι ο Zαν Σιρίλ Σπινέτα επελέγη να αναλάβει πρόεδρος της Air France αρκετοί παράγοντες στις αγορές εξέλαβαν την κίνηση αυτή ως μια ηχηρή αρνητική απάντηση της κυβέρνησης του Παρισιού σε όσους ασκούσαν πιέσεις να προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς η αποκρατικοποίηση της εταιρείας.

O Σπινέτα, απόφοιτος της ανώτατης σχολής στελεχών δημόσιας διοίκησης με μακρά θητεία στον δημόσιο τομέα της Γαλλίας, θεωρείτο από πολλούς ένας «ορκισμένος γραφειοκράτης», ο οποίος θα κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου η γαλλική κυβέρνηση να διατηρήσει τον έλεγχο του εθνικού αερομεταφορέα. Mάλιστα δέχθηκε δριμύτατες επιθέσεις από μερίδα του γαλλικού Tύπου, που τον παρουσίαζε ως ένα «ανδρείκελο» της κυβέρνησης του, τότε πρωθυπουργού, Λιονέλ Zοσπέν.

Ο ίδιος όμως δεν έδειξε να επηρεάζεται από τις επιθέσεις αυτές. Xάραξε ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο με γνώμονα την υγιή ανάπτυξη της Air France και το συμφέρον τόσο των μετόχων όσο και των εργαζομένων, το οποίο ακολούθησε με συνέπεια, χωρίς παρεκκλίσεις και υπομονή.

Aπό τις πρώτες εβδομάδες που ανέλαβε τα ηνία της Air France διαχώρισε τη θέση του από τους υπόλοιπους μάνατζερ των πρώην κρατικών μονοπωλίων, όπως του Zαν Mαρί Mεσιέ της Vivendi, που εκτιμούσαν ότι η ιδιωτικοποίηση με διαδικασίες κατεπείγοντος και μια σειρά από εξαγορές θα έλυνε τα προβλήματα των γαλλικών επιχειρήσεων.

Οι εξελίξεις που ακολούθησαν δικαίωσαν τον Σπινέτα καθώς η δυσπραγία που ακολούθησε μετά το σπάσιμο της χρηματιστηριακής φούσκας στις αρχές του 2000 απέδειξε ότι η επιθετική πολιτική των υπόλοιπων μανατζερ δεν λειτούργησε ως πανάκεια για τα προβλήματα των γαλλικών ομίλων.

Αντιθέτως ο Σπινέτα ακολούθησε πιο ήπιες πρακτικές, θεωρώντας ότι ο απογαλακτισμός της εταιρείας του από το κράτος έπρεπε να γίνει σταδιακά.

Σε πρώτη φάση επένδυσε κεφάλαια προκειμένου να εκσυγχρονίσει τις υποδομές της Air France και τον αερολιμένα του Παρισιού.

Στη συνέχεια αποκατέστησε τις διαταραγμένες σχέσεις της διοίκησης της εταιρείας με τους εργαζομένους και ύστερα βγήκε εις άγραν στρατηγικού εταίρου, προκειμένου να ενισχύσει τη θέση του αερομεταφορέα στην παγκόσμια αγορά.

H συγχώνευση με την KLM και η παράλληλη μείωση του ποσοστού του γαλλικού Δημοσίου στην Air France στο 44% από το 54% δικαιώνει την υπομονή και τις επιλογές του Σπινέτα.

Από την ενοποίηση των δραστηριοτήτων των δύο εταιρειών θα προκύψει ένας πανευρωπαϊκός κολοσσός στον κλάδο των αερομεταφορών με κύκλο εργασιών που υπερβαίνει τα 19,2 δισ. ευρώ.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή και την τρίτη μεγαλύτερη παγκοσμίως αεροπορική εταιρεία, η οποία συνολικά θα ελέγχει έναν στόλο 540 αεροσκαφών που ταξιδεύουν σε 226 προορισμούς και θα απασχολεί 106.000 άτομα.

Ο Ζαν Σιρίλ Σπινέτα μπορεί να καυχιέται ότι διατήρησε την Air France αλώβητη κατά την διετία της κρίσης των αερομεταφορών που ακολούθησε μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις HΠA και ότι έθεσε τις βάσεις για τη δημιουργία ενός ισχυρού παίκτη στην παγκόσμια αγορά.