Κατά του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2 τάσσεται ο υποψήφιος Πρόεδρος της Κομισιόν Βέμπερ

Η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung αναφέρεται στην ανακοίνωση -σε πολωνικό ΜΜΕ- του υποψήφιου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού κόμματος για την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μάνφρεντ Βέμπερ πως  θα ταχθεί με κάθε διαθέσιμο μέσο κατά του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2, στην περίπτωση που εκλεγεί πρόεδρος της Κομισιόν.

 Χαρακτηριστικά δήλωσε πως «είμαι εναντίον αυτού του έργου. Δεν είναι προς το συμφέρον της ΕΕ. Ως επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, θα χρησιμοποιήσω κάθε δυνατό νομικό μέσο για την αποτροπή του Nord Stream 2».

Σύμφωνα με την FAZ, η ανακοίνωση στην πολωνική εφημερίδα Polska Times δεν είναι τυχαία. Και αυτό  καθώς η στήριξη του ρωσικού εγχειρήματος από την γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει προκαλέσει μεγάλη πολιτική ζημία στην Ανατολική Ευρώπη, διότι η σύνδεση που στόχο έχει να εξυπηρετήσει την παράκαμψη της Ουκρανίας ως χώρας διέλευσης του αγωγού, θεωρείται από πολλούς κίνδυνος για την ασφάλεια της Ευρώπης.

Το θέμα θα μπορούσε να αποτελέσει εύκολα επιβαρυντικό παράγοντα για την ευρωπαϊκή προεκλογική εκστρατεία του Weber στα κράτη-μέλη της ΕΕ της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης. Αυτό ισχύει κυρίως για την Πολωνία, όπου το ΕΛΚ έχει πολλά να κερδίσει, αλλά η εθνικο-συντηρητική κυβέρνηση δεν χάνει ευκαιρία να παίξει το αντι-γερμανικό χαρτί. Για αυτό το λόγο, η ξεκάθαρη τοποθέτηση κατά του Nord Stream 2 από τον Γερμανό υποψήφιο για την προεδρία της Κομισιόν αποτελεί μια έξυπνη κίνηση του Weber, σημειώνει η FAZ.

Εξάλλου,  η τοποθέτηση αυτή του Βέμπερ ότι τάσσεται κατά της κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας έχει προκαλέσει σφοδρή κριτική και στο εσωτερικό της γερμανικής συντηρητικής παράταξης. Ο Γιόακιμ Πφάιλερ, εκπρόσωπος των Χριστιανοδημοκρατών για οικονομικά θέματα, επέκρινε έντονα την τοποθέτηση Βέμπερ, υπογραμμίζοντας πως  «Ο αγωγός δημιουργεί μια κατάσταση win-win για ολόκληρη την Ευρώπη. Το σχέδιο αυτό ενισχύει την εξασφάλιση του εφoδιασμού της Eυρώπης σε αέριο, καθώς επίσης και την ανταγωνιστική ικανότητα της εσωτερικής ενεργειακής αγοράς της Ευρώπης».