24/10/2003 16:35
Με συγκεντρώσεις σε εκατό ιταλικές πόλεις και στάση εργασίας διαρκείας τεσσάρων ωρών τα ιταλικά συνδικάτα παρέλυσαν σήμερα ολόκληρη τη χώρα. Δεν ήταν μια «απεργία part-time» όπως τη χαρακτήρισε ο υπουργός Εργασίας Ρομπέρτο Μαρόνι, αφού ουσιαστικά οι δημόσιες υπηρεσίες με την τετράωρη στάση που έκαναν και δεν άνοιξαν το πρωί έμειναν κλειστές ολόκληρη την ημέρα.
Ιδιαίτερα προβλήματα υπήρξαν στις συγκοινωνίες καθώς νέκρωσαν τα αεροδρόμια, οι σιδηροδρομικοί σταθμοί και δημιουργήθηκε κυκλοφοριακό χάος στις μεγάλες πόλεις. Οπωσδήποτε ήταν και μια ευκαιρία για να ενωθούν τα τρία μεγάλα ιταλικά συνδικάτα CGIL, CISL, UIL που τα τελευταία χρόνια δεν συμφωνούσαν για να ακολουθήσουν μια κοινή πολιτική σε μεγάλα θέματα όπως για παράδειγμα είναι το συνταξιοδοτικό.
Η απεργία αυτή είναι η πρώτη απάντηση στο νομοσχέδιο για μεταρρυθμίσεις στις συντάξεις που προωθεί η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι, το οποίο βέβαια θα τεθεί σε εφαρμογή μετά το 2008. Το νέο νομοσχέδιο, το οποίο αν εγκριθεί από το Κοινοβούλιο θα φέρει σημαντικές αλλαγές στο συνταξιοδοτικό σύστημα της Ιταλίας.
Με το ισχύον σύστημα οι Ιταλοί πήγαιναν σε σύνταξη κατά μέσο όρο σε ηλικία 57 ετών και με 35 χρόνια εργασίας (κρατήσεις). Από το 2008 οι γυναίκες θα συνταξιοδοτούνται στα 60, οι άνδρες στα 65 και με 40 χρόνια εργασίας. Από το 2003 θα υπάρξουν οικονομικά κίνητρα ύψους 32% επί του μισθού, για όσους θα παραμείνουν στην εργασία τους μέχρι το 2008 παρότι έχουν συμπληρώσει όλες τις προϋποθέσεις για συνταξιοδότηση.
Οποίος μετά το 2008 αποφασίζει να συνταξιοδοτηθεί χωρίς τα 40 χρόνια εργασίας, μπορεί να το κάνει (πειραματικά θα ισχύσει μέχρι το 2015) αλλά η σύνταξή του θα υπολογιστεί αποκλειστικά και μόνο με βάση τις κρατήσεις. Τέλος, υπάρχει και ένα όριο για τις λεγόμενες «χρυσές συντάξεις» που δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 15.000 ευρώ το μήνα.
Η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι θα θέσει προς συζήτηση το νομοσχέδιο την προσεχή εβδομάδα στη Γερουσία. Η κοινοβουλευτική συζήτηση θα είναι γεμάτη εμπόδια, αφού υπάρχουν αντιθέσεις και μέσα στα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού που υποστηρίζουν μια σταδιακή αύξηση των χρόνων εργασίας από 35 στα 40.
Ιδιαίτερα προβλήματα υπήρξαν στις συγκοινωνίες καθώς νέκρωσαν τα αεροδρόμια, οι σιδηροδρομικοί σταθμοί και δημιουργήθηκε κυκλοφοριακό χάος στις μεγάλες πόλεις. Οπωσδήποτε ήταν και μια ευκαιρία για να ενωθούν τα τρία μεγάλα ιταλικά συνδικάτα CGIL, CISL, UIL που τα τελευταία χρόνια δεν συμφωνούσαν για να ακολουθήσουν μια κοινή πολιτική σε μεγάλα θέματα όπως για παράδειγμα είναι το συνταξιοδοτικό.
Η απεργία αυτή είναι η πρώτη απάντηση στο νομοσχέδιο για μεταρρυθμίσεις στις συντάξεις που προωθεί η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι, το οποίο βέβαια θα τεθεί σε εφαρμογή μετά το 2008. Το νέο νομοσχέδιο, το οποίο αν εγκριθεί από το Κοινοβούλιο θα φέρει σημαντικές αλλαγές στο συνταξιοδοτικό σύστημα της Ιταλίας.
Με το ισχύον σύστημα οι Ιταλοί πήγαιναν σε σύνταξη κατά μέσο όρο σε ηλικία 57 ετών και με 35 χρόνια εργασίας (κρατήσεις). Από το 2008 οι γυναίκες θα συνταξιοδοτούνται στα 60, οι άνδρες στα 65 και με 40 χρόνια εργασίας. Από το 2003 θα υπάρξουν οικονομικά κίνητρα ύψους 32% επί του μισθού, για όσους θα παραμείνουν στην εργασία τους μέχρι το 2008 παρότι έχουν συμπληρώσει όλες τις προϋποθέσεις για συνταξιοδότηση.
Οποίος μετά το 2008 αποφασίζει να συνταξιοδοτηθεί χωρίς τα 40 χρόνια εργασίας, μπορεί να το κάνει (πειραματικά θα ισχύσει μέχρι το 2015) αλλά η σύνταξή του θα υπολογιστεί αποκλειστικά και μόνο με βάση τις κρατήσεις. Τέλος, υπάρχει και ένα όριο για τις λεγόμενες «χρυσές συντάξεις» που δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 15.000 ευρώ το μήνα.
Η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι θα θέσει προς συζήτηση το νομοσχέδιο την προσεχή εβδομάδα στη Γερουσία. Η κοινοβουλευτική συζήτηση θα είναι γεμάτη εμπόδια, αφού υπάρχουν αντιθέσεις και μέσα στα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού που υποστηρίζουν μια σταδιακή αύξηση των χρόνων εργασίας από 35 στα 40.
Ειδήσεις Σχετικών Θεμάτων
