You are here

Κτήρια φαντάσματα «κυνηγούν» τη Λεμεσό

28/01/2019 07:18

Η κατάρα των κτηρίων φαντασμάτων εξακολουθεί να κυνηγά τη Λεμεσό, με δεκάδες εγκαταλελειμμένες οικοδομές να έχουν μετατραπεί εστίες για τρωκτικά και σκουπίδια, την ίδια στιγμή που η εξεύρεση στέγης στην πόλη γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη. 

«Τα εγκαταλελειμμένα σπίτια αποτελούν μία αντίφαση στην ύπαρξη αστέγων στην πόλη, λόγω της οικονομικής κρίσης, λόγω κυρίως και των ακριβών ενοικίων», αναφέρει ο Άλκης Παπής, μέλος πολιτικής επιτροπής και εκπρόσωπος Τύπου Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών.

Είναι ένα πρόβλημα που δεν μπορεί να ελέγξει καμιά κρατική ή δημοτική αρχή», τονίζει ο δημοτικός μηχανικός του δήμου Λεμεσού, Αντώνης Χαραλάμπους.

Γεμάτη η Λεμεσός με κτήρια φαντάσματα…

Τα κτήρια που είναι εγκαταλειμμένα στη Λεμεσό είναι πολλά και αρκετά βρίσκονται στην καρδιά της πόλης, μια ανάσα από την περιοχή του Κάστρου, του παλιού λιμανιού και της μαρίνας. Κτήρια, η πλειοψηφία των οποίων έχουν μετατραπεί σε εστίες σκουπιδιών και βρωμιάς αφού μόνιμοι κάτοικοι τους είναι πλέον τα τρωκτικά και τα πουλιά.  Κάποια από αυτά έχουν μετατραπεί σε άντρο παρανόμων, ενώ κάποια – εκ των οποίων πολλά ακατάλληλα, έχουν μετατραπεί σε «σπίτια» αστέγων. 

«Η κατάσταση στην περιοχή πίσω από το Κάστρο , σε περιοχή κοντά στην Πλατεία Ηρώων και την τουρκοκυπριακή συνοικία όπου βρίσκονται κυρίως παλιά υποστατικά και σπίτια είναι πραγματικά αφόρητη.  Πάρα πολλά υποστατικά, των οποίων οι ιδιοκτήτες είτε διαμένουν εκτός Κύπρου, είτε έχουν πεθάνει, είναι γεμάτα με ποντίκες, σκουπίδια, χόρτα, μια εικόνα πολύ διαφορετική από αυτή της αναπτυγμένης Λεμεσού, με τις πανέμορφες περιοχές και τα ψηλά κτήρια», τονίζει ο αρχιτέκτονας και τέως δημοτικός σύμβουλος στο δήμο Λεμεσού, Γιάννης Αρμεύτης.

«Είναι ένα θέμα το οποίο πρέπει να λυθεί, δύσκολα μεν διότι δεν μπορούν εύκολα οι δημοτικές αρχές να παρέμβουν καθώς έχει να κάνει με ιδιωτική περιουσία κλπ.  Αλλά πρέπει να γίνει κάτι, να βρεθεί μια λύση», επισημαίνει ο κ. Αρμεύτης.

«Ο δήμος Λεμεσού μπορεί να χειριστεί υποθέσεις που αφορούν επικίνδυνα υποστατικά και όχι απλά εγκαταλελειμμένα», αναφέρει από πλευράς του ο δημοτικός μηχανικός του δήμου Λεμεσού, Αντώνης Χαραλάμπους.  Ο κ. Χαραλάμπους επισημαίνει ότι καμία κρατική ή δημοτική υπηρεσία δεν μπορεί να παρέμβει εκτός εάν υπάρχει καταγγελία για επικίνδυνο κτήριο ή για κτήριο που προκαλεί οχληρία.

Κτήρια – σύμβολα εγκαταλελειμμένα

Ατελείωτα γιαπιά παραμένουν δυο κτήρια-σύμβολα της Λεμεσού, το Maritime Building, γνωστό ως Pieris και το Fysco Lotus Plaza στη ΝΑΑΦΙ. Οι προσπάθειες που καταβλήθηκαν από ιδιωτικές εταιρείες και φορείς για να αξιοποιηθούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έπεσαν στο κενό, επιτείνοντας τη φήμη ότι είναι… καταραμένα.

Οι εργασίες στo κτήριο Pieris, που προοριζόταν για γραφειακούς χώρους, διακόπηκαν το 1979, όταν είχε ολοκληρωθεί ο 13ώροφος σκελετός και απέμεναν μόνο λίγοι μήνες μέχρι τα εγκαίνια του κτηρίου. Η απροσδόκητη διακοπή των οικοδομικών εργασιών δεν οφείλονταν σε στατικά προβλήματα όπως υποθέτουν κάποιοι, αλλά σε οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε η κατασκευάστρια εταιρεία, η οποία αμέσως μετά κήρυξε πτώχευση. Έκτοτε το κτήριο παραμένει εγκαταλελειμμένο ενώ η είσοδος σ’ αυτό απαγορεύεται, ώστε να αποφευχθούν τυχόν κίνδυνοι για τη δημόσια ασφάλεια, αλλά και για λόγους υγιεινής.  Διαχειριστής του κτηρίου έχει διοριστεί η Τράπεζα Κύπρου.

Η ανέγερση του Fysco Lotus Plaza ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 από ξένους επενδυτές, με σκοπό τη λειτουργία ενός πολυτελούς ξενοδοχείου με την επωνυμία Lotus Hotel.  Οι  επενδυτές όμως αποσύρθηκαν στην πορεία, έτσι πωλήθηκε ημιτελές στην εργοληπτική εταιρεία που είχε αναλάβει την εκπόνηση του έργου, τη Fysco Contracting Ltd. Ούτε όμως τα σχέδια για μετατροπή του σε εμπορικό κέντρο τελεσφόρησαν. Αποτυχημένες ήταν και οι προσπάθειες κάποιων για αξιοποίηση του κτηρίου.

«Δεν γίνεται από τη μια να έχουμε εγκαταλελειμμένα σπίτια και από την άλλη άστεγους. Η τοπική αυτοδιοίκηση στα αστικά κυρίως κέντρα θα μπορούσε να κινηθεί ταχύτατα με την καταγραφή σε πρώτο χρόνο όλων αυτών των περιπτώσεων», επισημαίνει ο κ. Παπής.  

«Ταυτόχρονα είναι δυνατή η εκπόνηση σχεδίου για τη συντήρηση και την επιδιόρθωση των σπιτιών αυτών προτείνοντας ένα μακροχρόνιο σχέδιο εκμίσθωσης στους ιδιοκτήτες τους. Μπορούν να αντληθούν κονδύλια από την εκτελεστική εξουσία για το αρχικό κεφάλαιο. Στη συνέχεια και εφόσον εγκατασταθούν σε αυτό οι δικαιούχοι να καταβάλλεται η χορηγία/βοήθεια του ενοικίου που λαμβάνουν από την πολιτεία ως μέρος της εκμίσθωσης. Ταυτόχρονα οι δικαιούχοι μπορεί να καταβάλλουν και ένα μικρό αντίτιμο αναλόγως των οικονομικών τους δυνατοτήτων ως επιπρόσθετη συνεισφορά. Καταληκτικά εκείνο που χρειάζεται είναι η πολιτική βούληση και η ταχύτητα των ενεργειών», αναφέρει.

Της Μαρίας Κωνσταντίνου