You are here

Ουδείς άμοιρος ευθυνών

07/06/2002 07:00
Βλακεία, επιπολαιότητα ή σκόπιμη ενέργεια; Ό, τι και να συμβαίνει με την εκτροπή από την ουσία του προβλήματος και τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης εν σχέση με τις υπαρκτές ευθύνες ΟΛΩΝ των θεσμικών οργάνων της Πολιτείας για τα γεγονότα στο ΧΑΚ (1999-2000), θα πρέπει να θεωρείται σίγουρο ότι οδηγείται προς εκφυλισμό η κατ΄ αρχήν προσπάθεια καταγραφής μέσα από ένα (οποιοδήποτε) ιστορικό ντοκουμέντο, της αλήθειας «και μόνον της αλήθειας, χωρίς φόβο και πάθος».

Με αποκλειστική ευθύνη των μελών των επιτροπών Οικονομικών και Ελέγχου της βουλής, αντί όλοι να ασχολούνται με το «επόμενο βήμα» μετά την έκδοση του πορίσματος, γινόμαστε μάρτυρες του γνωστού αποκρουστικού θεάματος των πολιτικών αλληλομαχαιρωμάτων στο βωμό μικροκομματικών επιδιώξεων, που γίνονται βεβαίως «με το βλέμμα στραμμένο στις προεδρικές». Για ένα θέμα που ίσως ποτέ να μην μάθουμε όλη την αλήθεια, αφού ως γνωστόν η διαπλοκή πολιτικής και οικονομικών συμφερόντων χρονολογείται... ενώ λεπτομέρειες της «σχέσης» δεν δημοσιοποιούνται...

Το μέγα πρόβλημα, δεν είναι και δεν εντοπίζεται ούτε και στις επιδιώξεις των κομμάτων, ούτε στις προεδρικές εκλογές, ούτε βεβαίως και στις όποιες σκοπιμότητες υποκρύβονται. Αλλά στο άκαιρο, άστοχο και πρωθύστερο του χρόνου που λαμβάνει χώρα αυτή η αντιπαράθεση. Διότι ακόμη και αυτά τα λεγόμενα κτυπήματα «κάτω από τη μέση» λένε μεγάλες και πικρές αλήθειες, τις οποίες ΠΟΤΕ δεν είχε πρόθεση το «ένα στρατόπεδο» της βουλής να διερευνήσει, με αντάλλαγμα το άλλο στρατόπεδο να ανταποδώσει τη χάρη.

Δεν χρειαζόταν κανένα πόρισμα για να πεισθούμε ότι η Εκτελεστική εξουσία και τα πολιτειακά όργανα - με πρώτη την κυβέρνηση, έχει τις δικές της βαρύτατες ευθύνες για το ΧΑΚ. Η πολιτική ευθιξία δεν ζητείται, ούτε επιβάλλεται, εκδηλώνεται εκεί και όπου υπάρχει.

Εκλογές γαρ, κάποιοι προέκριναν ότι το θέμα προσφέρεται για «κάψιμο» αντιπάλων, ίσως και για «εκπαραθύρωση» ειδικών εν δυνάμει υποψηφίων που δεν φαίνεται να τα πηγαίνουν καλά στις δημοσκοπήσεις... Ίσως. Αντί λοιπόν, να ενσκήψουν όλοι στο «επόμενο βήμα»: τη νομική καταδίωξη των υπευθύνων για το μεγαλύτερο οικονομικό σκάνδαλο που συνετελέσθη ποτέ, εξέταση τρόπων αποτροπής ιδίου φαινομένου στο μέλλον και μελέτη τρόπων αποζημιώσεων ή κατά άλλον τινά τρόπο «ικανοποίησης» των χιλιάδων χαμένων επενδυτών, κάποιοι επί σκοπώ ή αθέλητα αποφάσισαν αλλιώς.

Με μια απλή κίνηση στο κομπιούτερ, ένα delete ήταν αρκετό να αποφύγουμε αυτό που παρακολουθούμε σήμερα. Με την διαγραφή της (έτσι κι αλλιώς) ρηχής, σκοπίμως ελλιπέστατης αναφοράς στις ευθύνες που βαραίνουν το Νομοθετικό Σώμα. Δεν μπορεί οι κκ Μ.Κυπριανού και Χρ. Πουργουρίδης από τη μια να λένε ότι δεν μπορούμε να κρίνουμε εμείς τους εαυτούς μας, αλλά ταυτόχρονα να εκδίδουν απόφαση ότι είναι και πλήρως άμοιροι ευθυνών. Δεν γίνεται να κάνουν λόγο στο πόρισμα σε «ανάρμοστες συμπεριφορές» και «αδιευκρίνιστες συνθήκες» στην απόκτηση μετοχών από τα κόμματα και παράλληλα να δηλώνουν ότι ποτέ δεν θα εξεταστεί ο ρόλος και το παρασκήνιο στην δημιουργία εταιριών από ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ, αλλά και στην συμμετοχή του ΑΚΕΛ, δια της ΠΕΟ σε άλλη τρίτη εταιρία.

Από την άλλη βεβαίως, δεν περίμενε κανείς τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να μιλήσει για τον νομικό σύμβουλο του ΧΑΚ που τυγχάνει να είναι το γραφείο του προέδρου ου ΔΗΚΟ Τάσσου Παπαδόπουλου. Γιατί είναι διάχυτη η απορία, πως δύο επιτροπές που προέβησαν σε τόσο εξαντλητικές έρευνες και σε ένα (κατά τα άλλα) πραγματικά αξιόλογο έργο και ενώ καταμαρτυρούν τόσα εναντίον του Συμβουλίου του ΧΑΚ, με ονομαστικές αναφορές, δεν είχαν καλέσει το νομικό του σύμβουλο. Είναι μια απορία που θέλει απάντηση.

Η εμπλοκή του πορίσματος στο προεκλογικό παιγνίδι δεν είναι καλό σημάδι για τις εξελίξεις, μόνη ελπίδα είναι να αντιληφθούν κάποιοι ότι στο τέλος δεν μπορεί να υπάρξει νικητής, αλλά μόνο χαμένοι. Και ο χαμένος επενδυτής του ΧΑΚ, μπορεί να μην εκδηλώνεται «επαναστατώντας», αλλά έχει ένα κρυφό ατού: την ψήφο του. Και αυτό είναι αρκετό.

Του Κυριάκου Κυριακίδη