Μεγάλες ανάγκες χρηματοδότησης το 2022

Μεγάλες χρηματοδοτικές ανάγκες θα έχει η Κύπρος το 2022, σύμφωνα με τη Στρατηγική Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους.

Οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες το 2022 θα ανέλθουν στο €1,6 δισ. από €0,5 δισ. το 2021 και €1 δισ. το 2020.

Για την τριετία 2020-2022 οι χρηματοδοτικές ανάγκες υπολογίζονται στα €3,1 δισ.

Σημειώνεται ότι η περίοδος στρατηγικής 2020-2022 χαρακτηρίζεται από χαμηλές έως μέτριες χρηματοδοτικές ανάγκες, που απορρέουν από ένα περιορισμένο πρόγραμμα λήξεων χρέους υποστηριζόμενο από δημοσιονομικά πλεονάσματα. Σε σχέση με το μέγεθος της οικονομίας, οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες θα κυμανθούν μεταξύ 2% και 7% του ΑΕΠ κατά την τριετή περίοδο.

Τα διεθνή κρατικά ομόλογα αποτελούν το κύριο μέσο δανεισμού καθώς προσελκύουν τόσο τους διεθνείς επενδυτές όσο και τα εγχώρια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για ομόλογα που εκδίδονται μέσω του προγράμματος Euro Medium Term Note, διέπονται από αγγλικό δίκαιο και είναι εισηγμένα στο Χρηματιστήριο Αξιών Λονδίνου. Το αποθετήρια είναι το Euroclear/Clearstream.

«Τα εγχώρια ομόλογα είναι πιο ελκυστικά στους μικρότερους θεσμικούς εγχώριους επενδυτές. Ως εκ τούτου, η ικανότητα έκδοσης μεγάλων ποσών είναι περιορισμένη. Τα εγχώρια ομόλογα για φυσικά πρόσωπα που διατίθενται στο κοινό από το 2014, είναι ένα προϊόν που έχει καθιερωθεί μεν, αποτελεί εκ φύσεως όμως μία μικρή πηγή χρηματοδότησης», αναφέρεται.

Στις βραχυπρόθεσμες διάρκειες, τα γραμμάτια δημοσίου παραμένουν το κύριο χρηματοδοτικό προϊόν, και χρησιμοποιούνται επιπλέον για περιορισμό του κόστους δανεισμού και διαχείριση ρευστότητας. Το πρόγραμμα Ευρωπαϊκών Εμπορικών Χρεογράφων (Euro Commercial Papers) παρέμεινε ανενεργό τα τελευταία χρόνια αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική χρηματοδότηση ειδικότερα για προσέλκυση ξένων επενδυτών στην βραχυπρόθεσμη αγορά.

Τα διμερή δάνεια συνεισφέρουν στην κρατική χρηματοδότηση σε μικρότερο βαθμό. Τα δάνεια αυτά που διοχετεύονται σε έργα υποδομής γενικά έχουν χαμηλό κόστος χρηματοδότησης, καλύπτουν όμως μόνο ένα μικρό μερίδιο των ετήσιων χρηματοδοτικών αναγκών.

Το μέσο σταθμικό κόστος του δημόσιου χρέους καθώς και η επιβάρυνση του χρέους στην οικονομία και τα δημόσια έσοδα έχουν σημειώσει τα τελευταία έτη συνεχή βελτίωση.

Το κόστος του δημόσιου χρέους όσο αφορά τους τόκους που επιβαρύνουν τα δημόσια οικονομικά και ως προς τη συνολική οικονομία ακολούθησε τα τελευταία χρόνια μια καθοδική πορεία. Οι πληρωμές τόκων ως μερίδιο των κρατικών εσόδων μειώθηκαν από 8,1% το 2015 σε περίπου 5,7% το 2019. Αυτό οφείλεται σε μία διπλή εξέλιξη: Ενώ οι πληρωμές για τόκους έμειναν γενικά σταθερές κατά την περίοδο αυτή, τα κρατικά έσοδα αυξήθηκαν ως αποτέλεσμα της οικονομικής ανάκαμψης και ανάπτυξης.

Οι τόκοι ως ποσοστό του ΑΕΠ, που αποτελούν μία μεταβλητή πρόβλεψης της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους, μειώθηκαν από 3,2% στο 2,3% κατά την ίδια περίοδο. Αυτή η βελτίωση οφείλεται και πάλι εν μέρει στην επίδραση του παρονομαστή.