Η πολυομβρία έφερε συζητήσεις για ανάπτυξη των φραγμάτων

Η πολυομβρία της τελευταίας διετίας και η υπερχείλιση των πλείστων φραγμάτων έδωσε τροφή σε συζήτηση τρόπου ανάπτυξης τους.

 

Από τη μια, επιχειρηματίες ανάπτυξης άρχισαν να βλέπουν θετικά την ανάπτυξη των περιοχών κοντά στα φράγματα για εμπλουτισμό του τοπικού τουριστικού προϊόντος και επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.  Από την άλλη, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις αντιτίθενται σε τέτοιο ενδεχόμενο σημειώνοντας την ανάγκη προστασίας της ποιότητας του νερού.

 

Ο CEO της εταιρείας εκτιμητών ακινήτων και διαχειριστών έργων ανάπτυξης, Αντώνης Λοΐζου, αναφέρει ότι «θα πρέπει επιτέλους να ξεκινήσει η συζήτηση ώστε να διαφανεί ποιοι και για ποιους λόγους διαφωνούν με την ανάπτυξη των φραγμάτων».

 

Σημείωσε ότι «στην Ελλάδα και άλλες χώρες αξιοποιούνται τα υδάτινα φράγματα ακόμη και αυτά που αφορούν την ύδρευση, για λόγους προσέλκυσης τουριστών αλλά και για εγχώριους επισκέπτες».

 

Πρόσθεσε ότι και στην Κύπρο θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για διάφορα είδη αθλοπαιδιών, όπως ιστιοπλοΐα, κωπηλασία, μαθητευόμενοι σκιέρ, καταδύσεις (υπό προϋποθέσεις) και άλλες δραστηριότητες».

 

Επανέλαβε ότι «θα πρέπει όλοι οι αρμόδιοι φορείς να κάτσουν γύρο από ένα τραπέζι και να εκφράσουν επίσημα τις θέσεις τους» και διερωτήθηκε «εάν γίνει ένα εστιατόριο ή ένα κέντρο αναψυχής πλησίον ενός υδατοφράκτη στη βάση αυστηρών κριτήριων ποιο θα είναι το πρόβλημα».

 

 

Ο βουλευτής των Οικολόγων Γιώργος Περδίκης σχολιάζοντας την εισήγηση που θέτει προς τους αρμοδίους ο κ. Λοΐζου δήλωσε ότι «τα φράγματα έχουν ιδιαιτερότητες.  Τα περισσότερα εξ’ αυτών χρησιμοποιούνται και για την ύδρευση όχι μόνο την άρδευση, άρα χρειάζεται μεγάλη προσοχή για να μην δημιουργούνται προβλήματα ποιότητας της ύδρευσης του νερού».

 

Επίσης, «τα φράγματα είναι επικίνδυνα για αθλητικές δραστηριότητες διότι οι όχθες τους είναι απότομες, δεν είναι όπως τις λίμνες. Θέλει μεγάλη προσοχή, άλλωστε για τον λόγο αυτό είναι που δεν ψηφίστηκε μέχρι σήμερα το νομοσχέδιο που εκκρεμεί ενώπιον της βουλής διότι προβληματίζει τους πάντες σε ποιο βαθμό μπορεί να αξιοποιηθούν τα φράγματα».

 

Υπενθύμισε ακόμη ότι τα φράγματα τον περισσότερο καιρό είναι είτε μισογεμάτα είτε άδεια, υποδεικνύοντας ότι «δεν είναι τυχαίο που δεν έτυχαν μέχρι σήμερα αξιοποίησης».

 

Πρόσθεσε εντούτοις ότι σε αρκετά φράγματα έχουν ήδη γίνει κάποια έργα υποδομής, όπως στο φράγμα του Σαϊτά έγιναν κέντρα αναψυχής, δημιουργήθηκαν μονοπάτια της φύσης όπως και στο φράγμα της Αγίας Μαρίνας Ξυλιάτου δημιουργήθηκε περιφερειακό μονοπάτι.

 

 

Ο διευθυντής του πτηνολογικού συνδέσμου Μάρτιν Χέλλικαρ στη δική του τοποθέτηση εξέφρασε την αντίθεση του στη δημιουργία εστιατορίων και κέντρων αναψυχής διότι τα έργα αυτά αφαιρούν από το φυσικό περιβάλλον. 

 

«Θα μπορούσαν να γίνουν μονοπάτια της φύσης και άλλα παρόμοια έργα υποδομής για τους επισκέπτες τα οποία όμως θα πρέπει να περάσουν από το αυστηρό κόσκινο των αρμοδίων και της κατάλληλης μελέτης, ανάλογα με την περίπτωση».

 

Υπέδειξε παράλληλα ότι υπάρχουν και φράγματα σε προστατευόμενες περιοχές Natura όπως το φράγμα στην Άχνα και το φράγμα του Κούρη. 

 

 

Προβληματισμένος παρουσιάστηκε και ο εκτελεστικός διευθυντής του οργανισμού Terra Cypria Λεύκιος Σεργίδης, τονίζοντας ότι «τα φράγματα που περιέχουν πόσιμο νερό είναι πολύ ευαίσθητα και πρέπει να τυγχάνουν ειδικής διαχείρισης, στη βάση των κανονισμών του τμήματος αναπτύξεως υδάτων».

 

«Από την άλλη», συνέχισε, «υπάρχουν και φράγματα με μεγάλη οικολογική σημασία όπως το φράγμα της Άχνας και άλλα τα οποία είναι σημαντικά για κάποια ήδη πουλιών όπως το φράγμα του Ξυλιάτου που έχει το νερόφιδο».

 

Σημείωσε ότι στην ομορφιά της φύσης δεν πρέπει να είσαι επεμβατικός, για να καταλήξει ότι η όποια απόφαση ή ανάπτυξη θα πρέπει να βασίζεται σε στρατηγικό σχεδιασμό.

 

 

Πιο λακωνικός στην τοποθέτηση του ο κύπριος ακτιβιστής ΚλείτοςΠαπαστυλιανού, ο οποίος ανέφερε ότι «τα σχετικά διατάγματα για την προστασία των ταμιευτηρίων ύδρευσης προνοούν για την προστασία και διαχείριση τους. Τα φράγματα πόσιμου νερού δεν είναι περιοχές προς ανάπτυξη αλλά προστασίας ίσως του ζωτικότερου φυσικού πόρου και κοινού αγαθού της Κύπρου, αυτό του πόσιμου νερού».