You are here

Τα χρέη των υπαλλήλων στα £50-£60 εκ. από τα μετοχοδάνεια

17/09/2002 10:08
Συνέντευξη ΓΓ ΕΤΥΚ Λοΐζου Χατζηκωστή

Κλειστά κυκλώματα, έλλειψη διαφάνειας, κακές επενδύσεις, λανθασμένες αποφάσεις, οδηγούν στη μη επιβίωση των τραπεζών


Για «κλειστά κυκλώματα», έλλειψη διαφάνειας, σωρεία κακών και λανθασμένων αποφάσεων, κατηγορεί ο ΓΓ της ΕΤΥΚ Λοΐζος Χατζηκωστής τις Διοικήσεις των Τραπεζών, τονίζοντας ότι σε περίπτωση κατά την οποία συνεχισθούν οι κακές επιλογές σε συνδυασμό με την απουσία εκσυγχρονιστικού προσανατολισμού και πρακτικής, θα θέσουν άμεσα σε κίνδυνο και αυτήν ακόμη την επιβίωση των τραπεζικών Οργανισμών.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στη Stockwatch και θα δημοσιευθεί ολόκληρη στις 2 μ.μ., ο κ. Χατζηκωστής υποστηρίζει ότι «δύσκολη εποχή» δεν διανύουν μόνο οι τράπεζες, αλλά και το προσωπικό τους, γιατί «φορτώθηκε» τις μετοχές «που τους παρέσυραν οι Διοικήσεις» να πάρουν, με αποτέλεσμα σήμερα ο τραπεζοϋπάλληλος να χρωστά στις τράπεζες ποσό στα 50 – 60 εκ. λίρες.

Τα προβλήματα των τραπεζών στην Κύπρο είχαν αφετηρία το 1999 και βασίζονται στις λανθασμένες αποφάσεις και επενδύσεις των Διοικήσεων, και όχι στις σημερινές διεθνείς συγκυρίες, τονίζει ο ηγέτης της πανίσχυρης συνδικαλιστικής οργάνωσης ΕΤΥΚ, εκφράζοντας την κατηγορηματική αντίθεσή του στη θέση ότι οι δαπάνες για το προσωπικό των τραπεζών είναι ιδιαίτερα υψηλό.

«Την επιβίωση των τραπεζών θα διακινδυνεύσει η τυχόν συνέχιση των λανθασμένων επιλογών από τις ίδιες τις Διοικήσεις», υποστηρίζει ο κ. Χατζηκωστής και ιεραρχεί τη σημασία των ευθυνών: «Το βάρος το έχουν οι Διοικήσεις των τραπεζών και ύστερα όλοι οι άλλοι και εμείς. Αυτοί έχουν το «τιμόνι» σημειώνει, ενώ αναφερόμενος στις σχέσεις εργοδοσίας – προσωπικού επισημαίνει με νόημα: «Στην Ευρώπη ο εργοδότης και ο εργαζόμενος είναι κοινωνικοί εταίροι. Είναι συνεταίροι ουσιαστικά και ο εργοδότης επιζητά την άποψη του εργαζομένου, δεν το θεωρεί «εχθρό» του».

Ο ΓΓ της ΕΤΥΚ, δεν δέχεται ότι οι τραπεζικοί υπάλληλοι είναι η προνομιούχος τάξη εργαζομένων στην Κύπρο. «Δεν δεχόμαστε τον όρο προνομιούχοι. Οι συνάδελφοι είναι από τους καλύτερα αμειβόμενους στην Κύπρο, είναι γεγονός, αλλά δεν είναι προνόμιο. Είναι ένα δικαίωμα που απέκτησαν με τη σκληρή δουλειά και από το υψηλό επίπεδο των προσόντων που διαθέτουν. Για μας οι τραπεζικοί αμείβονται με βάση το αίσθημα του δικαίου, της αξίας της προσφοράς τους, της απόδοσης και των επιδόσεων τους.

Η σύγκριση, γίνεται με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα που είναι όντως αδικημένοι. Και είναι αδικημένοι, αφενός γιατί τους εκμεταλλεύονται σε μεγάλο βαθμό οι εργοδότες τους, αφετέρου δε, είναι αδικημένοι γιατί και οι ίδιοι δεν διεκδίκησαν οργανωμένα και συνδικαλιστικά τα συμφέροντα και τα δικαιώματα τους. Άρα το αίσθημα της αδικίας που επικρατεί σε ένα χώρο, δεν πρέπει να το διευρύνουμε και να το μεταφέρουμε στο δικό μας χώρο.

Δεν δέχομαι ότι είμαστε ευεργετημένοι, απλώς είμαστε στη σωστή και δίκαιη θέση που έπρεπε να είμαστε και που έπρεπε να είναι και ο υπόλοιπος κοινωνικός ιστός. Τι δηλαδή, το σωστό και δίκαιο είναι, ότι θα έπρεπε να είμαστε οι πάντες αδικημένοι και φτωχοί;

Του Κυριάκου Κυριακίδη