Ο προϋπολογισμός, το ΔΗΚΟ και τα επικίνδυνα αδιέξοδα
Η συζήτηση στη Βουλή του προϋπολογισμού για το 2021 πλησιάζει και τα κόμματα, ως είναι φυσικό, άρχισαν να ετοιμάζουν τις τροπολογίες που θα εισηγηθούν. Πρόκειται για ένα φαινόμενο επαναλαμβανόμενο που περιορίζεται στα ίδια πράγματα. Οι εξαιρέσεις αφορούν συνήθως θέματα της επικαιρότητας όπως για παράδειγμα αυτή την περίοδο τις πολιτογραφήσεις.
Την ερχόμενη Πέμπτη ο Υπουργός Οικονομικών θα ανοίξει την αυλαία στην Ολομέλεια της Βουλής για τον προϋπολογισμό του 2021 και τη μεθεπόμενη Τρίτη θα λάβουν την σκυτάλη τα κόμματα. Θα «συζητούν», ίσως και για τρεις μέρες, λέγοντας ο καθένας τα δικά του και ακούοντας επί το πλείστον μόνο το εαυτό. Γι’ αυτό και το «συζητούν» σε εισαγωγικά. Εκτός Βουλής ελάχιστοι θα κάτσουν να ακούσουν τι θα πει ο Υπουργός και τα κόμματα στη συνέχεια, διότι συνήθως τίποτε το καινούριο δεν αναφέρεται. Εάν προκληθεί κανένας καυγάς και προσφέρεται για κουτσομπολιό, τότε θα ενδιαφερθούν και κάποιοι πολίτες.
Ο προϋπολογισμός αποτελεί το σημαντικότερο οικονομικό έγγραφο για ένα κράτος και στο εξωτερικό, σε σύγχρονες χώρες και δημοκρατίες, η έγκριση του αποτελεί κορυφαία πολιτική πράξη. Στην Κύπρο είναι μια συνήθης. Φέτος το ΔΗΚΟ απειλεί να ανατρέψει την εικόνα και να μην εγκρίνει το προϋπολογισμό εάν, όπως λέει, η Κυβέρνηση δεν παραδώσει στην Ελεγκτική Υπηρεσία τους φακέλους για τις πολιτογραφήσεις. Το ΔΗΚΟ, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, «καλεί για πολλοστή φορά την κυβέρνηση, να σταματήσει να κρύβει τα στοιχεία που αφορούν το μέγα σκάνδαλο των πολιτογραφήσεων», καθότι, προσθέτει, «αυτή είναι η απαίτηση της κοινωνίας για έλεγχο, διαφάνεια και κάθαρση, σε αντίθεση με την κυβέρνηση του ΔΗΣΥ που δυστυχώς συγκαλύπτει τη διαπλοκή και τη διαφθορά».
Το ΔΗΚΟ ξέρει ότι η ψήφος του είναι καθοριστική και προσπαθεί να πιέσει την Κυβέρνηση. Είναι ένα χαρτί που το παίζει σχεδόν κάθε χρόνο, στην ουσία όμως, εάν ανατρέξει κανένας στο παρελθόν, θα διαπιστώσει ότι αυτά που πέτυχε το κόμμα σε σχέση με αυτά που διαλαλούσε ότι αφορούσαν τις απαιτήσεις του, ήταν λίγα. Φέτος όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το ΔΗΚΟ έχει χάσει σχεδόν τη μισή κοινοβουλευτική του ομάδα, ακολουθούν οι βουλευτικές εκλογές και στη συνέχεια θα ανοίξουν οι διαδικασίες για τις προεδρικές. Υπό αυτές τις συνθήκες νομίζω ότι στο ΔΗΚΟ θα θελήσουν να αποσυνδέσουν την όποια εικόνα τους με το κυβερνών ΔΗΣΥ, να διαφοροποιηθούν από τους αποστάτες και να υπενθυμίσουν στο ΑΚΕΛ ότι είναι η κύρια δύναμη με την οποία μπορούν να συνεργαστούν εάν θέλουν να μην χάσουν ξανά μια προεδρική εκλογή. Επίσης, πλέον, απέναντί τους δεν έχουν μόνο τα παραδοσιακά κόμματα αλλά και τα σχίσματα που προέρχονται από αυτό. Επομένως έχουν να διαχειριστούν ταυτόχρονα πολλά ζητήματα καθότι, οι επόμενες βουλευτικές εκλογές, είναι καθοριστικές για το σημερινό ΔΗΚΟ και την ηγεσία του. Όλο αυτό το σκηνικό καθιστά την οποιαδήποτε πρόβλεψη για την τελική θέση του ΔΗΚΟ, προς το παρόν, απρόβλεπτη.
Άρα, απρόβλεπτο είναι και το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στη Βουλή για τον προϋπολογισμό. Είναι γι’ αυτό ίσως που στο παρασκήνιο γίνονται από το προεδρικό και το κυβερνών ΔΗΣΥ κινήσεις προς τους μικρούς. Και καλά θα κάνει το κυβερνητικό στρατόπεδο να φροντίσει να διασφαλίσει πλειοψηφία στη Βουλή διότι, θα ήταν ότι χειρότερο για τον τόπο και την οικονομία να βρεθεί το κράτος σε ένα πολιτειακό αδιέξοδο στις 17 Δεκεμβρίου. Με μια οικονομία σοβαρά τραυματισμένη από την πανδημία και με τα βαρίδια που κουβαλά από την προηγούμενη κρίση, δεν θα αντέξει μια τόσο σοβαρή κρίση. Τα πράγματα κρέμονται σε μια κλωστή και πολύ εύκολα θα σπάσουν. Κι αυτό πρέπει να το έχουν υπόψη όλοι. Και οι συμπολιτευόμενοι και οι αντιπολιτευόμενοι.