You are here

Η Κοινωνία του Πανεπιστημίου και η συνεισφορά του στην Κοινωνία*

12/02/2013
 Η ομιλία μου σήμερα καταπιάνεται με το θέμα του εάν και πώς το Πανεπιστήμιο Κύπρου μπορεί να συμβάλει στα κοινωνικά δρώμενα, δεδομένου του ερευνητικού προσανατολισμού του (όπως βεβαίως και κάθε καλού πανεπιστημίου).  Θα περιγράψω πρώτα τον ιστό του πανεπιστημίου, πως δηλαδή είναι δομημένο, και μετά θα σχολιάσω το εάν και πως το Πανεπιστήμιο Κύπρου έχει εμπλακεί στον κοινωνικό διάλογο. Θα τελειώσω απευθυνόμενος στους νέους αποφοίτους με καταληκτικά σχόλια που απορρέουν από τις σκέψεις που θα αναπτύξω.

Από καιρού εις καιρόν εκφράζεται η γνώμη ότι το Πανεπιστήμιο Κύπρου δεν εμπλέκεται στα κοινωνικά δρώμενα και δεν συνεισφέρει στη διαμόρφωση ιδεών και των πολιτικών του κράτους.  Αυτή η γνώμη εκφράζεται σχεδόν από όλα τα πολιτικά κόμματα που επισκέπτονται το Πανεπιστήμιο Κύπρου.  Αυτή η άποψη, εκφράστηκε και σε μία πρόσφατη προσωπική συζήτηση από ένα επιφανές μέλος της κοινωνίας μας το οποίο εκτιμώ.  Αποτέλεσε λοιπόν έναυσμα για σκέψη και για το θέμα της αποψινής μου ομιλίας.  Για να αξιολογήσουμε αυτές τις τοποθετήσεις, πρέπει πρώτα να αντιληφθούμε πως λειτουργεί ένα καλό πανεπιστήμιο.

Η δομή των καλών πανεπιστημίων

Όλα τα καλά πανεπιστήμια έχουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

  1. Οι προσλήψεις στην πρώτη βαθμίδα, δηλαδή των λεκτόρων, γίνονται αξιολογώντας αιτήσεις από όλες τις γωνιές της υφηλίου, και με βάσητις ερευνητικές επιτεύξεις ή των ερευνητικών προοπτικών των αιτουμένων.  Στο Πανεπιστήμιο Κύπρου οι κρίσεις γίνονται από επιτροπές που συμπεριλαμβάνουν ξένους εμπειρογνώμονες.  Στο στάδιο των μετέπειτα κρίσεων για μονιμότητα, οι ξένοι εμπειρογνώμονες πλειοψηφούν.  Οι προσλήψεις γίνονται γύρω στα 30 έτη ηλικίας, μετά από 10-12 χρόνια σπουδών και της οικονομικής λιτότητας που χαρακτηρίζει τη φοιτητική ζωή!

  2. Από τους λέκτορες, αναμένεται προσήλωση στην έρευνα (και τη διδασκαλία βεβαίως) μέχρι τη μονιμοποίηση τους.  Στο Πανεπιστήμιο Κύπρου αυτό μπορεί να πάρει μέχρι τα 13 έτη.  Το συμβόλαιο κάποιων συναδέλφων δεν ανανεώνεται και αναγκάζονται να φύγουν, γύρω στα 40-45 τους χρόνια, μετά από ψυχοφθόρες, αλλά και απαραίτητες, διαδικασίες.

  3. Στο στάδιο της μονιμοποίησης, ο ακαδημαϊκός προσεγγίζει το ζενίθ των επιτεύξεων του και πρέπει να συνεχίσει την προσήλωση στο ερευνητικό του έργο και τη διεθνή δραστηριότητα του.  Εργαστήρια, βοηθοί και φοιτητές εξαρτώνται (ερευνητικά και οικονομικά) από τον επιβλέποντα ακαδημαϊκό.  Οικονομικοί πόροι πρέπει να εξευρεθούν, μέσα από διεθνείς ανταγωνιστικές διαδικασίες, για να στηριχθεί το ερευνητικό έργο της ομάδας.  Οι δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και η συγγραφή δοκιμίων και βιβλίων εξακολουθούν να απασχολούν τον ακαδημαϊκό έντονα.

  4. Αρχίζει όμως να σκέφτεται και ευρύτερα.  Διαστάσεις της σκέψης και της έρευνας του αρχίζουν να παρέχουν λύσεις στα προβλήματα της κοινωνίας και της οικονομίας.

  5. Με την προαγωγή στη βαθμίδα του Καθηγητή (αν αυτή δικαιολογείται από το ερευνητικό του έργο φυσικά) η διεύρυνση των οριζόντων του συνεχίζεται και η συνεισφορά του στα κοινωνικά και οικονομικά δρώμενα μπορεί να αποκτήσει νέες διαστάσεις.


Γιατί δεν προσλαμβάνονται λέκτορες για να εμπλέκονται στο δημόσιο διάλογο αντί στην έρευνα από την αρχή της καριέρας τους; Ίσως αυτό να είναι το ερώτημα που έχουν κατά νου τα κόμματα και τα άτομα που θα ήθελαν περισσότερους ακαδημαϊκούς στο προσκήνιο.  Οι απάντηση βασίζεται στους εξής παράγοντες:

  1. Τα καλά πανεπιστήμια διεθνώς είναι οι κατ’ εξοχήν χώροι όπου, μέσω έρευνας, παράγεται νέα γνώση.  Κράτη συντηρούν τα πανεπιστήμια τους για το σκοπό αυτό.

  2. Τα καλά πανεπιστήμια είναι οι χώροι όπου η γνώση καταγράφεται, συνεχώς εξετάζεται κριτικά, και μεταδίδεται στους φοιτητές, την κοινωνία γενικότερα, και τις επόμενες γενιές.  Θα θυμάστε ίσως το περίφημο βιβλίο του Umberto Eco και την ταινία με πρωταγωνιστή τον Sean Connery, Το Όνομα του Ρόδου, όπου η καταγραφή και η μετάδοση της τότε γνώσης συνθέτουν το σκηνικό του έργου.

  3. Ένας νέος λέκτορας ο οποίος ασχολείται με τα εφήμερα θα χάσει επαφή με τα ερευνητικά όρια της επιστήμης του, και την ικανότητα να μεταδώσει σύγχρονες επιστημονικές απόψεις στους φοιτητές του.  Τι θα διδάσκει άραγε σε 10 χρόνια όταν αυτά που έμαθε ως διδακτορικός φοιτητής είναι πλέον στο επιστημονικό περιθώριο;

  4. Πόσες πολιτικές παρεμβάσεις θα υπήρχαν στο σημείο πρόσληψης ενός νέου λέκτορα εάν η πρόσληψη γινόταν με γνώμονα, όχι την επιστήμη, αλλά την αναμενόμενη κοινωνική του προσφορά; Η ερώτηση είναι ρητορική και η απάντηση δεν χρειάζεται.


Η προσφορά του πανεπιστημίου στην κοινωνική και την οικονομική ζωή

Με βάση την πιο πάνω ανάλυση, το πανεπιστήμιο συνεισφέρει στον τόπο οικονομικά γιατί, μεταξύ άλλων:

  1. Δημιουργεί θέσεις εργασίας για νέους ερευνητές μέσω των πολλών ερευνητικών προγραμμάτων που προσελκύει από το εξωτερικό.

  2. Η διδασκαλία στο πανεπιστήμιο αντικαθιστά διδακτικές υπηρεσίες τις οποίες μέχρι πρόσφατα αγοράζαμε από το εξωτερικό.  Γύρω στο 40% της κάθε γενιάς των παιδιών μας σπουδάζει πλέον στην Κύπρο.  Οι πόροι που θα στέλνονταν στο εξωτερικό μένουν στον τόπο μας και ενισχύουν τον ερευνητικό ιστό της χώρας μας.

  3. Το Πανεπιστήμιο εξάγει υπηρεσίες.  Υπάρχει ήδη ένας αξιοσημείωτος αριθμός ξένων φοιτητών και ερευνητών και ξένο συνάλλαγμα εισρέει (όπως ακριβώς από την πώληση αγαθών) στην Κύπρο.  Η τάση αυτή θα μπορούσε να είναι πολύ πιο έντονη στο μεταπτυχιακό επίπεδο εάν δεν είχαμε τόσες ανασφάλειες.

  4. Η έρευνα προσφέρει απαντήσεις σε κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα.  Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Κύπρου έχουν συγγράψει ένα τεράστιο αριθμό μελετών για την κυπριακή κοινωνία και οικονομία καθώς και τον πολιτισμό και την ιστορία του τόπου.  Στο Τμήμα Οικονομικών μόνο, υπάρχουν δεκάδες επιστημονικά συγγράμματα που καταπιάνονται με τις επιδράσεις των ξένων εργατών, τον τουρισμό, την εκμετάλλευση των φυσικών μας πόρων, τα προγράμματα κοινωνικής στήριξης, την Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή (ΑΤΑ), τις επιδράσεις του ελάχιστου μισθού, το διεθνές εμπόριο, και πολλά άλλα θέματα.

  5. Μεγάλος αριθμός άρθρων έχουν γραφτεί στις εφημερίδες και πολλοί από τους συναδέλφους μας έχουν συμμετάσχει σε προγράμματα στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση.


Οι παρεμβάσεις αυτές είναι πιο ουσιαστικές όταν ο ακαδημαϊκός έχει ωριμάσει ερευνητικά.  Αυτό βεβαίως σημαίνει ότι σε ένα πανεπιστήμιο ο αριθμός των ατόμων που μπορούν και πρέπει να εμπλακούν στα κοινωνικά δρώμενα είναι πολύ μικρότερος από το σύνολο των απασχολουμένων.  Δεν πρέπει λοιπόν οι πολιτικοί μας να περιμένουν όλους τους ακαδημαϊκούς να παρουσιάζονται στα ΜΜΕ τόσον γιατί στην αρχή της καριέρας τους οι λέκτορες πρέπει πρώτα να βάλουν τη σφραγίδα τους στην ερευνητική τους περιοχή αλλά και γιατί η διαμόρφωση συνετής πολιτικής είναι θέμα που απαιτεί επιστημονική ωριμότητα, επίπονη μελέτη, και έρευνα.  Συγκρίνοντας την άποψη αυτή με το πώς, στην πράξη, έχουμε διαμορφώσει τις πολιτικές του κράτους διαχρονικά, βλέπουμε μία ουσιαστική διάσταση.  Δεν πρέπει να διερωτάται κανένας γιατί τεχνοκράτες, όπως αυτοί που εργοδοτούνται από την τρόικα, βρίσκουν τόσα μεμπτά εν συγκρίσει με το τι εισηγείται η οικονομική θεωρία.

Θέλω όμως να τονίσω και κάποιες πιο συγκεκριμένες παρεμβάσεις του Πανεπιστημίου Κύπρου.  Πριν δύο περίπου χρόνια, το Πανεπιστήμιο Κύπρου ήταν ο πρώτος οργανισμός που διακήρυξε τη σκοπιμότητα της πλήρους παγοποίησηςτων απολαβών στο δημόσιο τομέα, στον οποίο το Πανεπιστήμιο Κύπρου θεωρείται ότι ανήκει.  Παρενθετικά, θυμίζω ότι ο ακαδημαϊκός διατηρεί διεθνή παρουσία και ανταγωνιστικότητα, αρχίζει να απολαμβάνει ένα αξιοπρεπή μισθό μόνο στα 30 τον οποίο και μπορεί να χάσει στα 40, και δε μπορεί να συγκριθεί με ένα δημόσιο υπάλληλο.  Η διακήρυξη του Πανεπιστημίου Κύπρου για την παγοποίηση μισθών και η έμμεση αποδοχή όρων που αφορούν το δημόσιο τομέα (που έγινε σε μία προσπάθεια να υποβοηθηθούν οι διαδικασίες προσαρμογής στις νέες καταστάσεις) δεν φαίνεται να μετρά για αυτούς που ασκούν κριτική.

Τον Ιούνιο του 2011, ο τότε Κοσμήτορας της Σχολής Οικονομικών Επιστημών και Διοίκησης, εισηγήθηκε πέντε οικονομικές δράσεις και μεταρρυθμίσεις,που θα απ’ άμβλυναν, έστω και την υστάτη, σειρά οικονομικών προβλημάτων.  Μπορείτε να τις διαβάσετε στο διαδίκτυο στη ιστοσελίδα της Σχολής.

Δυστυχώς διατηρούν ακόμα τη φρεσκάδα τους!

Η φόρμουλα για την ΑΤΑ που ήρθε στο προσκήνιο μετά από ατέρμονες συζητήσεις, λανθασμένες αντιλήψεις, και καθυστερήσεις, ήταν εισήγηση ακαδημαϊκού του Πανεπιστημίου Κύπρου σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Φιλελεύθερο πριν πάρα πολλούς μήνες.

Θα μπορούσα να συνεχίσω.

Πόσο δίκαια είναι λοιπόν τα σχόλια για την κοινωνική προσφορά του Πανεπιστημίου Κύπρου στα οποία αναφέρθηκα στην αρχή της ομιλίας μου; Κατά την γνώμη μου καθόλου.  Η αδυναμία είναι στο επίπεδο της πολιτείας η οποία δεν πίστεψε ακόμα ότι πολλά από τα προβλήματα μας έχουν τεχνοκρατικές, και όχι πολιτικές, λύσεις.  Νουθεσίες των ακαδημαϊκών υπήρχαν αλλά δυστυχώς η πολιτεία τις αγνόησε.

Το μέλλον

Εδώ είναι και ένας μεγάλος ρόλος για τους νέους αποφοίτους μας.  Κάτω από τις παρούσες περιστάσεις, θα αντιμετωπίσετε πολλές δυσκολίες στην προσπάθεια σας να ενταχθείτε στην αγορά εργασίας.  Για κάποιο διάστημα οι ενέργειες σας θα εστιάζονται στην εξασφάλιση του προς το ζην.

Θα ξεπεράσουμε όμως όλη αυτή την αντιξοότητα.  Η άνοιξη που θα επέλθει, για να έχει διάρκεια, πρέπει να αποτελείται από μία κοινωνία όπου οι αποφάσεις βασίζονται στην αξιοκρατία, την πληροφόρηση, την επιστήμη, τον ενδελεχή διάλογο, και σε μηχανισμούς που αναδεικνύουν με διαφάνεια τις άριστες επιλογές.  Η τυφλή αφοσίωση στις κομματικές γραμμές, οι ανιαρές αντιπαραθέσεις, οι φωνές και τα συνθήματα έχουν αποφέρει πικρούς καρπούς στον τόπο μας.  Το τσουνάμι που ζούμε παρασύρει όλους.  Ανεξάρτητα από το τι το έχει προκαλέσει και μακριά από κάθε πολιτική σκοπιμότητα, θεωρώ ότι το πηδάλιο πρέπει να το κρατούν οι πιο ικανοί γνώστες του αντικειμένου και ότι η αξιοκρατία και η επιστημονική κατάρτιση είναι προς το συμφέρον όλων.

Εισερχόμενοι λοιπόν στην βάρκα που λέγεται κοινωνία, να θυμάστε, απόφοιτοι, ότι ένα καλύτερο μέλλον θα βασιστεί όχι μόνο στη θέση που θα εξασφαλίσετε (με το σπαθί σας ελπίζω) αλλά και στην ποιότητα του χώρου μέσα στον οποίο θα ζείτε.  Στο τομέα και την επιστήμη σας, ο προβληματισμός, ο διάλογος, η υγιής αντιπαράθεση και η ορθολογική λήψη αποφάσεων ήταν οι βάσεις πάνω στις οποίες κτίσατε τις γνώσεις σας και η πραγματική έννοια του πτυχίου σας.  Για να ευημερήσετε, εδραιώστε τις ίδιες αρχές στους κοινωνικούς, οικονομικούς, και πολιτικούς χώρους που θα βρεθείτε.

Αν δεν καταφέρετε να καταστίσετε γενικά αποδεκτές και να εφαρμόσετε στη ζωή σας τις απλές, αλλά πολύ δυνατές, ιδέες που διέπουν την επιστήμη, οι νουθεσίες των μελλοντικών ακαδημαϊκών θα εξακολουθούν να πέφτουν σε άγονο χώμα.

Τελικά, η συνεισφορά του Πανεπιστημίου Κύπρου στη χώρα μας δεν είναι μόνο ότι παράγει καλούς επιστήμονες, αλλά ότι, με τη βοήθεια των επιστημονικά εμβολιασμένων αποφοίτων του, και μετά από μία διαδικασία ωρίμανσης απόψεων που δυστυχώς θα πάρει χρόνο, θα αλλάξει την ίδια την κοινωνία.  Απόφοιτοι, κάντε ότι μπορείτε για να επισπεύσετε αυτή τη δυναμική.  Μόνο έτσι θα απαλλαγούμε από το πρόβλημα στο οποίο έχουμε περιπέσει και θα αποδείξουμε ότι είμαστε ικανοί να χειριστούμε τα οικονομικά αλλά και τα πολιτικά προβλήματα του τόπου.

Σας ευχαριστώ και εύχομαι στους απόφοιτους μας κάθε επιτυχία.

Του Λούη Χριστοφίδη

Καθηγητή Οικονομικών

Πανεπιστήμιο Κύπρου

*Ομιλία στην τελετή αποφοίτησης μεταπτυχιακών φοιτητών, 8 Φεβρουαρίου 2013.

 
29 σχόλια
on 12/02/2013
Χρήσιμες σκέψεις από έναν αξιόλογο άνθρωπο και ενεργό επιστήμονα ακόμα και τώρα, λίγο πριν την αφυπηρέτησή του. Καλό να διαβαστεί πρώτα από όλους τους νέους ακαδημαϊκούς, και να εκτιμηθεί σωστά από την κοινωνία, την πολιτεία, και τους πολιτικούς εντός και εκτός Πανεπιστημίου Κύπρου.
Researcher on 12/02/2013
Όλα καλά αυτά που λέει ο Καθηγητής, αλλά ας δούμε και την άλλη όψη του νομίσματος. Λέμε ότι θέλουμε ενδυνάμωση της έρευνας στην Κύπρο και να αυξήσουμε την ερευνητική μας δραστηριότητα με την προσέλκυση και άλλων χρηματοδοτήσεων από εξωτερικούς πόρους. Θέλουμε γενικά ερευνητικό Πανεπιστήμιο, αλλά στην ουσία το ερευνητικό προσωπικό είναι ξεκρέμαστο σε αντίθεση με το διοικητικό και ακαδημαϊκό προσωπικό που όσο νάναι...είναι βολεμένο... Έτσι αναφορικά, το ερευνητικό προσωπικό εργοδοτείται με συμβόλαια, χωρίς 13ο, χωρίς ιατροφαρμακευτική και από το μισθό του αποκόπτονται όλες οι εισφορές δηλ. οι δικές του και οι εργοδοτικές εισφορές, χωρίς όμως να δηλώνει αυτοεργοδοτούμενος! Παγκόσμια πρωτοτυπία!
Το σημαντικότερο πράγμα σχετικά με την χρηματοδότηση από ερευνητικά προγράμματα είναι τελικά η κατανομή των πόρων διότι αν τελικά η μεγάλη πίτα κατανέμεται σε μισθούς ακαδημαϊκών για τη διαχείριση των προγραμμάτων τότε απλώς μένουν ψίχουλα για τους ερευνητές που καλούνται κιόλας να τα υλοποιήσουν. Αλήθεια, υπάρχει οροφή στο πόσα μπορεί να παίρνει ένας ακαδημαϊκός δημόσιου πανεπιστημίου;

Λέει ο Καθηγητής: "Το συμβόλαιο κάποιων συναδέλφων (ακαδημαϊκών) δεν ανανεώνεται και αναγκάζονται να φύγουν, γύρω στα 40-45 τους χρόνια, μετά από ψυχοφθόρες, αλλά και απαραίτητες, διαδικασίες." Θα ήταν καλά αν μας παρείχε και κάποια στοιχεία για το πόσοι ακαδημαϊκοί "αναγκάστηκαν να φύγουν" τα τελευταία χρόνια...

Η αλήθεια είναι ότι και η τάξη των ακαδημαϊκών στην Κύπρο αποτελεί άλλη μια "Άρχουσα" τάξη της κυπριακής κοινωνίας...
Αγοραίος on 13/02/2013
Researcher, δεν ξέρω αν το αντιλαμβάνεσαι αλλά το σχόλιο σου φανερώνει μια ζήλια ότι άλλοι είναι βολεμένοι κι εσύ όχι. Αυτοί που παίρνουν ερευνητικά προγράμματα και μπορούν να σε εργοδοτούν δούλεψαν πάρα πολλά χρόνια για να φτάσουν ως εκεί. Αν αντί να κλαίγεσαι στρωθείς στη δουλειά, τότε κι εσύ μπορείς κάποτε να γίνεις σαν αυτούς και τότε είμαι βέβαιος ότι θα είσαι πιο γενναιόδωρος με τους ερευνητές που θα εργοδοτείς.
Επιλήσμων on 12/02/2013
Πολύ μου άρεσε το σημείο που ο κ. Καθηγητής λέει "...η διαμόρφωση συνετής πολιτικής είναι θέμα που απαιτεί επιστημονική ωριμότητα, επίπονη μελέτη και έρευνα."
Μετά έφερα στη σκέψη μου ένα-ένα τους πολιτικούς μας, αυτούς ιδίως που οι φορολογούμενοι πολίτες αμείβουν, πλουσιοπάροχα, και προσπαθούσα να βρω ποιοί/πόσοι απ' αυτούς πληρούν τα ποιό πάνω κριτήρια.

NO PRIZES FOR GUESSING.
The Invisible Hand on 12/02/2013
Είναι άστοχο το ερώτημα "Γιατί δεν προσλαμβάνονται λέκτορες για να εμπλέκονται στο δημόσιο διάλογο αντί στην έρευνα από την αρχή της καριέρας τους;"

Σίγουρα οι προσλήψεις, προαγωγές και μονιμοποιήσεις πρέπει να γίνονται με αποκλειστικό κριτήριο την άριστεία (excellence) στο τομέα της ειδικότητας.

Αλλά αυτό δεν επιβάλλει το περιορισμό των νέων ακαδημαϊκών στα ερευνητικά και εκπαιδευτικά τους καθήκοντα "εως ότου ωριμάσουν". Αυτό θα στερούσε και τη κοινωνία από φρέσκες ιδέες και τους ίδιους από την επιβεβλημένη συμμετοχή των αρίστων στό δημόσιο γίγνεσθαι.

Παρακολουθώ για πολλά χρόνια τη πολιτική, κοινωνική και πολιτική συζήτηση στο τόπο μας και δεν έχω διαπιστώσει ότι οι ωριμότεροι εξ ημών σε ηλικία (εντός και εκτός της ακαδημίας) υπερτερούν των νέων.
Πέτρος on 12/02/2013
Σωστός ο κ. Χριστοφίδης. Ο κύριος ρόλος των ακαδημαικών είναι η έρευνα τους και η παραγωγή νέας γνώσης. Μου φαίνεται γελοίο να εξισώνεται ο μισθός των δημοσίων υπαλλήλων με τους ακαδημαικούς. Οι πρώτοι διορίζονται από τα 22 με μόνο ένα πτυχίο ενώ οι δεύτεροι αρχίζουν κατά μέσο όρο γύρω στα 36 (για Κύπρο) με διδακτορικό και επιπλέον δημοσιεύσεις. Όταν βλέπω ακαδημαικούς να είναι μέρα-νύκτα στα κανάλια ξέρω ότι είναι αυτοί που έχουν παρατήσει την έρευνα τους και έχουν άλλες φιλοδοξίες!
ioannis antoniou on 12/02/2013
Πολυ καλα τα λετε κ Χρισοφιδη. Νομίζω η απάντηση στους πολιτικούς είναι πως αυτοί είναι που δεν απευθύνονται στο Πανμιο Κύπρου (και στην ακαδημαϊκή κοινότητα γενικοτερα) όταν βρίσκονται στο στάδιο λήψης σημαντικών πολιτικών αποφάσεων ιδιαίτερα στον τομέα της οικονομίας.

Δηλαδή τώρα που διαπραγματευόνται το μέλλον του τόπου έχουν λάβει συμβουλές αναφορικά με την επιστημονική θεώρηση των μέτρων που συζυτούνται; Πιστευω όχι; Επειδή μάλλον θεωρούν οτι η σοφια είναι συγκεντρωμένη στα κοματικά ακτιφ και στα μικρά ή μεγάλα ή εκτελεστικά πολιτικά γραφεία...
Louis Christofides on 13/02/2013
Invisible Hand (great double meaning!): Σε μία ομιλία 15 λεπτών αποφεύγω τις παρενθέσεις, ειδικές περιπτώσεις, και εξαιρέσεις. Φυσικά και μπορεί ένας νέος επιστήμονας να παρέμβει. Κάποιοι μπορούν ‘to walk and chew gum at the same time’. Ο κίνδυνος είναι ο αποπροσανατολισμός. Αν αυτό συμβεί, τότε μπορεί και να χάσουν τη δουλειά τους.
Πόσοι την έχασαν Researcher; Στο τμήμα που ξέρω (17 ατόμων) και στα τελευταία 10 χρόνια, 2 λέκτορες. Ο κίνδυνος όμως πάντα αιωρείται … μέχρι την τελική κρίση. Ο αριθμός 2 μπορεί να είναι μεγάλος ή μικρός ανάλογα με το πόσο συντηρητικές είναι οι αρχικές προσλήψεις. Το τμήμα μου είναι πολύ προσεκτικό (ίσως πέραν του δέοντος) και ο αριθμός 2 μεγάλος, θα έλεγα.
Πιθανόν να ισχύουν κάποιες ειδικές συνθήκες στον τόπο εργασίας σου που να δικαιολογούν τα αισθήματα που εκφράζεις. Αυτοί που αποκαλείς μέλη της νέας άρχουσας τάξης πέρασαν και το στάδιο στο οποίο βρίσκεσαι τώρα. Βεβαίως και υπάρχουν πολιτικές για μέγιστους μισθούς. Ο χρηματικός πειρασμός δεν διαφέρει κατά πολύ από τα φώτα της δημοσιότητας ως προς το αποτέλεσμα: Ο επιστημονικός αποπροσανατολισμός.
Σε κάποιες χώρες, όπου οι απολαβές των ακαδημαϊκών είναι εξευτελιστικές, τα κίνητρα για consulting είναι πολύ δυνατά και η επιστημονικές επιτεύξεις της χώρας περιορίζονται. Αυτός είναι ένας λόγος που έκανα και την τοποθέτηση για τους δημόσιους υπάλληλους. Για το καλό του τόπου, δεν θα ήθελα να δω τα κίνητρα για την επιστημονική αριστεία να αποδυναμώνονται.
Marios on 13/02/2013
Ένα σημείο που κανένας δεν έχει θίξει είναι το γεγονός ότι το Πανεπιστήμιο εξαρτάται απόλυτα από τον προϋπολογισμό του κράτους. Και βέβαια πολλοί από μας θα συμφωνήσουν ότι το Πανεπιστήμιο μοιάζει πολλές φορές με τη κρατική μηχανή με το τεράστιο κόστος λειτουργίας. Οπότε αν θέλει το Πανεπιστήμιο να έχει πειστική φωνή πρέπει να είναι οικονομικά όσο πιο ανεξάρτητο μπορεί περιορίζοντας το κόστος του στο φορολογούμενο, δείχνοντας ότι είναι ανταγωνιστικό στη παγκόσμια αγορά προσελκύοντας του καλύτερους φοιτητές που είναι διατεθειμένοι να πληρώνουν. Αλλά να σας θυμίσω τη κατάντια του Πανεπιστημίου όταν πριν λίγα χρόνια δεν κατώρθωσε να αντισταθεί ούτε στη ΟΕΛΜΕΚ που επέμενε να έχει λόγο στη διαδικασία επιλογής φοιτητών (σε σχέσει με τα GCE). Λοιπόν κύριοι αν θέλετε ανεξαρτησία να αποφασίζετε περιορίστε τη εξάρτηση σας.
αθηνα on 13/02/2013
Μάριε,χωρίς να διαφωνώ μαζί σου ότι τα καλύτερα πενεπιστήμια του εξωτερικού έχουν δίδακτρα,αυτό είναι θέμα πολιτικής απόφασης,και όχι των πρυτανικών αρχών.Δεν φαντάζομαι βέβαια να περίμενες απο έναν κομμουνιστή πρόεδρο που έχει στο DNA του, το ταμπού της δωρεάν παιδείας,να δεχόταν ποτέ κάτι τέτοιο.Αν,υποθετικά μιλούμε,ο επόμενος πρόεδρος τολμήσει να σκεφτεί κάν,κάτι τέτοιο,μην παραξενευτείς να δεις τον απερχόμενο πρόεδρο,να διαδηλώνει στους δρόμους μαζί με την Προοδευτική.
Andreas on 28/02/2013
Τελικα τι πιστεύεις φιλε Μάριε.
Θα βάλει δίδακτρα στο πανεπιστημιο προς ανακουφιση των ασθενεστερα οικονομικά τάξεων του τοπου οπως προεκλογικά έταξε ο πρόεδρος μας?
Another researcher on 13/02/2013
Γενικά συμφωνώ με τα σχόλια του καθηγητή, δυστυχώς όμως δεν μπορούμε προς το παρόν να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο με τους πολιτικούς που μας περιβάλλουν. Οι περισσότεροι πολιτικοί, συνήθως δικηγόροι στο επάγγελμα, λένε τα ίδια πάνω κάτω (παίζουν την κασέτα όπως λέμε) για να γεμίζουν τα δελτία των ειδήσεων με άχρηστες πληροφορίες τις περισσότερες φορές. Επειδή μιλάμε και για τη σημασία της έρευνας, πανευρωπαϊκά είμαστε ουραγοί στην χρηματοδότηση της από το κράτος. Ποιος τομέας υποφέρει πάντα πρώτος όταν πρέπει να γίνουν εξοικονομήσεις από το κράτος; Η έρευνα φυσικά! Και ο λόγος είναι πάρα πολύ απλός: μηδενικό πολιτικό κόστος.

Θα διαφωνήσω με την ακόλουθη τοποθέτηση των πολιτικών κομμάτων, όπως την παραθέτει ο καθηγητής:

«Από καιρού εις καιρόν εκφράζεται η γνώμη ότι το Πανεπιστήμιο Κύπρου δεν εμπλέκεται στα κοινωνικά δρώμενα και δεν συνεισφέρει στη διαμόρφωση ιδεών και των πολιτικών του κράτους. Αυτή η γνώμη εκφράζεται σχεδόν από όλα τα πολιτικά κόμματα που επισκέπτονται το Πανεπιστήμιο Κύπρου»

Προσωπικά, βλέπω αρκετούς ακαδημαϊκούς να εκφέρουν πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις σε όλα τα ΜΜΕ, αρχής γενομένης από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Κύπρου ο οποίος όποτε του δοθεί η ευκαιρία τονίζει τη σημασία συμπερίληψης ακαδημαϊκών συμβούλων σε όλα τα διοικητικά συμβούλια, επιτροπές κλπ. Π.χ., αν οι πολιτικοί άκουγαν αυτές τις εισηγήσεις, πιθανόν να μην βιώναμε το τραγικό συμβάν στο Μαρί. Άλλο παράδειγμα είναι οι απόψεις του νομπελίστα οικονομολόγου Χ. Πισσαρίδη, και διερωτώμαι, όλα αυτά δεν αποτελούν συνεισφορά στη διαμόρφωση ιδεών και των πολιτικών του κράτους;

Θα ήθελα να επεκταθώ λίγο στα σχόλια του Researcher.

Researcher, καταλαβαίνω απόλυτα τη θέση σου διότι είμαι και εγώ σε κάποιο βαθμό αυτή τη στιγμή ένας "ξεκρέμαστος" ερευνητής. Κατ' αρχήν, όταν αναφερόμαστε σε ερευνητές, θα πρέπει να προσδιορίζουμε πρώτα τη βαθμίδα, δηλαδή εάν είναι διδακτορικός/η φοιτητής/ρια, κάτοχος master που εργάζεται ως επιστημονικός συνεργάτης ή εάν είναι μετα-διδακτορικός/η συνεργάτης. Όσον αφορά τους διδακτορικούς φοιτητές, οι όποιες απολαβές τους θα έπρεπε να ήταν αφορολόγητες και να καταβάλλονται με τη μορφή υποτροφίας. Στην περίπτωση που ο ερευνητής είναι κάτοχος διδακτορικού, η ερευνητική εμπερία θα έπρεπε να αντικατοπτρίζεται στις απολαβές του και εδώ είναι που βλέπουμε πολλές φορές την εκμετάλλευση που ανέφερες. Είμαστε σ΄αυτό το χώρο κατόπιν δικής μας επιλογής, κανείς δεν μας υποσχέθηκε μονιμότητες κλπ, οπόταν ξέρουμε από την αρχή ότι με τη λήξη του συμβολαίου μας και των κονδυλίων του έργου κινδυνεύουμε να μείνουμε άνεργοι. Σ΄αυτό συνήθως δεν ευθύνεται κανείς, π.χ. ο καθηγητής/τρια που σε εργοδότησε, είναι απλά η φύση της δουλειάς μας. Όλα τα αρνητικά που προ-ανέφερα, μπορούν να αντισταθμιστούν σε κάποιο βαθμό με την καταβολή ενός πιο αξιοπρεπούς μισθού, που αν μη τι άλλο να λαμβάνει υπόψη την ανυπαρξία όλων των ωφελημάτων που λαμβάνουν όλοι οι υπαλλήλοι, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει πολλές φορές. Ο μόνος τρόπος κατά την άποψη μου να πετύχεις κάτι καλό είναι να επιλέγεις, όπου είναι δυνατόν, τον καθηγητή που θα συνεργαστείς ούτως ώστε να μπορείς να διαπραγματευτείς τις απολαβές σου και εφόσον αποδείξεις την αξία σου, να μπορείς να διεκδικίσεις περισσότερα.

Διαφωνώ εν μέρη μαζί σου για το χαρακτηρισμό των ακαδημαικών στην Κύπρο ως "Άρχουσα τάξη", ταυτόχρονα όμως καταλαβαίνω από που έρχεσαι και γιατί μιλάς έτσι. Οι μισθοί των ακαδημαικών στην Κύπρο ειναι όντως αξιοπρεπέστατοι και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς (παίρνουν περισσότερα από πολλούς άλλους συναδέλφους τους ευρωπαικών πανεπιστημίων, π.χ. της Ελλάδας και της Αγγλίας σε μικρότερο όμως βαθμό). Προσωπικά, αυτό το βρίσκω πάρα πολύ σωστό νουμένου ότι από τα ερευνητικά κονδύλια που παίρνει ένας καθηγητής, κατόπιν επιτυχούς υποβολής ερευντικής προτάσης, τα διοχετεύει αποκλειστικά για την διεξαγωγή της έρευνας του έργου και όχι για δεύτερο μισθό, όπως συμβαίνει με ορισμένους (όχι όλους για να μην παρεξηγηθώ)! Αυτό το απαράδεκτο φαινόμενο παρατηρείται πολύ και σε χώρες όπως η Ελλάδα, εκεί όμως δικαιολογούνται εν μέρη λόγω του υπεβολικά χαμηλού μισθού τους (μισθός καθηγητή €1500!). Δεν ξέρω αν υπάρχει κανονισμός που να επιτρέπει στους ακαδημαικούς να παίρνουν επιπλέον μισθό για ερευνητικό έργο σε περίπτωση που πετύχουν σε μία πρόταση. Κατά την ταπεινή μου άποψη, αυτό δεν είναι σωστό, και σε Πανεπιστήμια άλλων χωρών δεν επιτρέπεται αντιμισθία για συμμετοχή σε ερευνητικό πρόγραμμα, στο κάτω κάτω είναι μέσα στα καθήκοντα των ακαδημαικών να προσελκύουν κονδύλια για έρευνα, γιατί να πληρώνονται επιπλέον δεδομένου ότι η μισθολογική τους κλίμακα είναι πάρα πολύ καλή; Το αποτέλεσμα αυτού του φαινομένου είναι, όπως πολύ εύστοχα ανέφερες, η εκμετάλλευση των ερευνητών (και αναφέρομαι περισσότερο στους ερευνητές που κατέχουν διδακτορικό) πληρώνοντας τους ψίχουλα, αν αναλογιστεί κανείς ότι δεν δικαιούνται κανενός ωφελήματος ... και σαν να μην έφτανε αυτό, με τις τελευταίες περικοπές-έκτακτη εισφορά έδωσαν την χαριστική βολή σε όσους έχουν την τύχη να έχουν ακόμα συμβόλαιο-δουλειά σήμερα. Διερωτούμαι, πως περιμένουν αυτοί οι άνθρωποι να έχουν καλά αποτελέσματα αν δεν ανταμοίβουν τους ερευνητές τους;
Επιλήσμων on 13/02/2013
Γιά τους φίλους εδώ στο blog δεν θα είναι έκπληξη ότι βρήκα ένα ποίημα του Καβάφη που πιστεύω δικαιώνει/συγκλίνει με τις άπόψεις, όπως εκφράζονται, στο άρθρο του κ. Λούη Χριστοφίδη.
Το αφιερώνω λοιπόν στον κ. Καθηγητή.

ΣΟΦΟΙ ΔΕ ΠΡΟΣΙΟΝΤΩΝ

[Θεοί μεν γαρ μελλόντων, άνθρωποι δε γινομένων, σοφοί δε προσιόντων αισθάνονται.]
Φιλόστρατος,Τα ες τον Τυανέα Απολλώνιον,VIII


Οι άνθρωποι γνωρίζουν τα γινόμενα.
Τα μέλλοντα γνωρίζουν οι θεοί,
πλήρεις και μόνοι κάτοχοι πάντων των φώτων.
Εκ των μελλόντων οι σοφοί τα προσερχόμενα
αντιλαμβάνονται. Η ακοή
αυτών κάποτε εν ώραις σοβαρών σπουδών
ταράττεται. Η μυστική βοή
τούς έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων.
Και την προσέχουν ευλαβείς. Ενώ εις την οδόν έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί.

[1915]
Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous on 21/02/2013
Και κατα παλαιότερη εκδοχή " ... ουδεν ακούουν οι κουφοί λαοί".

(Βλέπε: Γ.Π. Σαββίδης, Ποικίλη Στοά-Σπουδαστήριο Nέου Eλληνισμού 1999)
Αγοραίος on 14/02/2013
Νάσαι καλά Επιλήσμονα.
Nikos Rotsides on 19/02/2013
Εύγε, ελπίζω να ακούσουν αυτές τις θέσεις εκείνοι που πρέπει να τις ακούσουν
Σάββας Τταντής on 20/02/2013
Εισηγήσεις προς Νέα Κυβέρνηση.


Τίποτα απολύτως δέν έχει γίνει ακόμα για ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας. Εχουν παρθεί κάποια μέτρα για μείωση του δημοσιονομικού ελλείματος. Αυτά τα μέτρα απο μόνα τους δέν θα σταματήσουν την ανεργία απο το να ανεβαίνει και ούτε θα σταματήσουν τον αυξανόμενο αριθμό επειχηρήσεων που θα πτωχευσουν.

Τα πραγματικά προβλήματα της Κυπριακής Οικονομίας είναι το ψηλό κόστος χρήματος, το ψηλό κόστος ενέργειας, η απουσία κινήτρων για δημιουργία νέων επειχηρήσεων και κατεπέκταση δημιουργιας νέων θέσεων εργασιας κλπ κλπ

Πιο κάτω ακολουθούν εισηγήσεις τις οποίες η νέα Κυβέρνηση θα πρέπει να εφαρμόσει/προωθήσει άμεσα ..

1. Τα επιτόκια πρέπει να μειωθούν άμεσα με διάταγμα. Τα επιτόκια καταθέσεων δεν πρέπει να ξεπερνούν το 1% ενώ τα επιτοκια δανεισμού δεν πρέπει να ξεπερνούν το 4-5%. Το χρήμα πρέπει να "φθηνήσει" για να ειναι βιώσιμος ο δανεισμος για τις υφιστάμενες επειχηρήσεις , να αναγκαστούν οι καταθέτες να επενδύσουν αφού θα ψάχνουν ψηλοτερες αποδόσεις ενώ το φθηνό χρήμα θα ειναι κίνητρο για δημιουργία νέων επειχηρήσεων και κατεπέκταση νέων θέσεων εργασίας.

2. Να ανασταλούν οι δόσεις στεγαστικών και επειχηρηματικών δανειών για 3 χρόνια για οσες οικογένειες η επειχηρήσεις το επιθυμούν. Να πληρώνονται μόνον οι τόκοι έτσι ώστε να μήν επηρεάζονται τα κέρδη των τραπεζών. Αυτό θα αφήσει τεράστια ρευατότητα μέσα στην αγορά, θα βοηθήσει επειχηρήσεις να ΜΗΝ κλεισουν, θα σταθεροποιήσει την ανεργία..

3. Το κράτος να παρέχει εγγυήσεις και κίνητρα για δημιουργία νέων επειχηρήσεων.Εγγυήσεις προς νέους επειχηρηματίες για να εξασφαλίζουν τραπεζικη χρηματοδότησει και κίνητρα όπως χαμηλή φορολογία για τα πρώτα 3 χρόνια κλπ κλπ

4. Το κόστος ενέργειας για επειχηρήσεις πρέπει να μειωθεί άμεσα, το ψηλό κόστος ρευματος οδηγα επειχηρήσεις σε χρεοκοπία η απολύσεις προσωπικού.

5. Επιμένω στην θέση μου την οποία ανάφερα πολλές φορές. ΔΕΝ πρέπει να πάμε με τοσο μεγάλες αυξήσεις κεφαλαιων για τις τράπεζες άμεσα αλλά να αυξάνονται τα εποπτικά κατά 1 % κάθε έτος για τα επομενα 5 χρόνια. Με αυτό τον τρόπο οι τράπεζες να συνησφέρουν και αυτές στα εποπτικά τους με τα κέρδη που θα κάνουν και έτσι το συνολικό κοστος για το κράτος θα είναι πολύ λιγότερο ενώ το κόστος για τους χιλίαδες ιδιώτες μετοχους θα είναι πολύ χαμηλότερο. Εαν πάμε με την πιο πάνω εισήγηση μου οι τιμές των τραπεζικών μετοχών θα ανεβούν σημαντικά ενώ θα αποφύγουμε τα ιδια λάθη που έγιναν απο το κράτος στην Λαική προσφατα.

6. Οι τράπεζες πρέπει να συγχωνευτούν μεταξύ τους εξαγοράζοντας η μια την άλλη. Π.χ η Κύπρου να αγοράσει την Λαική με αυξηση μετοχικου κεφαλαίου έτσι ώστε ο τελικος αριθμος κεφαλαίων που θα χρειαστούν και οι 2 τράπεζες να ειναι λιγοτερος. Επισης θα υπάρξουν οικονομιες κλιμακος και άρα περισσότερα κέρδη και άρα λιγότερα κεφάλαια απο το κράτος(βλεπε εισήγηση για αυξηση κεφαλαιών των τραπεζών σταδιακά)

Υπολογίζω οτι εάν γίνουν οσα εισηγούμε στο 5 και 6 πιο πάνω ισος το κράτος να μην χρειαστει να συνησφέρει στις τραπεζες πέραν των 2-3 δις.


Πρέπει ολοι να καταλάβουν συμπεριλαμβανομένου και της ΤΡΟΙΚΑΣ ότι τα μέτρα λιτότητας με σκοπο την μειώση του δημοσιονομικού οδηγούν σε μεγαλύτερη υφεση στην πραγματική οικονομία. Οταν λαμβάνονται μέτρα εξυγιανσης των δημοσιων οικονομικών πρέπει ταυτοχρονα να δίνονται κινητρα/βοήθεια στην πραγματική οικονομία όπως αυτά που αναφέρω πιο πάνω διοτι είναι η πραγματική οικονομία που είναι ο αιμοδότης στων κρατικών ταμίων .


Εάν δέν γινουν τα πιο πάνω που ανάφερα στους επομενους μήνες, η ζημια που θα γίνει στην πραγματική οικονομια θα ειναι τεράστια, η ανεργία θα πλησιάσει το 20%, πολλές επειχηρήσεις θα πτωχευσουν ενώ τα κοινωνικά προβλήματα θα ειναι τεράστια. Δέν μπορεί μιά οικονομια που βρισκεται σε ύφεση εώς και 3%, με συνολικό δανεισμό προς ΑΕΠ 300%, να έχει επιτοκια 9%. Αυτό δέν ειναι βιώσιμο....

επαναλαμβάνω αυτό που ανάφερα πολλές φορές. Αυτό που βλέπουμε γύρω είναι ο μεγάλος Κυκλος,δέν είναι ένας συνηθισμένος κύκλος μιας κρίσης. Αυτο που βλέπουμε γύρω μας δέν διορθώνεται με ασπιρινες η συμβατικά όπλα. Πρέπει να παρθούν καινοτόμες και θαραλλέες αποφάσεις. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε μεγάλα όπλα και άμεσα. Εδώ είναι που χρειάζονται οι ηγέτες.......
Επιλήσμων on 24/02/2013
Με λύπη, θλίψη, αλλά χωρίς έκπληξη, παρακολουθώ την "επίθεση" του κ. Νίκου Αναστασιάδη εναντίον του Διοικητή της ΚΤΚ κ. Δημητριάδη.

Τα πρώτα "πυρά" άρχισαν με τον δήθεν διορισμό της PIMCO από τον Διοικητή, ενώ όλοι οι ενδιαφερόμενοι γνωρίζουμε πολύ καλά τον τρόπο και διαδικασία του διορισμού. Εδώ όμως φαίνεται να ισχύει το "ου με πείσεις καν με πείσεις" του Αριστοφάνη.

Στη τελευταία τηλεοπτική "ανάκριση" Αναστασιάδη v Μαλά, ο κ. Αναστασιάδης έστρεψε τα πυρά του προς την ΚΤΚ και έδωσε σαν παράδειγμα μη ανοχής εκ μέρους του ("σε περίπτωση που ο λαός με τιμήσει με την ψήφο του" - μας λένε όλοι οι υποψήφιοι - θυμάμαι τώρα τον στίχο του Καρυωτάκη στο ποίημα του "Δημόσιοι Υπάλληλοι" , ...Και μοναχά η τιμή τους απομένει, όταν ανηφορίζουνε τους δρόμους, το βράδυ στις οχτώ σαν κουρντισμένοι. ...), εάν η ΚΤΚ προσπαθήσει να καταστρατηγήσει την κυβερνητική πολιτική. Πχ είπε, εάν αδειοδοτήσει ο Διοικητής ξένη τράπεζα που ξεπλένει βρώμικο χρήμα και/ή είναι εμπλεκόμενη σε αγοραπωλησίες (παράνομες) όπλων.

Είμαι σίγουρος ότι ο Διοικητής δεν πρόκειται να αδειοδοτήσει καμιά τράπεζα που εμπλέκεται σε τέτοιες ή παρόμοιες ή παράνομες ή ύποπτες ή αμφισβητήσιμες πρακτικές. Εξ' άλλου υπάρχει Επιτροπή στη ΚΤΚ που εξετάζει αιτήσεις αδειοδοτήσεως και δεν αποφασίζει ο Διοικητής από μόνος του.
Είμαι υπέρ της καθόδου/ιδρύσεως μερικών σοβαρών τραπεζών στη Κύπρο (και όχι απλώς παραρτημάτων) έτσι ώστε να σπάσει το ασφυκτικό ολιγοπώλιο των γνωστών Κυπριακών τραπεζών. Το έχω γράψει πριν περίπου ένα χρόνο: το ολιγοπώλιο είναι πολύ χειρότερο από το μονοπώλιο. Σου δίνει την ψευθαίσθηση του συναγωνισμού, πχ οι εταιρείες πετρελαιοειδών!

Πίσω στο θέμα. Ο κ. Αναστασιάδης είμαι σίγουρος δεν είχε το χρόνο τις τελευταίες εβδομάδες να ασχοληθεί με τις ξένες τράπεζες που ζητούν αδειοδότηση. Όμως κάποιοι άλλοι, που βρίσκονται πολύ πλησίον του, έχουν προφανώς, λόγους(συμφέροντα) να ενδιαφέρονται. Κάποιος μάλιστα, είχε εμπλακεί σε δημόσιες δηλώσεις/innuendoes, με θέματα αδειοδοτήσεως προσφάτως.
Επίσης, όλοι γνωρίζουν ποιός/ποιοί ζητούσαν επίμονα την παραμονή του πρώην Διοικητή κ. Αθανάσιου Ορφανίδη γιά ακόμη μιά πενταετία στη ΚΤΚ. Το status quo θα τους βόλευε!
Το γεγονός ότι δεν κατάφεραν οι ενδιαφερόμενοι να διορίσουν Υποδιοικητή ούτως ώστε να ελέγχουν καταστάσεις και να παρεμβάλλουν εμπόδια στη προσπάθεια εξυγίανσης του Τραπεζικού συστήματος της Κύπρου, δεν σημαίνει ότι η προσπάθεια θα σταματήσει. Είναι γνωστόν ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία! Ελπίζω ότι ο κ. Αναστασιάδης, μετά το πέρας του εκλογικού αγώνα, θα μπορέσει να διακρίνει το συμφέρον της οικονομίας και της πατρίδας από αυτό των διαφόρων αυλοκολάκων και μνηστήρων της εξουσίας.

Εν κατακλείδι,θα ήταν καλύτερα εάν ο κ. Αναστασιάδης συζητούσε κατ' ιδίαν αυτά τα θέματα με τον Διοικητή και του έδινε τις πληροφορίες που κατέχει γιά αυτή την τράπεζα που εμπλέκεται σε αυτές τις παράνομες πρακτικές.

Ο κ. Αναστασιάδης, είπε " Ο Δοικητής θα πρέπει να κατανοήσει ότι αυτό που χρειάζεται είναι η συνεργασία. Αυτό θα κρίνει και την σχέση μας". Εάν πραγματικά το εννοεί, τότε οι προηγούμενς αναφορές ήταν αχρείαστες και αντ' αυτών θα ήταν καλύτερα να σήκωνε το τηλέφωνο και να συννενοηθεί γιά αυτό αλλά και γιά οποιοδήποτε άλλο θέμα σχετικό με τον Διοικητή, όπως έκανε και ο Διοικητής πριν μερικούς μήνες όταν χρειάστηκε την βοήθεια του κ. Αναστασιάδη γιά να αποτρέψει την κατάρρευση συστημικής τράπεζας μας και κατ' επέκταση του τραπεζικού συστήματος και της οικονομίας μας.

Όποιοι τορπιλλίζουν τις καλές και αρμονικές σχέσεις και συνεργασία μεταξύ του Προέδρου και του Διοικητή της ΚΤ, είναι εχθροί της πατρίδας και ως τέτοιους πρέπει να τους αντιμετωπίση ο νέος Πρόεδρος.
αθηνα on 25/02/2013
Επιλήσμονα,σε αντίθεση με σένα που δεν εκπλήττεσαι απο τα πυρά Αναστασιάδη προς το διοικητή,εγώ εκπλήττομαι πραγματικά με τη σιγουριά σου ότι δεν πρόκειται να αδειοδοτηθεί τράπεζα που να είναι ύποπτη για ξέπλυμα.Και τί εννοείς με τη φράση '' όλοι οι ενδιαφερόμενοι γνωρίζουμε πολύ καλά τους όρους και τη διαδικασία διορισμού της PIMCO ''; Εδώ η αντιπολίτευση ζητά επιμόνως για μήνες αυτά που εσύ ισχυρίζεσαι ότι ξέρεις-σαν ενδιαφερόμενος(;)όπως λες- και η ΚΤ με την απερχόμενη κυβέρνηση αρνούνται πεισματικά να τα δημοσιοποιήσουν.Eσύ πώς τα έμαθες;Eκτός κι αν έχεις μπάρμπα στη Κορώνη.
Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous on 25/02/2013
Αγαπητέ Επιλήσμων, Σωστά τα λες αν και όσα προτρέχεις να καταλογήσεις είναι, ίσως, κάπως υπερβολικά. Δεν έχω παρακολουθήσει τις συζητήσεις στις οποίες κάνεις αναφορά, είναι όμως τοις πάσι γνωστό πως τα προεκλογικά λόγια είναι "πτερόεντα". Αε δούμε τι θα γίνει στην πράξη και ας πιστώσουμε το εκλεγέντα πρόεδρο με καλή πρόθεση και θέληση.
Επιλήσμων on 26/02/2013
@ αθηνα,
Αγαπητή αθηνα, χαίρομαι που επανήλθες στο blog δριμύτερη, μετά τις ασχολίες/υποχρεώσεις σου στο εκλογικό επιτελείο, ή, τέλος πάντων στον προεκλογικό αγώνα.
Δεν γνωρίζω περισσότερες λεπτομέρειες γιά τους όρους ΕΝΤΟΛΗΣ της PIMCO, από ότι γνωρίζουν όλοι (εχτός φυσικά της Επιτροπής και ΔΝΤ, ΕΚΤ και ΕΕ). Εγώ μίλησα γιά την διαδικασία διορισμού.
Όσο γιά μπάρμπα στη Κορώνη, κάθε άλλο. Ούτε στο Δημόσιο δεν κατάφερα να διορισθώ!

@ Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous,
Αγαπητέ φίλε, Επειδή σέβομαι τις απόψεις σου, λυπούμαι εάν υπέπεσα στο αμάρτημα της υπερβολής.
Σίγουρα να πιστώσουμε τον εκλεγέντα Πρόεδρο με καλή πρόθεση και θέληση, όπως και τον οποιονδήποτε - μέχρι αποδείξεως του εναντίον.
Διαφωνώ όμως με το "δόγμα" της περιόδου χάριτος σε ενήλικες και προ πάντων σε άτομα που αναλαμβάνουν θέσεις υψίστης σημασίας.
Σκέψου αυτό: Διορίζεται νέος Δικαστής Ανωτάτου στις ΗΠΑ και λανθασμένα επικυρώνει θανατική ποινή. Ε,! δεν πειράζει, χτες διορίσθη ο άνθρωπος, δεν δικαιούται περίοδο χάριτος? (Ο Δικαστής και όχι ο κατηγορούμενος!). Και εδώ αγαπητέ φίλε, δεν έχουμε την Αθηνά - την θεά όχι την φίλη εδώ στο blog - γιά να ακολουθήσουμε τις οδηγίες της, όπως διαβάσουμε στο ποίημα " Η Ψήφος Της Αθηνάς" που ανάρτησες προχτές - και σε ευχαριστούμε- στο δικό σου blog.
Επιλήσμων on 25/02/2013
Ο εκλεγμένος Πρόεδρος κ. Νίκος Αναστασιάδης, έχει δεχτεί συγχαρητήρια από όλα τα σημεία της υφηλίου και καθόλου δεν χρειάζεται και τα δικά μου.
Εγώ, με κάθε ειλικρίνεια και αγάπη, του εύχομαι κάθε καλόν, και εγωιστικά σκεπτόμενος του εύχομαι επιτυχία στο έργο που αναλαμβάνει, καθ' ότι υπεράνω πάντων βάζω το καλόν της πατρίδας.

Με αυτό το δεδομένο, παίρνω το θάρρος να εκφέρω την γνώμη μου γιά τις επικείμενες επιλογές του Προέδρου στα κρίσιμα, υπό τις παρούσες περιστάσεις, Υπουργεία.

Το Υπουργείο, και επομένως ο Υπουργός που θα κληθεί να πρωταγωνιστήση τους επόμενους δώδεκα μήνες είναι το Υπουργείο Οικονομικών. Ο νέος Υπουργός Οικονομικών πρέπει να είναι άτομο με αποδεδειγμένες ικανότητες, αξιοπιστία, αλάνθαστη κρίση, και αποδοχή, τόσον εντός όσο και εκτός Κύπρου.

Τίποτα δεν έχω προσωπικά εναντίον του συμπαθέστατου κ. Μιχάλη Σαρρή. Είναι όμως αυτό αρκετό γιά να αναλάβει αυτή την δεδομένη στιγμή το πλέον ευαίσθητο και σημαντικό Υπουργείο της Κυπριακής Δημοκρατίας?
Η απάντηση, δυστυχώς, πρέπει να είναι, και είναι, αρνητική.
Ο νέος Υπουργός Οικονομικών, κατά την δική μου κρίση, δεν πρέπει να έχει σχέση με το κακό παρελθόν της Κύπρου. Και οπωσδήποτε ΔΕΝ πρέπει να έχει/είχε καμία σχέση με το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου.
Δυστυχώς, ο κ. Σαρρής συνδέεται άμεσα με την τότε επιλογή και διορισμό του κ. Αθανάσιου Ορφανίδη ως Διοικητού της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου.
Επιπλέον, διετέλεσε Πρόεδρος της Λαϊκής Τράπεζας μέχρι πριν λίγους μήνες. Κατά την διάρκεια της προεδρίας του, και παρά τις πολλαπλές αλλά άκαρπες προσπάθειες του, η Λαϊκή Τράπεζα δεν κατάφερε να κάνει ούτε ένα βήμα μπροστά, παρά τις υποσχέσεις και τις προσδοκίες.(Κατ' ακρίβεια η Λαϊκή έκανε αρκετά βήματα πίσω).
Σε καλύτερες εποχές δεν θα είχα ενδοιασμό γιά ανάθεση του υπουργείου στον κ. Σαρρή.

Σήμερα, η καλύτερη επιλογή γιά το Υπουργείο Οικονομικών δεν έχω καμία αμφιβολία, είναι ο κ. Πισσαρίδης.
Δεν έχει βεβαρημένο παρελθόν, μιάς και ουδέποτε ανεμείχθει με την πολιτική, εργαζόταν τα τελευταία 25 χρόνια ως ακαδημαϊκός στην Αγγλία, τίμησε την πατρίδα του με το NOBEL στα οικονομικά, και αυτό σίγουρα του προσδίδει αυξημένη αίγλη και αξιοπιστία στο εξωτερικό και ιδίως στην Ευρώπη. Είναι δε καινούριο πρόσωπο! Δεν είναι αυτό που μας υποσχέθηκε ο κ. Αναστασιάδης? Χρειάζεται να συνεχίσω .... ?

Και στη περίπτωση που ο κ. Πισσαρίδης δεν επιθυμεί να δεσμευθεί γιά μεγάλη χρονική περίοδο, 5 χρόνων, ας τον παρακαλέσουμε να μας υπηρετήσει μόνο γιά όσο χρόνο χρειάζεται, ας πούμε 12 μήνες, μέχρι που η οικονομία μας να ξεφύγει από τον κίνδυνο της χρεοκοπίας.

Η κοινή λογική, που εύχομαι να υπερισχύση, δεν επιτρέπει άλλη επιλογή από του να διορισθεί το κατάλληλο άτομο. Εγώ σκέφτηκα τον κ. Πισσαρίδη, αλλά δεν αποκλείω ότι υπάρχουν και άλλες επιλογές, πχ αυτή του καθηγητή του Πανεπιστημίου Κύπρου κ. Ζένιου.
Andreas on 26/02/2013
Φιλε επιλήσμονα
Συμφωνω απολυτα μαζι σου σ ολα οσα επαράθεσες.
Εν καπως προβληματικον να εχουμε στο τιμονι ακομα ενα τραπεζιτη , μετα την φουσκα του τραπεζικου τομέα , και επισης ολοι ξερουμεν οτι ναι μεν επήεν τα εξαιρετικα καλα οσον αφορα τα νουμερα ανάπτυξης επι Τάσσου αλλα η ανάπτυξη ήταν μόνοπαντα και στρεβλή.
Επισης να συγχαρω τον νέο προεδρο κ. Αναστασιάδη για την εκλογή του , με την ευχη να μεν ενεργήσει με 180 μοιρων κατεύθυνση απ οσα έταξε προεκλογικα.
The Invisible Hand on 26/02/2013
Άραγε πρέπει να ξαναθυμηθούμε τον πάντοτε έπίκαιρον Αλεξανδρινό τώρα που επι τέλους φεύγει ο φλύαρος αόρατος θίασος της Κεντρικής Επιτροπής;

Απολείπειν ο Χριστόφιας Δημητριάδην;

Ας δεχτούμε, φίλε Επιλήσμονα, και λίγες αποφάσεις για διορισμούς να γίνονται τεχνοκρατικά κριτήρια και ας κρίνουμε το Μιχάλη Σαρρή από τα αποτελέσματα.

Αλήθεια, πότε θα μας πει ο Διοικητής για τες ποινικές και άλλες έρευνες του Alvarez & Marsal; Καιρός είναι να μας τες διαρρεύσει και αυτές.
Επιλήσμων on 27/02/2013
Αγαπητέ Invisible,
Σίγουρα δέχομαι και μακάρι να γίνονταν όλοι οι διορισμοί με τεχνοκρατικά κριτήρια.
Λες να κρίνουμε τον Υπουργό Οικονομικών από τα αποτελέσματα. Δυστυχώς δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε να δούμε τα αποτελέσματα και μετά να κρίνουμε και να κανουμε νεκροψία. Δηλαδή πρέπει να φάει κάποιος όλη τη σούπα για να καταλάβει ότι "έπιασε" απο κάτω?
Επικροτώ τον διορισμό του κ.Πισσαρίδη και είμαι σίγουρος ότι εάν ο κ.Σαρρής συνεργαστεί στενά με τον κ.Πισσαρίδη και τον Διοικητή της ΚΤΚ,τόσο η οικονομία μας όσο και οι Τράπεζες θα έχουν την καλύτερη δυνατή κατάληξη.

Πολύ άστοχο το ποίημα του Αλεξανδρινού (Καβάφη) που διάλεξες γιά να αποχαιρετήσεις τον Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια. Το "Απολείπειν Ο Θεός Αντώνιον" αξίζει γιά κάποιον που αποχωρεί με μεγαλοπρέπεια.
Αλλά ο πάντα επίκαιρος Αλεξανδρινός, δεν θα μας απογοητεύσει τώρα.
Διάβασε το ακόλουθο ποίημα, μέχρι και το όνομα ταιρειάζει! Uncanny, isn't it?

Ο Βασιλεύς Δημήτριος

Ώσπερ ου βασιλεύς, αλλ' υποκριτής,
μεταμφιέννυται χλαμύδα φαιάν αντί
της τραγικής εκείνης, και διαλαθών
υπεχώρησεν.

Πλούταρχος, Βίος Δημητρίου.
----

Σαν τον παραίτησαν οι Μακεδόνες
κι απέδειξαν πως προτιμούν τον Πύρρο
ο βασιλεύς Δημήτριος (μεγάλην
είχε ξυχή) καθόλου - έτσι είπαν -
δεν φέρθηκε σαν βασιλεύς. Επήγε
κ' έβγαλε τα χρυσά φορέματα του,
και τα ποδήματα του πέταξε
τα ολοπόρφυρα. Με ρούχ' απλά
ντύθηκε γρήγορα και ξέφυγε.
Κάμνοντας όμοια σαν ηθοποιός
που όταν η παράστασις τελεώσει,
αλλάζει φορεσιά κι απέρχεται.

Κ.Π.Καβάφης, 1906.
The Invisible Hand on 28/02/2013
Εντελώς άστοχο το "Βασιλεύς Δημήτριος" για τον δικό μας, φίλε Επιλήσμονα.

Ο δικός μας φεύγει με το κεφάλι ψηλά, με πραγματικά εξαιρετική επίδοση της ιδεολογίας του (42.5%) στη κάλπη, με παράσημα και Mercedes και με δεκαπενταμελή τιμητική φρουρά.

Να προσθέσω ότι έχει κοτσανιάσμένα ακόμη τα πόστα Διοικητή και Υποδιοικητή στη Κεντρική, τα άνω δώματα της αστυνομίας και τη καρέκλα που κόλλησε κάποιος εισαγγελέας, τα διοικητικά συμβούλια των ημικρατικών και των υδρογονανθράκων κλπ

Ο καημένος ο Πύρρος θα βρεί μόνο απλήρωτους λογαριασμούς.
Επιλήσμων on 28/02/2013
Αγαπητέ Andrea,
Και όχι μόνον! (μονόπαντα και στρεβλή η ανάπτυξης).
Επίσης, ας μην ξεχνάμε την εισροή στα δημοσιονομικά από την περίφημη φορολογική αμνηστία. Α! και δεν πήγαμε στον coiffure γιά κούρεμα ούτε αγοράσαμε σε τιμή ευκαιρίας μερικά δις ελληνικά ομόλογα από το παζάρι second hand!
kax on 25/02/2013
Φίλε Επιλήσμονα

Αφού δεν μας έβαλαν καινούργιο άρθρο έστω και εκτός θέματος να μου επιτρέψεις να διαφωνήσω με τις θέσεις σου.Έχω το πλεονέκτημα να γράφω μετά τους τρεις πρώτους διορισμούς ,αλλά σύμφωνα με όσα υποστήριζα από χρόνια από την αρχή των μπλογκ πιστεύω ότι ο Αναστασιάδης εκτύπησε κέντρον βάζοντας τα κατάλληλα άτομα στις κατάλληλες θέσεις.

Ο Σαρρής εκτός από τις γνώσεις ξέρει και πως δουλεύει το σύστημα.Ο Πισσαρίδης είναι ιδανικός για την θέση που μπήκε και μπορεί να εισηγηθεί νέες λύσεις που κανένας μας δεν σκέφτηκε η διάβασε ακόμα.Ας ελπίσουμε ότι θα τον ακούουν κιόλας.Επανερχόμενος στον Σαρρή πως μπορεί να φταίει αν ο Ορφανίδης που στα χαρτιά ήταν τέλειος δεν έκαμνε εποπτείαν?Στην Λαική αμέσως έφερε ξένους συμβούλους και έδειξε την πραγματική εικόνα ενώ η άλλη τράπεζα ακόμα και στην Γενική Συνέλευση ωραιοποιούσε την κατάσταση.Τώρα για το ότι δεν βρήκε αγοραστή η έστω στρατηγικό επενδυτή νομίζω ηταν "mission impossible"

Όπως θα θυμάσαι είμαι από τους πρώτους που υποστήριζα τις θέσεις του νυν Διοικητή της Κεντρικής.Νομίζω όμως υπό τις περιστάσεις δεν είναι ώρα για αδειοδότηση καμμιάς ξένης τράπεζας.Οι συγκρίσεις και διαμαρτυρίες για ξέπλυμα σε άλλες χώρες είναι εκτός τόπου.Το καλοκαίρι όταν έτρεχα με 150 χιλιόμετρα και ενώ με έγραφε ο αστυνομικός θα πέρασαν τρείς άλλοι οδηγοί που έτρεχαν με ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα.Ο αστυνομικός συνέχισε το λαπόρτο και δεν μου είπε να φύγω διότι και άλλοι παρανομούσαν.

Συμφωνώ ότι υυπάρχει θέση και για τον Κον Ζένιο,(και άλλοι ίσως καθηγητές)υπάρχει Υπουργειο Εμπορίου,αλλά δεν αρκεί η δική σου εισήγηση και το δικό μου σεκοντάρισμα.Πρέπει να θέλει και ο ίδιος .Προσθέτω μπαίνοντας και λίγο στο πνεύμα του άρθρου εκφράζοντας και με τον Πρύτανη την διαφωνία μου λέγοντας ότι νεαροί καθηγητές στο Πανεπιστήμιο πρέπει να μπορούν να υπηρετούν για κάποιο διάστημα σε άλλα πόστα χωρίς να χάνουν την θέση η ανέλιξη τους.Υπάρχουν πολλά υφυπουργεία και θέσεις κλειδιά που οι γνώσεις τους θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμες.
Σάββας Τταντής on 26/02/2013
Οι/η Πολιτικοί/η στα επόμενα Χρόνια Και Η Κύπρος.


Σε άρθρο μου πριν από 2 σχεδόν χρόνια ανάφερα ότι η πολιτική στο μέλλον δεν θα βασίζεται σε πολιτικές ιδεολογίες αλλά στην σωστή οικονομική διαχείριση, εννοώντας την καλή διαχείριση των δημοσίων ταμείων και την δυνατή πραγματική οικονομία. Παρόλο που είμαστε μια συντηρητική κοινωνία και δεν αλλάζουμε εύκολα την πολιτικές μας θέσεις , στις πρόσφατες εκλογές έχουμε παρατηρήσει ότι αυτό που ανάφερα πριν 2 χρόνια άρχισε να συμβαίνει. Πολλοί συμπολίτες μας ψήφισαν υπέρ αλλαγής ελπίζοντας σε αλλαγή στην κακή οικονομική θέση στην οποία έχουμε βρεθεί σαν και οι ίδιοι σαν άτομα.

Δυστυχώς τα πράγματα θα χειροτερέψουν πριν γίνουν καλύτερα. Θα χαθούν πολλές θέσεις εργασίας ακόμα , θα χρεοκοπήσουν πολλές επιχειρήσεις ενώ τα δημόσια ταμία θα βρεθούν σε χειρότερη θέση από την σημερινή . Δεν θα φταίει για αυτά ο νέος πρόεδρος, στην θητεία του όμως θα δούμε τον πάτο. Στο χέρι του θα είναι πότε θα αρχίσουμε να ανακάμπτουμε μετά τον πάτο, στο χέρι του θα είναι να κερδίσει πολιτικά οφέλη η να πάθει πολιτική «ζημιά» . Μέχρι σήμερα , τίποτα σοβαρό δεν έγινε προς την σωστή κατεύθυνση παρά μόνο κάποιες σπασμωδικές κινήσεις οι οποίες δεν βοήθησαν σχεδόν καθόλου την πραγματική οικονομία. Δίνουμε ασπιρίνες σε ένα ασθενή με χρόνια πάθηση. Ο ασθενής χρειάζεται άμεση και δυνατή θεραπεία. Πρέπει να χρησιμοποιηθούν μεγάλα και αποτελεσματικά όπλα.

Πολλές από τις κινήσεις οι οποίες πρέπει να γίνουν τις έχω αναφέρει πολλές φορές στο αυτό το φόρουμ . Τίποτα σημαντικό δεν έχει γίνει, χαρακτηριζόμαστε από συντηρητισμό. Ο ρομαντισμός και ο συντηρητισμός έχουν τελειώσει. Οι ψυχροί αριθμοί σε συνδυασμό με την οικονομική ευμάρεια θα είναι οι ρυθμιστές της πολιτικής ζωής στο μέλλον όχι μόνον στην Κύπρο αλλά και σε όλη την Ευρώπη.

Οι δύσκολες μέρες για την Κύπρο δεν έχουν τελειώσει, πρέπει να ετοιμαστούμε σωστά, να οργανωθούμε καλύτερα έτσι ώστε να δούμε τον πάτο ενωρίτερα και κατ επέκταση να ξεκινήσουμε την ανάπτυξη το συντομότερο δυνατό.

Εύχομαι στον νέο πρόεδρο της Δημοκρατίας καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο που έχει αναλάβει, χιλιάδες άνεργοι συμπολίτες μας έχουν εναποθέσει όλες τους τις ελπίδες σε αυτόν. Δυστυχώς για τον νέο πρόεδρο αναλαμβάνει ένα κράτος χρεωκοπημένο, μια οικονομία σε αποσύνθεση με τις τράπεζες να βρίσκονται σε τραγική κατάσταση. Στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα η επιτυχία από την αποτυχία για τον Κύριο Αναστασιάδη θα είναι μια πολύ λεπτή γραμμή. Κάθε μέρα που περνά η ζημία στην οικονομία μεγαλώνει , δεν έχουμε άλλο χρόνο για χάσιμο, είτε θα αλλάξουμε τώρα σχεδόν όλη την δομή της οικονομίας μας είτε θα δούμε μια επανάληψη όσων ζει η Ελλάδα τα τελευταία 3 χρόνια……


Σάββας Τταντής, Λογιστής/ελεγκτής-Χρηματιστής