Εθνική συναίνεση και ο ρόλος του ριζοσπαστικού κέντρου
09/04/2012
Η χώρα μας βρίσκεται σε οριακή κατάσταση. Αντιμετωπίζουμε μια βαθιά πολιτική και οικονομική κρίση. Τελευταία το κράτος εμφανίζεται ανίκανο να τηρήσει τους δικούς του νόμους: Αφήνει απλήρωτους υπαλλήλους, αδυνατεί να στελεχώσει τα νοσηλευτήρια. Τα προβλήματα που συνεχώς αναφύονται είναι συμπτώματα βαθύτερων αιτιών. Εντοπίζοντας τα μπορούμε να σχεδιάσουμε στρατηγικά και να λύσουμε ταυτόχρονα πολλά προβλήματα. Διαφορετικά δαπανούμε ενέργεια θεραπεύοντας μόνο συμπτώματα και στη θέση του προβλήματος που λύνουμε εμφανίζονται άλλα.
Το κοινωνικό αίτημα για ανεξάρτητο πρόεδρο της Δημοκρατίας και οι προσπάθειες των πολιτικών δυνάμεων για συμμαχίες αποκαλύπτουν μια αγωνιώδη προσπάθεια να βρεθούν λύσεις. Για να λύσουμε όμως σύγχρονα προβλήματα χρειαζόμαστε σύγχρονες μεθόδους.
Πού βρίσκουμε λοιπόν τις οριακές καταστάσεις; Εκεί θα εντοπίσουμε τα αίτια των προβλημάτων για να καταλήξουμε σε «εθνική συναίνεση» για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
- Οι παραδοσιακές ιδεολογίες στο φάσμα αριστερά-δεξιά-κέντρο δεν δίνουν λύσεις. Γι’ αυτό μόνο 8% των πολιτών εμπιστεύεται τα κόμματα. Οι πολιτικοί που αναζητούν εξήγηση της αποχής θα την βρουν στο προϊόν που προσφέρουν, δηλαδή στην ιδεολογία που κατευθύνει τις επιλογές τους. Το τέλος των ιδεολογικών δογματισμών διεθνώς σε συνδυασμό με τις κλειστές δομές του πολιτικού συστήματος, αφήνει τις πολιτικές δυνάμεις μετέωρες. Η Αριστερά στέκεται αμήχανη μπροστά στις διεθνείς ανατροπές της κοσμοθεωρίας της, η Δεξιά αγωνίζεται να αποβάλει εθνικιστικές εξάρσεις και οι δύο επιδιώκουν τη συσπείρωση οπαδών αντί να αποτολμήσουν ιδεολογικά ανοίγματα. Το Κέντρο μετατρέπει τον ευγενή συνθετικό του ρόλο σε ρυθμιστή του διαμερισμού της εξουσίας. Αλλά, χωρίς σύγχρονες ιδεολογικές προτάσεις το πολιτικό σύστημα δεν πείθει.
- Η οικονομία έχασε την ανταγωνιστικότητά της. Για να την ανακτήσει πρέπει να ικανοποιεί τις επιτόπιες ανάγκες και να προσφέρει υψηλή προστιθέμενη αξία στις διεθνείς αγορές. Θα βελτιώσουμε τότε το εμπορικό ισοζύγιο επιτυγχάνοντας μείωση χρέους – δημόσιου και ιδιωτικού — και δημιουργώντας θέσεις εργασίας. Πέραν από την οικονομία, σε οριακή κατάσταση βρίσκεται το φυσικό περιβάλλον. Οι οικολογικές μας επιδώσεις είναι ανησυχητικές: Χρειαζόμαστε ετησίως 6,5 φορές τους πόρους του νησιού μας για την κάλυψη αναγκών σε τροφή, ενέργεια, νερό και πρώτες ύλες συνυπολογίζοντας τις εκπομπές ρύπων και την έκταση που χρειάζεται για την απόθεση των απορριμμάτων. Ως αποτέλεσμα έχουμε μια από τις χειρότερες αναλογίες διεθνώς και ο περιβαλλοντικός μεταβολισμός είναι 2-3 φορές χειρότερος από το διεθνή μέσο όρο. Το περιβάλλον είναι όπως ο τραπεζικός λογαριασμός. Αν οι αναλήψεις υπερβαίνουν τις καταθέσεις επέρχεται πτώχευση. Υπολογισμοί της Διεθνούς Τράπεζας μας λένε οτι από το 2008 περάσαμε στο κόκκινο και χωρίς αλλαγή πορείαςοδηγούμαστε σε οικολογική κρίση.
- Ο δημόσιος και ημιδημόσιος τομέας παραμένουν δομημένοι για την οικονομία του ‘60 και διοικούνται με γραφειοκρατικές πρακτικές οι οποίες ήταν καθόλα χρήσιμες στην εποχή τους μα καθόλου αποτελεσματικές για ένα σύγχρονο κράτος. Στο δυναμικό περιβάλλον του 21ου αιώνα χρειαζόμαστε αυτόνομους πολίτες και ανεξάρτητους θεσμούς που να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και να ανταποκρίνονται στους κινδύνους. Χρειαζόμαστε εμπειρογνωμοσύνη και όχι τυφλή πίστη σε αναχρονιστικές διαδικασίες.
Όμως λύσεις υπάρχουν.
- Καλύτερο κράτος. Χρειαζόμαστε βελτίωση του διοικητικού συστήματος με αποκέντρωση, επανασχεδιασμό αποτελεσματικών διαδικασιών και υπευθυνότητα των δημόσιων λειτουργών. Αυτό προϋποθέτει υιοθέτησή σύγχρονων αρχών διοίκησης στο δημόσιο τομέα προσαρμόζοντας για τη χώρα μας διεθνή πρότυπα, όπως αυτά του ΟΟΣΑ. Με πολιτική βούληση και επαγγελματισμό ο εκσυγχρονισμός του κράτους είναι δυνατός. Η δημόσια υπηρεσία είναι ένας οργανισμός 70,000 υπαλλήλων και οι ημιδημόσιοι οργανισμοί έχουν σχετικά απλή αποστολή. Πολύ μεγαλύτεροι οργανισμοί έχουν προσαρμοστεί επιτυχώς στο σύγχρονο δυναμικό περιβάλλον και πολλά κράτη κατάφεραν να ανασχεδιάσουν το δημόσιο τομέα τους. Αν νομίζουμε ότι το ΡΙΚ ή η ΑΗΚ είναι πολύπλοκοι οργανισμοί, αναλογιστείτε τι σημαίνει να διοικείς οργανισμούς όπως την Delek ή τη Noble. Με τέτοιους οργανισμούς έχουμε να συνεργαστούμε και ανάλογες πρέπει να είναι οι ικανότητες μας! Χρειαζόμαστε καλύτερο κράτος και αυτό υπερβαίνει τους ιδεολογικούς διαχωρισμούς αριστεράς-δεξιάς-κέντρου.
- Δίκαιη και αειφόρο οικονομική οργάνωση. Να εστιαστούμε στην ποιότητα ζωής των πολιτών: Υγεία, διαχείριση περιβάλλοντος και οικοσυστημάτων, επιχειρηματικότητα, οικονομία της γνώσης. Από εδώ θα προέλθουν οι θέσεις εργασίας, όχι από το εμπορικό κέντρο του Κατάρ όπου θα δουλεύουν τα παιδιά μας ως πωλητές με τον ελάχιστο μισθό πουλώντας εισαγόμενα προϊόντα, επιβαρύνοντας το εμπορικό ισοζύγιο και τα κέρδη να πηγαίνουν στους ξένους επενδυτές. (Αυτό συνέβη στην Ιρλανδία). Θέματα περιβάλλοντος μπαίνουν στο επίκεντρο των σχεδιασμών οικονομικής πολιτικής. Βεβαίως δεν είναι από αγάπη προς τις χελώνες καρέτα-καρέτα που οφείλουμε να καταστήσουμε την προστασία του περιβάλλοντος μοχλό για οικονομική πρόοδο, αλλά από πεφωτισμένη ιδιοτέλεια. Πολλές χώρες έχουν πετύχει αποσύζευξη των «περιβαλλοντικών αρνητικών» από τα «οικονομικά θετικά» και οι διεθνείς εμπειρίες από τον ΟΗΕ και τον ΟΟΣΑ μας αφορούν. Για να συνδέσουμε θέματα περιβάλλοντος με την οικονομική ανάπτυξη χρειαζόμαστε εθνική Συνθήκη για το Περιβάλλον πέραν των διαχωρισμών αριστεράς-δεξιάς-κέντρου.
- Εξορθολογισμό της πολιτικής. Χρειαζόμαστε ενδυνάμωση των πολιτών και ανανέωση του πολιτικού λόγου, λογοδοσία και διαφάνεια, δημιουργία σύγχρονων θεσμών για διεθνή και ευρωπαϊκή πολιτική, την ενέργεια και την οικονομία, την εθνική ασφάλεια. Η σοφία μιας κοινωνίας προκύπτει από δομημένους θεσμούς που αυξάνουν την εμπειρογνωμοσύνη και μας επιτρέπουν να σχεδιάζουμε στρατηγικές πρωτοβουλίες. Ο εξορθολογισμός της πολιτικής υπερβαίνει τους διαχωρισμούς αριστεράς-δεξιάς-κέντρου.
Ο σχεδιασμός ενός καλύτερου κράτους και ο εξορθολογισμός της πολιτικής διαδικασίας βελτιώνουν την ικανότητα να διαχειριστούμε το φυσικό αέριο και το κυπριακό πρόβλημα. Η διαχείριση του εθνικού πλούτου και του εθνικού προβλήματος επίσης (πρέπει να) είναι υπεράνω ιδεολογικών διαχωρισμών.
Οι προκλήσεις είναι μεγάλες και δεν αφήνουν περιθώρια για ιδεολογική εκμετάλλευση. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι σύνθεση των ιδεολογικών διαφορών αλλά και ριζοσπαστική φυγή από αναχρονιστικές πρακτικές. Η σύνθεση και η εθνική συναίνεση οδηγούν στο κέντρο. Όχι όμως σε ένα στατικό κέντρο συμβιβασμών αλλά σε ένα δυναμικό κέντρο που ενοποιεί τις κοινωνικές ομάδες στην επιδίωξη φιλόδοξων στόχων, ενάντια σε αναχρονιστικές νοοτροπίες και αναποτελεσματικά κατεστημένα. Αυτός είναι ο ρόλος του ριζοσπαστικού κέντρου και μπορεί να το προσφέρουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις αν αποτολμήσουν ιδεολογικά ανοίγματα. Όποιοι το καταφέρουν θα ανταποκριθούν στις βαθύτερες ανάγκες της κοινωνίας οδηγώντας τη χώρα σε μια νέα κατάσταση πραγμάτων με προοπτική.
[Από το βιβλίο Δημιουργική Κύπρος. Πολιτική μεταρρύθμιση για την Κύπρο του 21ου αιώνα, αναρτημένο ως βιβλίο και προσεχώς από εκδόσεις ΠΑΠΑΖΗΣΗΣ, Αθήνα].
Ο Σταύρος Α. Ζένιος είναι καθηγητής χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και πρόεδρος των πρυτάνεων των Πανεπιστημίων των Ευρωπαϊκών Πρωτευουσών.
35 σχόλια
09/04/2012
on Κατ' αρχήν, θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Ζένιο για την πολυγραφικότητα του. Είτε συμφωνούμε είτε όχι με τα όσα γράφει, δεν μπορούμε παρά να του το αναγνωρίσουμε.
Προσωπικά βρίσκω το απόσπασμα αυτό του βιβλίου, που ουσιαστικά προαναγγέλθηκε μέσα από μια μεγάλη σειρά από παρόμοια άρθρα κατά τη συγγραφή του, συγκλονιστκό...
Η παρουσίαση ενός πολιτικό-οικονομικό- κοινουνικού συστήματος στην Κύπρο που βρίσκεται σε προχωρημένη φάση αποσύνθεσης.
Ένα κράτος στο οποίο καταρρέει ότι έχει απομείνει όρθιο και σύμφωνα με το άρθρο/ βιβλίο δεν έχουν μείνει και πολλά.
Μια οικονομία χωρίς σήμερα και κυρίως χωρίς αύριο, λόγω χρόνιων διαρθρωτικών προβλημάτων και έλλειψης ανταγωνιστικότητας (... Άσχετο αν έχουμε ένα τομέα υπηρεσιών που συνεχώς διευρύνεται...μπράβο κύριοι επιχειρηματίες! Συνεχίστε απτόητοι κύριοι, ό,τι κι αν σας λένε)
Μια (ημι) δημόσια υπηρεσία που χρήζει χημειοθεραπείας για να καταπολεμηθεί το καρκίνωμα που της εμφύσησε η εκάστοτε κυβέρνηση τα τελευταία 52 χρόνια.
Ένα περιβάλλον προ του Αρμαγεδώνα...
Κοκ ...
Και μέσα από την καμένη γη, τα χαλάσματα και τα συντρίμμια ν αναδύεται ο πεφωτισμένος ηγέτης, ο χαρισματικός πρίγκιπας να προσφέρει μια νέα προοπτική, μια νέα πορεία! Σύμπτωση! Την ώρα που το κομματικό κέντρο αναζητεί κοινό υποψήφιο για τις επερχόμενες εκλογές! Κ Ζένιο, εμπρός! Μετά από έτσι πολιτικό μανιφέστο αναμένουμε την υποψηφιότητα σας! Το ξέρουμε ότι αυτό θέλετε και γιατί όχι άλλωστε μετά από μια τόσο λαμπρή καρριέρα; Γιατί μα μη δοκιμάσουμε και το δικό σας μαγικό ραβδί; Όπως έχετε γράψει αρκετές φορές, ο τόπος έχει δει αρκετά από πολιτικούς, τώρα είναι η ώρα της εμπειρογνωμοσύνης! Το είδαμε στην Ελλάδα, το είδαμε στην Ιταλία.... Ουπς! Αυτοί δεν έχουν το κυπριακό θα πουν τα κόμματα. Όπως είπε και κάποιος από τους ήδη υποψήφιους "κάποιοι κάναμε καρριέρα με αυτό"....
Προσωπικά βρίσκω το απόσπασμα αυτό του βιβλίου, που ουσιαστικά προαναγγέλθηκε μέσα από μια μεγάλη σειρά από παρόμοια άρθρα κατά τη συγγραφή του, συγκλονιστκό...
Η παρουσίαση ενός πολιτικό-οικονομικό- κοινουνικού συστήματος στην Κύπρο που βρίσκεται σε προχωρημένη φάση αποσύνθεσης.
Ένα κράτος στο οποίο καταρρέει ότι έχει απομείνει όρθιο και σύμφωνα με το άρθρο/ βιβλίο δεν έχουν μείνει και πολλά.
Μια οικονομία χωρίς σήμερα και κυρίως χωρίς αύριο, λόγω χρόνιων διαρθρωτικών προβλημάτων και έλλειψης ανταγωνιστικότητας (... Άσχετο αν έχουμε ένα τομέα υπηρεσιών που συνεχώς διευρύνεται...μπράβο κύριοι επιχειρηματίες! Συνεχίστε απτόητοι κύριοι, ό,τι κι αν σας λένε)
Μια (ημι) δημόσια υπηρεσία που χρήζει χημειοθεραπείας για να καταπολεμηθεί το καρκίνωμα που της εμφύσησε η εκάστοτε κυβέρνηση τα τελευταία 52 χρόνια.
Ένα περιβάλλον προ του Αρμαγεδώνα...
Κοκ ...
Και μέσα από την καμένη γη, τα χαλάσματα και τα συντρίμμια ν αναδύεται ο πεφωτισμένος ηγέτης, ο χαρισματικός πρίγκιπας να προσφέρει μια νέα προοπτική, μια νέα πορεία! Σύμπτωση! Την ώρα που το κομματικό κέντρο αναζητεί κοινό υποψήφιο για τις επερχόμενες εκλογές! Κ Ζένιο, εμπρός! Μετά από έτσι πολιτικό μανιφέστο αναμένουμε την υποψηφιότητα σας! Το ξέρουμε ότι αυτό θέλετε και γιατί όχι άλλωστε μετά από μια τόσο λαμπρή καρριέρα; Γιατί μα μη δοκιμάσουμε και το δικό σας μαγικό ραβδί; Όπως έχετε γράψει αρκετές φορές, ο τόπος έχει δει αρκετά από πολιτικούς, τώρα είναι η ώρα της εμπειρογνωμοσύνης! Το είδαμε στην Ελλάδα, το είδαμε στην Ιταλία.... Ουπς! Αυτοί δεν έχουν το κυπριακό θα πουν τα κόμματα. Όπως είπε και κάποιος από τους ήδη υποψήφιους "κάποιοι κάναμε καρριέρα με αυτό"....
09/04/2012
on Πάλι καλά που αναγνωρίζεις στον κ.Ζένιο και κάτι, την ... πολυγραφικότητά του! Τώρα το κατά πόσον ενδιαφέρεται για την προεδρία,είναι δικαίωμά του και δεν καταλαβαίνω την ειρωνεία περι χαρισματικών πριγκήπων.Εκείνο όμως που θα σε συμβούλευα αγαπητέ μου,είναι να διαβάσεις το βιβλίο του πρώην υπ.Εξωτερικών της Βρετανίας και ψυχίατρου,Σερ Ντέ'ι'βιντ Οουεν: Ασθενείς ηγέτες στην εξουσία,απο τις εκδόσεις Καστανιώτη.Εκεί θα μάθεις για το Σύνδρομο της Υβρεως.Απο αυτό δεν θέλουμε να διακατέχεται ο επόμενος πρόεδρος,όποιος και να είναι αυτός,ακόμα και ο κ.Ζένιος!
10/04/2012
on Να την πετιέται από ξαρχής....
Αθήνα, μιλώντας περί ψυχιατρικής και παρακολουθώντας εδώ και καιρό
τις παρεμβάσεις και τα γραφόμενα σου, θα σε συμβούλευα θερμά
ν αφήσεις στη συγκεκριμένη επιστήμη τη μελέτη της περίπτωσης σου...
Θα επωφεληθεί ιδιαίτερα τόσο η επιστήμη όσο και η ανθρωπότητα γενικότερα. Μη θεωρήσεις απαραίτητο ν απαντήσεις, αν καταφέρεις φυσικά
να ελέξεις για μιαν φορά τον παρορμητισμό σου...
Θα παρακαλούσα τη σύνταξη εκ των προτέρων να επιτρέψει την απάντηση στην αγαπητή μας Αθηνά
Αθήνα, μιλώντας περί ψυχιατρικής και παρακολουθώντας εδώ και καιρό
τις παρεμβάσεις και τα γραφόμενα σου, θα σε συμβούλευα θερμά
ν αφήσεις στη συγκεκριμένη επιστήμη τη μελέτη της περίπτωσης σου...
Θα επωφεληθεί ιδιαίτερα τόσο η επιστήμη όσο και η ανθρωπότητα γενικότερα. Μη θεωρήσεις απαραίτητο ν απαντήσεις, αν καταφέρεις φυσικά
να ελέξεις για μιαν φορά τον παρορμητισμό σου...
Θα παρακαλούσα τη σύνταξη εκ των προτέρων να επιτρέψει την απάντηση στην αγαπητή μας Αθηνά
10/04/2012
on Αγαπητέ κ.Νεοφύτου,μα ασφαλώς και θα σηκώσω το γάντι.Το 'παράπονό' μου,όμως,δεν είναι τόσο για το φυλετικό ρατσισμό, που υποβόσκει στα λεγόμενά σου,ούτε στη παραπομπή,κατ'εσένα, του όποιου παρορμητισμού μου στο ψυχιατρικό φάσμα. Εκείνο που με προβληματίζει ιδιαίτερα,είναι που 'κλωτσάς τη μπάλλα έξω',χωρίς να σχολιάζεις την ουσία του σχολίου μου.Το ότι δηλαδή ειρωνεύεσαι συγκεκαλυμμένα τον κ.Ζένιο και για το τι θα πρέπει να ζητούμε απο τον επόμενο πρόεδρο.Ετσι απλά.Εκεί που θα συμφωνήσω,διαφωνώντας μαζί σου,είναι για τον Αρμαγγεδώνα.Πράγματι,στο μυαλό κάποιων,έχει αποκτήσει μόνιμη στέγη.
09/04/2012
on Εάν όλα αυτά που περιγράφετε αληθεύουν, και ιδίως όλα αυτά που εισηγείστε είναι αναγκαίον να τεθούν σε εφαρμογή, τότε το μέλλον μας, διαγράφεται ζοφερόν.
Η απουσία πολιτικού / ιδεολογικού κέντρου δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Οι πολιτικές δυνάμεις που θέλουν να αυτοαποκαλούνται "κέντρον", κάθε άλλο παρά τέτοιο είναι.
Ένας πολιτικός Παρατηρητής (όχι ο γνωστός φίλος εδώ στο blog) θελήσει να τοποθετήσει αυτούς που μας λένε ότι εκπροσωπούν το κέντρο (τούς ίδιους τους πιστώνω με την αναγκαία λογική ότι δεν το πιστεύουν), πρέπει να τους τοποθετήσει σε ένα έκκεντρο σημείο του ιδεολογικού φάσματος, που σίγουρα θα απέχει - και σημαντικά - από το πραγματικό κέντρο. 'Ασε που ένα τέτοιο Κόμμα μπορεί να κινείται σε μια ελλειπτική και εκκρεμή (pendulum) τροχιά, είτε στην προσπάθεια να καλύψει περισσότερο χώρον είτε διότι "πρωτοκλασάτα" στελέχη δεν συμπίπτουν μεταξύ τους.
To 8% που μας λέτε ότι εμπιστεύεται τα κόμματα, είμαι σίγουρος ότι πρόκειται, ως επί το πλείστον, γιά τον σκληρό πυρήνα των κομμάτων, που πέραν της ιδεολογίας έχουν ή προσβλέπουν σε ίδιον κέρδος/όφελος.
Εγείρετε όμως πολλά σημεία στο άρθρο σας, που είναι δύσκολο να σχολιάσω στο παρών στάδιο.
Η απουσία πολιτικού / ιδεολογικού κέντρου δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Οι πολιτικές δυνάμεις που θέλουν να αυτοαποκαλούνται "κέντρον", κάθε άλλο παρά τέτοιο είναι.
Ένας πολιτικός Παρατηρητής (όχι ο γνωστός φίλος εδώ στο blog) θελήσει να τοποθετήσει αυτούς που μας λένε ότι εκπροσωπούν το κέντρο (τούς ίδιους τους πιστώνω με την αναγκαία λογική ότι δεν το πιστεύουν), πρέπει να τους τοποθετήσει σε ένα έκκεντρο σημείο του ιδεολογικού φάσματος, που σίγουρα θα απέχει - και σημαντικά - από το πραγματικό κέντρο. 'Ασε που ένα τέτοιο Κόμμα μπορεί να κινείται σε μια ελλειπτική και εκκρεμή (pendulum) τροχιά, είτε στην προσπάθεια να καλύψει περισσότερο χώρον είτε διότι "πρωτοκλασάτα" στελέχη δεν συμπίπτουν μεταξύ τους.
To 8% που μας λέτε ότι εμπιστεύεται τα κόμματα, είμαι σίγουρος ότι πρόκειται, ως επί το πλείστον, γιά τον σκληρό πυρήνα των κομμάτων, που πέραν της ιδεολογίας έχουν ή προσβλέπουν σε ίδιον κέρδος/όφελος.
Εγείρετε όμως πολλά σημεία στο άρθρο σας, που είναι δύσκολο να σχολιάσω στο παρών στάδιο.
09/04/2012
on Το πολιτικό σκηνικό είναι στημένο με τέτοιο τρόπο ώστε να εξυπηρετεί μόνο όσους προέρχονται από τις κομματικές παρατάξεις αδιαφορώντας για τις γνώσεις και τις ικανότητές των συγκεκριμμένων ατόμων.
Έτσι σήμερα βρισκόμαστε μπροστά στο άχαρο θέαμα ο τόπος αυτός να διοικείται από τους μέτριους (και πιο κάτω) αντί από τους άριστους.
Βλέποντας το παρελθόν μας (δεν είναι τυχαία που οι Τούρκοι μας πήραν και μας κρατούν την μισή μας πατρίδα) αντιλαμβανόμαστε ότι το μέλλον μας θα είναι παρόμοιο.
Οι πολιτικοί με τον βίο και την πολιτεία τους έχουν πείσει τους πολίτες αυτού του τόπου ότι η αποχή από τις εκλογές είναι επιλογή διαμαρτυρίας. Και ας λένε ότι τους προβληματίζει το ψηλό ποσοστό αποχής. Το αντίθετο εννοούν και επιθυμούν διότι τους εξυπηρετεί στο έπακρον.
Έτσι σήμερα βρισκόμαστε μπροστά στο άχαρο θέαμα ο τόπος αυτός να διοικείται από τους μέτριους (και πιο κάτω) αντί από τους άριστους.
Βλέποντας το παρελθόν μας (δεν είναι τυχαία που οι Τούρκοι μας πήραν και μας κρατούν την μισή μας πατρίδα) αντιλαμβανόμαστε ότι το μέλλον μας θα είναι παρόμοιο.
Οι πολιτικοί με τον βίο και την πολιτεία τους έχουν πείσει τους πολίτες αυτού του τόπου ότι η αποχή από τις εκλογές είναι επιλογή διαμαρτυρίας. Και ας λένε ότι τους προβληματίζει το ψηλό ποσοστό αποχής. Το αντίθετο εννοούν και επιθυμούν διότι τους εξυπηρετεί στο έπακρον.
on 09/04/2012
Πολύ καλό το άρθρο και αναμένω να διαβάσω το βιβλίο. Εύχομαι να βάλετε υποψηφιότητα για πρόεδρος. Αν μη τι άλλο, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν ένας εξαιρετικός ακαδημαϊκός μπορεί να τα βάλει σε επίπεδο πολιτικού λόγου με επαγγελματίες πολιτικούς.
09/04/2012
on Καλό το άρθρο, αν και αρκείται σε γενικές τοποθετήσεις. Εύχομαι το βιβλίο να έχει περισσότερες λεπτομέρειες και να δίνει ελπίδα ότι κάποιοι ξέρουν τι πρέπει να αλλάξει και το προωθούν.
09/04/2012
on Peste mas, tha valete ypopsifiotita gia proedros h' oxi? Xrysh efkairia, afou sas exoume edw, na rwthsoume.
09/04/2012
on Αγαπητοί (και ιδιαίτερα Νικόλαος Νεοφύτου),
κάθε άλλο παρά "ζοφερό μέλλον" έχει η χώρα....υπάρχουν πάρα πολλά θετικά στα οποία μπορούμε να κτίσουμε --και το βιβλίο αυτά αναλύει! Μου διαφεύγει επίσης πως ένα άρθρο που εισηγείται λύσεις ερμηνεύεται ως προειδοποίηση για "Αρμαγεδδών".
Όμως τα τρία σημαντικά προβλήματα τα οποία αναλύω είναι εκεί και τεκμηριώνονται με στοιχεία (τουλάχιστον τα δύο από τα τρία). Εξάλλου σήμερα η κατάσταση είναι πολύ δύσκολή όπως τεκμηριώνεται πάλι με στοιχεία. Τους επόμενους μήνες θα χειροτερέψει ακόμη περισσότερο στον οικονομικό τομέα, αυτό μας προειδοποιούν τα στοιχεία. (Βλ., για παράδειγμα, χθεσινό κύριο άρθρο Stockwach.)
Αν κάποιος διαφωνεί με την ανάλυση των προβλημάτων μπορεί να δώσει τα δικά του στοιχεία για να κρίνουμε αν η διάγνωση --η δική μου ή οποιουδήποτε άλλου-- είναι ορθή ή λάθος.
Όσο για τις προτεινόμενες λύσεις, αυτές προδιαγράφουν κατά την άποψη μου που πρέπει να εστιαστούμε ως κοινωνία. Και εδώ όποιος διαφωνεί θα μπορούσε να εξηγήσει την διαφωνία με τις εισηγήσεις ή να προτείνει τις δικές του.
Ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να έχει άποψη, αν έχει και κάποιες γνώσεις για αυτά που γράφει καλώς, Η ειρωνεία περί «πεφωτισμένων» κλπ είναι νομίζω αχρείαστη. Το διευκρινίζω διότι θεωρώ οτι το παράδειγμα της Ελλάδας είναι παράδειγμα προς αποφυγή! Η χώρα οδηγήθηκε στην χρεωκοπία και χρειάστηκε ένα ικανό τραπεζίτη να διαχειριστεί το συγκεκριμένο πρόβλημα. Αυτό δεν αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Η Ιταλία όμως αξίζει λίγο την προσοχή μας.
Τέλος, να παρατηρήσω ιδιαίτερα την καταληκτική φράση του άρθρου οτι λύσεις «μπορεί να προσφέρουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις αν αποτολμήσουν ιδεολογικά ανοίγματα”. Παρόμοιες ιδεολογικές προσαρμογές πέρασαν πολλές πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη και ΗΠΑ στην (πρόσφατη) ιστορία της χώρας τους.
Για την «ύβρη» στην πολιτική –και αλλού— να προσθέσω σε αυτό που είπε η Αθηνά τα λόγια του Βάσλαβ Χάβελ από τον πρόλογο στο βιβλίο του Karl Popper για την Ανοικτή Κοινωνία: "Να αποφεύγουμε τις σειρήνες των διανοούμενων που νομίζουν οτι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια--και αν μπουν στην ενεργό πολιτική να τρέξουμε μακριά". Σήμερα οφείλουμε να αναγνωρίζουμε ότι ο κόσμος είναι πολύπλοκος, οι αλληλεξαρτήσεις μεγάλες και σύνθετες, οι ικανότητες και οι γνώσεις μας περιορισμένες. Μπορεί να ξέρουμε πολλά αλλά και πολλά είναι που δεν γνωρίζουμε και γενικότερα πολλά δεν μπορούμε να γνωρίζουμε.
Χαίρομαι διότι το άρθρο φαίνεται να άγγιξε κάποιο νεύρο που πονάει....ευχαριστώ για τα σχόλια.
Και εύχομαι καλό Πάσχα.
κάθε άλλο παρά "ζοφερό μέλλον" έχει η χώρα....υπάρχουν πάρα πολλά θετικά στα οποία μπορούμε να κτίσουμε --και το βιβλίο αυτά αναλύει! Μου διαφεύγει επίσης πως ένα άρθρο που εισηγείται λύσεις ερμηνεύεται ως προειδοποίηση για "Αρμαγεδδών".
Όμως τα τρία σημαντικά προβλήματα τα οποία αναλύω είναι εκεί και τεκμηριώνονται με στοιχεία (τουλάχιστον τα δύο από τα τρία). Εξάλλου σήμερα η κατάσταση είναι πολύ δύσκολή όπως τεκμηριώνεται πάλι με στοιχεία. Τους επόμενους μήνες θα χειροτερέψει ακόμη περισσότερο στον οικονομικό τομέα, αυτό μας προειδοποιούν τα στοιχεία. (Βλ., για παράδειγμα, χθεσινό κύριο άρθρο Stockwach.)
Αν κάποιος διαφωνεί με την ανάλυση των προβλημάτων μπορεί να δώσει τα δικά του στοιχεία για να κρίνουμε αν η διάγνωση --η δική μου ή οποιουδήποτε άλλου-- είναι ορθή ή λάθος.
Όσο για τις προτεινόμενες λύσεις, αυτές προδιαγράφουν κατά την άποψη μου που πρέπει να εστιαστούμε ως κοινωνία. Και εδώ όποιος διαφωνεί θα μπορούσε να εξηγήσει την διαφωνία με τις εισηγήσεις ή να προτείνει τις δικές του.
Ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να έχει άποψη, αν έχει και κάποιες γνώσεις για αυτά που γράφει καλώς, Η ειρωνεία περί «πεφωτισμένων» κλπ είναι νομίζω αχρείαστη. Το διευκρινίζω διότι θεωρώ οτι το παράδειγμα της Ελλάδας είναι παράδειγμα προς αποφυγή! Η χώρα οδηγήθηκε στην χρεωκοπία και χρειάστηκε ένα ικανό τραπεζίτη να διαχειριστεί το συγκεκριμένο πρόβλημα. Αυτό δεν αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Η Ιταλία όμως αξίζει λίγο την προσοχή μας.
Τέλος, να παρατηρήσω ιδιαίτερα την καταληκτική φράση του άρθρου οτι λύσεις «μπορεί να προσφέρουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις αν αποτολμήσουν ιδεολογικά ανοίγματα”. Παρόμοιες ιδεολογικές προσαρμογές πέρασαν πολλές πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη και ΗΠΑ στην (πρόσφατη) ιστορία της χώρας τους.
Για την «ύβρη» στην πολιτική –και αλλού— να προσθέσω σε αυτό που είπε η Αθηνά τα λόγια του Βάσλαβ Χάβελ από τον πρόλογο στο βιβλίο του Karl Popper για την Ανοικτή Κοινωνία: "Να αποφεύγουμε τις σειρήνες των διανοούμενων που νομίζουν οτι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια--και αν μπουν στην ενεργό πολιτική να τρέξουμε μακριά". Σήμερα οφείλουμε να αναγνωρίζουμε ότι ο κόσμος είναι πολύπλοκος, οι αλληλεξαρτήσεις μεγάλες και σύνθετες, οι ικανότητες και οι γνώσεις μας περιορισμένες. Μπορεί να ξέρουμε πολλά αλλά και πολλά είναι που δεν γνωρίζουμε και γενικότερα πολλά δεν μπορούμε να γνωρίζουμε.
Χαίρομαι διότι το άρθρο φαίνεται να άγγιξε κάποιο νεύρο που πονάει....ευχαριστώ για τα σχόλια.
Και εύχομαι καλό Πάσχα.
10/04/2012
on Αγαπητέ καθηγητά κ. Ζένιο,
Συμφωνώ μαζί σας όταν λέτε "κάθε άλλο παρά 'ζοφερό μέλλον' έχει η χώρα", νοουμένου ότι υπάρχει η πιθανότης να πραγματοποιηθούν όλα αυτά τα "πάρα πολλά θετικά στα οποία μπορούμε νά κτίσουμε" και τα οποία αναλύεται στο βιβλίο σας.
Η δική μου εντύπωση και εκτίμηση όμως, είναι ότι κτίζουμε τον Πύργο της Βαβέλ.
Επομένως, είμαι υποχρεωμένος να επιμένω σε αυτό που έγραψα στο σχόλιο μου ημ. 9 Απριλίου, (χωρίς βεβαίως να απορρίπτω και την - έστω απομακρυσμένη - δική σας υπεραισιόδοξη άποψη).
Με τις ευχές μου για καλό Πασχα.
Συμφωνώ μαζί σας όταν λέτε "κάθε άλλο παρά 'ζοφερό μέλλον' έχει η χώρα", νοουμένου ότι υπάρχει η πιθανότης να πραγματοποιηθούν όλα αυτά τα "πάρα πολλά θετικά στα οποία μπορούμε νά κτίσουμε" και τα οποία αναλύεται στο βιβλίο σας.
Η δική μου εντύπωση και εκτίμηση όμως, είναι ότι κτίζουμε τον Πύργο της Βαβέλ.
Επομένως, είμαι υποχρεωμένος να επιμένω σε αυτό που έγραψα στο σχόλιο μου ημ. 9 Απριλίου, (χωρίς βεβαίως να απορρίπτω και την - έστω απομακρυσμένη - δική σας υπεραισιόδοξη άποψη).
Με τις ευχές μου για καλό Πασχα.
09/04/2012
on καλές οι σκέψεις του Κύριου Ζένιου, ρομαντικός τύπος, αγνές προθέσεις, ακαδημαικές σκέψεις, λυπάμαι που θα το πώ κύριε Ζένιο, τίποτα απο οσα λέτε δεν θα γίνουν με τον σωστό και ευκολο δρόμο αλλά θα γίνουν με τον δύσκολο τρόπο,,,,,,δεν θα βελτιώθει η κατάστασης επιδή οι πολιτικοί νομίζουν οτι αυτή η κρίση θα περάσει απο μονη της και άρα ασχολόύνται μονον με την εξουσία δηλαδή την προεδρια (στις προεδρικές εκλογές) και την διατήρηση των κομματικών ποσοστών στις βουλευτικές και δημοτικές εκλογές. Πολυ φυσιολογική η συμπεριφορά αυτη αφου οι πολιτικοι ειναι επαγγελματιες ειναι η δουλεια τους να προσέχουν τα κομματα τους....
αυτή την φορά ομως τα πραγματα ειναι διαφορετικά ,αυτή ειναι η μεγάλη και μακροχρονια κριση...και οσοι πολτικοί νιώθουν τυχεροί που απλά θα φορτώσουν την κρίση αυτή στον Χριστοφια κάνουν λάθος, η επομενη προεδρια θα ειναι πιο δύσκολη......
η κρίση αυτή δεν θα φύγει με θεωριες, θα ειναι εδώ για πολλά χρονια ακομα,,,,,,η Κύπρος έχει μονον 2 δρόμους ..
1. να δανείζετε απο τριτες χώρες να κερδισει ακομα λιγο χρονο και να γυρισει άμεσα σε πλεονάσματα (το δευτερο δεν έγινε και οπως πάμε ΔΕΝ θα γίνει ουτε το 2013, φέτος το έλλειμα θα ειναι 700 εκ+ , δηλαδη πάνω απο 4% -ειμαι σταθερος σε αυτο το νουμερο απο τις 13-1-2012)
εαν δεν γυρισουμε σε πλεονασμα συντομα τοτε......θα αναγκαστουμε να παμε στον δευτερο δρομο επιδή δεν νομιζω να βρεθει χώρα να μας δινει συνέχεια βοήθεια χωρις ανταλάγματα και εγγυησεις...(αέριο)..
2. Να παει άμεσα στο ΕΤΧΣ και στο ΔΝΤ οπου αυτοι θα προσπαθήσουν να μας περάσουν σε πλεονάσματα , κάνοντας οτι κάνανε στην Ελλάδα, πριν πάμε σε πλεονάσματα θα μας αναγκασουν να δώσουμε δώρο το αέριο σε αυτους που ελεγχουν το ΔΝΤ.........
με απλά λόγια εαν δεν γυρισουμε σε πλεονάσματα σύντομα , απο το αέριο θα μας αφήσουν μονον ψίχουλα (ειτε συνεχισουμε τον πρώτο δρομο που ειμαστε τώρα ειτε πάμε στο ΕΤΧΣ και στο ΔΝΤ....)
οπως έχω ξανααναφέρει ειμαστε μια πολύ ευκολη υποθεση, ευκολη λεία, ειμαστε σε ένα μικρο κλουβί, δεν θα χρειαστούμε ειδικές δυναμεις για να μας γονατίσουν ......πάμε απο μονοι μας στα στοματα των λύκων .....
αυτή την φορά ομως τα πραγματα ειναι διαφορετικά ,αυτή ειναι η μεγάλη και μακροχρονια κριση...και οσοι πολτικοί νιώθουν τυχεροί που απλά θα φορτώσουν την κρίση αυτή στον Χριστοφια κάνουν λάθος, η επομενη προεδρια θα ειναι πιο δύσκολη......
η κρίση αυτή δεν θα φύγει με θεωριες, θα ειναι εδώ για πολλά χρονια ακομα,,,,,,η Κύπρος έχει μονον 2 δρόμους ..
1. να δανείζετε απο τριτες χώρες να κερδισει ακομα λιγο χρονο και να γυρισει άμεσα σε πλεονάσματα (το δευτερο δεν έγινε και οπως πάμε ΔΕΝ θα γίνει ουτε το 2013, φέτος το έλλειμα θα ειναι 700 εκ+ , δηλαδη πάνω απο 4% -ειμαι σταθερος σε αυτο το νουμερο απο τις 13-1-2012)
εαν δεν γυρισουμε σε πλεονασμα συντομα τοτε......θα αναγκαστουμε να παμε στον δευτερο δρομο επιδή δεν νομιζω να βρεθει χώρα να μας δινει συνέχεια βοήθεια χωρις ανταλάγματα και εγγυησεις...(αέριο)..
2. Να παει άμεσα στο ΕΤΧΣ και στο ΔΝΤ οπου αυτοι θα προσπαθήσουν να μας περάσουν σε πλεονάσματα , κάνοντας οτι κάνανε στην Ελλάδα, πριν πάμε σε πλεονάσματα θα μας αναγκασουν να δώσουμε δώρο το αέριο σε αυτους που ελεγχουν το ΔΝΤ.........
με απλά λόγια εαν δεν γυρισουμε σε πλεονάσματα σύντομα , απο το αέριο θα μας αφήσουν μονον ψίχουλα (ειτε συνεχισουμε τον πρώτο δρομο που ειμαστε τώρα ειτε πάμε στο ΕΤΧΣ και στο ΔΝΤ....)
οπως έχω ξανααναφέρει ειμαστε μια πολύ ευκολη υποθεση, ευκολη λεία, ειμαστε σε ένα μικρο κλουβί, δεν θα χρειαστούμε ειδικές δυναμεις για να μας γονατίσουν ......πάμε απο μονοι μας στα στοματα των λύκων .....
10/04/2012
on Κ. Ζένιε
Για την Ιταλια εννα συμφωνήσω οτι υπηρξε διαφορα οταν στην κατασταση οταν την εδιαχειρίστηκε ο Μοντι.Ο μπερλουσκονι μαλλον καρικατουρα ηταν ως πρόεδρος η κατι τεθκιο έδειχνε σ εμας που παρακολουθουμε την Ιταλια απ εξω
Λέτε "Η χώρα οδηγήθηκε στην χρεωκοπία και χρειάστηκε ένα ικανό τραπεζίτη να διαχειριστεί το συγκεκριμένο πρόβλημα."
Φαντάζουμε μιλάτε για τον κ.Παπαδημο.
Πιστεύετε οτι εδιαχειριστηκε αρκετα σωστα το ζήτημα?
Τι διαφορα κατα την γνωμη σας θα είχε αν το ολο ζήτημα εσυνέχιζε να το διαχειρίζεται ο Γιωργάκης?
Καλο Πάσχα και σε σας
Για την Ιταλια εννα συμφωνήσω οτι υπηρξε διαφορα οταν στην κατασταση οταν την εδιαχειρίστηκε ο Μοντι.Ο μπερλουσκονι μαλλον καρικατουρα ηταν ως πρόεδρος η κατι τεθκιο έδειχνε σ εμας που παρακολουθουμε την Ιταλια απ εξω
Λέτε "Η χώρα οδηγήθηκε στην χρεωκοπία και χρειάστηκε ένα ικανό τραπεζίτη να διαχειριστεί το συγκεκριμένο πρόβλημα."
Φαντάζουμε μιλάτε για τον κ.Παπαδημο.
Πιστεύετε οτι εδιαχειριστηκε αρκετα σωστα το ζήτημα?
Τι διαφορα κατα την γνωμη σας θα είχε αν το ολο ζήτημα εσυνέχιζε να το διαχειρίζεται ο Γιωργάκης?
Καλο Πάσχα και σε σας
10/04/2012
on Θεωρώ απόλυτα σωστές τόσο τις διαπιστώσεις όσο και τις προτεινόμενες λύσεις του κου Ζένιου. Δεν βλέπω όμως με πιο τρόπο θα ανατραπεί η κατάσταση στη Κύπρο. Και εξηγούμαι:
Αναφέρετε κε καθηγητά ότι: "Παρόμοιες ιδεολογικές προσαρμογές πέρασαν πολλές πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη και ΗΠΑ στην (πρόσφατη) ιστορία της χώρας τους."
Παρ' όλο που η τοποθέτηση μου ακουστεί ακραία αλλά εκεί μπορεί να υπήρξαν και υπάρχουν πολιτικοί πατριώτες. Που δούλεψαν και δουλεύουν ανιδιοτελώς τοποθετόντας πάνω απ' όλα (ακόμα και τους εαυτούς τους) το καλό του τόπου τους. Και γιατί να πάμε μακριά. Δίπλα μας τρανό παράδειγμα αποτελεί ο Ερτογάν (όσο και εάν αυτό δεν μας αρέσει). Παρέλαβε μια περιθωριακή χώρα με τριψήφιο πληθωρισμό, τεράστια προβλήματα σε όλους τους τομείς και προβλήματα σε όλα τα σύνορα της χώρας του. Δεν χρειάζεται να γράψω τι είναι και πόσο γρήγορα έφτασε η Τουρκία σε αυτό που είναι σήμερα.
Στην Κύπρο δυστυχώς έχει ριζώσει (από καταβολής Κυπριακής Δημοκρατίας) ένα κατεστημένο που έμαθε να βάζει σε σειρά προτεραιότητας:
1. Το προσωπικό συμφέρον
2. Τα συμφέροντα του περίγυρου του
3. Το κομματικό συμφέρον
4. Αν τους μείνει χρόνος και διάθεση ασχολούνται (κυρίως για να λαικίσουν) με τα προβλήματα της πατρίδας.
Ο κόσμος το έχει αντιληφθεί και γι' αυτό μόνο το 8% ασχολείτε μαζί τους. Και θα εκπλαγούν πολλοί με τα ποσοστά των μη ψηφισάντων σε μελλοντικές εκλογικές διαδικασίες.
Έχουμε την δυνατότητα ως λαός να ξεφύγουμε από την μοίρα μας? Η μόνη ελπίδα μου είναι το παρελθόν και το γεγονός ότι καταφέραμε να επιβιώσουμε σε τούτο το τόπο τόσο πολύ καιρό. Ίσως βρούμε και πάλι τον τρόπο να το κάνουμε.
Καλή Ανάσταση!
Αναφέρετε κε καθηγητά ότι: "Παρόμοιες ιδεολογικές προσαρμογές πέρασαν πολλές πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη και ΗΠΑ στην (πρόσφατη) ιστορία της χώρας τους."
Παρ' όλο που η τοποθέτηση μου ακουστεί ακραία αλλά εκεί μπορεί να υπήρξαν και υπάρχουν πολιτικοί πατριώτες. Που δούλεψαν και δουλεύουν ανιδιοτελώς τοποθετόντας πάνω απ' όλα (ακόμα και τους εαυτούς τους) το καλό του τόπου τους. Και γιατί να πάμε μακριά. Δίπλα μας τρανό παράδειγμα αποτελεί ο Ερτογάν (όσο και εάν αυτό δεν μας αρέσει). Παρέλαβε μια περιθωριακή χώρα με τριψήφιο πληθωρισμό, τεράστια προβλήματα σε όλους τους τομείς και προβλήματα σε όλα τα σύνορα της χώρας του. Δεν χρειάζεται να γράψω τι είναι και πόσο γρήγορα έφτασε η Τουρκία σε αυτό που είναι σήμερα.
Στην Κύπρο δυστυχώς έχει ριζώσει (από καταβολής Κυπριακής Δημοκρατίας) ένα κατεστημένο που έμαθε να βάζει σε σειρά προτεραιότητας:
1. Το προσωπικό συμφέρον
2. Τα συμφέροντα του περίγυρου του
3. Το κομματικό συμφέρον
4. Αν τους μείνει χρόνος και διάθεση ασχολούνται (κυρίως για να λαικίσουν) με τα προβλήματα της πατρίδας.
Ο κόσμος το έχει αντιληφθεί και γι' αυτό μόνο το 8% ασχολείτε μαζί τους. Και θα εκπλαγούν πολλοί με τα ποσοστά των μη ψηφισάντων σε μελλοντικές εκλογικές διαδικασίες.
Έχουμε την δυνατότητα ως λαός να ξεφύγουμε από την μοίρα μας? Η μόνη ελπίδα μου είναι το παρελθόν και το γεγονός ότι καταφέραμε να επιβιώσουμε σε τούτο το τόπο τόσο πολύ καιρό. Ίσως βρούμε και πάλι τον τρόπο να το κάνουμε.
Καλή Ανάσταση!
10/04/2012
on Αγαπητέ κ Ζένιο,
Ήλπιζα όπως ο χαρακτηρισμός "πεφωτισμένος ηγέτης" αναγνωστεί με την καθεαυτή του έννοια ως ο διανοούμενος ηγέτης.
Χαίρομαι που αναναγνωρίζετε την ύπαρξη και θετικών στοιχείων. Προσωπικά πιστεύω στην Κύπρο, πιστεύω στους Κύπριους και στη δύναμη τους να ξεπερνούν τις όποιες δυσκολίες στις οποίες τους σέρνουν διαχρονικά λανθασμένες πολιτικές σε όλα τα μέτωπα.
Για τα περί Αρμαγεδδών. Συγγνώμη αλλά μια χώρα ένα βήμα πριν το μηχανισμό στήριξης, με μια κυβέρνηση που δεν αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα της κατάστασης και μια αντιπολίτευση που αρκείται σε μιαν λαικίστικη περίπτυξη με τα ΜΜΕ, να συνυπάρχουν σ ένα κοινωνικο-πολιτικό περιβάλλον που περιγράψατε τόσο γλαφυρά, πού βρίσκεται; Δεν είναι προ του Αρμαγεδδώνα; Σίγουρα δεν βρίσκεται προ του κήπου της Εδέμ
Καλή Ανάσταση
Ήλπιζα όπως ο χαρακτηρισμός "πεφωτισμένος ηγέτης" αναγνωστεί με την καθεαυτή του έννοια ως ο διανοούμενος ηγέτης.
Χαίρομαι που αναναγνωρίζετε την ύπαρξη και θετικών στοιχείων. Προσωπικά πιστεύω στην Κύπρο, πιστεύω στους Κύπριους και στη δύναμη τους να ξεπερνούν τις όποιες δυσκολίες στις οποίες τους σέρνουν διαχρονικά λανθασμένες πολιτικές σε όλα τα μέτωπα.
Για τα περί Αρμαγεδδών. Συγγνώμη αλλά μια χώρα ένα βήμα πριν το μηχανισμό στήριξης, με μια κυβέρνηση που δεν αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα της κατάστασης και μια αντιπολίτευση που αρκείται σε μιαν λαικίστικη περίπτυξη με τα ΜΜΕ, να συνυπάρχουν σ ένα κοινωνικο-πολιτικό περιβάλλον που περιγράψατε τόσο γλαφυρά, πού βρίσκεται; Δεν είναι προ του Αρμαγεδδώνα; Σίγουρα δεν βρίσκεται προ του κήπου της Εδέμ
Καλή Ανάσταση
10/04/2012
on Συμφωνω απολυτα με την θεωρεια του αρθρου, που ομως εχει ενα σοβαροτατο αδυναμο κρικο , αυτο που αναφερει ο Επιλησμων....
Με λιγα λογια μονο με επανασταση μπορουν να γινουν οι αλλαγες που προτεινει το αρθρο...και θα ειναι μια επανασταση στην οποια θα εχει αντιπαλους ολα τα κομματα, μηδενος εξερουμενου...
Με λιγα λογια μονο με επανασταση μπορουν να γινουν οι αλλαγες που προτεινει το αρθρο...και θα ειναι μια επανασταση στην οποια θα εχει αντιπαλους ολα τα κομματα, μηδενος εξερουμενου...
10/04/2012
on Αφιέρωσα μερικές ώρες για να σχηματίσω εν τάχει μια πρώτη εικόνα για το βιβλίο και τις σκέψεις του καθ. Ζένιου. Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για μια αξιέπαινη, σοβαρή και εμπεριστατωμένη προσπάθεια από τη μια να εντοπίσει τις ρίζες των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε στην Κύπρο και από την άλλη να διατυπώσει εμπνευσμένες, αισιόδοξες προτάσεις επίλυσης ή εξόδου απ' αυτά και προόδου.
Δυστυχώς δε μποορώ να συμφωνήσω. Δεν μπορώ να φανταστώ εύκολους τρόπους διαφυγής από την προφανή κρίση αρχών και αξιών στην οποία έχει περιπέσει ο τόπος μας. Χρειάστηκαν πολλές δεκαετίες να χτιστεί αυτό το πολύπλοκο συνονθύλευμα πολλαπλού κοινωνικού κατακερματισμού του κυπριακού πληθυσμού (φυλετικού, θρησκευτικού, κομματικού, γλωσσικού, ακόμη και ποδοσφαιρικού κλπ) που αμφιβάλλω αν αρκέσουν ίσου αριθμού δεκαετίες σώφρονης πορείας προς ανάνηψη, επαναφορά από τον άκρατο ατομικισμό στον οποίο έχουμε καταφύγει.
Έτσι αναμένω ότι οι όποιες εκ των έξω προσπάθειες ανανεωτικής επέμβασης θα συναντήσουν λυσσαλέα αντίδραση από το κομματικό κατεστημένο και δεν θα αφεθούν να ευδοκιμήσουν. Πέραν τούτου το ίδιο το έργο της ανανέωσης, ακόμη και αν πετύχει η αλλαγή ηγεσίας, θα είναι χρονοβόρο (σίγουρα θα πάρει περισσότερο από δυο θητείες) και καθόλου εύκολο αφού προϋποθέτει εκ θεμελίων μετατροπές σε πάρα πολλά θέματα (όπως: η καλλιέργεια ρεαλιστικού πατριωτισμού και ηθικής εργασίας, η αξιοκρατική ανέλιξη, η άρση της γεροντοκρατίας στον δημόσιο και ημιδημόσιο τομέα, η συστηματική καταπολέμηση της διαφθοράς κλπ), Τέλος η πορεία στο κυπριακό, όπως κατάντησε, τροφοδοτεί την κομματοκρατία και τη διαιώνιση κατεστημένων, έτσι που και πάλι κάθε νεωτεριστική προώθησή του να προσκρούσει σε σινικά τείχη αντίστασης τόσο από τα κόμματα όσο και από τα ΜΜΕ, ακόμη και την εκκλησία. Κατά την άποψη μου λοιπόν μόνο με μια συμμαχία των μεγάλων κομμάτων με ταυτόχρονη επικράτηση λογικών δυνάμεων σ' αυτά υπάρχει ελπίδα να επέλθουν σε λογικό χρόνο τέτοιες αλλαγές στην κυπριακή κοινωνία, που να αντιστρέψουν την πορεία προς την άβυσσο. Σε μια τέτοια συμμαχία αναμφισβήτητα βαθειά προβληματιζόμενα κομματικά ανεξάρτητες προσωπικότητες όπως ο καθ. Ζένιος, αν αξιοποιηθούν, θα μπορούσαν να προσφέρουν πολλά. Το αμφίβολο είναι αν δικαιούται αυτός ο δύσμοιρος τόπος να ελπίζει σε μια τέτοια εξέλιξη...
Δυστυχώς δε μποορώ να συμφωνήσω. Δεν μπορώ να φανταστώ εύκολους τρόπους διαφυγής από την προφανή κρίση αρχών και αξιών στην οποία έχει περιπέσει ο τόπος μας. Χρειάστηκαν πολλές δεκαετίες να χτιστεί αυτό το πολύπλοκο συνονθύλευμα πολλαπλού κοινωνικού κατακερματισμού του κυπριακού πληθυσμού (φυλετικού, θρησκευτικού, κομματικού, γλωσσικού, ακόμη και ποδοσφαιρικού κλπ) που αμφιβάλλω αν αρκέσουν ίσου αριθμού δεκαετίες σώφρονης πορείας προς ανάνηψη, επαναφορά από τον άκρατο ατομικισμό στον οποίο έχουμε καταφύγει.
Έτσι αναμένω ότι οι όποιες εκ των έξω προσπάθειες ανανεωτικής επέμβασης θα συναντήσουν λυσσαλέα αντίδραση από το κομματικό κατεστημένο και δεν θα αφεθούν να ευδοκιμήσουν. Πέραν τούτου το ίδιο το έργο της ανανέωσης, ακόμη και αν πετύχει η αλλαγή ηγεσίας, θα είναι χρονοβόρο (σίγουρα θα πάρει περισσότερο από δυο θητείες) και καθόλου εύκολο αφού προϋποθέτει εκ θεμελίων μετατροπές σε πάρα πολλά θέματα (όπως: η καλλιέργεια ρεαλιστικού πατριωτισμού και ηθικής εργασίας, η αξιοκρατική ανέλιξη, η άρση της γεροντοκρατίας στον δημόσιο και ημιδημόσιο τομέα, η συστηματική καταπολέμηση της διαφθοράς κλπ), Τέλος η πορεία στο κυπριακό, όπως κατάντησε, τροφοδοτεί την κομματοκρατία και τη διαιώνιση κατεστημένων, έτσι που και πάλι κάθε νεωτεριστική προώθησή του να προσκρούσει σε σινικά τείχη αντίστασης τόσο από τα κόμματα όσο και από τα ΜΜΕ, ακόμη και την εκκλησία. Κατά την άποψη μου λοιπόν μόνο με μια συμμαχία των μεγάλων κομμάτων με ταυτόχρονη επικράτηση λογικών δυνάμεων σ' αυτά υπάρχει ελπίδα να επέλθουν σε λογικό χρόνο τέτοιες αλλαγές στην κυπριακή κοινωνία, που να αντιστρέψουν την πορεία προς την άβυσσο. Σε μια τέτοια συμμαχία αναμφισβήτητα βαθειά προβληματιζόμενα κομματικά ανεξάρτητες προσωπικότητες όπως ο καθ. Ζένιος, αν αξιοποιηθούν, θα μπορούσαν να προσφέρουν πολλά. Το αμφίβολο είναι αν δικαιούται αυτός ο δύσμοιρος τόπος να ελπίζει σε μια τέτοια εξέλιξη...
10/04/2012
on Αγαπητοί,
Ο Σάββας Τταντής συνοψίζει εύστοχα την ανησυχία όλων των σχολίων όταν λέει οτι είμαι «ρομαντικός τύπος». Αυτό θα αρέσει μάλλον στην γυναίκα μου ☺ .
Δεν συμμερίζομαι όμως την θέση πολλών ότι αυτά δεν γίνονται. Εύλογη η ανησυχία. Στο βιβλίο ήδη την σχολιάζω, διότι ήταν αναμενόμενη:
1. Κάποιοι θα αντιτείνουν ότι ένας στόχος μπορεί να είναι επιθυμητός, αλλά πολιτικά ανέφικτος. Όπως το θέτουν ορισμένοι: «Εδώ είναι Κύπρος, τα πράγματα γίνονται διαφορετικά». Αυτό το επιχείρημα μας λέει απλώς ότι το πολιτικό σύστημα εργάζεται για να προστατεύσει συμφέροντα που δεν είναι κοινωνικώς ωφέλιμα, μεταξύ των οποίων και την αυτοσυντήρησή του. Πρόκειται για στάση μη δημιουργική η οποία είναι και το πρώτο εμπόδιο που πρέπει να ξεπεράσουμε. (Σελ. 94.)
2. Η τέλεια δημιουργική κοινωνία είναι κάτι το υπερβατικό στο οποίο μπορούμε να στοχεύουμε χωρίς ποτέ να φθάνουμε. Αυτό δεν μας σταματά από το να επιδιώκουμε συνεχώς τη βελτίωσή μας. Μπορεί να πλησιάζεις συνεχώς σε έναν στόχο και αυτό είναι προτιμότερο από το να κοιτάζεις τον στόχο μοιρολατρικά και από απόσταση. Γι’ αυτό, εξάλλου, ο Βέμπερ λέει ότι «η πολιτική είναι αγώνας». Η δημιουργική κοινωνία δεν είναι μια στατική κατάσταση πραγμάτων. Είναι αγώνας και συνεχής διάλογος για το πώς θέλουμε τον κόσμο μας. (Σελ. 94.)
3. Για να γίνουν όσα περιγράψαμε χρειάζεται μεθοδικός προγραμματισμός και επιμονή. Δεν θα γίνουν σε έναν χρόνο ούτε σε μια πενταετία. (Σελ. 343.)
Το πιο σημαντικό όμως είναι το εξής:
«Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται ριζοσπαστικές προτάσεις, αλλά δεν είναι. Προέρχονται από σύγχρονες απόψεις για τη δημόσια διοίκηση και τις επιτυχημένες εμπειρίες άλλων χωρών.» (σελ. 343).
Επομένως, αν το θελήσουμε πολύ και πολλοί στο χέρι μας είναι!
Ο Σάββας Τταντής συνοψίζει εύστοχα την ανησυχία όλων των σχολίων όταν λέει οτι είμαι «ρομαντικός τύπος». Αυτό θα αρέσει μάλλον στην γυναίκα μου ☺ .
Δεν συμμερίζομαι όμως την θέση πολλών ότι αυτά δεν γίνονται. Εύλογη η ανησυχία. Στο βιβλίο ήδη την σχολιάζω, διότι ήταν αναμενόμενη:
1. Κάποιοι θα αντιτείνουν ότι ένας στόχος μπορεί να είναι επιθυμητός, αλλά πολιτικά ανέφικτος. Όπως το θέτουν ορισμένοι: «Εδώ είναι Κύπρος, τα πράγματα γίνονται διαφορετικά». Αυτό το επιχείρημα μας λέει απλώς ότι το πολιτικό σύστημα εργάζεται για να προστατεύσει συμφέροντα που δεν είναι κοινωνικώς ωφέλιμα, μεταξύ των οποίων και την αυτοσυντήρησή του. Πρόκειται για στάση μη δημιουργική η οποία είναι και το πρώτο εμπόδιο που πρέπει να ξεπεράσουμε. (Σελ. 94.)
2. Η τέλεια δημιουργική κοινωνία είναι κάτι το υπερβατικό στο οποίο μπορούμε να στοχεύουμε χωρίς ποτέ να φθάνουμε. Αυτό δεν μας σταματά από το να επιδιώκουμε συνεχώς τη βελτίωσή μας. Μπορεί να πλησιάζεις συνεχώς σε έναν στόχο και αυτό είναι προτιμότερο από το να κοιτάζεις τον στόχο μοιρολατρικά και από απόσταση. Γι’ αυτό, εξάλλου, ο Βέμπερ λέει ότι «η πολιτική είναι αγώνας». Η δημιουργική κοινωνία δεν είναι μια στατική κατάσταση πραγμάτων. Είναι αγώνας και συνεχής διάλογος για το πώς θέλουμε τον κόσμο μας. (Σελ. 94.)
3. Για να γίνουν όσα περιγράψαμε χρειάζεται μεθοδικός προγραμματισμός και επιμονή. Δεν θα γίνουν σε έναν χρόνο ούτε σε μια πενταετία. (Σελ. 343.)
Το πιο σημαντικό όμως είναι το εξής:
«Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται ριζοσπαστικές προτάσεις, αλλά δεν είναι. Προέρχονται από σύγχρονες απόψεις για τη δημόσια διοίκηση και τις επιτυχημένες εμπειρίες άλλων χωρών.» (σελ. 343).
Επομένως, αν το θελήσουμε πολύ και πολλοί στο χέρι μας είναι!
11/04/2012
on Συμφωνώ με αυτό πού λέτε ότι είπε ο Βέμπερ "η πολιτική είναι αγώνας" και σίγουρα "η δημιουργική κοινωνία δεν είναι μιά στατική κατάσταση πραγμάτων" όπως λέτε εσείς και όπως επιγραμματικά είπε και ο Ηράκλειτος πρίν 2500 χρόνια "τα πάντα ρεί και ουδέν μένει".
Υποθέτω ο Βέμπερ που αναφέρεστε ειναι ο γερμανός Max Weber που είπε και πολλά άλλα, μεταξύ των οποίων και ένα ορισμό του σύγχρονου κράτους που αντιπροσωπεύεται και χαρακτηρίζεται από "rational-legal authority" και
"rational-legal leaders", σε αντιπαράθεσει από την χαρισματική εξουσία και χαρισματικούς ηγέτες. Πιστεύω ότι εμείς από το 1960 μέχρι το 1977 μας χαρακτήριζε η χαρισματική ορολογία, που όπως ανάφερα σε παλαιότερο σχόλιο μου, (2 Ιανουαρίου 2012,Πολιτική με αξίες - άρθρο κ. Ζένιου) είναι εκτός από αναχρονιστική και πολύ επικίνδυνη. Παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει μερικές δεκαετίες, δεν έχουμε σαν κράτος και λαός απαλλαγεί πλήρως από αυτό το σύνδρομο και εν πάσει περιπτώσει δεν έχουμε μεταπηδήσει πλήρως στο χαρακτηρισμό του σύγχρονου κράτους.
Στο σημείο σας 1, έχετε δίκαιο να λέτε ότι "κάποιοι θα αντιτείνουν ότι ένας στόχος μπορεί να είναι επιθυμητός, αλλά πολιτικά ανέφικτος". Και πολύ ορθώς λέτε ότι αυτή είναι μία λανθασμένη στάση που πρέπει να ξεπεράσουμε. Αλλά δεν φταίει ο λαός που έμαθε να πιστεύει ότι το "ευκταίον δεν είναι εφικτόν".
Εν κατακλείδι, συμφωνώ μαζί σας, ότι γιά να γίνουν όσα περιγράφετε χρειάζεται χρόνος, μεθοδικός προγραμματισμός και επιμονή. Φτάνει όμως να μήν ισχύει το γνωστό του Keynes, "in the long run we are all dead" και να προλάβουμε να δούμε καλύτερες μέρες.
Υποθέτω ο Βέμπερ που αναφέρεστε ειναι ο γερμανός Max Weber που είπε και πολλά άλλα, μεταξύ των οποίων και ένα ορισμό του σύγχρονου κράτους που αντιπροσωπεύεται και χαρακτηρίζεται από "rational-legal authority" και
"rational-legal leaders", σε αντιπαράθεσει από την χαρισματική εξουσία και χαρισματικούς ηγέτες. Πιστεύω ότι εμείς από το 1960 μέχρι το 1977 μας χαρακτήριζε η χαρισματική ορολογία, που όπως ανάφερα σε παλαιότερο σχόλιο μου, (2 Ιανουαρίου 2012,Πολιτική με αξίες - άρθρο κ. Ζένιου) είναι εκτός από αναχρονιστική και πολύ επικίνδυνη. Παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει μερικές δεκαετίες, δεν έχουμε σαν κράτος και λαός απαλλαγεί πλήρως από αυτό το σύνδρομο και εν πάσει περιπτώσει δεν έχουμε μεταπηδήσει πλήρως στο χαρακτηρισμό του σύγχρονου κράτους.
Στο σημείο σας 1, έχετε δίκαιο να λέτε ότι "κάποιοι θα αντιτείνουν ότι ένας στόχος μπορεί να είναι επιθυμητός, αλλά πολιτικά ανέφικτος". Και πολύ ορθώς λέτε ότι αυτή είναι μία λανθασμένη στάση που πρέπει να ξεπεράσουμε. Αλλά δεν φταίει ο λαός που έμαθε να πιστεύει ότι το "ευκταίον δεν είναι εφικτόν".
Εν κατακλείδι, συμφωνώ μαζί σας, ότι γιά να γίνουν όσα περιγράφετε χρειάζεται χρόνος, μεθοδικός προγραμματισμός και επιμονή. Φτάνει όμως να μήν ισχύει το γνωστό του Keynes, "in the long run we are all dead" και να προλάβουμε να δούμε καλύτερες μέρες.
11/04/2012
on Αγαπητέ Κύριε Ζένιο
επιμένω οτι είσαι ρομαντικός !! Σωστά τα λές , συμφωνώ με όσα λές , καλά θα είταν σιγά σιγά να αλλάξουμε νοοτροπία και να προσπαθούμε συνεχώς να βελτιώνομαστε και σαν λαος και σαν κράτος.....
Αυτό που εγώ λέω συνεχώς είναι οτι δεν ΄έχουμε χρόνο, τα πράγματα ειναι πολύ σοβαρά , το κράτος σύντομα θα χρειαστεί μετρητά, στις αγορές δεν θα μπει σύντομα μέχρι να σταθεροποιηθει το τραπεζικό μας σύστημα, εαν δεν βρεθεί τρίτη χώρα να μας ξαναδανήσει θα πάμε στην Τροικα....εκεί θα ξεπουληθούμε, βλέπω κάθε μέρα τι κάνουν της Ελλάδας, προκειται για κλοπή (μνημόνιο 2-βλέπε παράδειγμα που έβαλα για μετοχή της ΔΕΗ και πίεση απο τον Τροικα να την πουλήσει η ΕΛΛΑΔΑ και η μετοχή ειναι στα 3 ευρω ενώ αξίζει τουλάχιστον 30!)
αυτά που λέτε εσεις θα πάρουν πολλά χρονια να υλοποιηθουν, εδώ γινετε πολεμος καθημερινα....γονατίζουν κράτη, θα μας αφήσουν εμάς τώρα που βρήκαμε αέριο?
υπάρχει ένας πολύ ευκολος τρόπος να μας χρεωκοπήσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα , απλός τρόπος, (δεν θα τον γράψω)
είμαστε ευκολη λεία,,,,Η Κύπρος πρέπει να γυρίσει σε πλεονάσματα σύντομα, εαν δεν γίνει θα είναι πολυ επικύνδινη η πορεία μας στα επόμενα 2-3 χρονια.......
η Δεκαετίες των 80 -90 είταν ένας πόλεμος μεταξύ εταιρειών να αγοράζουν άλλες εταιρείες, φένετε οτι τα τελευταια χρόνια το παιχνίδι μεγάλωσε επιδή μεγάλωσαν οι εταιρειες...τώρα το παιχνιδι ειναι εταιρειες να αγοράζουν κράτη.........
επιμένω οτι είσαι ρομαντικός !! Σωστά τα λές , συμφωνώ με όσα λές , καλά θα είταν σιγά σιγά να αλλάξουμε νοοτροπία και να προσπαθούμε συνεχώς να βελτιώνομαστε και σαν λαος και σαν κράτος.....
Αυτό που εγώ λέω συνεχώς είναι οτι δεν ΄έχουμε χρόνο, τα πράγματα ειναι πολύ σοβαρά , το κράτος σύντομα θα χρειαστεί μετρητά, στις αγορές δεν θα μπει σύντομα μέχρι να σταθεροποιηθει το τραπεζικό μας σύστημα, εαν δεν βρεθεί τρίτη χώρα να μας ξαναδανήσει θα πάμε στην Τροικα....εκεί θα ξεπουληθούμε, βλέπω κάθε μέρα τι κάνουν της Ελλάδας, προκειται για κλοπή (μνημόνιο 2-βλέπε παράδειγμα που έβαλα για μετοχή της ΔΕΗ και πίεση απο τον Τροικα να την πουλήσει η ΕΛΛΑΔΑ και η μετοχή ειναι στα 3 ευρω ενώ αξίζει τουλάχιστον 30!)
αυτά που λέτε εσεις θα πάρουν πολλά χρονια να υλοποιηθουν, εδώ γινετε πολεμος καθημερινα....γονατίζουν κράτη, θα μας αφήσουν εμάς τώρα που βρήκαμε αέριο?
υπάρχει ένας πολύ ευκολος τρόπος να μας χρεωκοπήσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα , απλός τρόπος, (δεν θα τον γράψω)
είμαστε ευκολη λεία,,,,Η Κύπρος πρέπει να γυρίσει σε πλεονάσματα σύντομα, εαν δεν γίνει θα είναι πολυ επικύνδινη η πορεία μας στα επόμενα 2-3 χρονια.......
η Δεκαετίες των 80 -90 είταν ένας πόλεμος μεταξύ εταιρειών να αγοράζουν άλλες εταιρείες, φένετε οτι τα τελευταια χρόνια το παιχνίδι μεγάλωσε επιδή μεγάλωσαν οι εταιρειες...τώρα το παιχνιδι ειναι εταιρειες να αγοράζουν κράτη.........
15/04/2012
on Αγαπητέ Σάββα,
όταν έλεγα το 2002 οτι το Πανεπιστήμιο Κύπρου μπορεί να συγκαταλέγεται στα πρώτα 1000 παγκοσμίως ακόμη και μερικοί συνάδελφοι πανεπιστημιακοί με αποκάλεσαν ρομαντικό. Πρίν λίγες μέρες με πήρε ο Πρύτανης τηλέφωνο για να με ενημερώσει οτι το ΠΚ μπήκε στην κατηγορία 500+ (μεταξύ 500 και 1000).
Πολλά μπορούμε να πετύχουμε ως χώρα αν "έχουμε το κεφάλι στα σύννςφα και τα πόδαι στην γη"! Αυτό ισχύει και για τη χώρα μας....δεν είναι εύκολο αλλά γίνεται φτάνει να δουλέψουμε μεθοδικά και με όραμα.
Για τα άμεσα που λές οτι χρειαζόμαστε συμφωνώ...ιδιαίτερα για το έλλειμα δεν αντιλαμβάνονται πολλοί τη σημασία αυτού του προβλήματοσ! Αλλά να μην χάσουμε και τον ιδεαλισμό μας....
όταν έλεγα το 2002 οτι το Πανεπιστήμιο Κύπρου μπορεί να συγκαταλέγεται στα πρώτα 1000 παγκοσμίως ακόμη και μερικοί συνάδελφοι πανεπιστημιακοί με αποκάλεσαν ρομαντικό. Πρίν λίγες μέρες με πήρε ο Πρύτανης τηλέφωνο για να με ενημερώσει οτι το ΠΚ μπήκε στην κατηγορία 500+ (μεταξύ 500 και 1000).
Πολλά μπορούμε να πετύχουμε ως χώρα αν "έχουμε το κεφάλι στα σύννςφα και τα πόδαι στην γη"! Αυτό ισχύει και για τη χώρα μας....δεν είναι εύκολο αλλά γίνεται φτάνει να δουλέψουμε μεθοδικά και με όραμα.
Για τα άμεσα που λές οτι χρειαζόμαστε συμφωνώ...ιδιαίτερα για το έλλειμα δεν αντιλαμβάνονται πολλοί τη σημασία αυτού του προβλήματοσ! Αλλά να μην χάσουμε και τον ιδεαλισμό μας....
11/04/2012
on δέν τίθετε θέμα εαν θα πάμε στην Τροικα η όχι, εαν δέν βρεθούν τρίτες χώρες να μας δίνουν συνέχεια δάνεια , θα πάμε ΣΙΓΟΥΡΑ στην Τροικα....το θέμα που πρέπει να μας απασχολήσει είναι να πάμε εκεί με πλάνο, οργανωμένοι, να 'εχουμε ξεκάθαρο πλάνο αναπτυξης της οικονομίας, μειωσης ελλειμάτων, κλπ κλπ. εμείς είμασε ακόμα ανοργάνωτοι, θα πάμε εκεί με δυσμενή διαπραγματευτική θέση και θα ξεπουληθούμε......
απο την άλλη οι τρίτες χώρες γιατί να μας δείνουν συνέχεια δάνεια χωρίς σημαντικά ανταλάγματα? άρα και πάλι υπάρχει κινδυνος ξεπουλήματος.....
πρέπει άμεσα να κάνουμε τα εξης..
1. μειωση του ελλειματος στο 0 και να έχουμε πρωτογενή πλεονασμα. (φέτος θα έχουμε 700+εκ ελλειμα)
2. Δημιουργια ΤΧΣ οπως το έχω περιγράψει πολλές φορές το οποίο θα παρεμβαινει να σταθεροποια το τραπεζικο μας σύστημα το οποιο θα έχει και άλλες ζημίες (Ελλάδα, μη εξυπηρετούντα δανεια )στα επόμενα χρονια...
3. Διοχέτευση ρευστότητας μέσα στην οικονομία για να δημιουργηθει αναπτυξη μέσω του Οργανισμού χρηματοδοτήσεως στέγης......
όλα τα πιο πάνω πρέπει να γίνουν άμεσα ....
απο την άλλη οι τρίτες χώρες γιατί να μας δείνουν συνέχεια δάνεια χωρίς σημαντικά ανταλάγματα? άρα και πάλι υπάρχει κινδυνος ξεπουλήματος.....
πρέπει άμεσα να κάνουμε τα εξης..
1. μειωση του ελλειματος στο 0 και να έχουμε πρωτογενή πλεονασμα. (φέτος θα έχουμε 700+εκ ελλειμα)
2. Δημιουργια ΤΧΣ οπως το έχω περιγράψει πολλές φορές το οποίο θα παρεμβαινει να σταθεροποια το τραπεζικο μας σύστημα το οποιο θα έχει και άλλες ζημίες (Ελλάδα, μη εξυπηρετούντα δανεια )στα επόμενα χρονια...
3. Διοχέτευση ρευστότητας μέσα στην οικονομία για να δημιουργηθει αναπτυξη μέσω του Οργανισμού χρηματοδοτήσεως στέγης......
όλα τα πιο πάνω πρέπει να γίνουν άμεσα ....
11/04/2012
on Για το σημείο 'εξορθολογισμός της πολιτικής':
Έχει ιδιαιτερότητες η Κύπρος λόγω του μεγέθους της τις οποίες δεν μπορούμε να παραβλέψουμε. Δεν υπάρχουν πολλές χώρες στις οποίες ένας άνθρωπος μπορεί να εκλεγεί σε δημόσιο αξίωμα και να γνωρίζει προσωπικά όλους σχεδόν τους ψηφοφόρους που θα τον/την στηρίξουν. Όταν εκλέγεται κάποιος/α βουλευτής με 2-3000 ψήφους, ή γύρω στις 500 οικογένειες, τότε είναι λίγο-πολύ αναμενόμενη η διαφθορά που βλέπουμε, αφού ο/η βουλευτής μπορεί τότε να 'φροντίσει' προσωπικά τον κοσμο που τον/την στήριξε.
Ας το δούμε και από τη μεριά του ψηφοφόρου, και μάλιστα, της νέας γενειάς ψηφοφόρου: Σε μια χώρα με 40% νεανική ανεργία, πόσοι νέοι στ' αλήθεια θα έβαζαν το συμφέρον του συνόλου πάνω από το προσωπικό τους συμφέρον, από τη στιγμή που μπορούν να έχουν πρόσβαση στο/στη βουλευτή τους για βοήθεια;
Οπότε δεν είναι μόνο θέμα κουλτούρας, αλλά και δομής του πολιτικού μας συστήματος, που επιβάλλει, τρόπον τινά, τις στενές επαφές δημόσιου αξιωματούχου - ψηφοφόρου που βλέπουμε σήμερα.
Έχει ιδιαιτερότητες η Κύπρος λόγω του μεγέθους της τις οποίες δεν μπορούμε να παραβλέψουμε. Δεν υπάρχουν πολλές χώρες στις οποίες ένας άνθρωπος μπορεί να εκλεγεί σε δημόσιο αξίωμα και να γνωρίζει προσωπικά όλους σχεδόν τους ψηφοφόρους που θα τον/την στηρίξουν. Όταν εκλέγεται κάποιος/α βουλευτής με 2-3000 ψήφους, ή γύρω στις 500 οικογένειες, τότε είναι λίγο-πολύ αναμενόμενη η διαφθορά που βλέπουμε, αφού ο/η βουλευτής μπορεί τότε να 'φροντίσει' προσωπικά τον κοσμο που τον/την στήριξε.
Ας το δούμε και από τη μεριά του ψηφοφόρου, και μάλιστα, της νέας γενειάς ψηφοφόρου: Σε μια χώρα με 40% νεανική ανεργία, πόσοι νέοι στ' αλήθεια θα έβαζαν το συμφέρον του συνόλου πάνω από το προσωπικό τους συμφέρον, από τη στιγμή που μπορούν να έχουν πρόσβαση στο/στη βουλευτή τους για βοήθεια;
Οπότε δεν είναι μόνο θέμα κουλτούρας, αλλά και δομής του πολιτικού μας συστήματος, που επιβάλλει, τρόπον τινά, τις στενές επαφές δημόσιου αξιωματούχου - ψηφοφόρου που βλέπουμε σήμερα.
11/04/2012
on Κάποτε ένας καθηγητής είπε ότι δεν υπάρχει το δεν μπορώ αλλά υπάρχει το δεν θέλω. Κανένας δεν πίστευε ότι οι κύπριοι θα χρησιμοποιούσαν λεωφορεία για να πηγαίνουν στα αεροδόμια αλλά αποδείκτηκε ότι τα χρησιμοποιούν. Κάποιος τόλμησε και έκανε τη ζωή μας λίγο πιο εύκολη.
Ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο σας πριν δύο μέρες και αρχίσα να νιώθω λίγο πιο αισιόδοξος. Μέσα στη καταχνία που σκεπάζει τη χώρα μας φάνηκε μια φωτίνη ακτίδα, ένας άνθρωπος με όραμα, με γνώσεις και εμπήρειες, διαφορετικός από τους πολιτικούς της μπανανίας. Θέλουμε μία ελπίδα, μια νέα αρχή, ένα μέλλον για τα παιδία μας.
Ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο σας πριν δύο μέρες και αρχίσα να νιώθω λίγο πιο αισιόδοξος. Μέσα στη καταχνία που σκεπάζει τη χώρα μας φάνηκε μια φωτίνη ακτίδα, ένας άνθρωπος με όραμα, με γνώσεις και εμπήρειες, διαφορετικός από τους πολιτικούς της μπανανίας. Θέλουμε μία ελπίδα, μια νέα αρχή, ένα μέλλον για τα παιδία μας.
11/04/2012
on Είμαστε υποχρεωμένοι να αντικρίζουμε θετικά την ζωή και να αγωνιζόμαστε συνεχώς με αισιοδοξία. Ταυτόχρονα όμως να αντιλαμβανόμαστε τα αρνητικά.
Το καλό για την Κύπρο μας είναι ότι 10 μήνες έχουν μείνει σε αυτή την κυβέρνηση.
Το αρνητικό για την Κύπρο μας είναι ότι 10 μήνες είναι πολύς καιρός.
Το καλό για την Κύπρο μας είναι ότι 10 μήνες έχουν μείνει σε αυτή την κυβέρνηση.
Το αρνητικό για την Κύπρο μας είναι ότι 10 μήνες είναι πολύς καιρός.
12/04/2012
on Σαφώς, θεσμοί και αξίες έχουν διαβρωθεί. Οπωσδήποτε ευθύνεται το πολιτικό κατεστημένο. Ωστόσο, για να βρεθούν διέξοδοι δεν αρκεί η διαπίστωση του προβλήματος. Το επικοινωνιακό χάρισμα δεν επαρκεί. Χρειάζονται δύσκολες αποφάσεις. Απαιτείται αποφασιστικότητα, διάθεση σύγκρουσης με κατεστημένα και κακώς έχοντα, σθένος για προώθηση μιας άλλης προοπτικής.
Η 8ετής θητεία σας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου έδειξε ότι, δυστυχώς, εσείς δεν μπορείτε να αναλάβετε τέτοιους ρόλους. Άλλο τα λόγια και άλλο οι πράξεις.
Η κοινωνία δεν είναι έμπνευση που χρειάζεται. Έχει ανάγκη από ήθος, ειλικρίνεια και πάνω από όλα σκληρή δουλειά για αναδιάρθρωση της πολιτείας.
Αν η θητεία σας στην Πρυτανεία δεν ήταν μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία, αλλιώς θα διάβαζα τα λεγόμενά σας. Δυστυχώς όμως αυτό ακριβώς ήταν. Παραλάβατε ένα Πανεπιστήμιο όλο δυναμισμό και με τεράστιες δυνατότητες. Αντί να αξιοποιήσετε τη μοναδική ευκαιρία ανάπτυξης για εδραίωση ενός συστήματος ερευνητικής και εκπαιδευτικής αριστείας, περιοριστήκατε στα καλά λόγια, στους εξευμενισμούς και στα βολέματα. Στο τέλος, παραδώσατε ένα δύσκαμπτο, κατατεμαχισμένο οργανισμό ο οποίος οδεύει στην αρτηριοσκληρωση προτού καλά-καλά συμπληρώσει 20 χρόνια ζωής...
Η 8ετής θητεία σας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου έδειξε ότι, δυστυχώς, εσείς δεν μπορείτε να αναλάβετε τέτοιους ρόλους. Άλλο τα λόγια και άλλο οι πράξεις.
Η κοινωνία δεν είναι έμπνευση που χρειάζεται. Έχει ανάγκη από ήθος, ειλικρίνεια και πάνω από όλα σκληρή δουλειά για αναδιάρθρωση της πολιτείας.
Αν η θητεία σας στην Πρυτανεία δεν ήταν μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία, αλλιώς θα διάβαζα τα λεγόμενά σας. Δυστυχώς όμως αυτό ακριβώς ήταν. Παραλάβατε ένα Πανεπιστήμιο όλο δυναμισμό και με τεράστιες δυνατότητες. Αντί να αξιοποιήσετε τη μοναδική ευκαιρία ανάπτυξης για εδραίωση ενός συστήματος ερευνητικής και εκπαιδευτικής αριστείας, περιοριστήκατε στα καλά λόγια, στους εξευμενισμούς και στα βολέματα. Στο τέλος, παραδώσατε ένα δύσκαμπτο, κατατεμαχισμένο οργανισμό ο οποίος οδεύει στην αρτηριοσκληρωση προτού καλά-καλά συμπληρώσει 20 χρόνια ζωής...
15/04/2012
on @plank. Αγαπητέ, ακριβώς αν περιμένουμε μεγάλο και σπάταλο κράτος για να διορίσει ο "οικογενειακός βουλευτής" τα παιδιά μας τότε θα είναι άνεργοι για πολλά χρόνια! Αυτές οι συμπεριφορές μας οδήγησαν εδώ που φθάσαμε, η ευνοιοκρατία, η αναξιοκρατία, το βόλεμα, η διαφθορά....Τώρα χρειαζόμαστε αλλαγή νοοτροπίας. Πολιτικό σύστημα που να δουλεύει ορθολογικά για να δουλεύει το κράτος και η οικονομία.
Δεν χρειαζόμαστε ως βουλευτή, υπουργό ή πρόεδρο της χώρας τον οικογενειακό μας φίλο! Χρειαζόμαστε εκείνους που θα κάνουν την χώρα να δουλεύει καλύτερα, να νιώθουν οι πολίτες ισχυροί και αυτόνομοι να λύνουν τα προβλήματα τους, όχι να περιμένουν το κράτος να βολέψει τα παιδιά τους.
Και ακριβώς επειδή η χώρα είναι μικρή είναι και πιο εύκολο να βρούμε τους ικανούς...και πιο εύκολο να αλλάξουμε νοοτροπία....Το μικρό μέγεθος μπορεί να είναι πλεονέκτημα δεν πρέπει να είναι μειονέκτημα.
Καταλαβαίνω γιατί χώρες όπως η Νιγηρία και το Σουδάν δεν μπορούν να ξεπεράσουν μετα-αποικιοκρατικά σύνδρομα. Εμείς μπορούμε. Αποδίδω ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός οτι η σημερινή γενιά νέων είναι η δεύτερη γενιά που γεννήθηκε σε μια ανεξάρτητη Δημοκρατία. Σκεφτείτε το λίγο αυτό!
Δεν χρειαζόμαστε ως βουλευτή, υπουργό ή πρόεδρο της χώρας τον οικογενειακό μας φίλο! Χρειαζόμαστε εκείνους που θα κάνουν την χώρα να δουλεύει καλύτερα, να νιώθουν οι πολίτες ισχυροί και αυτόνομοι να λύνουν τα προβλήματα τους, όχι να περιμένουν το κράτος να βολέψει τα παιδιά τους.
Και ακριβώς επειδή η χώρα είναι μικρή είναι και πιο εύκολο να βρούμε τους ικανούς...και πιο εύκολο να αλλάξουμε νοοτροπία....Το μικρό μέγεθος μπορεί να είναι πλεονέκτημα δεν πρέπει να είναι μειονέκτημα.
Καταλαβαίνω γιατί χώρες όπως η Νιγηρία και το Σουδάν δεν μπορούν να ξεπεράσουν μετα-αποικιοκρατικά σύνδρομα. Εμείς μπορούμε. Αποδίδω ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός οτι η σημερινή γενιά νέων είναι η δεύτερη γενιά που γεννήθηκε σε μια ανεξάρτητη Δημοκρατία. Σκεφτείτε το λίγο αυτό!
15/04/2012
on Αγαπητέ Άνθιμε Τρεζάμη
Μια κινέζική παροιμία λέει «όταν κάποιος σου δείχνει το φεγγάρι, μη κοιτάς το δάκτυλο».
Χαίρομαι που συμφωνείς με το μήνυμα του άρθρου. Συμφωνώ επίσης οτι δεν αρκούν τα λόγια αλλά χρειάζονται και αξίες όπως έγραψα στο άρθρο "Πολιτική με Αξίες". Αυτά είναι «το φεγγάρι».
Διαφωνείς όπως φαίνεται με τον συγγραφέα, δηλαδή «το δάκτυλο», και βεβαίως δεν επαφίεται σε εμένα να σχολιάσω τον συγγραφέα!
Τα στοιχεία όμως δείχνουν κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που ισχυρίζεσαι για το Πανεπιστήμιο Κύπρου οτι «οδεύει στην αρτηριοσκλήρωση προτού κλείσει 20 χρόνια ζωής»:
1. Mε βάση το Carnegie Classification of Higher Education Institutions το Πανεπιστήμιο βρισκόταν το 2002 στην κατηγορία ”teaching universities” -- σήμερα είναι στην κατηγορία “research universities (intensive)”.
2. To 2002 το Πανεπιστήμιο δεν εμφανιζόταν στα πρώτα 3000 παγκοσμίως στο Shanghai Rankings -- φέτος είναι στην κατηγορία 500+ (μεταξύ 500 και 1000). Αυτή είναι σημαντική διάκριση και αποκαλύπτει δυναμισμό.
3. Το 2007 στην Προεδρία των Πανεπιστημίων των Ευρωπαϊκών Πρωτευουσών εξελέγη ο τότε Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου (και επανεξελέγη το 2011). Αυτό μας λέει οτι στην Ευρώπη δεν φαίνεται να συμμερίζονται τις απόψεις σας για το Πανεπιστήμιο – ούτε, μάλλον, και για «το δάκτυλο».
Αν βεβαίως οι απόψεις σας στηρίζονται στις έντονες επιθέσεις κατά του Πανεπιστημίου από τον τότε βουλευτή κον Αντρέα Θεμιστοκλέους υποθέτω οτι αυτές τις μέρες θα έχετε αναθεωρήσει....
Μια κινέζική παροιμία λέει «όταν κάποιος σου δείχνει το φεγγάρι, μη κοιτάς το δάκτυλο».
Χαίρομαι που συμφωνείς με το μήνυμα του άρθρου. Συμφωνώ επίσης οτι δεν αρκούν τα λόγια αλλά χρειάζονται και αξίες όπως έγραψα στο άρθρο "Πολιτική με Αξίες". Αυτά είναι «το φεγγάρι».
Διαφωνείς όπως φαίνεται με τον συγγραφέα, δηλαδή «το δάκτυλο», και βεβαίως δεν επαφίεται σε εμένα να σχολιάσω τον συγγραφέα!
Τα στοιχεία όμως δείχνουν κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που ισχυρίζεσαι για το Πανεπιστήμιο Κύπρου οτι «οδεύει στην αρτηριοσκλήρωση προτού κλείσει 20 χρόνια ζωής»:
1. Mε βάση το Carnegie Classification of Higher Education Institutions το Πανεπιστήμιο βρισκόταν το 2002 στην κατηγορία ”teaching universities” -- σήμερα είναι στην κατηγορία “research universities (intensive)”.
2. To 2002 το Πανεπιστήμιο δεν εμφανιζόταν στα πρώτα 3000 παγκοσμίως στο Shanghai Rankings -- φέτος είναι στην κατηγορία 500+ (μεταξύ 500 και 1000). Αυτή είναι σημαντική διάκριση και αποκαλύπτει δυναμισμό.
3. Το 2007 στην Προεδρία των Πανεπιστημίων των Ευρωπαϊκών Πρωτευουσών εξελέγη ο τότε Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου (και επανεξελέγη το 2011). Αυτό μας λέει οτι στην Ευρώπη δεν φαίνεται να συμμερίζονται τις απόψεις σας για το Πανεπιστήμιο – ούτε, μάλλον, και για «το δάκτυλο».
Αν βεβαίως οι απόψεις σας στηρίζονται στις έντονες επιθέσεις κατά του Πανεπιστημίου από τον τότε βουλευτή κον Αντρέα Θεμιστοκλέους υποθέτω οτι αυτές τις μέρες θα έχετε αναθεωρήσει....
16/04/2012
on στους επόμενους 3-4 μήνες τελειώνει το δευτερος μέρος της Ελληνικής τραγωδιας το οποίο ξεκίνησε με την υπογραφή του δέυτερου μνημονίου οπου οι Ελληνες υπόγραψαν να γίνουν σκλάβοι των 500 ευρώ στην ίδια τους την χώρα με ξένα αφεντικά. Το δευτερο μέρος θα τελειώσει μολις περάσουν στα χέρια αυτών που ελέγχουν το ΔΝΤ οι καλές Ελληνικές εταιρειες όπως η ΔΕΗ, ΟΠΑΠ και ο ΟΤΕ και ολες σχεδόν οι τράπεζες της . Αυτα θα γίνουν λίγο μετά τις εκλογές......
Η Ελλάδα συνεχίζει να έχει μεγάλα ελλείματα, δυσκολα θα τα καταφέρει να περάσει σε πλεονάσματα, Η Ελλάδα ειναι σε προχωρημένο στάδιο σπιράλ θανάτου, βρίσκετε σε μεγάλη ύφεση την οποία δοήγησε το ΔΝΤ υποβάλλοντας στο πρώτο μνημόνιο αυτηρα μέτρα λιτότητας τα οποία οδήγησαν την Ελλάδα σε μεγαλύτερη ύφεση. Στο Πρώτο μνημόνιο δεν υπήρξαν καθόλου μέτρα ανάπτυξης αλλά μονον μέτρα λιτότητας και αυτό έφερε την Ελλάδα σε πολύ δύσκολη διαπραγματευτική θέση με αποτέλεσμα να χάσει ολες τις καλές και παραγωγικές πηγές της ...
Εάν η Ελλάδα έχει φυσικό ανεκμετάλευτο πλούτο οπως φυσικό αέριο η και πετρέλαια, τοτε θα υπάρξει και τρίτο ημίχρονο στην Ελληνική τραγωδία , θα υπάρξει μνημόνιο 3 μέσα απο το οποίο θα περάσει σε ξένα χέρια αυτος ο πλουτος....
Η Ελλάδα είναι η πρώτη Ευρωπαική χώρα μέλος της νομισματικής ένωσης (του απειθάρχιτου τσίρκου/ της απειθάρχιτης ποδοσφαιρικής ομάδας) η οποία εξαγοράζεται ....θα ακολουθήσουν και άλλες σύντομα.....όπως έχω ξανααναφέρει ζούμε την εποχή οπου το παιχνίδι μεγάλωσε και θα εξαγοράζονται κράτη ....
Βέλγιο , Ιταλία, Ισπανία,Ιρλανδία , κύπρος είμαστε σε τραγική θέση. Η Κύπρος είμαστε η πιο αδύνατη χώρα και η πιο ευκολη λεία και ο καλύτερος στόχος αφού έχουμε φυσικό αέριο.Η μοναδική ευρωπαική χώρα με αποδεδειγμένα αποθέματα....... Κερδίσαμε χρόνο με το ρωσσικό δάνεια, δέν έχουμε πολύ χρονο ακόμα, κάναμε πολύ λίγα προς τις σωστές κατευθήνσεις, είμαστε φοβερά εκτεθημένοι . Με το δημοσιονομικό έλλειμα είμαστε μακρία απο τους στόχους μας, οι τράπεζες είναι κρεμασμένες, ολοι περιμένουν να μας τις εξαγοράσουν (παρακαλάμε να μας τις εξαγοράσουν εαν ειναι δυνατον!) Εχει σταματήσει η ρευστότητα στην αγορά , δεν υπάρχει πίστωση πλεον, η πραγματική οικονομια καταστρέφετε καθώς περνουν οι μερες.....ζούμε αυτο που έγινε στην Ελλάδα αμέσως μετα το πρώτο μνημόνιο, ζούμε αυτο που φοβήθηκαν οτι θα πάθαιναν οι αμερικανοί το 2007 και παρέμβηκε το κράτος και εσωσε τις τράπεζες,,,,,,
έχουμε μπροστά μας μονον μερικούς μήνες χρονο. Η κάθε μέρα που περνά κάνει τα πράγματα πιο δυσκολα για εμάς....Η ευρωζώνη στην οποία βρισκόμαστε είναι σαν μια ομάδα με 17 ποδοσφαιριστές οι οποίοι έχουν 17 διαφορετικούς προπονητές , γυμνάζονται με 17 διαφορετικούς τροπους σε 17 διαφορετικά γήπεδα αλλά αγωνίζονται στην ιδια ομαδά, πως θα αποκτήσουν ομοιογένια και να κερδίσουν??? Η ομάδα θα πάει διαβάθμιση, έτσι θα πάθει και η Ευρωζώνη.........είτε θα ακολουθουν ολες οι χώρες την ιδια δημοσιονομική πολιτική και πειθαρχία , να έχουμε κοινη οικονομική πολιτικη με ένα κεντρικο ΥΠΟΥΡΓΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ , παρόμια δομή εξοδων/ εσόδων , παρομοια δομή αναπτυξιακών προγραμάτων για ολες τις χώρες , είτε θα γονατιζει η μια χώρα μετα την άλλη στις ορέξεις του ΔΝΤ.
Για παράδειγμα, Πώς ειναι δυνατο μια χώρα της Ευρωζώνης να ξοδέυει περισσότερα κεφάλαια ως προς το ΑΕΠ της σε θέματα αμυνας σε σχέση με άλλες χώρες ? Αυτο σημαίνει οτι θα έχει λιγοτερα κεφάλαια για αναπτυξιακά έργα ...άρα μεγαλύτερος κινδυνος να μπει σε ύφεση ....ολές οι χώρες να ξοδέυουν το ιδιο ποσοστό σε σχέση με το ΑΕΠ τους σε θέματα αμυνας και να εγγυηθουν ολες την ασφάλεια των μελών . Εαν Η Κύπρος ξόδευε λιγοτερα στην άμυνα της δεν θα ειχε τοσο μεγάλο έλλειμα,,,,,,,,,
πρέπει άμεσα να μειωθει το δημοσιονομικό έλλειμα στο ΜΗΔΕΝ, να σταθεοποιηθει το τραπεζικο μας σύστημα το οποιο ακομα δεν σταθεροποιήθηκε και να ξεκινήσει η ρευστότητα μεσα στην αγορά (βλεπε εισήγηση για οργανισμος χρηματοδοτήσεως στέγης) έτσι ώστε να μην γίνουμε ο επόμενος στόχος.........(νομίζω οτι είμαστε ιδη στόχος......)
Η Ελλάδα συνεχίζει να έχει μεγάλα ελλείματα, δυσκολα θα τα καταφέρει να περάσει σε πλεονάσματα, Η Ελλάδα ειναι σε προχωρημένο στάδιο σπιράλ θανάτου, βρίσκετε σε μεγάλη ύφεση την οποία δοήγησε το ΔΝΤ υποβάλλοντας στο πρώτο μνημόνιο αυτηρα μέτρα λιτότητας τα οποία οδήγησαν την Ελλάδα σε μεγαλύτερη ύφεση. Στο Πρώτο μνημόνιο δεν υπήρξαν καθόλου μέτρα ανάπτυξης αλλά μονον μέτρα λιτότητας και αυτό έφερε την Ελλάδα σε πολύ δύσκολη διαπραγματευτική θέση με αποτέλεσμα να χάσει ολες τις καλές και παραγωγικές πηγές της ...
Εάν η Ελλάδα έχει φυσικό ανεκμετάλευτο πλούτο οπως φυσικό αέριο η και πετρέλαια, τοτε θα υπάρξει και τρίτο ημίχρονο στην Ελληνική τραγωδία , θα υπάρξει μνημόνιο 3 μέσα απο το οποίο θα περάσει σε ξένα χέρια αυτος ο πλουτος....
Η Ελλάδα είναι η πρώτη Ευρωπαική χώρα μέλος της νομισματικής ένωσης (του απειθάρχιτου τσίρκου/ της απειθάρχιτης ποδοσφαιρικής ομάδας) η οποία εξαγοράζεται ....θα ακολουθήσουν και άλλες σύντομα.....όπως έχω ξανααναφέρει ζούμε την εποχή οπου το παιχνίδι μεγάλωσε και θα εξαγοράζονται κράτη ....
Βέλγιο , Ιταλία, Ισπανία,Ιρλανδία , κύπρος είμαστε σε τραγική θέση. Η Κύπρος είμαστε η πιο αδύνατη χώρα και η πιο ευκολη λεία και ο καλύτερος στόχος αφού έχουμε φυσικό αέριο.Η μοναδική ευρωπαική χώρα με αποδεδειγμένα αποθέματα....... Κερδίσαμε χρόνο με το ρωσσικό δάνεια, δέν έχουμε πολύ χρονο ακόμα, κάναμε πολύ λίγα προς τις σωστές κατευθήνσεις, είμαστε φοβερά εκτεθημένοι . Με το δημοσιονομικό έλλειμα είμαστε μακρία απο τους στόχους μας, οι τράπεζες είναι κρεμασμένες, ολοι περιμένουν να μας τις εξαγοράσουν (παρακαλάμε να μας τις εξαγοράσουν εαν ειναι δυνατον!) Εχει σταματήσει η ρευστότητα στην αγορά , δεν υπάρχει πίστωση πλεον, η πραγματική οικονομια καταστρέφετε καθώς περνουν οι μερες.....ζούμε αυτο που έγινε στην Ελλάδα αμέσως μετα το πρώτο μνημόνιο, ζούμε αυτο που φοβήθηκαν οτι θα πάθαιναν οι αμερικανοί το 2007 και παρέμβηκε το κράτος και εσωσε τις τράπεζες,,,,,,
έχουμε μπροστά μας μονον μερικούς μήνες χρονο. Η κάθε μέρα που περνά κάνει τα πράγματα πιο δυσκολα για εμάς....Η ευρωζώνη στην οποία βρισκόμαστε είναι σαν μια ομάδα με 17 ποδοσφαιριστές οι οποίοι έχουν 17 διαφορετικούς προπονητές , γυμνάζονται με 17 διαφορετικούς τροπους σε 17 διαφορετικά γήπεδα αλλά αγωνίζονται στην ιδια ομαδά, πως θα αποκτήσουν ομοιογένια και να κερδίσουν??? Η ομάδα θα πάει διαβάθμιση, έτσι θα πάθει και η Ευρωζώνη.........είτε θα ακολουθουν ολες οι χώρες την ιδια δημοσιονομική πολιτική και πειθαρχία , να έχουμε κοινη οικονομική πολιτικη με ένα κεντρικο ΥΠΟΥΡΓΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ , παρόμια δομή εξοδων/ εσόδων , παρομοια δομή αναπτυξιακών προγραμάτων για ολες τις χώρες , είτε θα γονατιζει η μια χώρα μετα την άλλη στις ορέξεις του ΔΝΤ.
Για παράδειγμα, Πώς ειναι δυνατο μια χώρα της Ευρωζώνης να ξοδέυει περισσότερα κεφάλαια ως προς το ΑΕΠ της σε θέματα αμυνας σε σχέση με άλλες χώρες ? Αυτο σημαίνει οτι θα έχει λιγοτερα κεφάλαια για αναπτυξιακά έργα ...άρα μεγαλύτερος κινδυνος να μπει σε ύφεση ....ολές οι χώρες να ξοδέυουν το ιδιο ποσοστό σε σχέση με το ΑΕΠ τους σε θέματα αμυνας και να εγγυηθουν ολες την ασφάλεια των μελών . Εαν Η Κύπρος ξόδευε λιγοτερα στην άμυνα της δεν θα ειχε τοσο μεγάλο έλλειμα,,,,,,,,,
πρέπει άμεσα να μειωθει το δημοσιονομικό έλλειμα στο ΜΗΔΕΝ, να σταθεοποιηθει το τραπεζικο μας σύστημα το οποιο ακομα δεν σταθεροποιήθηκε και να ξεκινήσει η ρευστότητα μεσα στην αγορά (βλεπε εισήγηση για οργανισμος χρηματοδοτήσεως στέγης) έτσι ώστε να μην γίνουμε ο επόμενος στόχος.........(νομίζω οτι είμαστε ιδη στόχος......)
17/04/2012
on Μεν μιλας σε παρακαλω για άμυνα.
Ειδες τι έγινε μετα το μαρι και τι αθθυματουν ο καθε πικραμμενος.
Εχουμε και την γνωστη υποθεση των s-300.
Mεν μιλας πλς για άμυνα.
Γνωριζεις ετσι προχειρα τις δαπανες ως προς το αεπ μας για εξοπλιστικες δαπανες σε σχέση και με αλλα κρατη στην ευρωπη οπως π.χ γερμανια , αγγλια γαλλια ?
Ειδες τι έγινε μετα το μαρι και τι αθθυματουν ο καθε πικραμμενος.
Εχουμε και την γνωστη υποθεση των s-300.
Mεν μιλας πλς για άμυνα.
Γνωριζεις ετσι προχειρα τις δαπανες ως προς το αεπ μας για εξοπλιστικες δαπανες σε σχέση και με αλλα κρατη στην ευρωπη οπως π.χ γερμανια , αγγλια γαλλια ?
18/04/2012
on Αυτή η αναλογία (δαπάνες προς ΑΕΠ) θα ήταν χρήσιμο να την γνωρίζουμε και εμείς.
Επιπλέον όμως, λες να έχουμε και εδώ περίπτωση "Τσοχατζόπουλου"?
Μπα, αποκλείεται!!!
Επιπλέον όμως, λες να έχουμε και εδώ περίπτωση "Τσοχατζόπουλου"?
Μπα, αποκλείεται!!!
18/04/2012
on Θα συμφωνήσω μαζί σου,ότι δεν πρέπει να μιλάμε για άμυνα.Διότι έτσι που την έχουμε καταντήσει,όχι μόνο δεν είναι δύναμη αποτροπής,αν αποφασίσουν τα γεράκια της Αγκυρας να προελάσουν στην ελεύθερη Κύπρο,αλλά αιμορραγούμε και οικονομικά με 500 εκ.ετήσια,για ένα πουκάμισο αδειανό..... Στο κάτω-κάτω,ας ανακηρυχθούμε βάσει του διεθνούς δικαίου ''ανοχύρωτη πολιτεία'',όπως πρότεινε πριν απο χρόνια και ο Ρολάνδης.
18/04/2012
on Εμ....
Επιτελους εκαταλαβαμε το παρα το οτι στο παρελθον "επουλουσαν" μας εθνικοπατριωτικα συνθηματα.
Δυναμη αποτροπης....
Χαχα.Καλο!!
Και το τσοχατζοπουλος μια χαρα εξοπλισε την χωρα του παραλληλα ομως τζιαι την πουγκα του.Εν νομιζω ναν και πολλα πατριωτικο!
Επιτελους εκαταλαβαμε το παρα το οτι στο παρελθον "επουλουσαν" μας εθνικοπατριωτικα συνθηματα.
Δυναμη αποτροπης....
Χαχα.Καλο!!
Και το τσοχατζοπουλος μια χαρα εξοπλισε την χωρα του παραλληλα ομως τζιαι την πουγκα του.Εν νομιζω ναν και πολλα πατριωτικο!
18/04/2012
on Ωραία λοιπόν,ας το κλείσουμε το μαγαζί που λέγεται άμυνα.Συμφωνείς,ή θα το ρίξουμε στα ζάρια;
18/04/2012
on Σιήλλιες φορες τα ριάλλια για παιδεια , για υγεια , ΓΙΑ ΕΡΕΥΝΑ παρα να εκμεταλλευκουμαι το στράτευμα για προσωπικο ή κομματικο ώφελος.
Αλλωστε μια μέση λύση ελαλουσαμε που το δημοτικο.
Αλλωστε μια μέση λύση ελαλουσαμε που το δημοτικο.