You are here

Τρόποι εξόδου της Κυπριακής οικονομίας από την κρίση

23/05/2012
Η ανάπτυξη είναι ο καλύτερος τρόπος για να μειωθεί το χρέος μιας χώρας ως ποσοστό της εγχώριας παραγωγής.  Πώς επιτυγχάνεται η ανάπτυξη; Η απλοποίηση των διαδικασιών του κράτους, η ισχυροποίηση των θεσμών, η ενθάρρυνση του ανταγωνισμού, η κατάργηση των κλειστών επαγγελμάτων, ο περιορισμός της σπατάλης και κακής διανομής πόρων από την πλευρά του κράτους, η ελαχιστοποίηση της πρόσβασης ειδικών συμφερόντων στο κράτος και η αξιοποίηση της τεχνογνωσίας που υπάρχει για σχεδιασμό της καλύτερης δυνατής οικονομικής πολιτικής που αποκτά ιδιαίτερη σημασία εν μέσω της κρίσης αλλά και μπροστά στην προοπτική για εκματάλλευση των αποθεμάτων φυσικού αερίου, είναι μερικά από τα συστατικά της σωστής συνταγής για ανάπτυξη.  Όλα αυτά επηρεάζουν την οικονομική ανάπτυξη κυρίως μακροπρόθεσμα αλλά η εφαρμογή τους θα επηρέαζε το επίπεδο εμπιστοσύνης άμεσα, στο βαθμό που θα έπειθαν για τις προοπτικές ανάπτυξης και άρα μακροπρόθεσμης εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους.

Παράλληλα με τις πιο πάνω πολιτικές, η δημοσιονομική εξυγίανση για περιορισμό των δημοσιονομικών ελλειμμάτων είναι συνήθως αναγκαία για μείωση του δημόσιου χρέους.  Πολλοί ειδικοί (π.χ. ο οικονομολόγος Alberto Alessina) θεωρούν όμως ότι η ακριβής σύσταση της οποιασδήποτε δημοσιονομικής προσαρμογής είναι εξίσου σημαντική με το επίπεδο της.  Π.χ., οι επιπτώσεις που έχει στην οικονομία μια αύξηση των φόρων διαφέρει από τις επιπτώσεις μιας εναλλακτικής πολιτικής που χαμηλώνει το δημοσιονομικό έλλειμμα μειώνοντας τις δαπάνες του κράτους.  Συγκεκριμένα, οι αυξήσεις στους φόρους τείνουν να δημιουργούν συνθήκες ύφεσης σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τις μειώσεις στις δαπάνες του κράτους.  Επίσης, οι μειώσεις στις δαπάνες τείνουν να είναι πολύ πιο αποτελεσματικές για τη σταθεροποίηση του δημόσιου χρέους από αυξήσεις στις φορολογίες. Τέλος, όταν συνδυάζονται με σωστές πολιτικές ανάπτυξης όπως αυτές που αναφέρονται πιο πάνω, τότε η επίδρασή τους είναι λιγότερο επώδυνη.  Στην περίπτωση της Κύπρου, υπάρχει αρκετά μεγάλο περιθώριο για μειώσεις στις δαπάνες του κράτους που θα μείωναν και την ανάγκη για νέες φορολογίες.  Η συσχέτιση των αλλαγών στους μισθούς με τις ετήσιες αλλαγές στην παραγωγή, οι ιδιωτικοποιήσεις ημικρατικών (π.χ. ΑΤΗΚ, ΑΗΚ) ή ο περιορισμός του κύκλου εργασιών τους (π.χ. ΡΙΚ με ένα ραδιοφωνικό και ένα τηλεοπτικό σταθμό με σαφή εναλλακτικό προσανατολισμό εν σχέση με τους ιδιωτικούς σταθμούς), η εξάλειψη αχρείαστων επιδομάτων και χορηγειών, ο διαμοιρασμός πόρων μεταξύ των κρατικών πανεπιστημίων και μέσα στο κάθε ένα από αυτά με βάση αξιοκρατικά αντικειμενικά κριτήρια και άλλα πολλά θα μπορούσαν να αποτελέσουν μέρος της λύσης.

Η εντατικοποίηση της εφαρμογής τέτοιων αλλαγών είναι επιτακτική αυτή τη στιγμή που το χρηματοοικονομικό σύστημα χρειάζεται τη συμβολή του κράτους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.  Για να είναι πολιτικά εφικτά και δίκαια τα πιο πάνω που συμπεριλαμβάνουν οικονομικές θυσίες από όλους μας, η όποιαδήποτε κρατική βοήθεια σε τράπεζες θα πρέπει να δοθεί με σκληρούς όρους που τιμωρούν τα ανώτερα στελέχη και τα συμβούλια των τραπεζών και γενικά απαιτούν σκληρότερες θυσίες από τον τομέα που είναι ο κυρίως υπαίτιος για τη σημερινή οικονομική κατάσταση του τόπου, έχοντας επωφεληθεί τα μέγιστα όλα αυτά τα χρόνια από την ίδια του την ασυδοσία.  Η αναδόμηση του χρηματοοικονομικού τομέα με διαμελισμό των καταθετικών, επενδυτικών, ασφαλιστικών και άλλων εργασιών του και στήριξη μόνο του μέρους του τομεά που αφορά την καταθετική και χρηματοδοτική του ιδιότητα και όχι των τελευταίων δύο θα ήταν χρήσιμη έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθεί το κόστος στο φορολογούμενο πολίτη.  Ο διαχωρισμός των εργασιών του τομέα στην Ελλάδα από τις εγχώριες του εργασίες είναι μάλλον εξίσου αναγκαίος έτσι ώστε να προστατευτεί πρωτίστως ο Κύπριος καταθέτης και φορολογούμενος.

Στην προσπάθεια διάσωσης του χρηματοοικονομικού τομέα, θα χρειαστεί πιθανότατα και η συμβολή των Ευρωπαίων εταίρων μας.  Ο βαθμός στήριξης από τους εταίρους θα επηρεαστεί από το βαθμό στον οποίο θα διαφοροποιηθούμε με τις πράξεις μας από την κάκιστη εικόνα της Ελλάδας.  Πρέπει λοιπόν να μπορέσουμε να διαχωρίσουμε τη θέση μας από αυτήν της Ελλάδας αποδεικνύοντας ότι η κυπριακή οικονομία, πολιτική ηγεσία και η κυπριακή κοινωνία, διαφέρουν από την περίπτωση της.  Λόγω της στενής μας σχέσης με την Ελλάδα αλλά και λόγω της πορείας του κράτους μας τα τελευταία χρόνια, αυτό είναι δύσκολο εγχείρημα.  Οι επόμενες μέρες, εβδομάδες και μήνες επιβάλλεται να τύχουν απόλυτης εκμετάλλευσης έτσι ώστε η Κυπριακή οικονομία να αρχίσει να βγαίνει από τα βάθη της κρίσης.

Ο κ. Μάριος Ζαχαριάδης είναι αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου με ειδικότητα στα Διεθνή Μακροοικονομικά και την Οικονομική Μεγέθυνση και Ανάπτυξη.
25 σχόλια
NAN on 23/05/2012
Λογικοτατα ολα οσα αναφερονται αλλα τιποτα καινουριο. Σιγουρα συμφωνω αλλα θα ηθελα ετσι για μια φορα στην ζωη μας να μιλουσαμε επιτελους με συγκεκριμενα ποσα και παραδειγματα. Να λεγαμε επιτελους ποιες ειναι οι σπαταλες που πρεπει αμεσα να μειωθουν και ποια ειναι αυτα τα αναπτυξιακα εργα που πρεπει να γινουν. Γιατι το παραμυθι της αναπτυξης εχει αρχησει να γινεται πολυ βαρετο ρε παιδι μου και ελπιζω να μην μεινει και αυτο στα ανεκδοτα της ιστοριας οπως το περιβοητο λεφτα υπαρχουν του Παπανδρεου.
Christos Savva on 23/05/2012
Κ. Ζαχαριάδη όταν αναφέρεται "Ο διαχωρισμός των εργασιών του τομέα στην Ελλάδα από τις εγχώριες του εργασίες είναι μάλλον εξίσου αναγκαίος έτσι ώστε να προστατευτεί πρωτίστως ο Κύπριος καταθέτης και φορολογούμενος", πως ακριβώς προτείνεται να γίνει αυτό;
Μάριος Ζαχαριάδης on 24/05/2012
Αρχικά ξεκάθαρο διαχωρισμό σε Λαϊκή Κύπρου Λαϊκή Ελλάδας. Ακολούθως, αν η Ελλάδα πάει στη δραχμή και θα χαθούν τα δάνεια στην Ελλάδα (που χρηματοδοτήθηκαν με Κυπριακές καταθέσεις), τότε δεν θα πρέπει ο Κύπριος φορολογούμενος να πληρώσει και για τις καταθέσεις της Λαϊκής Ελλάδος, αλλά αυτή να αφεθεί να χρεωκοπήσει, ή υπό αυτήν την απειλή να βοηθηθεί από το Ελληνικό κράτος με Ευρωπαϊκή ενίσχυση.
phylarchus on 23/05/2012
Χαίρομαι όταν νέοι όπως ο κ. Ζαχαριάδης παίρνουν πρωτοβουλίες. Έχει δίκαιο σε όσα γράφει, αλλά ας μη μένει εκτός συζήτησης ο ρόλος της πολιτικής υποκουλτούρας που είναι κατά την άποψή μου η κύρια γενεσιουργός αιτία της πλειοψηφίας των δεινών μας στη Ελλάδα και εδώ. Οι ξύπνιοι Κύπριοι πολίτες ας έχουν υπόψη ότι τίποτα σε βάθος χρόνου δεν πρόκειται να αλλάξει προς το καλύτερο αν δεν επιβληθούν εκ των κάτω ριζικές πολιτικές μεταρρυθμίσεις, και δεν εννοώ φυσικά απλά αλλαγή ηγεσίας. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι δεν επικρατεί αξιοκρατία στην ανέλιξη της κυπριακής κοινωνίας, με αποτέλεσμα να διοικούν (πολιτικά, οικονομικά, θρησκευτικά, κοινωνικά) μέτριοι ή τυχαίοι. Αυτή η μετριοκρατία, ειδικά σε μικρούς πληθυσμούς, είναι σίγουρη συνταγή αυτόματης παρακμής και καταστροφής.
Αυτή η κατάσταση έχω την άποψη ότι κυριαρχεί όχι γιατί την επιδιώκουν οι ηγεσίες των κομμάτων - δεν θέλω να τις χρεώσω με τόση ασυδοσία, αλλά γιατί λόγω ιστορικών συγκυριών δεν έχουν αναγνωρίσει μερικές βασικές αρχές της ανάπτυξης και κάποια υιοθετημένα ως κατακτήσεις της ίδιας της ανάπτυξης ή του "κοινωνικού κράτους" εμπόδιά της.
Θα δώσω μερικά παραδείγματα:
1. Υπάρχει κανείς που διαφωνεί ότι στην Κύπρο (ό, τι γράφω εδώ ισχύει σε μεγάλο βαθμό και στην Ελλάδα) κυριαρχεί η γεροντοκρατία; Μπορώ να αναφέρω πολλές αποδείξεις γι' αυτό, αλλά ελπίζω ότι δεν χρειάζεται. Η επικράτηση όμως των ηλικιωμένων γίνεται εις βάρος των νέων και αυτό είναι εξαιρετικά ζημιογόνο. Φρονώ ότι η επιβράβευση του γήρατος ξεκινά από την ευρύτερη δημόσια υπηρεσία με τις μισθολογικές κλίμακες που σημαίνουν αυτόματη ανέλιξη χωρίς καμμία κρίση της προηγούμενης προσφοράς ούτε των υπαρχουσών δυνατοτήτων της οικονομίας.
phylarchus on 23/05/2012
...συνέχεια
Αυτή η κατάσταση έχει τα καταστροφικά αποτελέσματα που βλέπουμε όλοι. Οι νέοι αμείβονται από το ένα τρίτο μέχρι το ένα έκτο των μισθών των γονιών τους για την ίδια θέση και συχνά έχοντας πολύ περισσότερα προσόντα. Συνέπειες: παντού γηρασμένοι εύποροι πολίτες και απένταροι νεαροί, που στο τέλος γίνονται υποχείρια της παλιάς σχολής για να υποβοηθηθούν οικονομικά και να επιβιώσουν. Ποιος νέος, ή ποιο νέο ζευγάρι) μπορεί σήμερα από μόνος να συντηρήσει οικογένεια;
Αυτή η κατάσταση επιβάλλεται από τις συντεχνίες και όποιος μιλήσει για άρση της θεωρείται εχθρός της κοινωνίας..
2. Η μόρφωση στα δημόσια σχολεία έχει καταντήσει αίσχος. Καθηγητές και δάσκαλοι διορίζονται με τη σειρά, σαν να πρόκειται για πρόσληψη ανειδίκευτων εργατών που το μόνο που κάνουν είναι να κουβαλάν τούβλα. Αν τους ρωτήσεις γιατί, θα σού πουν ότι αυτή είναι η μόνη μέθοδος να καταπολεμηθεί ο κομματισμός, γιατί διαφορετικά το κάθε κόμμα θα διόριζε τους δικούς του! Αποτέλεσμα: το επίπεδο μόρφωσης είναι από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη, Οι Ολυμπιάδες όλων των επιστημών δίνουν οικτρά αποτελέσματα, κυριαρχούν τα φροντιστήρια, η κριτική σκέψη στους νέους είναι ανύπαρκτη.
- Τι θα μπορούσε να γίνει; Πλήρης ή εκτεταμένη ανεξαρτητοποίηση των σχολείων και ανταγωνισμός μεταξύ των. Η πρόσληψη δασκάλων να γίνεται από σχολικό συμβούλιο, (όσοι δεν είναι καλοί ας παραμένουν άνεργοι ή ας βρουν άλλη δουλειά) οι μαθητές να πηγαίνουν στο σχολείο της επιλογής τους ανάλογα με το επίπεδο που αυτό προσφέρει και το σχολείο να θέτει κάποια κριτήρια επιλογής τους, (διαφορετικά να πηγαίνουν σε ειδικά σχολεία) πέρα από την κρατική αμοιβή οι καθηγητές να διδάσκουν (ιδιαίτερα) αν θέλουν σε μαθητές εκτός του σχολείου τους και να φορολογούνται γι' αυτό κλπ κλπ.
3. Η κομματικοκρατία με τους διορισμούς σε ημικρατικούς και άλλους από την εκτελεστική εξουσία εξαρτώμενους οργανισμούς να τερματιστεί! Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, διότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της οικονομίας (και όχι μόνο) είναι τα ανίκανα Διοικητικά Συμβούλια.
- Τι να γίνει; Απλούστατα οι θέσεις των Συμβούλων σε όλους τους οργανισμούς να προκηρύσσονται, να δημοσιεύονται (η δικαιολογία των πολιτικών που δεν το κάνουν είναι, άκουσον, άκουσον: "για να ακολουθούν την πολιτική της κυβέρνησης". Εδώ γελά και το παρδαλό κατσίκι) και οι διορισμοί να γίνονται από ομάδες ακομμάτιστων εμπειρογνωμόνων στη βάση αδιαμφισβήτητων προσόντων. Μόνο έτσι θα πάψουμε να έχουμε υπεράριθμο Διοικητικό Συμβούλιο αεροπορικής εταιρείας στο οποίο βρίσκονται από ποδοσφαιριστές μέχρι γεωργοί.
4. Οι εξουσίες του Προέδρου της Δημοκρατίας από το 1963 και μετά (με την κατάργηση του "βέτο") έχουν εξισωθεί με τις εξουσίες απόλυτου μονάρχη! Αυτό πρέπει αμέσως να τερματιστεί διότι τα λάθη που γίνονται από την έστω και ακούσια κατάχρηση αυτής της δύναμης είναι συχνά καταστροφικά. Δεν είναι εύκολο να γίνει, αλλά μπορεί ο οποιοσδήποτε υποψήφιος Πρόεδρος εθελοντικά να βάλει κάποιες βάσεις σ' αυτό:
α) να μη παίρνει γενικά σημαντικές αποφάσεις πριν τις θέτει ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου για ψηφοφορία.
β) Για αποφάσεις στο Κυπριακό να συμβουλεύεται και προενημερώνει τους ηγέτες τουλάχιστο των τεσσάρων μεγαλύτερων κομμάτων.
5. Οι βουλευτές, πρόεδροι και άλλοι ανώτεροι αξιωματούχοι κομμάτων, κλπ να μη δικαιούνται να θέτουν υποψηφιότητα για πέραν των δυο θητειών. Για ψηλές θέσεις στον δημόσιο και ημικρατικό τομέα να επιβάλλεται χρονική και τοπική ανακύκλωση, έτσι που να αποφεύγεται η διαφθορά.
- Υπάρχουν βέβαια και πολλά άλλα που εμποδίζουν την ανάπτυξη και πρέπει να διορθωθούν (πόθεν έσχες αξιωματούχων, κομμάτων κλπ, αποπολιτικοποίηση ποδοσφαίρου και γενικά αθλητισμού, μείωση της κρατικής χορηγίας σε κόμματα κ. ο. κ.) αλλά ας παραμείνω μέχρις εδώ.
αθηνα on 23/05/2012
Μα και δύο μόνο θητείες σε ένα σημαντικό πόστο,όπως του προέδρου της Δημοκρατίας,είναι ικανές να εκθρέψουν τη διαφθορά.Εκεί που συμφωνώ είναι στις εξουσίες που έχει ο εκάστοτε πρόεδρος,και τον καθιστούν συνταγματικό μονάρχη.Αυτός ο διαχρονικός φόβος ότι η τροποποίηση του συντάγματος,θα δώσει 'όπλα' στους Τούρκους,είναι η πηγή της κακοδαιμονίας μας.
Επιλήσμων on 23/05/2012
Επίκαιρο και χρήσιμο το άρθρο σας κ. Ζαχαριάδη, αλλά " σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν".
Θα σχολιάσω ένα μικρό μέρος από τις εισηγήσεις σας.
Τα πολιτικά κόμματα στη Κύπρο, κατ' εμένα, αποτελούν ένα παράνομο CARTEL. Δηλαδή δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία από ποιό πολιτικό κόμμα προέρχεται ο Πρόεδρος και η Κυβέρνηση. Τα λάφυρα (οι δαπάνες του κράτους) διαμοιράζονται με μαθηματική και αναλογική ακρίβεια σε όλα τα κόμματα. Και εφ'όσον οι δαπάνες του κράτους θεωρούνται ως το ΚΕΡΔΟΣ του Cartel, η τάση και προσπάθεια, είναι προς μεγιστοποίηση τους και όχι προς περιορισμό τους.
Ας πάρουμε κατά τύχη ένα παράδειγμα, το ΡΙΚ, (που και εσείς αναφέρατε). Υπάρχει τρόπος να συμμαζευτεί? Πριν κάποιες μέρες άκουσα (κατά λάθος) την αθλητική εκπομπή του ΡΙΚ με την ζωντανή ανταπόκριση των ποδοσφαιρικών αγώνων. Εκείνη τη στιγμή ο ανταποκριτής του ΡΙΚ είχε την αφέλεια (ή εντιμότητα) να μας πληροφορήσει ότι τον συγκεκριμένο αγώνα τον παρακολουθούσαν καμμιά 20αριά άτομα! Ποιός πλήρωνε το συνεργείο του ΡΙΚ γιά να έχουμε ζωντανή ανταπόκριση από αυτόν τον αγώνα? Την ίδια στιγμή, ένα παιγνίδι τάβλι στο καφενείο της γειτονιάς, το παρακολουθούσαν τουλάχιστον 25 άτομα - με κομμένη την ανάσα!-.
Μάριος Ζαχαριάδης on 24/05/2012
‘Και εφ’όσον οι δαπάνες του κράτους θεωρούνται ως το ΚΕΡΔΟΣ του Cartel, η τάση και προσπάθεια, είναι προς μεγιστοποίηση τους και όχι προς περιορισμό τους.‘
Αυτός είναι και ένας βασικός λόγος που μειώσεις στις δαπάνες δεν βλάπτουν συνήθως την ανάπτυξη, ούτε καν μεσοπρόθεσμα ή βραχυπρόθεσμα. Αποτελούν ένα είδος θεραπείας του καρκινώματος που περιγράφετε.
Σάββας Τταντής on 23/05/2012
Τετάρτη, 23 Μαΐου 2012Τα λάθη, οι επιπτώσεις και κάποιες θεραπείες.......


Τις τελευταίες μέρες και μετά την απόφαση για στήριξη της Λαικής γίνετε μεγάλος ντόρος στα μέσα ενημέρωσης για το θέμα της οικονομίας και ακούμε διάφορες αναλύσεις και εκτιμήσεις. Κάποιοι έχουν βρεθεί προ εκπλήξεως ενώ κάποιοι άλλοι ακόμα διερωτούνται τι φταίει . Με άρθρα μου το 2010 είχα αναφέρει τους λόγους που θα μας οδηγούσαν στην σημερινή κατάσταση της οικονομίας μας. Δεν είμαστε ακόμα στον πάτο. Εχουμε μπροστά μας τουλάχιστον ακόμα 5 χρόνια πριν η οικονομία ξεκινήσει να ανακάμπτει από τον πάτο. Ο πάτος δεν είναι η στήριξη της Λαικής, η Λαική ήταν θύμα μιας κακοδιαχείρισης, ο πάτος θα είναι λίγο μετά που το ίδιο το κράτος θα χρειαστεί στήριξη......


Όλα αυτά που βλέπουμε γύρω μας είναι απολύτως φυσιολογικά, είναι μια φυσιολογική εξέλιξη , μια διαδικασία διόρθωσης η οποία ξεκίνησε το 2008 , έγινε γνωστή σε πολλούς το 2012 και θα τελειώσει στην καλύτερη περίπτωση το 2017-2018. Αυτή η διαδικασία είναι η ΔΙΟΡΘΩΣΗ της φούσκας του δανεισμού της οικονομίας μας η οποία δημιουργά οικονομική κρίση. Η διόρθωση της φούσκας του δανεισμού θα διορθώσει και πολλές στρεβλώσεις στην οικονομία μας και όπως επίσης και την κακοδιαχείριση. Κανένας δεν μπορεί να σταματήσει αυτήν την διαδικασία όπως κανένας δεν μπορεί να πιάσει ένα μαχαίρι όταν πέφτει, και ούτε μπορεί να σταματήσει την λάβα όπως κατεβαίνει από το ηφαίστειο, θα σταματήσει από μόνη της αφού πρώτα κάψει σχεδόν τα πάντα στο πέρασμα της. Μετά την διόρθωση/κάψιμο από την λάβα, τα χωράφια γίνονται πιο γόνιμα και πιο παραγωγικά…..


Πρώτα θα αναφέρω τα σφάλματα μας και τις στρεβλώσεις και μετά πως θα αλλάξουν/διορθωθούν. (οι λίστες είναι μικρές)


ΣΦΑΛΜΑΤΑ/ΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ/ΚΑΚΟΔΕΙΑΧΙΡΙΣΗ


-Κύπριοι πολίτες και επιχειρήσεις , είμαστε δανεισμένοι 300% του ΑΕΠ μας. 20 χρόνια χτίζαμε σε δανεικά λεφτά , ξοδεύαμε πέραν των δυνατοτήτων μας.


-Όπως παρασύρθηκαν οι πολίτες παρασύρθηκε και το κράτος. Το κράτος νόμιζε ότι τα εισοδήματα από τα ακίνητα της περιόδου 2004-2007 θα ήταν επαναλαμβανόμενα.


- Οι τράπεζες επεκτάθηκαν σε λάθος χώρα. Δεν έκαναν διασπορά κινδύνου στην επέκταση τους στο εξωτερικό ενώ στο εσωτερικό βρέθηκαν εκτεθειμένες στην φούσκα ακινήτων του 2004-2007.


-Πολλές δημόσιες υπηρεσίες και ημικρατικοί οργανισμοί δεν λειτουργούν αποτελεσματικά με αποτέλεσμα να υπάρχει κακοδιαχείριση . Οι αμοιβές στις δημόσιες υπηρεσίες σε σχέση με τις αποδόσεις τους είναι ψηλές και δυσανάλογες σε σύγκριση με τον ιδιωτικό τομέα. Η κακοδιαχείριση επηρεάζει αρνητικά την πραγματική οικονομία. (βλέπε ΑΗΚ, Κυπριακές αερογραμμές κλπ)





ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ


-Οι τράπεζες θα χρειαστούν και άλλα κεφάλαια εώς τις αρχές του 2013.


- τα μη εξυπηρετούντα δάνεια στην Ελλάδα θα ξεπεράσουν το 20% και στην Κύπρο το 15%


-Οι τράπεζες δεν θα μπορέσουν να διοχετεύσουν χρήμα μέσα στην οικονομία ούτε και μετά τις αυξήσεις.


-Η ανεργία τον Νοέμβριο θα είναι 12%


-Το κράτος δεν θα μπεί μέσα στις αγορές σε όλο το 2012 και μάλλον και ΟΛΟ το 2013.


-Το κράτος θα αναγκαστεί στις επόμενες εβδομάδες να πάρει και άλλα μέτρα.


- Το κράτος εάν ως τον Οκτώβριο δεν εξασφαλίσει από Τρίτη χώρα δάνειο ύψους 3 δις για να καλύψει τις ανάγκες του 2013 τότε δεν θα πάει μόνον στον μηχανισμό αλλά ΤΡΟΙΚΑ, επιδή από το ESFS μπορούμε να πάρουμε μόνον 1.7 δις που είναι το 10% του ΑΕΠ μας. Τα υπόλοιπα θα τα πάρουμε από το ΔΝΤ αφού πρώτα υπογράψουμε μνημόνιο. Το μόνον θετικό με εμάς είναι ότι ένα ποσό των 3 δις είναι μικρό για μεγάλες χώρες και δεν είναι δύσκολο να το δώσουν σε μια χώρα που έχει αποδεδειγμένα αποθέματα φυσικού αερίου. (ελπίζω να έχουμε διότι αυτή θα είναι η μόνη σωτηρία μας)


- Οι πτωχεύσεις φυσικών και νομικών προσώπων θα αυξηθούν σημαντικά.


- Το έγκλημα τα κοινωνικά προβλήματα θα αυξηθούν σημαντικά.




Εάν η Ελλάδα πάει στην δραχμή τότε αλλάζουν όλες οι πιο πάνω προβλέψεις προς το χειρότερο.

ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ

-Το κράτος πρέπει να στηρίξει τα κεφάλαια των τραπεζών έτσι ώστε αυτές να μπορούν να δανείζουν και να διοχετεύουν ρευστότητα στην οικονομία έστω και στο μικρό βαθμό που θα μπορέσουν. Πρέπει να μην χαθεί η αξιοπιστία του τραπεζικού μας συστήματος προς τους ξένους καταθέτες και προς τις εταιρείες διεθνών δραστηριοτήτων που έχουν έδρα την Κύπρο( Κυπριακές εταιρείες με ξένους μετόχους)


- Να αξιοποιηθεί Οργανισμός χρηματοδοτήσεως στέγης έτσι ώστε να διοχετεύει το κράτος χρήμα στον τομέα κατοικίας ο οποίος πλήγηκε τα τελευταία χρόνια. Να στελεχωθεί κατάλληλα ο ΟΧΣ και να παρέχει χαμηλότοκα δάνεια και σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις .


- Να εξαλειφτεί όλο το δημοσιονομικό έλλειμμα αρχές του 2013 μειώνοντας τις λειτουργικές του δαπάνες το κράτος. Όχι αύξηση εσόδων, όχι αύξηση της φορολογίας. Δεν πρέπει απλά να μειώσουμε το έλλειμμα, το κράτος πρέπει να έχει πλεονάσματα για να μπορεί να εξυπηρετεί το δημόσιο χρέος από τις αρχές του 2013. Δεν έχουμε χρόνο…..


- Να μειωθούν άμεσα τα λειτουργικά έξοδα των τραπεζών έτσι ώστε να αυξηθεί η κερδοφορία των τραπεζών και να βελτιωθούν οι ισολογισμοί τους το συντομότερο δυνατό. Αυτό θα βοηθήσει στην προσπάθεια για σταθεροποιήσει του τραπεζικού μας συστήματος και να βελτιώσει την εικόνα των τραπεζών στα μάτια των οίκων αξιολόγησης.


-μετά τις αυξήσεις κεφαλαίων των τραπεζών οι τράπεζες η και το κράτος (στην περίπτωση της Λαικής) πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο να διαχωριστούν οι τραπεζικές εργασίες από τις επενδυτικές δραστηριότητες των τραπεζών δημιουργώντας ξεχωριστή εταιρεία…….


Τα υπόλοιπα μέτρα που πρέπει να παρθούν τα ακούμε κάθε μέρα, δεν χρειάζετε να τα γράφω εδώ………..
R on 24/05/2012
Αγαπητέ Σάββα
Θα σταθώ μόνο στο σημείο για την αξιοποίηση του Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης.
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει τραγικά λάθη στον τομέα της κατοικίας (πρώτης ή εξοχικής ή για επένδυση) που θα τα κουβαλούμε για τα επόμενα 30-40 χρόνια.
Ως εκ τούτου πιστεύω ότι δεν πρέπει να δοθούν άλλα λεφτά στον τομέα αυτό.
Οφείλουμε τουλάχιστον να περιμένουμε την επαναφορά των αξιών των ακινήτων σε τιμές συμβατές με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα (και που θα είναι πολύ πιο κάτω από αυτές που είναι σήμερα).
Τρόποι για να επιταχύνουμε την διόθρωση αυτή υπάρχουν. Έτσι θα επαναδραστηριοποιηθεί πιο γρήγορα ο κλάδος και θα δημιουργηθούν ξανά έσοδα για το κράτος.
Πιστεύω ότι και εσύ γνωρίζεις ποιοί είναι αυτοί οι τρόποι. Και οι πολιτικοί μας τους γνωρίζουν.
Όμως κανείς δεν κινείται προς την κατεύθυνση αυτή.
YiannisP on 24/05/2012
Πολύ σωστή και τεκμηριωμένη (στο βαθμό που μπορεί να γίνει) η παρέμβαη του κυρίου Τταντή. Συμφωνώ απόλυτα και μακάρι οι κυβερνώντες να αντιλαμβάνονταν έγκαιρα έστω και μέρος αυτών που συνέβαιναν. Ελπιζουμε όλοι ατο τέλος να υλοποιηθεί το πλεον αισιόδοξο σενάριο των προβλέψεων.
R on 24/05/2012
Κύριοι,
Είναι καλή η έκφραση απόψεων και είναι καλό που υπάρχει ο χώρος αυτός.
Θα ήταν ακόμα καλύτερο αν οι απόψεις αυτές, που στις πλείστες των περιπτώσεων έχουν επιστημονικό υπόβαθρο, λαμβάνονταν υπόψη από τους κυβερνώντες.
Δυστυχώς "στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα".
Επαναλαμβάνω:
Η ελπίδα για τον τόπο αυτό είναι ότι μόνο 9 μήνες τους έχουν μείνει.
Το δυστύχημα για τον τόπο είναι ότι 9 μήνες είναι πάρα πολύς καιρός.
Επιλήσμων on 25/05/2012
@ R,

Εάν αλλάξει η διακυβέρνηση του κράτους σε 9 μήνες, ελπίζω να είστε εδώ (στο blog) γιά να διαπιστώσουμε μαζί, το βαθμό ευαισθησίας ακοής, της νέας διακυβέρνησης.
αθηνα on 25/05/2012
Επιλήσμονα,έχεις κάθε λόγο να είσαι δύσπιστος με τον μελλοντικό πρόεδρο,αλλά νομίζω πως έχει χαμηλώσει τόσο πολύ ο πήχυς,που και να το θέλει,δεν θα μπορεί να περάσει από κάτω.
Επιλήσμων on 25/05/2012
Αγαπητή αθηνά,
Νομίζω αγνοείς πόσο ευέλικτοι είναι οι πολιτικοί άνδρες.
Να μην σε ξεγελά η εξωτερική τους εμφάνιση. Περνούν και απο την τρύπα του βελονιού εάν χρειαστεί, και κάτω από οποιονδήποτε πήχυ.
αθηνα on 28/05/2012
Μα ο πήχυς έγινε ήδη, ένα με το ταρτάν.Εκτός κι αν του 'κακού η σκάλα',έχει και σκαλιά κάτω απο το έδαφος.
καχ on 24/05/2012
Δεν διαφωνώ με το άρθρο αλλά θεωρώ ότι στην Κύπρο κουμάντο κάμνουν σαν βαθύ κράτος οι τραπεζίτες.Χρησιμοποιούν τα λεφτά των καταθετών,άτε και των μετόχων,με τρόπο που αυξάνουν την δύναμη τους και δεν τολμά κανένας να τα βάλει μαζί τους.Όταν λέω τραπεζίτες δεν αναφέρομαι στα συμβούλια,αφού οι παραπάνω σύμβουλοι έχουν ρόλο γλάστρας και με κάποια ανταλλάγματα στηρίζουν τις αποφάσεις των διοικούντων.
ο Μιχαλάκης Σαρρής είπε πριν λίγο ότι δεν ήταν σε γνώση του Συμβουλίου της Λαικής σοβαρά γεγονότα.Κάτι ανάλογο είπε και ο Λοίζος Χατζηκωστής για τα μέλη της ΕΤΥΚ που ήταν μέλη στα Συμβούλια Τραπεζών.Πιστεύω και τους δύο.Το κύριο ερώτημα που πρέπει να απαντήσει τώρα ο κάθε σύμβουλος της Τράπεζας Κύπρου αν ήταν υπόψη του και έτυχαν της έγκρισης του οι βασικές αποφάσεις της Διοίκησης.Τώρα όμως που η Διοίκηση είναι ακόμα εκεί,δείχνει 300 εκ κέρδη(!!!)στο τρίμηνο ,όχι μετά να έρθουν σαν Επιμηθείς και να επικαλεστούν άγνοια.Τώρα που η Διοίκηση μπορεί να τους κόψει τα δάνεια και άλλα ωφελήματα.Διότι δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται.Δεν αναφέρομαι μόνο στα ομόλογα αλλά και σε άλλες σημαντικές αποφάσεις.Όσο οι Κύπριοι φοβούνται τους ισχυρούς και δεν μιλούν δεν υπάρχει καμμιά ελπίδα για αυτούς και είναι καλύτερα να έρθουν οι ξένοι να δώσουν τέλος στην κατάσταση που επικρατεί.Άμα μόνοι μας δεν τα καταφέρνουμε ας μας βοηθήσει η Ευρωπαική οικογένεια στην οποία γίναμε είμαστε όλοι πολίτες.
καχ on 24/05/2012
Χωρίς να αλλάσω την ουσία του σχολίου μου επειδή μόλις διάβασα την επιστολή Μπουλούτα για λόγους τάξεως αποσύρω την πρόταση στην 9ην γραμμήν πιό πάνω "Πιστεύω και τους δύο"Προφανώς βιάστηκα και πήρα θέση ενώ έπρεπε να ακολουθήσω το ρητό "μηδενί δίκην δώσεις πριν αμφί μύθον ακούσεις".
WiC on 24/05/2012
Μια ερώτηση, ποιά είναι αυτά τα κλειστά επαγγέλματα στα οποία αναφέρονται πολλοί bloggers, όπως και ο κ. Ζαχαριάδης; Η ερώτηση δεν είναι ειρωνική, πραγματικά ρωτώ ποιά είναι τα κλειστά επαγγέλματα στην Κύπρο.

Σε ένα άρθρο του InBusiness, γράφει για τα ταξί, τα Z αυτοκίνητα (για τα οποία κάτι άκουσα πως γίνεται ή έγινε), τα φορτηγά (όπου υπάρχει ένα πρόβλημα με την έδρα του οδηγού όπως λέει το άρθρο) και οι αχθοφόροι των λιμανιών.

Αν γνωρίζει κάποιος κάτι παραπάνω, ας μου απαντήσει παρακαλώ.

Το άρθρο του InBusiness στο οποίο αναφέρθηκα: http://www.sigmalive.com/inbusiness/news/business/425868
Andreas on 24/05/2012
Συμφωνώ με τα όσα αναφέρει ο κ. Ζαχαριαδης αλλα αυτο που θέλω να τονίσω είναι κάτι που αγνοείται απο τους περισσότερους. Κατηγορούνται οι Τράπεζας αλλα ας μην ξεχνούμε ότι αν δεν ήταν αυτές το βιοτικό επίπεδο των Κυπρίων θα ήταν πολυ χαμηλότερο απο αυτο που είναι σήμερα. Είναι το τραπεζικό σύστημα που κατα κύριο λόγο οδήγησε σε ανάπτυξη την Κύπρο όλα αυτά τα χρόνια.
Andreas on 25/05/2012
Εν φανταζομαι φιλε andreas να τους πουμε κι ευχαριστω.
Η δουλεια δουλεια τους(μια χαρα υπερκερδη εκαμναν , εγιναν πολλοι παμπλουτοι) τωρα???Καλουμαστιν να πλερωσουμε τα σπασμενα των golden boys των κυπριακων τραπεζων μας.
Vassiliou on 25/05/2012
Όλα αυτά που ειπώθηκαν είναι απολύτως ορθά. Αλλά δυστυχώς πως θα περιμένουμε ότι μπορεί να αλλάξει κάτι σε αυτόν τον τόπο, όταν ακόμη και μπροστά στο χείλος του γκρεμού επεμβαίνουν τα κόμματα για ρουσφέτια (βλέπε διορισμό μελών Λαϊκής). Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει σε αυτή τη χώρα. Πως οι ανίκανοι και οι μέτριοι ελέγχουν τα πάντα!!!
phylarchus on 25/05/2012
Τα λεγόμενα "κλειστά" επαγγέλματα είναι μόνο μια πολύ ξεκάθαρη μορφή της έλλειψης ανταγωνισμού, που υπάρχει στον υπέρτατο βαθμό στην Κύπρο. Ο ανταγωνισμός όμως είναι βάση κάθε προόδου στον (καπιταλιστικό) κόσμο που ζούμε. Εδώ πολλοί Κύπριοι λένε "και ποιος θέλει τον καπιταλισμό;" Αυτή η άποψη είναι τελείως καταστροφική διότι στον κόσμο που ζούμε είναι το χρήμα που μετρά και αυτό παράγεται ή κερδίζεται με συγκεκριμένο τρόπο (ψηλή παραγωγικότητα, καλύτερο, φτηνότερο προϊόν, κέρδος, πρόοδος). Μπορεί ένα άλλο κοινωνικό σύστημα να είναι καλύτερο, αλλά αυτό μπορεί να ισχύει μόνο αν η εφαρμογή του είναι συνολική, όχι επιλεκτική.
Μπορεί κανείς άνετα να ισχυριστεί ότι εδώ πάσχουν όλες οι μορφές ανταγωνισμού, όχι μόνο σε θέματα επαγγελμάτων. Φυσικά κάποια επαγγέλματα, όπως αυτά που αναφέρθηκαν πιο πάνω (λιμενεργάτες, ταξί κλπ είναι ή ήταν 100% "κλειστά". Υπάρχουν όμως άλλα που είναι σε μικρότερο βαθμό, π.χ. τα ωράρια καταστημάτων, ο αριθμός των περιπτέρων, οι τιμές που καθορίζονται με "διατάγματα" όπως στα κουρεία, τα καύσιμα (εδώ υπάρχει πολύ περισσότερος παρεμβατισμός απ' ό, τι φαντάζεται κανείς, αφού οι διεθνείς τιμές κυμαίνονται συνεχώς, ενώ οι τιμές εισαγωγής των εταιρειών είναι με διαβολικό τρόπο σταθερές και θεωρείται εκ των προτέρων δεδομένο ότι οι μεγάλες εταιρείες δικαιούνται να κάνουν ΠΑΝΤΑ κέρδη και ποτέ ζημιές). Άλλα τέτοια επαγγέλματα είναι οι εισαγωγείς, ειδικά οι εισαγωγείς φρούτων και λαχανικών, που κατά διαβολικό πάλι τρόπο, καταφέρνουν πάντα να έχουν καθημερινά περίπου τις ίδιες τιμές, ανάλογα με την επιτόπια παραγωγή έστω και αν π. χ. έχουν τα μήλα στα ψυγεία και οι τεράστιες αλλάγές στις τιμές κάθε μέρα με τίποτα δεν δικαιολογούνται. Οι χοντρέμποροι στις αγορές φθαρτών κάθε μέρα, που καθορίζπουν τις τιμές ανάλογα με τη ζήτηση που έχουν, συνήθως από τους...ίδιους ή από συνεργάτες τους ιδιοκτήτες φρουταριών κλπ, οι περιπλανώμενοι ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, κηπουροί κλπ, οι οποίοι καθορίζουν μεταξύ τους μια ταρίφα (με ή χωρίς απόδειξη και ΦΠΑ πάντα), η ΑΗΚ, που δεν αφήνει χορτάρι να φυτρώσει στη σκιά της και οι άλλοι ημικρατικοί, τα Συμβούλια Αποχετεύσεων, που από παραγωγικότητα ούτε λέξη, μόνο αυξανόμενες χρεώσεις παρά τις αρχικές δεσμεύσεις όταν είχαν πάρει το δάνειο, τα Συμβούλια Υδατοπρομήθειας, που πρώτα βάζουν τον κόσμο μνα εύχεται να...βρέξει και μετά ακολουθούν οι αυξήσεις (και στα φθαρτά) πολύ πιο ψηλά από τις εποχές ανομβρίας, οι δημόσιοι υπάλληλοι, που κανονίζουν να παίρνουν μιας και δέσουν τον γάιδαρό τους πανύψηλες αποδοχές και δικαιώματα, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι με αυτό τον τρόπο προκαλούν σημαντική αύξηση στην ανεργία των νέων, οι δάσκαλοι και καθηγητές με την απαίτηση να διορίζονται όλοι στην εκπαίδευση χωρ΄λις ουσιαστικό ανταγωνισμό όταν πάρουν ένα χαρτί, απλά μειώνοντας τον..αριθμό μαθητών ανά τάξη και ισχυριζόμενοι ότι αυτό θα ανεβάσει τη στάθμη τους (γι' αυτό όσο πάνε όλο και πιο αμόρφωτοι γίνονται). Να συνεχίσω;
Επιλήσμων on 25/05/2012
@ Phylarchus,
Μας ερωτάτε εάν πρέπει να συνεχίσετε.
Νομίζω πως όχι. Έχετε καλύψει όλα τα επαγγέλματα εκτός αυτό του πολιτικού και το... αρχαιότερον.
Συμφωνώ όμως μαζί σας ότι "στον κόσμο που ζούμε είναι το χρήμα που μετρά". Ελπίζω όμως αυτό να θεωρείται ως απαθλίωση και παρακμή της κοινωνίας και όχι στόχος.
Andreas on 25/05/2012
Και στην γερμανια υπαρχει ελλειψη ανταγωνισμου?
Διοτι απ οσο ξερω ο κλαδος π.χ των ταξι δεν εν ελευθερο.
Το καλο της κρισης ειναι οτι εδιδαξε μας οτι η (αναρχια) ελευθερια της αγορας που ρυθμιζει τα παντα ηταν μια απατη.Αν ειναι να γινει κατι ας ρυθμιστει με νομο ο παραγοντας "ελευθερια¨" και ας κινηθουν οι εμπλεκομενοι σε τουντα πλαισια