You are here

Ένα ταρακούνημα για την αγορά καυσίμων

14/03/2011
 Από τον τελευταίο γύρο αντιπαραθέσεων μεταξύ του υπουργού Εμπορίου και των εμπλεκομένων στην εμπορία καυσίμων προέκυψε μια ενδιαφέρουσα ανταλλαγή δηλώσεων.  Ο υπουργός Εμπορίου δήλωσε ότι εντόπισε πρατήρια που αύξησαν τις τιμές τους πριν παραλάβουν φορτία με τις νέες (ψηλότερες) τιμές και απείλησε τους πρατηριούχους ότι θα μελετήσει το ενδεχόμενο επαναφοράς της πρότασης για δημιουργία πρατηρίων αυτοεξυπηρέτησης από το συνεργατισμό. 

 Σε ραδιοφωνικές του δηλώσεις, ο κος Παμπίνος Χαραλάμπους - επίτιμος πρόεδρος του συνδέσμου πρατηριούχων - ανέφερε ότι σε μια τέτοια περίπτωση οι πρατηριούχοι θα απολύσουν τις δύο χιλιάδες υπαλλήλους τους ώστε να μειωθούν τα λειτουργικά τους έξοδα και θα πωλούν πιο φθηνά. 

 Η αντίδραση του υπουργού ήταν να ζητήσει από την ηγεσία των πρατηριούχων να του παρουσιάσουν τα ονόματα των 2000 εργαζομένων και να διερωτηθεί εάν υπάρχουν περισσότεροι από 200 Κύπριοι που εργάζονται στα 270 πρατήρια της Κύπρου.

 Αφήνοντας κατά μέρος το στοιχείο της αντιπαράθεσης, οι πιο πάνω δηλώσεις καταγράφουν μερικές πραγματικότητες που αγγίζουν την ουσία του ζητήματος.  Το κύριο πρόβλημα στον τομέα της εμπορίας καυσίμων είναι ότι δεν υπάρχει κουλτούρα ανταγωνισμού.  Η αγορά λειτουργούσε για δεκαετίες σε ένα ρυθμιζόμενο καθεστώς το οποίο αποσκοπούσε στο να εξασφαλίσει στον κάθε εμπλεκόμενο κάποιο «δίκαιο» εισόδημα.  Οι ρυθμίσεις τερματίστηκαν με το άνοιγμα της αγοράς το 2004, όμως η κουλτούρα δεν άλλαξε.  Τόσο οι εταιρείες πετρελαιοειδών όσο και οι πρατηριούχοι συνέχισαν να εργάζονται με τον τρόπο που γνώριζαν, κάτι που ήταν φυσιολογικό και αναμενόμενο.

 Το προστατευμένο καθεστώς που υπήρχε στην αγορά για δεκαετίες φόρτωσε τις εταιρείες με ψηλό λειτουργικό κόστος και μας προικοδότησε με ένα ανορθολογικό δίκτυο πρατηρίων.  Υπάρχουν πολλά πρατήρια κοντά στα κέντρα των πόλεων (στη λεωφόρο Νίκης στη Λευκωσία υπάρχουν τρία πρατήρια σε απόσταση 200 μέτρων, τα οποία κάθονται σε τεμάχια γης αξίας εκατομμυρίων), ενώ δεν υπάρχουν αρκετά πρατήρια στα σημεία εξόδου από τις πόλεις και στους αυτοκινητοδρόμους.

 Η αγορά χρειάζεται να εμβολιαστεί με μια γερή δόση ανταγωνιστικής νοοτροπίας.  Αυτό δεν πρόκειται να γίνει από τους υφιστάμενους παίκτες γιατί το στάτους κβο τους εξυπηρετεί.  Το υπουργείο θα μπορούσε να μελετήσει τρόπους να προσελκύσει στην αγορά νέους παίκτες που θα διψούν για μερίδιο αγοράς.  Θα μπορούσαν για παράδειγμα να δοθούν άδειες για πρατήρια αυτοεξυπηρέτησης ή για λειτουργία πρατηρίων σε χώρους όπως οι υπεραγορές (το Carrefour διαθέτει τέτοιες υπηρεσίες σε υπεραγορές του στο εξωτερικό). 

 Μια τέτοια εξέλιξη θα προκαλέσει σίγουρα αντιδράσεις από τις εταιρείες και τους πρατηριούχους που θα νιώσουν - δικαιολογημένα - ότι απειλούνται.  Κάποιοι εργαζόμενοι θα απολυθούν και κάποια πρατήρια θα κλείσουν.  Θα υπάρξει πολιτικό κόστος, όμως δεν υπάρχει άλλος τρόπος.  Οι νουθεσίες και οι απειλές δεν έχουν πετύχει τίποτα.  Ένα δυνατό ταρακούνημα της αγοράς με την είσοδο νέων παικτών μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα υπέρ των καταναλωτών.

 Σωφρόνης Κληρίδης

Αναπληρωτής Καθηγητής Οικονομικών 

Πανεπιστήμιο Κύπρου
18 σχόλια
Panayiotis on 14/03/2011
Εάν θεωρείς την Νίκης με 3 πρατήρια μη ορθολογιστική διασπορά, στον δρόμο προς Άγιο Δομέτιο από το παλαιό νοσοκομείο υπάρχουν 6 σε απόσταση 400 μέτρων.

Εάν μερικοί θυμούνται την απεργία των πρατηριούχων ίσως να θυμηθούν ότι ακόμη και με προβλήματα, ολόκληρη η Κύπρος προμηθευόταν από 20 πρατήρια. Το δικό μου συμπέρασμα είναι ότι στην Κύπρο δεν χρειαζόμαστε περισσότερα από 50 πρατήρια, τα υπόλοιπα απλώς πλένουν αυτοκίνητα και αλλάζουν λάδια.

Η πρόθεση με τον Συνεργατισμό πρέπει να διερευνηθεί αλλά αν και αυτό αποτύχει θα πρέπει το κράτος από μόνο του να προχωρήσει στην κατασκευή τους. Είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους να μειώσει την ακρίβεια στην Κύπρο. Επιπρόσθετα αν συνδεθεί μαζί με τις αγορές της ΑΗΚ, τότε θα μπορεί να παίρνει και καλύτερη τιμή αλλά και με την άφιξη της VTTI θα μπορεί να αγοράζει χωρίς ακριβή υποδομή.
Παναγιώτης Αγησιλάου on 14/03/2011
Αγαπητέ Panayiotis,
οι συνταγές του κράτους-επιχειρηματία έχουν αποδειχθεί προβληματικές. Στην Κύπρο το πρόβλημα είναι ακόμη εντονότερο λόγω κομματικοποίησης των επιχειρήσεων αυτών.
Βλέπε Eurocypria, Κυπριακές Αερογραμμές, Σφαγείο Κοφίνου...και πολύ σύντομα ΑΤΗΚ. Τα ανελαστικά κόστη όλων των κρατικών επιχειρήσεων οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην πτώχευσή τους.
ΠΑ.
Panayiotis on 14/03/2011
Συμφωνώ ότι η κομματικοποίηση είναι ο χειρότερος εχθρός της σύγχρονης Κύπρου.

Αλλά σε σχέση με τα ποσά που παίζονται ο αριθμός των ατόμων που χρειάζεται για να το λειτουργείς είναι σχετικά πολύ μικρός και σχετικό μικρό κόστος. Δεν θα είναι περισσότερο από 50 άτομα.

Συγκεκριμένα, το κράτος θα μπορούσε να έδινε μετά από προσφορές τον καθαρισμό και συντήρηση των σταθμών, γέμισμα των ντεπόζιτων και την μεταφορά καυσίμων σε ιδιώτες. Ηλεκτρονικά συστήματα θα έλεγχαν την ποσότητα των καυσίμων.

Σε μια αγορά καυσίμων των €70-€82 εκατομμυρίων (αναλόγως με το που βάζει κάποιος τις πωλήσεις ακάθαρτου πετρελαίου από τα πρατήρια) για τον Γενάρη 2011 ή €84-€100 εκατομμυρίων για τον Δεκέμβρη του 2010, εάν υπάρχει ένα κέρδος €0.4 σεντ το λίτρο για τους βενζινοπώλες και €0.4 σεντ το λίτρο για τους εισαγωγείς τότε μιλούμε για κέρδος των €30-€40 εκατομμυρίων τον χρόνο που πάνε σε 4 εταιρείες (1 κυπριακή οικογενειακή + 3 ξένες) και 250 ιδιοκτήτες πρατηρίων.

Αυτό το κέρδος θα απασχολούσε 750 - 1,000 δημόσιους υπαλλήλους σε ένα μέσο κόστος €40,000 κάθε κυβερνητικό υπάλληλο το χρόνο.

Ξέρουμε ότι δεν θα χρειάζονταν τόσοι πολλοί υπάλληλοι, αλλά καλύτερα αυτοί παρά οι ξένοι κεφαλαιοκράτες.
Παναγιώτης Αγησιλάου on 14/03/2011
Αγαπητέ Panayiotis,
διαφωνώ μαζί σου. Η λογική σου για τους "ξένους κεφαλαιοκράτες" δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνω...είναι επικίνδυνη. Έχεις και εσύ την ευκαιρία αμα θέλεις να γίνεις ένας απο αυτούς. Δεν έχουν μίασμα ξέρεις οι "κεφαλαιοκράτες". Μπορείς να συμμετέχεις στην "οικογενειακή" εταιρεία αγοράζοντας μετοχές της. Με αυτό τον τρόπο θα συμμετέχεις και εσύ στα "υπερκέρδη της". 30-40 εκ. κέρδος σε σχέση με το επενδυμένο τους κεφάλαιο είναι περίπου 6% απόδοση. Το κράτος όταν η αγορά πετρελαιοειδών ήταν ρυθμισμένη τους εξασφάλιζε 9%. Τότε δεν είχε κανείς πρόβλημα!. Επίσης, τα 30-40 εκ κέρδος μπορεί να εξαφανιστούν σε αυξήσεις μισθών και συνταξιοδοτικά οφελήματα των δημοσίων υπαλλήλων πρατηριούχων...άσε που θα έχουμε και τα γνωστά προβλήματα του βολέματος!.
Πολλές κυπριακές εταιρείες δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό ... προφανώς θα έχεις και με αυτές πρόβλημα!. Ακόμα και με τις επενδυτικές...π.χ. η Δήμητρα των "προλεταριάτων" που επενδύει στο εξωτερικό έχεις πρόβλημα?
Γιατί χρειάζεται παρέμβαση θέλω να ακούσω? Πού εντοπίζεις το πρόβλημα?

ΠΑ
Panayiotis on 15/03/2011
Η διαφωνία είναι επιθυμητή, αλλιώς δεν θα συζητούσαμε.

Κατά πόσο αν έχω και εγώ την ευκαιρία να είμαι ένας κεφαλαιοκράτης, ίσως αυτό να ισχύει για μένα αλλά θέλω να το πεις στον άνεργο που πρέπει να πληρώνει ακριβά καύσιμα για το ενεργοβόρο αυτοκίνητο του γιατί δεν έχει εισοδήματα να το αλλάξει, πρέπει να το πεις στην χωρισμένη μάνα στο χωριό που πρέπει να εργάζεται απογεύματα στον φούρνο στην Λεμεσό γιατί μόνο τότε μπορούν να της προσέχουν το παιδί και να επιστρέφει το βράδι με το αυτοκίνητο αντί λεωφορείο.

Βασικά δεν είσαι μόνος σου στον κόσμο και αυτό το καπιταλιστικό Ρεγκανικό ιδεολόγημα θα σου περάσει, θέλει καιρό αλλά θα σου περάσει.

Είμαι από τους τυχερούς που εργάζεται σε κυπριακή εταιρεία που δραστηριοποιείται στο εξωτερικό και μπορώ να σου πω ότι δεν μπαίνουμε σε μια αγορά για να εκμεταλλευτούμε αλλά για να ανταγωνιστούμε με καλύτερες τιμές και να προσφέρουμε καλύτερες υπηρεσίες από τους ντόπιούς και άλλους ξένους σε κάθε χώρα.

Αφού θέλεις να ακούσεις γιατί χρειάζεται η παρέμβαση να σου πω.
1.Η αγορά της Κύπρου είναι μικρή και η ελκυστικότητα της σε ξένους επενδυτές είναι χαμηλή. Γιατί να έρθει στην Κύπρο η ΧΨ εταιρεία όταν μπορεί να επενδύσει στην Πολωνία που έχει 40 φορές τον πληθυσμό της Κύπρου, και μην μου πεις για Carrefour, IKEA, Lidl. Οι μεγαλύτερες επενδύσεις στην Κύπρο στο λιανικό εμπόριο ήρθαν από τους αντιπρόσωπους τους στην Ελλάδα, δηλαδή μας βλέπουν σαν επαρχία, τι Θεσσαλονίκη και Πάτρα, τι Λευκωσία.
2. Δεν υπάρχει χειρότερο μονοπώλιο από το ιδιωτικό, όταν αυτό είναι τυλιγμένο με ένα μανδύα της φιλελευθεροποίησης ή του ανταγωνισμού. Και στα καύσιμα υπάρχει μονοπώλιο, αλλιώς οι τιμές δεν θα ήταν τόσο κοντά η μια στην άλλη όταν ακόμη και στην Ελλάδα οι τιμές μπορεί να έχουν 3-6% διαφορά. Στην Κύπρο η διαφορά είναι .01-0.03 σεντ, δηλαδή ένα τσιουφτέ στο €50ρικο.
3. Ο ανταγωνισμός στην αγορά ρυθμίζεται από το κράτος με θεμιτά μέσα γιατί αυτό εξυπηρετεί το κοινό καλό και όχι κάποιον ο οποίος εγώνιασε την αγορά και την γαλεύκει. Δεν πιστεύω ότι το κράτος πρέπει να έχει αερογραμμές. Αλλά πιστεύω ότι το κράτος θα μπορούσε να αγόραζε αεροπλάνα, επένδυση με ένα ορίζοντα 20 χρονών, τα οποία να τα ενοικιάζει σε αερογραμμές που θέλουν να δραστηριοποιηθούν στην Κύπρο. Δεν πιστεύω ότι το κράτος πρέπει να πουλά αυτοκίνητα. Αλλά πιστεύω ότι το κράτος πρέπει να προσφέρει χαμηλότοκα δάνεια σε όποιον αγοράζει αυτοκίνητο με χαμηλή κατανάλωση. ( το κάνει ήδη με την επιχορήγηση)

Στην Κύπρο το κράτος είναι ο μεγαλύτερος αγοραστής καθώς και ο μεγαλύτερος χρηματοδότης. Η δύναμη αυτή πρέπει να χρησιμοποιείται όταν σε σύγκριση με το πραγματικό κόστος ενός προϊόντος ή υπηρεσίας αυτό ή αυτή προσφέρεται σε ψηλές τιμές.

Μερικές φορές οι ψηλές τιμές μπορεί να είναι εξαιτίας της δομής της αγοράς όπου ένα προϊόν π.χ. τζάκια (τυχαίο παράδειγμα) είναι ακριβά σε σχέση με την χώρα παραγωγής τους γιατί το κατάστημα δεν πωλεί καθημερινά τζάκια και πρέπει να έχει καταστήματα σε πέντε πόλεις ή σε αντιπροσώπους που ο καθένας θα βάλει το κέρδος του. Αυτό δεν σημαίνει ότι το κράτος θα αρχίσει να πουλά τζάκια αλλά ίσως αν πει ότι η τιμή κόστους σε σχέση με την τιμή πώλησης είναι πολύ μεγάλη τότε ίσως αναγκάσει τους πωλητές να χαμηλώσουν τις τιμές τους, ενθαρρύνει τους καταναλωτές να ζητούν μεγαλύτερη έκπτωση και να ενθαρρύνει μερικούς να μπουν στο παζάρι γιατί θα μπορούν να πωλούν φθηνότερα με ικανοποιητικό κέρδος.

Για να είναι το κράτος ρυθμιστής πρέπει να παρέχει την πληροφόρηση αλλά και την βούληση να επέμβει στην αγορά αν το κοινό κόστος είναι μεγάλο.
Και αυτό είναι το πρόβλημα ότι το κράτος στην Κύπρο δεν είναι ρυθμιστής αλλά με λεονταρισμούς και κορδώματα στην τηλεόραση εξαγγέλλουν πλαφόν και άλλες πελλάρες αντί να χειριστούν το πρόβλημα στην δομή του μια και έξω.
Παναγιώτης Αγησιλάου on 15/03/2011
Αγαπητέ Panayiotis,
ξεκινάς με μία υπόθεση, ότι δηλαδή οι τιμές είναι υπερβολικά υψηλές. Περαν απο τις αυθεραισίες του Υπουργού Εμπορίου και κάποιων άλλων του Υπουργείου που για διαφορους λόγους θέλουν να προβάλλονται στα media δεν έχει αποδείξει κανείς ότι υπάρχουν υπερβολικές τιμές στην αγορά. Πληροφοριακά. Οταν η ΕΠΑ (πρόεδρος τότε ήταν ο Καλλής (πρώην δικαστής του Ανωτάτου, γνωστός για την υπόθεση Helios) ζήτησε απο τον κ. Κασίνη να στείλει στοιχεί για τις υπερβολικές τιμές ξέρεις αγαπητε μου τι απάντησε. Τίποτα, αρνήθηκε και μάλιστα παρέπεμψε στον δικηγόρο του!.
Ούτε και η Επιτροπή Ανταγωνισμού (ΕΠΑ) εντόπισε κάτι τέτοιο στην πρόσφατη απόφαση της. Δυστηχώς δεν έχει μελετηθεί με προσοχή η πολυσέλιδη απόφαση (4 αποφάσεις απο 400 και σελίδες). Το πρόβλημα που εντόπισε τότε η ΕΠΑ ήταν ότι οι εταιρείες πετρελαιοειδών αντάλλαζαν εμπιστευτικού τύπου πληροφορίες δημόσια, είτε με δηλώσεις αξιωματούχων τους, είτε μέσω του τύπου. Μάλιστα μία εξ αυτών παραδέχθηκε ότι πράγματι απέστελνε φάξ σε όλες τις εφημερίδες. Προφανείς στόχος αυτής της ανταλλαγής πληροφοριών ηταν να συντονίσουν τις τιμές τους. Ποτέ δεν μίλησε η ΕΠΑ για υψηλές τιμές. Το δευτερο που εντόπισε η ΕΠΑ ήταν ότι οι εταιρείες πετρελαιοειδών υποχρέωναν με απειλές και άλλες πρακτικές τους πρατηριούχους τους να εφαρμόζουν τις τιμές που τους πρότειναν. Αποτέλεσμα ήταν να μην υπάρχει ούτε διασηματικός ούτε ενδοσηματικός ανταγωνισμός.

Τι βλέπουμε σήμερα: 1) οι τιμές απο πρατήριο σε πρατήριο ακόμη και της ίδιας εταιρείες πετρελαιοειδών διαφέρουν, έστω και κατα δέκατα του σέντ. Το ότι εφαρμόζουν τις ίδιες τιμές δεν σημαίνει κατανάγκην ότι δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Ο ανταγωνισμός λαμβάνει και άλλες εκφάνσεις όπως η ποιότητα εξυπηρέτησης κλπ. Επίσης δεν έχουν όλα τα πρατήρια το ίδιο κόστος λειτουργίας. 2) Ο Υπουργός ανέλαβε το ρόλο της ανταλλαγής πληροφοριών. Ανακοινώνει ο ίδιος αυξήσεις και μειώσεις τιμών!. Εδώ είναι ακριβώς που χρειάζεται να παρέμβει η ΕΠΑ και να τους μαζεψει όλους αυτούς που συμφωνούν σε Επιτροπές Καθορισμού Τιμών. Ακόμη και στο ίδιο το υπουργείο μπορεί να επιβάλει πρόστιμο!

Τα πιο πάνω τεκμηριώνουν απόλυτα την τελευταία παράγραφο των σκέψεων σου. Συμφωνώ απόλυτα!.
Παναγιώτης Αγησιλάου on 14/03/2011
Αγαπητέ καθηγητή,
Σε σχέση με το άρθρο σας έχω μερικές παρατηρήσεις/σχόλια και κάποιες δικές μου σκέψεις.
1. Για να προχωρήσει κανείς σε μία θεραπεία θα πρέπει να εντοπιστεί εάν πραγματικά υφίσταται πρόβλημα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση πέραν από κάποιες αυθαίρετες δηλώσεις περί συμπτωμάτων αισχροκέρδειας δεν έχουμε ακούσει οτιδήποτε που πραγματικά να αποδεικνύει ότι υπάρχει όντος πρόβλημα, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που να απαιτείται είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο κρατική παρέμβαση.
2. Η μεθοδολογία που ακολουθεί το Υπουργείο Εμπορίου στην εκτίμηση των «δικαιολογημένων» κατά αυτούς τιμών είναι λανθασμένη. Η φόρμουλα που χρησιμοποιούν στηρίζεται σε υποθέσεις που δεν αντικατοπτρίζουν τη σημερινή πραγματικότητα αλλά πραγματικότητες άλλων εποχών όπου ο τιμές καθορίζονταν από το εν λόγω Υπουργείο. Προφανώς αυτές τις εποχές οπτασιάζονται οι «τεχνοκράτες» του Υπουργείου όπου σε συμφωνία με τις εταιρείες πετρελαιοειδών θα εξασφαλίζουν απόδοση στο επενδυμένο κεφάλαιο των τελευταίων 8-9%, χωρίς αβεβαιότητες και κιδνύνους.
3. Η αγορά πετρελαιοειδών είναι ελεύθερη στον ανταγωνισμό. Δεν βλέπω να υπάρχει καμία ρύθμιση, νόμος ή και υποχρέωση των πρατηριούχων να ακολουθούν τις προτεινόμενες τιμές των εταιρειών που τους προμηθεύουν. Σε αυτό άλλωστε κατέληξε και η Επιτροπή Ανταγωνισμού πρόσφατα. Οι ίδιοι μπορούν να μεταβάλλουν τις τιμές τους όποτε θέλουν και όσο θέλουν!. Ο μεταξύ τους ανταγωνισμός και η ένταση του είναι που θα καθορίσει τις τιμές στην αγορά. Ο ανταγωνισμός είναι που θα επιβάλει ανταγωνιστική πίεση και πειθαρχία και όχι ο καθορισμός τιμών από το Υπουργείο Εμπορίου.
4. Ένας δημόσιος υπάλληλος, εκτός από τη βεβαιότητα της θέσης εργασίας του, λαμβάνει αύξηση ετησίως γύρω στο 4-5% (προσαύξηση + ΑΤΑ + άτοκα δάνεια για αυτοκίνητα κλπ) ανεξαρτήτως από την παραγωγικότητα του ή την απόδοση του. Επίσης λαμβάνει κατά καιρούς και προαγωγές. Ο πρατηριούχος δεν έχει δικαίωμα να λάβει και αυτός αύξηση? Να αυξήσει τις τιμές του λόγω αύξησης του κόστους για τον ηλεκτρισμό, νερό, των εργατικών κοκ? Ο πρατηριούχος δεν έχει παιδιά να σπουδάσει? Δεν έχει οικογένεια? Οι κύριοι βολεμένοι του Υπουργείου τα λαμβάνουν αυτά υπόψη τους?
5. Εάν πράγματι ο ανταγωνισμός δεν λειτουργεί σε αυτή την αγορά προς όφελος του καταναλωτή τότε το κράτος μπορεί να ενθαρρύνει, αφού πρώτα εντοπίσει την γενεσιουργό αιτία των προβλημάτων, τη δραστηριοποίηση νέων επιχειρήσεων στην αγορά. Το γεγονός όμως είναι ότι μάλλον βλέπουμε επιχειρήσεις να αποχωρούν από την κυπριακή αγορά και όχι το αντίθετο (π.χ. shell). Εάν πράγματι υπάρχουν υπερβολικά κέρδη (που δεν υπάρχουν!) τότε αυτά θα λειτουργήσουν ως ένα «σήμα» για δυνητικούς ανταγωνιστές να εισέλθουν στην αγορά. Το γιατί δεν βιώσαμε αυτές τις καταστάσεις ας μας το πουν οι αρμόδιοι-αναρμόδιοι του Υπουργείου Εμπορίου. Μήπως είναι το ίδιο το κράτος που αποθαρρύνει την είσοδο νέων επιχειρήσεων στον κλάδο (π.χ. απόφαση για «κοτσιάνιασμα» του μονοπωλίου εισαγωγής φυσικού αερίου στην ΑΗΚ?).
6. Υπάρχουν Συνεργατικές που είναι ιδιοκτήτες πρατηρίων και οι τιμές τους δεν διαφέρουν από αυτές των ανταγωνιστών τους. Επομένως να μην θεωρείται πανάκεια η δραστηριοποίηση των Συνεργατικών. Επίσης δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι τα Συνεργατικά επιθυμούν να επεκτείνουν τις δραστηριότητες τους στον κλάδο των πετρελαιοειδών.
7. Συμφωνώ μαζί σας για τα σημεία τοποθέτησης των πρατηρίων. Μπορεί να μεταφερθούν στις εισόδους των πόλεων. Διαφωνώ με το ότι το γεγονός ότι πολλά πρατήρια βρίσκονται κοντά μεταξύ τους είναι πρόβλημα. Η οικονομική θεωρία αλλά και εμπειρικές μελέτες δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Ότι δηλαδή η γειτνίαση επιχειρήσεων που προσφέρουν ομοιογενή προϊόντα εντείνει τις ανταγωνιστικές πιέσεις και επιβάλλει μεγαλύτερη ανταγωνιστική πειθαρχία.
8. Το πραγματικό σπρώξιμο της αγοράς στον ανταγωνισμό το έδωσε η Επιτροπή Ανταγωνισμού με τις πρόσφατες αποφάσεις της (καλά κάνει ο Υπουργός και οι «τεχνοκράτες» του να τις μελετήσουν προσεκτικά). Η Επιτροπή Ανταγωνισμού μπορεί να δώσει ένα πραγματικό ταρακούνημα στο Υπουργείο και τις αυθαιρεσίες των «τεχνοκρατών» τους καταδικάζοντας τους για καρτέλ. Η Επιτροπή Τιμών Πετρελαιοειδών που πρόσφατα συμφώνησαν μεταξύ τους οι εταιρείες πετρελαιοειδών, οι πρατηριούχοι και το Υπουργείο μπορεί από μόνο του να αποδειχθεί καθοριστικό τεκμήριο σε εναντίον τους υπόθεση. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει μοναδική ευκαιρία και μπορεί με βάση την υφιστάμενη νομοθεσία και νομολογία να επιβάλει πρόστιμο ακόμη και στο ίδιο το Υπουργείο Εμπορίου. Αυτή θα είναι πραγματικά μία σημαντική βελτίωση για την αγορά των πετρελαιοειδών και θα μας απαλλάξει από την ανευθυνότητα και το λαϊκισμό του Υπουργείου Εμπορίου.

ΠΑ.
no name on 14/03/2011
Den yparxei antagonismos sta petreleoeidi.
Den mporei kanenas na ferei kafsima sti Kypro ektos apo tes etrries poy ine metoxi sto diilistirio to opio simera xrisimopiite san apothikeftikos xoros.
An synergatismos i opiosdipote allos theli na poyla kafsima tha prepi na ta agorazi apo tis 4 eteries poy lytoyrgoun sti kypro.
DEN YPARXI ANTAGONISMOS.
Παναγιώτης Αγησιλάου on 15/03/2011
Αγαπητέ no name,
1) εάν πραγματικά πιστεύεις ότι δεν υπάρχει ανταγωνισμός και ότι οι 4 εταιρείες πετρελαιοειδών πραγματοποιούν "υπερκέρδη" τότε μπορείς να συμμετέχεις, τουλάχιστο στην μία απο αυτές που είναι εισηγμένη στο Κυπριακό Χρηματιστήριο, στο κεφάλαιο της ώστε να αποκομόσεις και εσύ ένα μέρος απο το "υπερκέρδος". Η απόδοση της συγκεκριμένης σε σχέση με το επενδυμένο της κεφάλαιο είναι 6%. Το θεωρείς αυτό υπερκέρδος?. Παλαιότερα όταν η αγορά ήταν ρυθμισμένη το κράτος εγγυούταν στις εταιρείες πετρελαιοειδών 8-9%.
2) Η κάθε εταιρεία πετρελαιοειδών διαθέτει ιδιόκτητους αποθηκευτικούς χώρους. Η μόνη που δεν έχει επάρκεια αποθηκευτικών χώρων είναι η Lukoil, η οποία υποχρεώνεται κατα καιρούς να αγοράζει πετρελαιοειδή απο τους ανταγωνιστές της. Οι εγκαταστάσεις του διυληστηρίου ανήκουν στο κράτος. Τις διαχειρίζεται η κρατική εταιρεία Κυπριακή Εταιρεία Αποθήκευσης Πετρελαιοειδών (ΚΕΤΑΠ). Η κρατική αυτή εταιρεία ενοικιάζει αποθηκευτικούς χώρους σε τρίτους...ακόμα και σε εσένα αν θελήσεις να εισάγεις πετρελαιοειδή και να πραγματιποιείς "υπερκέρδη" μπορείς να έχεις πρόσβαση σε αυτούς τους χώρους.
ΠΑ
Yiannis on 15/03/2011
Συμφωνώ με τον "no name" και με τον κ. Αγησιλάου όσον αφορά την αυστηρότητα ελέγχου του ανταγωνισμού. Απλά δεν υπάρχει ανταγωνισμός σε μικρές χώρες όπως η Κύπρος, όχι μόνο στα πετρελαιοειδή αλλά και σε άλλους τομείς. Βλέπε κινητή τηλεφωνία με μόνο δύο εταιρείες, αεροπορικά εισητήρια όπου εκτός από Αθήνα, Λονδίνο και ίσως 2-3 ακόμα προορισμούς πληρωνούμε από €450 - €650 ας πούμε για Βρυξέλλες, γαλακτοκομικά προϊόντα, και άλλοι τομείς.
Αν το κράτος σταματήσει εντελώς να παρεμβαίνει τότε θα κλάψουμε. Δεν εννοώ να γίνει κράτος-επιχειρηματίας αλλά κράτος-ρυθμιστής της αγοράς. Και πολύ δύσκολα θα έρθουν άλλες εταιρείες λόγω του μικρού μεγέθους αγοράς και της απόστασης. Όλα τα άλλα είναι ευχολόγια και αδυναμία παραδοχής ότι π.χ. ο καπιταλισμός και οι ελεύθερες δυνάμεις της αγοράς δεν δουλεύουν σε όλες τις περιπτώσεις.
Για την Κύπρο, το σύστημα που δουλεύει είναι η μικτή οικονομία με πολύ αυστηρό έλεγχο από το κράτος εκεί όπου πραγματικά δεν υπάρχει ανταγωνισμός όπως τα καύσιμα, όπου μας απειλούν οι πρατηριούχοι και μας λένε ξεκάθαρα κ. καθηγητά μου ότι αν επιβάλουμε ελέγχους θα διώξουν κόσμο.
Παναγιώτης Αγησιλάου on 15/03/2011
Αγαπητέ Yiannis,
συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι ο ελεύθερος ανταγωνισμός δεν οδηγεί πάντοτε στα κοινωνικά επιθυμητά αποτελέσματα. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου πραγματικά χρειάζεται κρατική παράμβαση ώστε να "διορθώσει" τις ατέλειες των αγορών. Κλασικό παράδειγμα είναι τα καρτέλ. Ο Α. Smith είχε ήδη εντοπίσει αυτό το πρόβλημα των αγορών απο το 1776 στον Πλούτο των Εθνών.
Θέτεις πολύ σωστά το ζήτημα των ρυθμιστών. Δυστηχώς επειδή οι ρυθμιστές στην Κύπρο είναι ανεπαρκείς η κρατική παρέμβαση οδηγεί σε ακόμη χειρότερα αποτελέσματα. Πέρα απο την ανεπάρκεια τους υπάρχει και ζήτημα ανεξαρτησίας τους.
ΠΑ
Κώστας on 15/03/2011
Αγ. Παναγιώτη

Φαίνεται ότι τα έχεις λίγο μπερδεμένα τα πράγματα στο μυαλό σου. Αλλού επικαλείσε τον Adam Smith και αλλού, χωρίς να το έχεις αντιληφθεί μάλλον, επιχειρηματολείς υπέρ του K. Marx.

Το καπιταλιστικό σύστημα (in its totally pure form), το οποίο φαίνεται να στηρίζεις με τόσο πάθος στηρίζεται σε μια ουτοπική προϋπόθεση, ότι δηλαδή υπάρχει πλήρης ανταγωνισμός στην οικονομία. Αυτό που πιθανώς να διδάχθηκες σε elementary class economics ως perfect competition.

Αντιλαμβάνεσαι επειδή στην πραγματικότητα πλήρης ανταγωνισμός δεν υπάρχει, χρειάζεται κρατικός παρεμβατισμός. Πόσο μάλλον σε περιπτώσεις όπως οι πετραιλαικές εταιρίες, όπου μιλάμε για ολιγοπωλιακές καταστάσεις. Το πώς θα εφαρμοστεί ο κρατικός παρεμβατισμός είναι ένα θέμα, αλλά το κατά πόσο θα πρέπει να εφαρμοστεί (ακόμη και λανθασμένα) σε παραπέμπω στην κρίση των στεγαστικών δανείων υψηλού ρίσκου και τη μετέπειτα χρηματοοικονομική και οικονομική κρίση.
Παναγιώτης Αγησιλάου on 15/03/2011
Αγαπητέ Κώστας,
μπορεί να μην το διατύπωσα ορθά. Αυτό που θέλω να πώ είναι ότι οι αγορές και ο ανταγωνισμός δεν μπορούν να επιτύχουν πάντοτε τα επιθυμητά αποτελέσματα για μια κοινωνία. Ο ίδιος ο A. Smith που θεωρείτε ο πατέρας της οικονομικής επιστήμης σημείωσε ότι πράγματι οι αγορές αποτυγχάνουν!. Εδώ ακριβώς υπάρχει ρόλος για το κράτος. Η κρατική παρέμβαση δεν είναι αυτοσκοπός. Θα πρέπει να επιδιώκει τη διόρθωση των ατελειών της αγοράς. Γι' αυτό θα πρέπει καταρχή να εντοπίσουμε τη γενεσιουργό αιτία των ατελειών της αγοράς. Εκεί θα πρέπει να στοχεύει η κρατική παρέμβαση. Να αίρει τις αιτίες που δημιουργούν τα προβλήματα. Η ρύθμιση των τιμών δεν μπορεί να επιτελέσει αυτό το ρόλο. Η εισήγηση του καθηγητή για διευκόλυνση της εισόδου νέων επιχειρήσεων μπορεί πράγματι να επιτελέσει αυτό το ρόλο.


Να επισημάνω επίσης και ότι το γνωστό υπόδειγμα του Perfect competition μεταφράζεται σε Τέλειο Ανταγωνισμό. Ο πλήρης ανταγωνισμός παραπέμπει στη σχολή των ordoliberals. Συμφωνώ μαζί σου ότι τέλειος ανταγωνισμός σπάνια υπάρχει, εφόσον οι υποθέσεις του υποδείγματος αυτού σπάνια μπορούν να συντρέχουν σε μία αγορά. Ωστόσο το υπόδειγμα αυτό μπορεί να αποτελέσει ένα σημείο αναφοράς για να μετρήσουμε τη βλάβη που προκαλείται στην κοινωνία όταν δεν υπάρχει τέλειος ανταγωνισμός. Δεν πιστεύω να υπάρχει οικονομολόγος που να πιστεύει ότι μπορεί να υπάρξει τέλειος ανταγωνισμός. Υπάρχουν ωστόσο αρκετοί (βλ. σχολή ordoliberals) που θεωρούν ότι μπορει να υπάρξη πλήρης ανταγωνισμός, και αν χρειάζεται παρέμβαση για να επιτευχθεί πλήρης ανταγωνισμός τότε θα πρέπει το κράτος να παρεμβαίνει.
ΠΑ
Κώστας on 15/03/2011
Παναγιώτη,

Συμφωνώ με όσα λές και που κάνω copy πιο κάτω
"Η κρατική παρέμβαση δεν είναι αυτοσκοπός. Θα πρέπει να επιδιώκει τη διόρθωση των ατελειών της αγοράς. Γι’ αυτό θα πρέπει καταρχή να εντοπίσουμε τη γενεσιουργό αιτία των ατελειών της αγοράς. Εκεί θα πρέπει να στοχεύει η κρατική παρέμβαση. Να αίρει τις αιτίες που δημιουργούν τα προβλήματα. Η εισήγηση του καθηγητή για διευκόλυνση της εισόδου νέων επιχειρήσεων μπορεί πράγματι να επιτελέσει αυτό το ρόλο", ωστόσο αυτά είναι εφικτά σε ένα μεγάλο χρονικό ορίζοντα καθώς και όταν ικανοποιούνται και κάποιες άλλες προϋποθέσεις, π.χ. να υπάρχει αγορά που να μπορεί να απορροφήσει νέους παίκτες.

Συνεπώς,σε κάποιες περιπτώσεις και για κάποιο χρονικό διάστημα, ενδεχομένως, η μόνη εφικτή λύση να είναι η ρύθμιση των τιμών, γιατί απλούστατα οι ατέλειες της αγοράς δεν είναι εύκολο να εξαλείφονται πάντα,λόγω αντικειμενικών δυσκολιών. Εν πάσει περιπτώσει ακόμη και αν ρυθμίσεις κάτι οι υφιστάμενοι παίκτες θα σκεφτούν κάτι άλλο που στην προσπάθεια τους να αυξήσουν ακόμη περισσότερο τα κέρδη τους και πάλι θα εκμεταλλευτούν τους καταναλωτές. Γι αυτό χρειάζεται και το μαστίγιο μέσω της ρύθμισης των τιμών και όχι μόνο (αλλά και επιβολης κυρώσεων) για να υπάρχει αντικίνητρο εκμετάλλευσης του καταναλωτή.
Παναγιώτης Αγησιλάου on 15/03/2011
Κώστας,

το μαστίγωμα απο την ΕΠΑ ηταν πολύ ισχυρό. Πιο ισχυρό δεν υπήρξε ποτέ στην Κύπρο προηγουμένως. 40 εκ. ευρώ συνολικά. Τώρα γιατί δεν το πλήρωσαν ακόμη και γιατί ενδεχομένος η απόφαση να πέσει στο Ανώτατο Δικαστήριο είναι ένα άλλο ζήτημα συνδεδεμένο με τον τρόπο επιλογής των μελών της Επιτροπής και ενδεχόμενα των προσόντων τους αλλά και ενός βρόμικου πολέμου μεταξύ ΕΠΑ και Υπουργείου Εμπορίου. Προφανώς οι δύο έχουν διαφορετική φιλοσοφία.



Οι τιμές ήταν ρυθμισμένες για χρόνια και εγγυούνταν με το σύστημα PNBS (price net balance sheet) 8-9%. Σήμερα οι εταιρείες πετρελαιοειδών έχουν απόδοση επενδυμένου κεφαλαίου 6%. Ποιό νομίζεις θα ήταν το δίκαιο ποσοστό κέρδους των εταιρειών πετρελαιοειδών? Ποιά είναι η δίκαιη τιμή? Ποιός θα την καθορίσει? Θα είναι προιόν συνδιαλλαγής?

Να επισημάνω και τα αποτελέσματα της παρέμβασης της Ελληνικής Αρχής Ανταγωνισμού. 2 εταιρείες έφυγαν απο την ελληνική αγορά!. Επομένως, η παρέμβαση θα πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή, αν θα γίνει, και να επιτύχει τα επιθυμητά και όχι μη-επιθυμητά αποτελέσματα.

ΠΑ
Harris Petrou on 15/03/2011
I agree with most of the things said.
As Mr.Agisilaou mentioned (more meant), what is needed is to find out "What is the problem" and then "Why is that happening". Nobody does that. Everybody deals with the high prices and not WHY we have high prices. The points of discussion given by Sofronis clearly gives us that.
Need to focus to the whole logistics/supply chain from the moment of the Purchasing till the moment of sale to the customer. It is a study that will not take more than 3 months to complete. Anyway, at the end , the government it self does not REALLY care because of the extra tax money.
Dear Panayiotis, you are clever enough to know that even with government owned Petrol Stations, in the medium/long run and from there on, they will become so costly to operate (as with EVERY GOV.owned business) that will either shut down (0% possibility) or run at the expense of the tax payers (100% possibility). Dear Panayiotis, the government CANNOT run business. Cannot import stuff, cannot sell stuff, cannot manage people. If they want to do business, then it should act as an investor in a cooperation with private sector. And not more than 50% ownership.
Last, it is 100% proven in microeconomics, that forcing max or min prices in any goods, eventually leads to more harm than good.
Σωφρόνης Κληρίδης on 18/03/2011
Πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση. Ένα σχόλιο μόνο για τον Παναγιώτη: ακόμα κι αν οι εταιρείες και πρατηριούχοι δεν πραγματοποιούν υπερκέρδη με τα σημερινά δεδομένα, μια ένεση ανταγωνισμού και η συνεπακόλουθη αναδιάρθρωση της αγοράς θα μπορούσε να οδηγήσει σε χαμηλότερο λειτουργικό κόστος και - ελπίζουμε - σε χαμηλότερες τιμές.
pa_sak on 26/03/2011
In my opinion, the reason of high prices that we have is due to the unnecessary high cost that petrol stations on purpose (I believe) add so that they can claim to charge high prices. For example they have facilities as car wash, kiosks, they change oil etc. Do we really need all this things at petrol stations?? It is good to find all this in one place but it is better to have lower prices don't you think? I mean there are already companies who compete and do this thing’s at lower prices and better service (car wash, oil change), so if the petrol stations simple concentrate on supplying the petrol to the consumers the price will be lower, so the main aim is to make the already existing petrol stations to minimize their cost. Adding new company in this market, will simple reduce the prices for couple of months until everybody stops talking about it and after that they will do what they've been doing before charging the same price with a small difference in the last decimal.