You are here

Ποιός κυβερνά αυτή τη χώρα;

29/12/2011
 «Μετανοείτε-αλλάξτε νου, συμπεριφορά, τρόπο με τον οποίο αντικρίζετε τη ζωή», σχολιάζει σε πρόσφατο άρθρο ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος την κάμψη των ηθικών και πνευματικών αξιών που ευθύνονται για την οικονομική κρίση.  Μας ζητά «να σταματήσουμε συνήθειες και πάθη που αρρωσταίνουν την κοινωνία μας», υποδεικνύοντας ότι αν «αναθεωρήσουμε τον τρόπο σκέψεως και συμπεριφοράς» τότε «η γενικότερη ανάκαμψη θα ακολουθήσει».

Τα λόγια του μας προκαλούν όπως στοχαστούμε πώς συμπεριφερόμαστε ως κοινωνικό σύνολο.  Ας διερωτηθούμε λοιπόν ποιος κυβερνά τη χώρα μας.

1. O συνδικαλισμός, όπου θέματα εθνικής πολιτικής ρυθμίζονται υπό την εκβιαστική πίεση συνδικαλιστικών οργανώσεων παραγνωρίζοντας το κοινό καλό.


Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλιπαρούσε για δύο χρόνια τη συναίνεση των συντεχνιών για μέτρα που θα απέτρεπαν τα οικονομικά αδιέξοδα αν εφαρμόζονταν έγκαιρα -- το τρένο τελικά έφυγε και μας έμεινε η ανεργία.  Η λειτουργία του Κοινοβουλίου της χώρας τίθεται υπό την αίρεση απεργιακών μέτρων των πρακτικογράφων! Στα σχολεία οι νέοι μας δεν γιορτάζουν φέτος την ημέρα της ανεξαρτησίας και τα Χριστούγεννα, και οι εθνικές μας αξίες βρίσκονται έτσι όμηροι συνδικαλιστικών αιτημάτων.  Η ΠΑΣΥΔΥ απειλεί με ακύρωση τις δημοτικές εκλογές και ο αρχηγός του κράτους συνδιαλλάσσεται με την ηγεσία της, καταρρακώνοντας το κύρος του αξιώματος το οποίο από τον περασμένο Ιούλιο κατέχει χωρίς τη νομιμοποίηση της λαϊκής εμπιστοσύνης.  Μόνο 29% των πολιτών εμπιστεύονται την κυβέρνηση (Ευρωβαρόμετρο 2011).

2. Ο κομματισμός, όπου το «κέντρο αναφοράς του όλου πολιτειακού συστήματος δεν είναι πλέον ο ελεύθερος και ανεξάρτητα σκεπτόμενος πολίτης, αλλά τα πολιτικά κόμματα»(Πόρισμα Πολυβίου).

Πενήντα χιλιάδες περίπου μέλη κομμάτων διαχειρίζονται την πολιτική ζωή για λογαριασμό 530.000 ψηφοφόρων.  Η άσκηση εξουσίας γίνεται από τα «παιδιά του κομματικού σωλήνα» αντί από κοινωνικά και επαγγελματικά καταξιωμένους πολίτες.  Είδαμε πρόσφατα το Δήμο της κατεχόμενης Κερύνειας να παραχωρείται σε άπειρο κομματικό στέλεχος, ενώ ο καταξιωμένος Κερυνιώτης επιστήμονας Γλαύκος Καρυόλου -- που πρόσφερε τόσα στην πόλη του πριν και μετά την κατοχή — αγνοήθηκε από τους κομματικούς μηχανισμούς.  Εξελέγη όμως τελικά από τους συνδημότες του με ποσοστό 53%!

3. Ο ερασιτεχνισμός, όπου κρίσιμα και σύνθετα θέματα τυγχάνουν χειρισμού χωρίς επαρκή προπαρασκευαστική εργασία, μελέτη και έρευνα, αλλά με διαισθητικές αποφάσεις.

Η διελκυστίνδα της υπουργού Εμπορίου με το Διευθυντή Ενέργειας προκαλεί στους πολίτες θυμηδία και οργή.  Μειδιούν οι πολίτες όταν οι βουλευτές απαξιούν με σεξιστικό λεξιλόγιο την υπουργό προσφωνώντας την «καΠραξούλα» για να πάρουν την εξίσου σεξιστική απάντηση περί «πολιτικού βιασμού».  Ίσως εκτονώνει ορισμένους ένας γερός «κατινίστικος» καυγάς, όμως συζητούμε για πολύ σοβαρά θέματα.  Οι ερασιτεχνικοί χειρισμοί για το μέλλον των παιδιών μας προκαλούν στους ευφυείς πολίτες απογοήτευση και οργή.

4. Η αναβλητικότητα, όπου αφήνουμε την αντιμετώπιση άμεσων αναγκών για κάποιο νεφελώδη μακρινό χρονικό ορίζοντα, μέχρι να εμφανιστούν καλύτερες συνθήκες τις οποίες όμως ούτε να προσδιορίσουμε μπορούμε ούτε να βεβαιώσουμε ότι θα έρθουν.

Έτσι αφήσαμε τα εκρηκτικά να αυτοαναφλεγούν στο Μαρί, έτσι περιμέναμε να περάσουμε «αλώβητοι την οικονομική κρίση».  Αστοχήσαμε! Έτσι αντιμετωπίζουμε την προεδρία της ΕΕ.  Αν δεν αλλάξουμε συμπεριφορά θα συνεχίσουμε να αστοχούμε.

5. Ο εντυπωσιασμός, όπου οι επικοινωνιακοί χειρισμοί επικρατούν της χάραξης πολιτικής με μεθοδικό προγραμματισμό υλοποίησης.

Για βδομάδες κρατικοί αξιωματούχοι επιδιώκουν από τις πρωινές εκπομπές να στρέψουν την προσοχή μας στο τρυπάνι της ΟΜΗΡΟΣ και τις τεχνικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μηχανικοί της πλατφόρμας.  Ο πρώην υπουργός Οικονομικών δίνει συνεντεύξεις για να υποστηρίξει οτι ήταν «κοινωνικά αποτελεσματική» η πολιτική που οδήγησε στην ανεργία το 24% των νέων μας και αύξησε το δημόσιο χρέος κατά 13% του ΑΕΠ. 

Όλα αυτά δεν προδιαγράφουν μια ουσιαστική δημοκρατία με βαθιά πίστη στις δημοκρατικές διαδικασίες.  Διεθνείς δείκτες μας κατατάσσουν στις «ελλειμματικές δημοκρατίες» δίπλα από τη Μποτσουάνα και το Κάπο Βέρντε.  Η λειτουργία της κυβέρνησης και η πολιτική κουλτούρα κατατάσσονται κάπου μεταξύ 50ης και 70ης θέσης παγκοσμίως.  (Economist Intelligence Unit Democracy Index 2007). Όταν η πολιτική δεν ασκείται προς επίλυση προβλημάτων του πολίτη αλλά για εξασφάλιση της εξουσίας, τότε οι πολίτες δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση ούτε τα πολιτικά κόμματα.  (8% η εμπιστοσύνη προς τα κόμματα σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο). 

Πώς πρέπει να αναθεωρήσουμε τη συμπεριφορά μας για να ακολουθήσει η γενικότερη ανάκαμψη;

Χρειαζόμαστε νοικοκύρεμα και μεταρρυθμίσεις στο πολιτικο-διοικητικό σύστημα της χώρας, αλλαγή στη νοοτροπία που διαπερνά το δημόσιο βίο.

Στη θέση του συνδικαλισμού πρέπει να βάλουμε τον πατριωτισμό, αντί κομματισμών, την υπευθυνότητα για το κοινό καλό.  Χρειαζόμαστε επαγγελματισμό αντί ερασιτεχνισμό, αυτοπεποίθηση αντί αναβλητικότητας.  Αντί να επιδιώκουμε τον εντυπωσιασμό, να αντιμετωπίζουμε τους πολίτες με σεβασμό ως υπεύθυνους και ευφυείς.

Ορισμένοι θα πουν οτι όλα αυτά είναι θεωρητικά.  Και όμως δεν είναι! Εδράζονται στη βαθιά πεποίθηση οτι οι αξίες έχουν αξία στην πολιτική.  Αυτό το έχουμε ξεχάσει.  Μας το υπενθυμίζουν τα λόγια του αρχιεπισκόπου Αλβανίας.  Για τις αξίες στην πολιτική θα γράψω στο επόμενο.

 Ο Σταύρος Α. Ζένιος είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και πρόεδρος των πρυτάνεων των Πανεπιστημίων των Ευρωπαϊκών Πρωτευουσών.
40 σχόλια
Παρατηρητής on 29/12/2011
Κ. Ζένιο οι επισημάνσεις σας είναι εξαιρετικές και αγγίζουν την ουσία των προβλημάτων που έχουμε ως χώρα. Κανένα κόμμα δεν είναι άμοιρο ευθυνών για τη σημερινή κατάντια όμως τουλάχιστον όλοι οι κομματικοί μηχανισμοί πλην της μόνιμα θλιβερής εξαίρεσης του ΑΚΕΛ έδειξαν διάθεση τον τελευταίο καιρό να συγκρουστούν με τα κατεστημένα, τις συντεχνίες, τα κακώς έχοντα. Το ΑΚΕΛ, που είναι η προσωποποίηση ουσιαστικά όλων αυτών των καταστάσεων σύρτηκε εξ ανάγκης, όπως και ο Πρόεδρος, στην υιοθέτηση κάποιων μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης κυριολεκτικά με το ζόρι, όμως η παρουσία των παιδιών του προέδρου έξω από την βουλή κατέδειξε τι πραγματικά πιστεύουν και ποιος κρυβόταν και κρύβεται (και φανερά και κρυφά) και πίσω από τις συντεχνίες και πίσω από όλους όσοι δεν επιθυμούν καμία αλλαγή στο σύστημα.

Ο τόπος χρειάζεται όχι απλά αλλαγή το 2013 αλλά μια σαρωτική θύελλα ανατροπής που θα αλλάξει προς το καλύτερο ότι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Ο κ. Πισσαρίδης είχε πει πως η Ελλάδα χρειάζεται μια Θάτσερ. Χρειάζεται, είπε, η ελληνική οικονομία ένα δυνατό σοκ παρόμοιο με αυτό που προκάλεσε η Θάτσερ τη δεκαετία του 80 στην Βρετανία. Το ίδιο λέω εγώ χρειάζεται και η Κύπρος. Και ο μόνος πολιτικός που μπορεί κατά την άποψή μου να προκαλέσει ένα τέτοιο θετικό σοκ, να διαλύσει κυριολεκτικά τα κατεστημένα και να έχει την τόλμη και τα κότσια να συγκρουστεί ακόμα και με το "λαικό αίσθημα" για το πραγματικό συμφέρον του τόπου είναι ένας και μοναδικός αυτή την στιγμή: Ο Νίκος Αναστασιάδης. Δεν είναι ούτε θέμα ιδεολογίας, ούτε κομματικού πατριωτισμού ούτε δογματισμού. Είναι θέμα κοινής λογικής, είναι θέμα ουσίας.
Kosta P on 29/12/2011
"Και ο μόνος πολιτικό..Ο Νίκος Αναστασιάδης Δεν είναι ούτε θέμα..ούτε δογματισμού" !?!?!?!?!. Φυσικά ο πηχής είναι χαμηλά οπότε οποιοσδήποτε φαντάζει σωτήρας. Να υπενθιμίσω ορισμένους αριθμούς για 1993-2003
+20 χιλιάδες υπαλλήλοι στο δημόσιο
Έλλειμα 6,3% το 2003 ανευ λόγου και κρίσης
S-300 στην Κρήτη
Σκάνδαλο χρηματιστηρίου (βλ. Νίκο Χρυσάνθου.)
κτλ κτλ κτλ κτλ κατα τα άλλα μόνο ο Αναστασιάδης... Ας ελπίσουμε πως ο κόσμος δεν έχει κοντή μνήμη και θα ψηφίσει εκτός κομματικών κριτηρίων.
Παρατηρητής on 30/12/2011
Υπάρχουν απαντήσεις σε όλα τα τα θέματα που θέτεις φίλε, δεν θα μακρυγορήσω όμως: "ξέχασες" στη λίστα σου να αναφέρεις το πιο καθοριστικό, την μεγαλύτερη επιτυχία της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη μόναδική διπλωματική νίκη στην Ιστορία της. Την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ.

Αν δεν ερχόταν ο Κληρίδης και ο ΔΗΣΥ, οι οποίοι από το 1976 να υπενθυμίσω επέμεναν ΜΟΝΟΙ σε αντίθεση με ΟΛΟΥΣ τους άλλους για ένταξη στην ΕΕ, αν δεν γινόταν αυτή η σαρωτική αλλαγή στον εξωτερικό προσανατολισμό της χώρας με την εκλογή ΚΛηρίδη, αν ο Κληρίδης δεν έπειθε τους πάντες πως για τη μη λύση του κυπριακού δεν ευθύνεται η ελληνική αλλά η τουρκική πλευρά, θα είμασταν ακόμα ένα τριτοκοσμικό κράτος. Και με το ΑΚΕΛ σήμερα στην εξουσία, αντιλαμβάνονται οι πάντες τι θα σήμαινε αυτό, δεν χρειάζεται να προσθέσω οτιδήποτε σε αυτό το τρομακτικό σενάριο που ανέτρεψε, ευτυχώς για όλους μας, η διακυβέρνηση Κληρίδη( και ΔΗΣΥ-Αναστασιάδη.
Michael Olympios on 30/12/2011
Συμφωνώ με το σχόλιο του Παρατηρητή. Αν και θα ψήφιζα έναν καταξιομένο επιστήμονα η αλήθεια είναι πως θέλουμε πολιτικό με τόλμη, θέληση και όραμα. Ο μόνος εν δυνάμη υποψήφιος που έχει αυτά τα χαρακτηριστικά είναι ο Νίκος Αναστασιάδης.
Παρατηρητής on 30/12/2011
Χαίρομαι ιδιαίτερα που συμφωνούμε σε αυτά τα ουσιώδη για το μέλλον της χώρας μας Ολύμπιε..καλή χρονιά ...
Γιώργος Μέθυσος on 29/12/2011
Προς παρατηρητή.

Εύστοχος ο κύριος Ζένιος.
Η εισήγηση σου όμως για Αναστασιάδη είναι καθαρά υποκειμενική.
Ως πολιτικός έδειξε πόσο επικοδομητικός ήταν με τον Τάσσο όταν
λυσσαλέα τον πολεμούσε, σε αντιθεση με το λιβάνισμα που του
κάμνει τώρα! Ποιόν εξυπηρέτησε τότες η στάση του, την Χώρα? ή....
Υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι, πέραν των πολιτικών, να ηγηθούν
της δύσμηρης τούτης Χώρας, επιτέλους! Άς υπερβούμε εαυτούς!!
Γιατί όχι και ένας κύριος Ζένιος, για να πούμε δηλαδής.
Παρατηρητής on 30/12/2011
Δεν είναι όλοι οι πολιτικοί ακατάλληλοι να ηγηθούν της χώρας Γιώργο, και είναι τεράστιο λάθος να βάζουμε τα ανόμοια στο ίδιο τσουβάλι. Την Βρετανική οικονομία δεν την ανέσυρε από το βούρκο ένας μη πολιτικός, την ανέσυρε από το βούρκο μια πολιτικός με αρχές που μάλιστα δεν ήταν ούτε οικονομολόγος. Είχε όμως σωστές αρχές η Θάτσερ και κυρίως αυτό που έχει και ο Αναστασιάδης:Τόλμη και Κότσια. Και με τη βοήθεια αναγνωρισμένων οικονομολόγων(π.χ Friedman) και τεχνοκρατών ανέτρεψε και σάρωσε την προηγούμενη μιζέρια, μετατρέποντας την βρετανική οικονομία μέχρι τη λήξη της θητειας της , στην πιο δυναμική της Ευρώπης.

Και ασφαλώς, αν εκλεγεί ο Αναστασιάδης, οι γνώσεις των Κυπρίων αναγνωρισμένων οικονομολόγων/επιστημόνων/τεχνοκρατών όπως ο κ.Ζένιος, ο Κ. Πισσαρίδης, ο κ. Ορφανίδης και πολλοί άλλοι, θα αξιοποιηθούν στο έπακρο και θα λαμβάνονται απόλυτα υπόψη στη χάραξη πολιτικής. Σε αντίθεση με το τί γίνεται σήμερα με την ΑΚελική διακυβέρνηση, η οποία όχι μόνο δεν λαμβάνει υπόψιν τις γνώσεις των επιστημόνων αυτών αλλά τους υποσκάπει και τους πολεμά μανιωδώς ως "εχθρούς του κόμματος".

ΥΓ:δεν κατάλαβα ειλικρινα το σχόλιο σου για τον Τάσσο, η αξία ενός πολιτικού κρίνεται με βάση τη στάση του έναντι του Τάσσου???Ο Τάσσος δεν πολεμούσε λυσσαλέα τον Αναστασιάδη και τον Συναγερμό??Οι πολιτικές διαφορές είναι θεμιτές, ο άνθρωπος Αναστασιάδης όμως τις παραμέρισε. Να υπενθυμίσω μόνο το γνωστό περιστατικό κατά το οποίο όλοι οι πολιτικοί βρισκόντουσαν στο εξωτερικο και ο Τάσσος αρρώστησε, ο μόνος που έμεινε όλη νύχτα στο πλευρό του Τάσσου(ενώ οι άλλοι έφυγαν για Κύπρο) ήταν ο Αναστασιάδης.Επίσης να υπενθυμίσω ότι σήμερα η οικογένεια Παπαδόπουλου πολεμάται λυσσαλέα(για να χρησιμοποιήσω την έκφρασή σου) από το ΑΚΕΛ . Την Ισχυρότερη (πολιτική) ασπίδα προστασίας αποτελεί ο Αναστασιάδης και ο ΔΗΣΥ.
Κάποιος.... on 30/12/2011
Ναι... Ψηφίστε τον Αναστασιάδην του 'Ναι' και του ξεπουλήματος (βλέπε Ανάν) όπου τα πετρέλαια θα ανήκαν σήμερα στους εγγλέζους και στις βάσεις τους, και δεν έχετε να χάσετε...

Αν μιλούμε για υπευθυνότητα και συνέπεια, παρακαλώ, αφήστε τον και αυτόν (Αναστασιάδη) εκεί που είναι ο Χριστόφιας.

Είναι απλά οι δύο όψεις του ιδίου (κάλπικου) νομίσματος

Καλή χρονιά
Παρατηρητής on 30/12/2011
Αφήστε τις δικαιολογίες περί..."ξεπουλημάτων " και ξαναψηφίστε τον Χριστόφια, δικαίωμά σας... μην διαμαρτύρεστε όμως για τις συνέπειες γιατί η υποκρισία έχει και τα όρια της έτσι?...
Michael Olympios on 31/12/2011
Προς Κάποιο

Είναι εύκολο κάποιος να κρύβετε στην ανωνυμία και να ρίχνει λάσπη. Το "Ναι" και το "Οχι" ήταν οι επιλογές που ο Τάσσος Παπαδόπουλος έφερε στο λαό με την "διαπραγμάτευση" που έκανε, μετά που ο ίδιος ζήτησε από τον ΓΓ του ΟΗΕ με επιστολή του τον Δεκέμβριο του 2003 για να αναλάβει νέα πρωτοβουλία με βάση το Σχέδιο Αναν (3). Πότε λοιπόν αυτό το σχέδιο κατέστει διχοτομικό; Πριν ή μετά που το διαπραγματεύτηκε; Ποιός είπε του Τάσου Παπαδόπουλου να ζητήσει κάτι τέτοιο από τον ΓΓ του ΟΗΕ αν πίστευε ότι το σχέδιο ήταν κακό;

Οι περισσότεροι που ψήφισαν "ΟΧΙ" στο δημοψήφισμα, στις τελευταίες προεδρικές εκλογές είτε με τη ψήφο τους είτε με την αποχή τους εξέλεξαν τον Δημήτρη Χριστόφια. Υποθέτω ότι η λύση που προωθεί ο υποψήφιος της "λύσης" σε ικανοποιεί.

Ο Γλαύκος Κληρίδης και ο ΔΗΣΥ ήταν που πρωτοστάτησαν στην ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ διότι θα εξαργύρωναν το "ναι" της Κύπρου για να καταστεί η Τουρκία υποψήφια χώρα με μια καλή (όχι ιδανική) λύση, αξιοποιώντας και τις καλές σχέσεις που είχαν τότε και με σημαντικούς ευρωπαίους ηγέτες που έβλεπαν θετικά τη στάση μας και ευνοούσαν την ένταξη ολόκληρης της Κύπρου στην ΕΕ. Αντί να διαπραγματευτεί η πλευρά μας με στόχο συγκεκριμένα κακά, όπως οι εγγυήσεις, να φύγουν ή να περιοριστούν προτιμήσαμε να αφήσουμε τους τουρκαλάδες να καταπατούν τη γη μας και να ανεμίζουμε τα λάβαρα της αντίστασης ως δήθεν νικητές στην μισή Κύπρο. Αν όμως γνωρίζεις κάποιον άλλο πολιτικό που μπορείς με επιχειρήματα να υποστηρίξεις ότι μπορεί να φέρει ένα σχέδιο που να ικανοποιεί όλες τις θέσεις της πλευράς μας και να δεχθούν και οι κατακτητές τότε πολύ θα ήθελα να τον γνωρίζω.
Παρατηρητής on 31/12/2011
Συμφωνώ πλήρως με τον Ολύμπιο.
Και υπενθυμίζω ότι εκ των πραγμάτων, το ΟΧΙ θα δικαιωθεί ΜΟΝΟ όταν βρεθεί σχέδιο που θα επιστρέφει έστω και μια πιθαμή γη παραπάνω από το σχέδιο Ανάν, που θα δίνει το δικαίωμα σε έστω ένα πρόσφυγα παραπάνω να επιστρέψει, που θα διώχνει έστω ένα έποικο ή τούρκο στρατιώτη παραπάνω σε σχέση με το Ανάν. Δηλαδή, κατά πάσα πιθανότητα (99,9%) το όχι (δυστυχώς και το εννοώ,δεν χαίρομαι για τις συνέπειες )δεν πρόκειται να δικαιωθεί ποτέ.Πάλι με χρόνια και καιρούς....

ΥΓ: Αν το ΑΚΕΛ έβαζε πρώτο το εθνικό συμφέρον, θα άφηνε στην προεδρία για ακόμα έξι μήνες τον Κληρίδη να διαπραγματευτεί με σοβαρότητα το σχέδιο, να διατηρηθεί η Καρπασία εντός των επιστρεφόμενων εδαφών(όπως κατόρθωσε να πετύχει ο Κληρίδης) και να μπορέσει όσο το δυνατόν περισσότερος ελληνισμός να επιστρέψει πίσω. Αντί αυτού, οι πρωτεραιότητες του ΑΚΕΛ ήταν άλλες ως συνήθως, με πρώτιστη το στενό κομματικό του συμφέρον...
Κάποιος.... on 02/01/2012
Μάθετε να καταλαβαίνετε τι διαβάζετε (Παρατηρητές και Ολύμπιοι).

Είπα ότι και ο Χριστόφιας και ο Αναστασιάδης σας είναι το ίδιο κάλπικοι. Τωρα που καταλάβατε ότι υποστήριξα τον Χριστόφια, άλλη υπόθεση. Κατά τα άλλα ‘με βάλατε στη θέση μου’.

Αν θέλετε να τους ψηφίζετε αιωνίως και τους δύο, για να φτάσουμε στο κατάντημα της Ελλάδας να βλέπουμε τις ίδιες φάτσες και τις ίδιες οικογένειες στην εξουσία για πάντα.

Αυτή είναι και η νοοτροπία των προβάτων και των κομματικών μανδρών που μας κρατά όμηρους για χρόνια και δεν βλέπουμε φως.

Ότι και να γίνει στις επόμενες εκλογές όλοι τα ίδια ψηφίζετε. Αυτοί τον Χριστόφια τους και εσείς τον Αναστασιάδη σας (Παρατηρητή και Ολύμπιε).

Τα συγχαρητήρια μου σε σας, γιατί σ’ εσάς όλους χρωστούμε την σημερινή κατάσταση……
Κάποιος.... on 02/01/2012
Όσο για το αν έχουμε άλλους πολιτικούς, πιθανόν να μήν έχουμε, και αν έχουμε δεν το ξέρουμε, γιατί ακριβώς δεν δίνεται η ευκαιρία σε άλλους πιθανόν ικανότερους πολιτικούς, πιό σύγχρονους και με νέες ιδέες να αναδειχούν και να μας προτείνουν λύσεις που οι αιώνιοι 'δικοί' σας δεν μπορούν να δούν.
Michael Olympios on 29/12/2011
Πολύ εύστοχο το άρθρο του καθηγητή Σταύρου Ζένιου. Ο Πλάτωνας είχε πει πως οι άνθρωποι που δεν αναμειγνύονται στα κοινά είναι καταδικασμένοι να τους κυβερνούν υποδιαίστεροί τους. Θεωρώ πως όλοι μας έχουμε την υποχρέωση να προβληματιστούμε για τα κόμματα και τους πολιτικούς που κατά καιρούς στηρίζουμε και να αναθεωρήσουμε κάποιες σκέψεις ή ακόμα και πεπιθήσεις μας όχι μόνο για τις αποφάσεις που επειρεάζουν μόνο το προσωπικό μας συμφέρον αλλά και το συμφέρον της κοινωνίας (π.χ. "η ΑΤΑ είναι ευλογία" μας λένε ορισμένοι, ως να ήταν η 11η εντολή).

Μια παρατήρηση όμως. Όπως ορθά επισημένεται στο άρθρο στο σημείο 5 "ο πρώην υπουργός Οικονομικών δίνει συνεντεύξεις για να υποστηρίξει οτι ήταν «κοινωνικά αποτελεσματική» η πολιτική που οδήγησε στην ανεργία το 24% των νέων μας και αύξησε το δημόσιο χρέος κατά 13% του ΑΕΠ" με το ίδιο σκεπτικό θα πρόσθετα ότι και ο διοικητής της ΚΤ δίνει συνεντεύξεις για να μας πείσει ότι ορθά έκανε τη δουλειά του και πως δεν έχει μερίδιο ευθύνης για το ότι η πιστωτική επέκταση, για παράδειγμα το 2008 ξεπέρασε το 30%, ή για το ότι οι κυπριακές τράπεζες χρειάζονται σήμερα τη στήριξη των φορολογούμενων για να επιβιώσουν. Αν δεχθούμε τα όσα λέει, τότε πως πήγαν αυτά τόσο λάθος και ποιοί είχε την ευθύνη που τους ανέθεσε η πολιτεία ώστε να μην φθάσουμε σήμερα ως εδώ;

Να ευχηθώ σε όλους δύναμη, θάρρος και τόλμη για να λάβουμε καλές αποφάσεις για το νέο αλλά δύσκολο έτος που θα μας βοηθήσουν να εξέλθουμε της κρίσης και να βαδίσουμε σε καλύτερες μέρες. Για μένα η καλή χρονιά θα ξεκινήσει τη 1η Μαϊου.
Michael Olympios on 29/12/2011
Συμφωνώ με το σχόλιο του Παρατηρητή. Ο κίνδυνος όμως που έχει να αντιμετωπίσει ο Νίκος Αναστασιάδης είναι όταν θα χρειαστεί να συμπτίξει δυνάμεις στη βάση του ελάχιστου κοινού παρανομαστή για να εξέλθει νικητής της εκλογικής αναμέτρισης. Αυτό αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί το μόνιμο πρόβλημα του πολιτικού μας συστήματος που κράτησε όχι μόνο τις λύσεις για την οικονομία μακριά αλλά και τη λύση για το εθνικό μας πρόβλημα.

Πιστεύω ότι ο Νίκος Αναστασιάδης ξέρει και θέλει να δώσει καλές λύσεις και στα δύο κορυφαία θέματα που απασχολούν τη κοινωνία μας περισσότερο από όποιον δήποτε άλλο. Το ερώτημα όμως είναι ...θα τον αφήσουν να τα καταφέρει;
Παρατηρητής on 30/12/2011
Ευτυχώς Ολύμπιε σε αυτά τα θέματα συμφωνούμε πλήρως. Στο χέρι μας είναι να μην τους αφήσουμε να μην αφήσουν τον Αναστασιάδη να τα καταφέρει. Και κυρίως, στο χέρι του ίδιου του Αναστασιάδη, ο οποίος έχει αποδείξει ουκ ολίγες φορές την πολιτική του τόλμη.
Takis Xenopoulos on 29/12/2011
Τα λόγια του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστάσιου ειναι μεστά και εκφράζουν ακριβώς την κατάντια μας δυστυχώς του Ελληνισμού, τόσο της Ελλάδος αλλά και της Κύπρου.
Εις ότι αφορά το Αρθρο του καθηγητή Κύριου Σταύρου Ζένιου ακριβώς δίνει την πραγματικότητα της σημερινής νοοτροπίας με πολύ εύστοχο τρόπο δίνοντας με τα επιχειρήματα του, την όλη σημερινή Κατάσταση που παιρνά ο τόπος μας, χάνοντας δυστυχώς, τις Ηθικές αξίες,είτε Κοινωνικές, Πευματικές, Πολιτικές, και Οικονομικές.

Περιττόν να αναφερθώ ότι συμφωνώ πλήρως μέ όλο το περιεχόμενο του Κυρίου Ζένιου, καθ' ότι ειλικρινά αγγίζει ακριβώς με τις πολύ επιτυχείς επισημάνσεις του, την όλη ουσία της κατάστασης που επικρατεί δυστυχώς σήμερα και στό τόπο μας.

Που εάν δεν συνειδητοποιήσουμε όλοι μας, Κόμματα, Βουλή, Συνδικαλισμός, Εκτελεστική Εξουσία που οδηγόμεθα, τότε θα είμεθα άξιοι της τύχης μας, και να μην μεμφόμεθα κανένα άλλο για την Κατάντια μας προς το χειρότερο, αλλά τους εαυτούς μας.

Τάκης Ξενόπουλος.
on 29/12/2011
Εξαιρετικό άρθρο !!
Κωνσταντίνος on 29/12/2011
Έλεγα και εγώ, πότε θα εμφανιστεί και στην Κύπρο κάποιος ο οποίος θα εισηγηθεί (άμεσα ή έστω έμμεσα) να αντικατασταθούν οι πολιτικοί από τεχνοκράτες, όπως συνέβη αλλού. Πρώτα, ο Μάριο Ντράγκι ανέλαβε την προεδρία της ΕΚΤ, μετά, ο Λουκάς Παπαδήμος διορίζεται νέος Έλληνας πρωθυπουργός και σχεδόν ταυτόχρονα την ίδια... τύχη είχε και ο Μάριο Μόντι.
Ας πάμε όμως στην ουσία του άρθρου: Η επίθεση την οποία δέχεται το τελευταίο διάστημα το συνδικαλιστικό κίνημα (που έγινε «ξαφνικά» ανάθεμα) δεν είναι καθόλου άσχετη με τις επιθέσεις στα δικαιώματα και τους μισθούς των εργαζομένων.
Στην προκειμένη περίπτωση ο Ζένιος εκμεταλλεύεται τα λάθη τα οποία έκανε η ΠΑΣΥΔΥ, αλλά και την εντύπωση που δίκαια ή άδικα υπάρχει για τη δημόσια υπηρεσία, για να ρίξει στην «πυρά» όλο το συνδικαλιστικό κίνημα.
Γνωστή πρακτική την οποία έχουμε δει και άλλες φορές. Ο στόχος βέβαια δεν είναι τα Συνδικάτα. Αυτό που πραγματικά ενοχλεί τους αυτοαποκαλούμενους νεοφιλελεύθερους κύκλους, είναι οτιδήποτε εκπροσωπεί τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Ως εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα δεν με ενόχλησε που πάγωσαν οι μισθοί στον δημόσιο τομέα για δύο χρόνια. Συμφωνώ ότι υπήρχαν υπερ-προνόμια και αφού οι ίδιες οι εργοδοτικές οργανώσεις είχαν δεσμευτεί ότι το μέτρο δεν θα είχε επιπτώσεις στον ιδιωτικό τομέα, δεν είχα κανένα λόγο να διαφωνήσω. Δεν πέρασε όμως ούτε ένας μήνας και οι εργοδοτικές οργανώσεις όχι μόνο δεν τήρησαν τη δέσμευση τους, αλλά προωθούν πολύ πιο σκληρά μέτρα από αυτά που εφαρμόστηκαν στον δημόσιο τομέα.
Διερωτάται ο Ζένιος πιο διοικεί τον τόπο. Οι ίδιοι, κ. Ζένιο που έβγαλαν την Κύπρο από την κρίση που επήλθε μετά το 1974 και κατάφεραν σε σύντομο σχετικά διάστημα να μετατρέψουν τη χώρα σ' ένα κράτος με αρκετά ψηλό βιοτικό επίπεδο, σε σχέση με άλλες χώρες, ιδιαίτερα αυτές που εφάρμοσαν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές (βλέπε Ελλάδα, Αργεντινή κ.τ.λ.). Αν σ' αυτά τα χρόνια έγιναν λάθη (που έγιναν) ασφαλώς και πρέπει να διορθωθούν. Όταν όμως ένα σπίτι (που αποδεδειγμένα έχει γερά θεμέλια) χρειάζεται ανακαίνιση, δεν σημαίνει ότι πρέπει να το κατεδαφίσουμε. Άλλο πράγμα η ανακαίνιση άλλο η κατεδάφιση.
Οι αφοριστικές προσεγγίσεις, που συνήθως καθοδηγούνται από ιδεολογικές εμμονές, δεν είναι η λύση στο πρόβλημα.
Να επισημάνω τέλος ότι η Κύπρος δεν είναι Ελλάδα ή Ιταλία, για να υπάρχει η ευχέρεια να αντικαταστήσουμε τους πολιτικούς με τεχνοκράτες. Όσο τουλάχιστον το Κυπριακό παραμένει άλυτο, θα ήταν εθνική αυτοκτονία να δώσουμε τα ηνία της χώρας σε κάποιο φιλόδοξο τεχνοκράτη, που καμιά σχέση δεν έχει με την πολιτική.
Ομολογώ πάντως ότι με εξέπληξε αρνητικά ο κ. Ζένιος. Δεν μπορεί ολόκληρη η κοινωνία να συζητά το θέμα του φυσικού αερίου και οι Πανεπιστημιακοί (που θεωρητικά είναι και οι ειδικοί επί του θέματος) να εμμένουν στο θέμα ποιος Κυβερνά! Δημοκρατία έχουμε κ. Ζένιο. Και όποιος αισθάνεται ότι μπορεί να προσφέρει, μπορεί να κατέλθει ως υποψήφιος και να κριθεί από τον λαό. Η δημοκρατία όμως προϋποθέτει και κάτι ακόμη. Ότι η ετυμηγορία του λαού γίνεται σεβαστή, ιδιαίτερα από τους Πανεπιστημιακούς, που θεωρητικά πρέπει να διδάσκουν τον σεβασμό στη Δημοκρατία.
χορτοφάγος on 31/12/2011
Συμφωνώ με τον Κωνσταντίνο. Η ιδέα ότι οι λύσεις που θα προσφέρουν οι τεχνοκράτες, ιδιαίτερα μάλιστα όταν αυτοί είναι τραπεζίτες και δεν εκλέγονται με δημοκρατικό τρόπο, είναι επικίνδυνη εκτροπή από τη δημοκρατία. Η δημοκρατία της Deutsche Bank η της Goldman Sachs θα είναι μάλλον αρκετά χειρότερη από αυτήν που έχουμε σήμερα, όχι μόνο γιά τους εργαζόμενους αλλά και όλους τους μικρο-μεσαίους επιχειρηματίες που ξεζουμίζονται από τα τραπεζικά ολιγοπώλια.

Οπως και να το κάνουμε η απληστία των τραπεζιτών, την οποία δεν αναφέρει κάν ο κ. Ζένιος, δε μπορεί να συγκριθεί με αυτή των συνδικαλιστών, όσο και να μην συμπαθεί κάποιος την ηγεσία της ΠΑΣΥΔΥ.

Δεν ψηφίζω ΔΗΣΥ, αλλά χίλιες φορές καλύτερα ο κ. Αναστασίαδης παρά ένας τεχνοκράτης τύπου Παπαδήμου.

Θα προτιμούσα φυσικά τον κ. Καζαμία, τον οποίον αν το ακέλ έχει ίχνος διορατικότητας, θα πρέπει να επιλέξει γιά ανθυποψήφιο. Ο κ. Καζαμίας συνδυάζει πολιτικές ικανότητες, τεχνοκρατικές δεξιότητες, πολιτικό ήθος (παραιτήθηκε αν θυμάστε από υπουργός του μ. Τάσσου γιατί ψήφισε ΝΑΙ), σεμνότητα, και έχει μιά ευρωπαική διάσταση την οποία λίγοι κύπριοι πολιτικοί έχουν, Πιστεύω ότι θα μπορούσε εύκολα να ελκύσει πολλούς ψήφους από το κέντρο και τη δεξιά, σίγουρα πολύ περισσότερους από τον κ. Χριστόφια.

Διερωτούμαι αν θα άλλαζαν τα δεδομένα γιά τον παρατηρητή αν κατέβαινε ο κ. Καζαμίας.

Καλή Χρονιά σε όλους.
Επαμεινώνδας on 02/01/2012
Κωνσταντίνε, ξέρεις κανένα που αυτοαποκαλείται νεοφιλελεύθερος; Εγώ δεν ξέρω κανένα. Η λέξη νεοφιλελεύθερος είναι μια ρετσινιά που εξαπολύεται από ορισμένες ομάδες (ΑΚΕΛ, συντεχνίες) σε όποιον υποστηρίζει πολιτικές που δεν τους αρέσουν. Είναι βλέπεις πολύ πιο εύκολη η δολοφονία χαρακτήρων παρά η σοβαρή επιχειρηματολογία επί της ουσίας.
L.G. on 29/12/2011
Εξαίρετο άρθρο. Ακτινογραφεί με ακρίβεια την Κυπριακή κοινωνία.Το θέμα κύριε καθηγητά είναι τι και ποιες επιλογές έχουμε σαν πολίτες; Αναφέρατε το παράδειγμα της Κερύνειας. Θα σας αναφέρω το παράδειγμα της Λάρνακας. Ο κος Κλεάνθους αν και έφτασε μέχρι την αντιπροεδρία του Δη.Κο. απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής. Όταν και η απόπειρα υπουργοποίησης του απέτυχε προωθήθηκε για Δήμαρχος. Και πάλιν όμως ο κόσμος του γύρισε την πλάτη. Αμφιβάλει κάποιος ότι το κατεστημένο που μας κυβερνά δεν θα αποπειραθεί και πάλι να βολέψει έναν "δικό" του άνθρωπο κάπου; Αν και σαν λαός έχουμε αναδείξει λαμπρούς επιστήμονες, εν τούτοις ανακυκλώνουμε τους ίδιους και τους ίδιους ανθρώπους, μέλη του "συστήματος".
Άρα, επαναλαμβάνω,ποιες επιλογές έχουμε εάν έχουμε; Ίσως να αυξήσουμε τη δύναμη του κόματος της αποχής και από 30% το στείλουμε στο 60%!
Παρατηρητής on 30/12/2011
Δεν είναι η αποχή και ο ποντιοπιλατισμός που θα δώσουν λύσεις φίλε, αλλά οι ορθολογιστικές και τολμηρές πολιτικές-οικονομικές θέσεις και τοποθετήσεις (στα σχόλια σου για Κλεάνθους συμφωνώ και επαυξάνω, η περίπτωσή του έχει ξεπεράσει ίσως κάθε προηγούμενο!)
ΑΒ on 29/12/2011
Συμφωνώ απόλυτα με τις τοποθετήσεις σας κ. Ζένιο. Καλά τα γράφεται αλλά έχουν αποτέλεσμα? Τα λαμβάνει ο κόσμος σοβαρά με τις καθημερινές του πράξεις ή απλώς συμφωνεί τη στιγμή που τα διαβάζει και μετά τα ξεχνά?
Πως εξηγείται τη συμπεριφορά των 530000?
Όλοι λίγο πολύ συμφωνούν για το ποια είναι τα κακώς έχοντα στο κράτος, άλλοι έχουν κατά νου εναλλακτικές λύσεις άλλοι όχι. Την ώρα που τους δίνεται η δύναμη στα χέρια - να ψηφίσουν αυτούς που θεωρούν ικανότερους να τους εκπροσωπούν τι πράττουν? Μόλις 2 μήνες πριν την έκρηξη στο Μαρί οι βουλευτικές εκλογές κατέδειξαν ''κοιμόμενους'' παρά αφυπνισμένους πολίτες κατά τη γνώμη μου. Τα μεγάλα κόμματα αύξησαν τη δύναμη τους (εκμεταλλευόμενοι και το υπάρχων σύστημα της κάθετης ψηφοφορίας) και κανένα νέο κόμμα δεν μπήκε στη Βουλή - που αν μη τι άλλο είχαν μερικές καινοτόμες/διαφορετικές προτάσεις. Είναι που σαν λαός φοβόμαστε την αλλαγή ή έχουμε στο σύνολο μας χαμηλή αντίληψη των πραμάτων? Ή απλώς όταν μας ρίξουν ένα κοκαλάκι ενεργούμε εγωκεντρικά νομίζοντας ότι αυτό μας συμφέρει? Αφού σε κανένα δεν αρέσει η υφιστάμενη κατάσταση (εξαιρουμένου των 50000) γιατί τη συντηρούμε ψηφίζοντας το ίδιο? Σίγουρα η αποχή είναι πολύ μεγάλη - συγκεντρώνει τα μεγαλύτερα ποσοστά – πιστεύω πως είναι τρόπος έκφρασης παρά αδιαφορία όμως δεν μπορεί να βάλει κάποιο εκπρόσωπο της στην εξουσία.
Επίσης, θεωρείται σωστή τη συμπεριφορά των ΜΜΕ? Πρόσφατα, τη μέρα των δημοτικών εκλογών η συζήτηση αναλώθηκε στο ποια είναι τα ποσοστά των κομμάτων και πόσο καλά λειτούργησαν οι διάφορες συμμαχίες. Η εντύπωση μου είναι ότι οι πολιτικοί βλέπουν πλέον τους εαυτούς τους ως τηλεοπτικούς σταρ (αφού εμείς το ανεχόμαστε) και μάχονται για το ποιος θα ρίξει την πιο σαχλή ατάκα. Οι συζητήσεις δεν αγγίζουν σχεδόν καθόλου την ουσία κάθε θέματος παρά μόνο προσπαθούν να παραπλανήσουν - και απ' ότι φαίνεται τα καταφέρνουν.
Παντελής Παντελή on 30/12/2011
Πολύ ορθές, οι τοποθετήσεις του Δρα Ζένιου. Δυστυχώς, όμως, όταν κάποιος οπαδός της αλλαγής, πάρει τελικά στα χέρια του το "μαγικό ραβδί", και ενώ εχει την δύναμη να κάνει τις αναγκαίες διορθώσεις, συνεχίζει τα ίδια τα παλιά....
καχ on 30/12/2011
Συμφωνώ πλήρως με τον Κον Ζένιο.Το πρόβλημα είναι αν το σύστημα άφησε κανένα που να μπορεί να ηγηθεί της αλλαγής.
Διαφωνώ σε μεγάλο βαθμό με τους άλλους φίλους διότι κατά την άποψη μου όλοι είναι το ίδιο,πάνω κάτω.Επίσης η σήψη είναι υπεράνω κομμάτων,ο καθένας επωφελείται το κατά δύναμην.Δεν νομίζω κανένας να διαφωνεί ότι μίζες,κουμπαριλίκια και άλλα σχετικά συνήθως είναι πάνω από όλα,οι διάφοροι διορισμοί κλπ μιλούν από μόνοι τους.Ανεξάρτητα με την πολιτική μου ιδεολογία πιστεύω ότι αν αλλάξουμε πρόσωπα απλά θα αλλάξουν κάποιοι από αυτούς που βολεύονται, διότι ορισμένοι καταφέρνουν και είναι πάντα μέσα στα πράματα και απομυζούν το σύστημα σε βάρος των υπολοίπων.Η κάθε διακυβέρνηση έχει τα καλά και τα κακά της και η τωρινή κυβέρνηση μαζί με τις γνωστές αποτυχίες κατάφερε να κάμει συμφωνία με το Ισραήλ και έχει τέτοιες σχέσεις με την Ρωσσία που πέραν του δανείου εξασφαλίζει την ασφάλεια μας από τους Τούρκους.Μηδενίζοντας τα πάντα κατά ορισμένους ,θα πω ότι είναι πρωτίστως θέμα τύχης η ατυχίας του κάθε ηγέτη η παράγοντα η επιτυχία η αποτυχία του.Στα επίμαχα οικονομικά θέματα θα έλεγα ότι Σταυράκης και Ορφανίδης ήταν άτυχοι,ο Σαρρής τυχερός.Κανένας δεν θα ξέρει υπό διαφορετικές συνθήκες πως θα αντεπεξέρχετο ο καθένας στα καθήκοντα του.
αθηνα on 30/12/2011
Τι καλά που τα λες Καχ.Ωστε έτσι λοιπόν,πρωτίστως είναι θέμα τύχης και όχι ικανοτήτων, μιά επιτυχημένη προεδρία.Και'γω η χαζή , νόμιζα τόσον καιρό πως θα ήταν καλύτερα τα πράγματα αν είχαμε για πρόεδρο τον Deep Blue Super Computer της IBM. .Μα δεν μας κτύπησε καμμιά θεομηνία για να τα έχουμε με την ατυχία μας αγαπητέ Καχ.Στο χωριό μου λένε πως 'βλέπαμε την κωλοσυρμαθκιάν της κουφής' και σφυρίζαμε αδιάφορα.Τώρα κατά πόσον ήταν θέμα αριστοτεχνικών χειρισμών του κ.Χριστόφια, η συμφωνία με το Ισραήλ,αυτό μόνο σαν αστείο ακούγεται.
καχ on 31/12/2011
Αθηνά μου
Χρόνια πολλά,Ξεκαθάρισα ότι όλα,κακά καλά είναι θέμα τύχης,συγκυριών και όχι αριστοτεχνικών χειρισμών.¨Αλλά εδώ που φτάσαμε με όλους, όταν δεν κάμουν γκέλα οι πολιτικοί μας το θεωρώ επιτυχία τους.Έστω και κάποτε βάζουν γκόλ αντί αυτογκόλ που μας συνήθισαν.
AKM on 30/12/2011
Κύριε Ζένιο

Πολύ επίκαιρα τα θέματα στο άρθρο σας όμως είναι πάρα πολλά σε ένα άρθρο για να συζητηθούν.

Αναφέρεστε σε 5 σημεία. Θα πρόσθετα και την αυτοκριτική αυτών που ασκούν κριτική.

Εγώ δεν είδα ως τώρα ούτε ένα δημοσιογράφο αλλά ούτε και ένα επιστήμονα/ακαδημαικό να ασχοληθεί με την εκδίκαση της υπόθεσης '''Ηλιος'' και με το πόρισμα Καλλή. Γιατί άραγε?

Ούτε και είδα κάποιον ποτέ να σχολιάσει/κριτικάρει τις δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου και τις ενέργειες του? Εκτός και αν συμφωνείτε βέβαια.
Dinos on 30/12/2011
Κανένα πολιτικό κόμμα στή Κύπρο η σημερινός πολιτικός είναι ικανό η ικανός να οδηγήση αυτό το τόπο προστά. Νε χρειαζόμαστε ανθρώπους σαν τον Κυρ. Ζένιο αλλά με μια μικρή διαφορά, να είναι ικανοί να κάνουν τα λόγια πράξη. Ναί μια Θάτσερ. Στη Κύπρο οι πληονότητα των "μορφομένων" ανθρώπων σκέφτεται όπως τον Ζένιο αλλα οπως σωστά αναφέρθηκε είμαστε δέσμιοι ενός αρωστημένου κατεστημένου που κυβερνά αυτό το τόπο απο το καιρο που διμειουργήθηκε αυτο το¨"αρρωστημένο" απο γεννησημιού "κράτος". Η αποχές των τελευταίων εκλογών αποδεικνύουν τη αλλαγή σκέψης του λογικού με κομματικού πολίτη η του πολίτη που κατάλαβε ότι τα κόμματα που υπάρχουν σε αυτό το τόπο μας οδηγούν στη στασημότητα και μπορεί και καταστροφή. Το μόνο που χρειάζεται τώρα είναι το πρόσωπο που θα ηγειθεί αυτου του νέου κύμματος.
Η πλειονότητα των Κυπραίων κατάντησε να είναι ένας θεατής των εξελίξεων με τους επιτήδειους όλων των κομμάτων να εκμεταλλέυονται καταστάσεις για ίδια οφέλη και για τη "πούγκα" τους. Υπάρχει ένα κράτος αναξιοκρατίας και του μέσου και όλοι ξερουμε τι εννοώ.Τα παραδείγματα πολλα, αυτοι που πούλησαν τη Κύπρο στούς Τούρκους ακομα μας κυβερνούν και εξακολουθούν να μας πουλουν. Πολιτικοί που η πρώτοι έννοια τους είναι το βόλεμα των ιδίων των συγγενών, φίλων και του κόμματος. Δυστηχώς όμως χωρίς κάποιους τολμηρούς να ηγηθούν μιας "επαναστασης¨ δεν υπάρχει σωτηρία.
Συγχωρεστε με για γραμματικά λάθη ..¨)
Σταύρος Α. Ζένιος on 31/12/2011
Σωστά Ντίνο το μέρος που λες να μπορούν να κάνουν τα λόγια πράξη! Γι' αυτό πάνα διαφωνώ με την έννοια του ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΗ. Ούτε ο Monti ούτε ο Παπαδήμος είναι απλά τεχνοκράτες. Απέδειξαν σε προηγούμενα πόστα ότι είχαν ένα διαφορετικό ήθς και ύφος που μπορούσε να ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΦΟΡΑ.

Για τον ΘΑΤΣΕΡΙΣΜΟ έχω τις αμφιβολίες μου....δημιούργησε πολύ περισσότερα προβλήματα απο ότι έλυσε. Όμως την αποφασιστικότητα ΡΗΓΚΑΝ, ΘΑΤΣΕΡ, ΣΗΜΙΤΗ (πρώτη θητεία) τις επικροτώ πλήρως...Καθώς και την οραματιστική ρητορική συνδυασμένη με πραγματισμό των ΟΜΠΑΜΑ, ΜΟΝΤΗ.....
Σ Π Σπύρου on 01/01/2012
Αγαπητέ Ντίνο
Αναφέρεις στο θέμα της αποχής και το αναγεις σε ένδειξη αποστροφής του πολίτη από τα πολιτικά κομματα. Θαθελα να το πίστευα και εγώ, όμως δεν είναι ετσι. Είναι, κατα την άποψημου, αδιαφορία και η τεμπελιά (...που να πάω τ΄ψρα στο εκλογικό κέντρο..)
Στις τελευταίες εκλογές υπήρχαν εναλλακτικές προτάσεις που μόνο οι Κερυνιώτες τις είδαν. Και η Λευκωσία, και η Αγλαντζια, και η Παφος, και... είχαν άτομο εκτός κομμάτων. Αν όλοι όσοι δεν μπήκαν στον κόπο να πάνε μέχρι την κάλπη έριχναν την ψήφο διαμαρτηρίας σε αυτούς τότε τα κόμματα θα "μελετούσαν" προγματικά τι έγινε. Τώρα είπαν οτι θα ασχοληθούν με το θέμα της αποχής, μας κοίμησαν μέχρι τις επόμενες εκλογές που θα έχουν και πάλι το πάνω χέρι.
Αν θέλουμε αλλαγή είναι στο χέρι μας και όχι η ξάπλα στον καναπέ για παρακολούθιση των αποτελεσμάτων που άλλοι ψήφησαν για μας.
Σημ. Δεν αποσίασα από καμιά εκλογή. ¨οπου δεν είχα απάντηση έριχνα "λευκό" γιατί το λευκό είναι διαμαρτηρία και όχι η αποχή
Σταύρος Α. Ζένιος on 30/12/2011
Αγαπητοί,

πιστεύω στον ορθό λόγο που διαμορφώνει κοινή γνώμη. Γι' αυτό γράφω και είμαι αισιόδοξος οτι ο κόσμος μας αλλάζει.

Γιατί το πιστεύω; Όχι μόνο απο την θετική ανταπόκριση στα γραφόμενα και στις ομιλίες που δίνω πρόσφατα--ή την κριτική χωρίς επιχειρήματα που απλώς επιβεβαιώνει οτι κάποια κακώς κείμενα θίγονται--αλλά και απο το εξης. Το πολιτικά κατεστημένα ΔΕΝ μπορούν πλέον να αγοράσουν συνειδήσεις υποσχόμενοι μια θέση στο Δημόσιο. ΔΕΝ υπάρχουν θέσεις στο δημόσιο.

Επίσης οι νέοι σήμερα έχουν πολύ καλύτερη μόρφωση και ανοικτούς ορίζοντες από τα παιδιά του κομματικού σωλήνα....και άρχισαν να βλέπουν τα αδιέξοδα.

Έχει λεχθεί ότι τον κόσμο τον κινούν οι ιδέες και τίποτα άλλο. Ο Γερμανός ποιητής Heine προειδοποίησε τους Γάλλους στα μέσα του 19ου αιώνα για την δύναμη των ιδεών: «Φιλοσοφικές έννοιες που εκκολάπτονται στην ησυχία του μελετητηρίου ενός καθηγητή πανεπιστημίου μπορεί να ανατρέψουν ένα πολίτευμα». Για την δύναμη των ιδεών μίλησε και ο Κέινς. Το πιο πολυσυζητημένο απόσπασμα του έργου του σε αυτές αναφέρεται:

"Οι ιδέες των οικονομολόγων και πολιτικών φιλοσόφων, τόσο όταν είναι ορθές αλλά και όταν είναι λανθασμένες, έχουν περισσότερη επιρροή από ότι συνήθως αντιλαμβανόμαστε. Υπερβάλλουμε ως προς την δύναμη των οικονομικών συμφερόντων σε σχέση με αυτήν των υποβοσκουσών ιδεών. Αργά ή γρήγορα, για καλό ή για κακό, είναι οι ιδέες και όχι τα συμφέροντα που επικρατούν."

Έχω όμως εξηγήσει στην σειρά άρθρων μου 11-7-11 γιατί η αλλαγή δεν μπορεί να προέλθει απο το πολιτικό σύστημα, αλλά απο την κοινωνία των πολιτών. Αν διαβάσει κάποιος το πρόσφατο βιβλίο του Γιάννη Λούλη Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ θα δει την τεκμηρίωση των δικών μου επιειρημάτων με τα δεδομένα της Ελλάδας. Αν κάποιος αναλύσει τα δεδομένα στην Κύπρο μάλλον θα επιβεβαιώσει τα επιχειρήματα.

Και διευκρινίζω ότι μιλώ για επιχειρήματα, οχι για προφητείες.

Καλή πρωτοχρονιά!
Σταύρος Α. Ζένιος on 30/12/2011
@ΚΑΧ.

Σημαντικό πράγματι στοιχείο η τύχη στην πολιτική. Όμως δεν δίνω συγχωροχάρτι τόσο εύκολα στον πρώην Υπ. Οικονομικών. Αγνόησε όλες τις προειδοποιήσεις, δεν έλαβε κανένα ουσιαστικό μέτρο, και εκ των υστέρων προσπαθεί να μας πείσει οτι ήταν "κοινωνικά αποτελεσματική" η πολιτική του. Ήταν ίσως ο μόνος Υπ. της ευροζώνης που παρέλαβε πλεόνασμα και παρέδωσε υποβαθμισμένη οικονομία.

Είμαι πιο επιεικής με τον διοικητή της ΚΤΚ διότι τα λάθη του είναι τα ίδια που έκαναν οι κεντρικοί τραπεζίτες της Ευρώπης. Εκ των υστέρων όλοι είδαμε τα προβλήματα, εκ των προτέρων δεν είδα άλλες ΚΤ να κάνουν κάτι πολύ διαφορετικό. Επίσης τον πιστώνω με αντίσταση σε πολιτικές πιέσεις για να πουλήσει χρυσό και να μειώσει τα επίπεδα ρευστότητας των ξένων καταθέσεων. Δικαιώθηκε πολύ σύντομα και για τα δύο.

Είναι όμως και κάτι άλλο και πολύ σημαντικό και θέλω να το επισημάνω για τους μπλόγκερς εδώ.

ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΣΤΡΕΨΟΥΝΕ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΆ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΑ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΛΑΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ ΝΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ, ΤΗΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.

Στην Ισλανδία είναι ο πρώην πρωθυπουργός που δικάζεται για τα προβλήματα που το τραπεζικό σύστημα της χώρας προκάλεσε. Στην Κύπρο το τραπεζικό σύστημα είναι μέρος του προβλήματος, αλλά δεν είναι ΤΟ πρόβλημα (βλέπετε http://blog.stockwatch.com.cy/?p=1000)

Βεβαίως στις ΗΠΑ ασκήθηκε έντονη κριτική κατά του Greenspan, αλλά ήταν ακαδημαϊκής φύσεως, για να μάθουμε απο τα λάθη μας. Δεν αποπροσανατόλισε τον διάλογο απο τις ευθύνες της Κυβέρνησης και του Κογκρέσου.
καχ on 31/12/2011
Κύριε Ζένιο
Επαναλαμβάνω ότι συμφωνώ πλήρως με το άρθρο σας όπως και με το σχόλιο σας πάνω από την απάντηση στο δικό μου σχόλιο.Ο προβληματισμός μου είναι πως θα μπορέσει να αντιδράσει η Κοινωνία των Πολιτών όταν όλα σχεδόν τα πόστα κρατούνται από το σύστημα.Πριν 25 περίπου χρόνια άρχισε η καμπάνια του Κου Βασιλείου για αλλαγή που κατέληξε στην πλήρη κομματικοποίηση των πάντων με την εκλογή του.
Για μένα η ευθύνη όλων είτε στην πρόκληση η στην αντιμετώπιση της κρίσης είναι δεδομένη και δεν εξαιρώ κανένα.Προσωπικά καμία πρόθεση να απαλλάξω την Κυβέρνηση ,αντίθετα η ένσταση μου και από ότι αντιλαμβάνομαι και άλλων που γράφουν στα μπλόκς είναι η προσπάθεια να εξαιρεθεί από όλες τις ευθύνες ο Διοικητής της Κεντρικής.Στο παράδειγμα της Ισλανδίας αντιπαραθέτω το σκάνδαλο με την ομάδα football του Penn State .Στο τέλος απολύθηκε και ο Πρύτανης σαν η ανωτάτη αρχή αφού όμως απολύθηκαν όλοι από τον Προπονητή μέχρι τον αρμόδιο αντιπρόεδρο.Κανένας δεν εξαιρέθηκε και κανένας δεν νομίζω να περίμενε από τον Πρύτανη να ελέγχει τι γίνεται στα αποδυτήρια.Όλοι όμως πλήρωσαν,στο line of command από τέλεια κάτω μέχρι τέλεια πάνω.Οι τράπεζες έχουν πρόβλημα,μικρό μεγάλο δεν έχει σχέση.Φταιν όλοι άλλοι λιγότερο άλλοι περισότερο,μετοχοι,διεύθυνση διοίκηση.
Πριν να φτάσουμε στον Πρόεδρο και την κυβέρνηση για τις όποιες ευθύνες φταίει η Κεντρική για πράξεις και παραλείψεις της.Θα μπορούσε να λάβει πολλά μέτρα,προσθήκη συμβούλων με γνώση του αντικειμένου κλπ.Η δική μου ένσταση είναι όταν εξαιρείται η Κεντρικη και ο Διοικητής της.Η κυβέρνηση έχει τις δικές της ευθύνες για το δημοσιονομικό και για πολλά άλλα,αλλά πριν να της καταλογίσουμε ευθύνες για το πρόβλημα των τραπεζών πρέπι να επιρρίψουμε έστω και κάποιες ευθύνες στην Κεντρική,το Συμβούλιο της και τον Διοικητή.Επειδή από πολλούς δεν γίνεται αυτό(εσείς βεβαίως κάποια ευθύνη καταλογίζετε)γι αυτό υπάρχει η συζήτηση.Για τον πρώην Υπουργό κανένας δεν λέει τίποτε διότι όλοι συμφωνούν ότι τα έκαμε θάλασσα.
Σας εύχομαι καλό νέο έτος και να συνεχίσετε τις παρεμβάσεις σας στην Κυπριακή κοινωνία για το καλό όλων μας.
Σταύρος Α. Ζένιος on 01/01/2012
Δεν μπορώ να δαφωνήσε με την ανάλυση σου ΚΑΧ. Χαίρομαι που άρπαξε η αντένα σου και τα προβλήματα στο Penn State... υπήρχαν δύο τρείς τέτοιες περιπτώσεις τελευταία στις ΗΠΑ. Θα ενδιαφέρει πολλούς μπλόγκερς το άρθρο Don't mention it: How "undiscussables" can undermine an organization. Βλέπε http://knowledge.wharton.upenn.edu/article.cfm?articleid=2921

Το ίδιο ισχύει και για χώρες και η δική μας πάσχει απο την συνωμοσία της σιωπής....ή κρύψε να περάσουμε, για να το πούμε πιο απλά.

Πιστεύω όμως οτι οι ευθύνες έχουν διαβάθμιση...δεν έφταιγε ο πρύτανης του PennState αλλά κάτι πήγε πολύ στραβά όταν ήταν φρουρός και είχε μάλλον σημάδια για να το προλάβει, οθρώς παρέτησε ή τον παρατησαν. Οι κεντρικοί τραπεζίτες της ευρώπης (και ο δικός μας) διακυνδυνεύουν την υστεροφημία τους, ο προωθυπουργός της Ισλανδίας βρίσκεται στα δικαστήρια. Σχετική επι τούτου είναι και η απάντηση των καθηγητών του LSE στην ερώτηση της Βασίλισσας...how come nobody saw it coming....

Οπωσδήποτε ΔΕΝ φταίει η Κυβέρνηση για τα προβλήματα των τραπεζών. Διευνρικίζω οτι δεν είπα ή υπενίχθηκα κάτι τέτοιο.
Taylor on 03/01/2012
I agree with Kax, I have blamed the ex MoF here many times before, I think no one defends his decisions to not act on the fiscal front. I also criticised this government many times on this front. What is amazing though, is that the media, certain bloggers here and certain academics expecially those from UCY's Econ Dept, are doing their utmost to shift the blame from the governor's bad regulation anywhere else, this is unfair!

Let me remind all readers of the blog that the Governor of the Icelandic Central bank (as well as the prime minister) is also being accused...Let me remind readers that in the Irish Banking Crisis the Central Bank Governor and Financial Regulator were forced to quit before their term expired (despite the fact that they are independent officials!) due to their negligent handling of bank regulatory and financial stability matters... I will also repeat my belief that Cyprus will be pushed over the edge not for our fiscal profligacy like Greece and Portugal but due to our banking system like Iceland and Ireland. The structure of our service based economy with huge banks is MUCH more similar to Ireland which had debt 35% of GDP and when it bailed out its banks reached 95% of GDP and 32%!! budget deficit, all because of bailing out its banks. The end of Feb when BlackRock reports on Greek banks Non performing Loans is near, so is the end of June 2012 when our two big banks will be forced to find massive amounts of capital, then all these people that ignore the banking system will wake up but unfortunately for Cyprus it may be too late. Of course by then (30th April 2012) the governor will have been replaced, Ironically by President Christofias... and the new Governor will be thrust into the deep of saving our banking system...good luck to him and the finacial stability and regulatory technocrats at the CBC...
Σταύρος Α. Ζένιος on 30/12/2011
@ΑΚΜ.

Σχετικά με την υπόθεση ΗΛΙΟΣ δημοσίευσα δύο άρθρα απο τον Σεπτ. του 2005. Θα τα βρείς αναδημοσιευμένα στο βιβλίο μου Η ΑΛΟΓΟΜΥΓΑ, εκδόσεις ΠΑΠΑΖΗΣΗΣ, 2011.

Τα θέματα είναι πράγματι πολλά και μεγάλα για ένα άρθρο σε μπλόγκ....αν σε ενδιαφέρουν εκτενέστερα οι απόψεις μου περιέχονται σε βιβλίο που ετοιμάζω.

Όμως δεν μπορώ να ασκήσω αυτοκριτική διότι δεν ασκώ κριτική σε όλα τα θέματα που θα ήθελες να ασκήσω ... αν πρόσεξες γράφω πολύ αραιά και όταν κάτι τσούζει κατά την άποψη μου πολύ και έχει γενικότερες θεωρητικές πτυχές που μπορώ να συνεισφέρω.

Και για την εκκλησία γράφω στο καινούργιο βιβλίο....εκεί υποστηρίζω οτι η εκκλησία πρέπει να αναδειχθεί σε πνευματική δύναμη και όχι να αυτοπεριορίζεται ως μια κραυγή διαμαρτυρίας και ιδεολογία άρνησης. Μέσα από το διάλογο της θρησκευτικής παράδοσης με τα σύγχρονα προβλήματα πρέπει να αναδειχθεί μια νέα σχέση της εκκλησίας με την κοινωνία, σχέση εκκλησίας ποιμένουσας αντί εθναρχεύουσας.

Εχυαριστώ για τα σχόλια....το ίδιο και τον ΚΑΧ.
11637 on 31/12/2011
Πείτε μας κάποτε και κάτι για τις απολαβές της κοινότητας των ακαδημαϊκών του Πανεπιστημίου Κύπρου κύριε Ζένιο, έτσι για να γίνετε πιο πειστικός πως αυτά που λέτε διαφέρουν από αυτά που λένε οι πολιτικοί και πως δεν να λέτε σε πλαίσια άλλων βλέψεων.

Όχι στη βάση περίεργων δεικτών αλλά απολύτων αριθμών.

Ευχαριστώ
αθηνα on 31/12/2011
Συμφωνώ, έντεκα χιλιάδες εξακόσιες τριαντατρείς φορές μαζί σου.Θα ήσουν όμως ακόμα τόσες χιλιάδες φορές πιό πειστικός,αν ζητούσες από τον πρόεδρο να αποποιηθεί του επιδόματος εξωτερικού για καφέδες.Κάτι που έχει ήδη πράξει ο νέος πρόεδρος της Βουλής.Αυτά,για να μη ξεχνιόμαστε.Αντε κι απο χρόνου!