16/05/2021 06:30
Το κράτος θα πρέπει να είναι υποστηρικτικό στην προσπάθεια υφιστάμενων και νέων επιχειρήσεων να μετεξελιχθούν στο νέο περιβάλλον που δημιούργησε η πανδημία, όσον αφορά στη χρήση νέας τεχνολογίας, αλλά και διαφοροποίησης του παραδοσιακού προϊόντος της κάθε επιχείρησης, όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο, αναφέρει ο καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου Μάριος Ζαχαριάδης.
Σε συνέντευξή του στη StockWatch, ο κ. Ζαχαριάδης σημειώνει ότι το θεσμικό και πολιτικό περιβάλλον στην Κύπρο πρέπει να αλλάξει, έτσι ώστε να δοθεί η ευκαιρία στον κάθε δυνητικό επιχειρηματία να ανταγωνίζεται με ίσους όρους, χωρίς την ανάγκη πολιτικής πρόσβασης.
Σταχυολογεί επίσης, τις προκλήσεις που θα έχει να αντιμετωπίσει η οικονομία στη μετά την πανδημία εποχή.
Μέσω πιέσεων η παραγωγή πολιτικής
Αναφέρει ότι η οικονομία επικεντρώθηκε σε μεγάλο βαθμό εδώ και χρόνια στον τομέα των υπηρεσιών επισημαίνοντας ότι η δυσανάλογη πρόσβαση στην εξουσία και τους θεσμούς που απέκτησε αυτός ο τομέας, π.χ., τα δικηγορικά γραφεία, οι τράπεζες και οι λογιστικοί οίκοι, έχει βλάψει τις παραγωγικές δυνατότητες της οικονομίας μας δημιουργώντας ευκαιρίες για προσόδους, στρεβλώνοντας έτσι τα επιχειρηματικά κίνητρα και ενθαρρύνοντας συνθήκες διαπλοκής και ενδημικής διαφθοράς, που διαιωνίζει τη διασύνδεση πολιτικών και οικονομίας και οδηγεί πολλές φορές σε λανθασμένες πολιτικές και πρακτικές.
«Η απελευθέρωση των παραγωγικών δυνατότητων της οικονομίας μας πέραν των παραδοσιακών υποτομέων των υπηρεσιών και του στενά διασυνδεμένου κατασκευαστικού τομέα, κρίνεται ως επιτακτική ανάγκη σε μια περίοδο όπου έχει ωριμάσει και γίνεται πλέον ευρέως αποδεκτή η ιδέα της ενιαίας εταιρικής φορολογίας σε Ευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο», αναφέρει.
Όπως τονίζει, ο τρόπος που παράγεται και εφαρμόζεται η κάθε πολιτική είναι υψίστης σημασίας για τη βραχυπρόθεσμη αλλά και τη μακροπρόθεσμη ευημερία μιας χώρας.
Υποστηρίζει ότιο τρόπος που παράγεται και εφαρμόζεται η κάθε πολιτική στην Κύπρο δεν είναι συνήθως αποτέλεσμα συστηματικής ανάλυσης και τεχνοκρατικής επεξεργασίας βασισμένης σε αντικειμενικά κριτήρια με σκοπό την μεγιστοποίηση της ευημερίας του μέσου πολίτη, αλλά αποτέλεσμα συγκεκριμένων πιέσεων που οδηγούν συχνά στην παραγωγή και εφαρμογή αναποτελεσματικών πολιτικών χωρίς συνοχή.
Επισημαίνει ότι θα ήταν υποβοηθητικό προς αυτήν την κατεύθυνση να υπάρχουν αξιοκρατικά καταρτισμένοι τεχνοκρατικοί θεσμοί οι οποίοι να έχουν ουσιαστικό συμβουλευτικό ρόλο, υποστηρικτικό για τον σχεδιασμό πολιτικής της εκάστοτε κυβέρνησης.
Πολιτικές για μετεξέλιξη επιχειρήσεων
Στη συνέντευξή του ο κ. Ζαχαριάδης αναφέρει ακόμη ότι το κράτος θα πρέπει να είναι υποστηρικτικό στην προσπάθεια υφιστάμενων και νέων επιχειρήσεων να μετεξελιχθούν στο νέο περιβάλλον που δημιούργησε η πανδημία όσον αφορά τη χρήση νέας τεχνολογίας αλλά και διαφοροποίησης του παραδοσιακού προϊόντος της κάθε επιχείρησης όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο.
Για να το πράξει αυτό, επισημαίνει, το κράτος θα πρέπει να μην εφαρμόσει πολιτικές που δημιουργούν αντικίνητρα στην ευελιξία και μετεξέλιξη των επιχειρήσεων.
Θα πρέπει επίσης, όπως υποστηρίζει, το κράτος να βοηθήσει περισσότερο στην επιμόρφωση/μετεκπαίδευση των εργαζομένων και λιγότερο στη διατήρηση υφιστάμενων επιχειρήσεων που δεν αναμένεται να είναι βιώσιμες στο νέο περιβάλλον.
«Μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, το κράτος χρειάζεται να δημιουργήσει ένα υγιές περιβάλλον μέσα στο οποίο να μπορεί να λειτουργεί ο ανταγωνισμός μεταξύ επιχειρήσεων με βάση την αποδοτικότητά τους και η αγορά εργασίας με βάση αξιοκρατικά κριτήρια», σημειώνει.
Τονίζει ότι για να στηρίξει την αναγκαία μετάβαση της οικονομίας, το κράτος θα πρέπει βεβαίως να εκσυγχρονιστεί το ίδιο κάνοντας την ηλεκτρονική διακυβέρνηση (e-government) πραγματικότητα σε όλο το φάσμα λειτουργιών του.
Για το δημόσιο χρέος, εκτιμά ότι θα παραμείνει διαχειρίσιμο αν το υφιστάμενο χαμηλό επιτοκιακό περιβάλλον παραμείνει ως έχει και αν επιτύχουμε ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια.